van 16 mei 1997
'Af en toe kon ik wel onder de bankjes kruipen'
Vierduizend leden hebben de fuserende Ouderenpartijen AOV en Unie 55+, maar niemand
wilde lijsttrekker worden. Behalve Tweede-Kamerlid Bertus Leerkes. Zijn belangrijkste
verkiezingsitem: de dreigende tweedeling in de maatschappij. 'Iedereen weet dat in Amerika
de ouderen al langs de vuilnisbakken moeten gaan.'
DEN HAAG
Armstrong op de maan' voelde Bertus Leerkes zich, toen hij in 1994 gekozen
werd als enig Tweede-Kamerlid van de ouderenpartij Unie 55+. Maar dat gevoel
is helemaal weg, zegt de 75-jarige Leerkes, nu de fuserende besturen van de
Unie n het AOV hem, hebben voorgedragen als lijsttrekker. 'Het klinkt een
beetje arrogant, maar ik heb misschien wat toegevoegd aan het kamerwerk',
zegt Leerkes nu. 'De toespraken die hier plenair worden gehouden; zijn dagen
van tevoren voorbereid en tot in detail doorgesproken technische verhalen. Ik
heb alleen een papiertje met wat aandachtspunten bij me en spreek voor de vuist
weg. Dan kom ik nog eens op een idee.'
Zo rekende hij twee jaar geleden, tijdens een debat over een koudetoeslag
voor de minima, een onwillige minister Melkert voor dat het niet alleen ging
om de stookkosten: 'De prei in de erwtensoep is nog duurder dan de kluif.'
En onlangs richtte hij van achter het spreekgestoelte een fanclub op voor het
zestigjarige CDA-kamerlid Lansink, omdat het CDA-bestuur hem op een
onverkiesbare plaats wil zetten wegens onder meer zijn leeftijd.
Leerkes heeft zich laten overhalen lijsttrekker te worden, zegt hij, omdat
de besturen van de fuserende ouderenpartijen na een lange speurtocht langs de
vierduizend leden niemand anders bereid vonden nummer één te
worden. De wens van de besturen om de kandidatenlijst te vullen met nieuwkomers,
die niet betrokken zijn geweest bij de ruzies in het AOV, is voor Leerkes
geen belemmering.
'Ik heb mij altijd ver gehouden van de conflicten in het AOV. Ik zag het
wel vol deernis gebeuren, dat geruzie voor het front van de natie. Af en toe
wilde ik wel eens onder de bankjes kruipen. Maar ik hoorde daar niet bij.'
Voor de twee overgebleven kamerleden' van het AOV, Van Wingerden en Verkerk,
ligt dat anders. Maar Leerkes laat het aan het bestuur van het AOV om over hun
toekomst te beslissen. Volgens Leerkes wordt de selectie van kandidaten nu in
ieder geval veel serieuzer en zorgvuldiger aangepakt dan in 1994. Vanwege de
verrassend hoge scores in de peilingen moesten alle ouderenpartijen toen in
grote haast kandidaten werven. Volgens de huidige peilingen veroveren de
ouderenpartijen samen nog maar één kamerzetel. Maar Leerkes zegt
daar 'met alles wat in hem is' aan te gaan werken.
Een belangrijk verkiezingsthema wordt de dreigende tweedeling in de
samenleving. 'Ik zie geen grote oorlogen meer uitbreken in de komende eeuw,
maar wat er wel komt is sociale onrust en een afschuwelijke tweedeling, ook
tussen jong en oud. We hebben al heel veel zaken uit de Verenigde Staten
overgenomen, nu importeren we de mentaliteit van "ieder voor zich en God voor
ons allen". Maar iedereen weet dat in Amerika de ouderen langs de vuilnisbakken
gaan.
Omdat hij naar de Kamer ging om de belangen te verdedigen van leeftijdgenoten
die het niet breed heb ben wilde Leerkes die in het verre Enschede woont
destijds geen luxe pied-à-terre in Den Haag huren Hij loste het probleem
op door zijn caravan in de buurt van Den Haag te zetten Dit jaar wordt de
stand plaats Ockenburg bij Kijkduin.
|