Openbrief aan Milieudefensie n.a.v. publicatie in Binnenlands Bestuur over wolmanzouten

Dwangsomverzoek van € 1.000.000 per dag tot een
maximum van € 100.000.000 aan Nuon Power Buggenum BV

't Achterom 9a
5491 XD Sint Oedenrode
Tel. 0413-490387
Fax. 0413-490386

OPEN BRIEF

(Verstuurd per fax 020 - 5507310)

Sint Oedenrode, 25 mei 2003

Aan:

Van:

Geachte heer de Meijer,

Bijgevoegd vindt u het artikel "Kankerverwekkend hout" van Maurice Swirc in Binnenlands bestuur van 23 mei 2003. (zie bijlage 1). In betreffend artikel staat letterlijk het volgende geschreven:

Alex de Meijer van Milieudefensie vindt dat gemeenten wel degelijk verantwoordelijk en medeaansprakelijk zijn voor de gevolgen van gebruik van giftige stoffen door houtverduurzamingsbedrijven. Het ministerie van VROM vervaardigde al eind jaren tachtig een zwarte lijst met daarop deze stof. Alle betrokkenen wisten dat ze met zwaar gif werkten. De lokale en landelijke overheden hadden echter zo hun redenen om gedurende al die jaren een gedoogbeleid te hanteren. Zo kon daardoor de industrie - onder meer Shell - af van allerlei giftige stoffen die in de houtindustrie de naam "grondstof" kregen. De Meijer vreest voor de gevolgen van het gebruik van wolmanzouten. Door heel Nederland staan grote aantallen houten hekken en kinderspeeltoestellen die in potentie behoorlijk kankerverwekkend zijn. Zodra het hout gaat (rotten) is er een levensgroot gevaar voor de volksgezondheid.

Ik, als actief lid van de Vereniging Milieudefensie, ben zeer verbaasd met een dergelijk inhoudelijke reactie van deze Vereniging. Dit omdat ik het bestuur van de Vereniging Milieudefensie al 13 jaar geleden bij brief van 5 september 1990 over deze gevaren heb geïnformeerd (zie bijlage 2).

Omdat inhoudelijke reactie daarop consequent uitbleef heb ik daarna, nog 13 jaar lang, tientallen brieven verstuurd aan Vereniging Milieudefensie over de gevaren van dit hout en hen verzocht mij te helpen in mijn eenzame strijd daartegen. Ook met mijn honderden telefoontjes, ontelbare persoonlijke gesprekken en persoonlijke informatieverstrekkingen tijdens de algemene ledenvergaderingen hierover, heeft Vereniging Milieudefensie niets gedaan. Ik was alleen maar lastig. Dit moest worden doodgezwegen. Mijn laatste brief aan het bestuur van Vereniging Milieudefensie hierover dateert van 5 januari 2003 en vindt u bijgevoegd (zie bijlage 3). Ook hierop heeft het bestuur van de Vereniging Milieudefensie nog steeds niet inhoudelijk gereageerd en hebben directeur Teo Wams en voorzitter Nel van Dijk mij kenbaar gemaakt dat ook niet te zullen doen.

23 mei 2003

Kankerverwekkend hout

Carl Tissen werkt al sinds 1973 met giftige stoffen in zijn bedrijf. Hij gebruikt wolmanzout - met daarin de zware metalen chroom en arseen - voor het bewerken van hout, dat daardoor langer meegaat. De uit dit hout vervaardigde hekken en speeltoestellen zijn uiterst gevaarlijk voor mens en milieu. 'De gemeente schreef me voor deze giftige stoffen te gebruiken', aldus de ondernemer. 'Als de overheid je iets oplegt, dan doe je dat toch? Bovendien gebruikte iedereen die stoffen, dus waarom ik dan niet?.'

Volgens Tissen pleegde de gemeente Bergeijk een onrechtmatige daad. Door Tissen voor te schrijven uitsluitend met deze schadeljke stoffen te werken, joeg de gemeente zijn bedrijf op kosten. Zo verwacht Tissen dat hij in de toekomst wellicht moet betalen voor een dure bodemsanering van zijn eigen bedrijfsterrein. Mede met het oog daarop eist hij een schadevergoeding van 6,8 miljoen euro. Het Hof in Den Bosch wijst op 15 april deze eis af.

De gemeente acht op basis van de Bestrijdingsmiddelenwet alleen wolmanzout geschikt voor houtverduurzaming en verleent Tissen daarom in 1974 een vergunning op voorwaarde dat hij alleen dit middel mag worden gebruikt. Voor elke dag dat de ondernemer iets anders gebruikt, krijgt hij een boete van duizend gulden. In 1994 laat Tissen zelf een onderzoek verrichten naar het wolmanzout. De uitslag luidt dat dit middel kankerverwekkend is en dat gebruk ervan in strijd is met landelijke regelgeving. Tissen stapt met de onderzoeksresultaten naar de toenmalige burgemeester Van Poppel, die Tissen direct verbiedt nog langer wolmanzout te gebruiken.

In 1998 verliest Tissen een procedure bij de Raad van State waarin hij op basis van de Wet Milieubeheer enkele tonnen schadevergoeding van de gemeente eist. De onderneming beroept zich op een eerdere toezegging van de burgemeester dat de gemeente zijn schade zou vergoeden. Als hij stopte met de behandelingstechniek. Van Poppel bevestigt deze toezegging onder ede. Desondanks verwerpt de Raad zijn claim, omdat een mondelinge toezegging van een burgemeester geen basis is voor schadevergoeding. Nu verwerpt het Hof zijn civielrechtelijke miljoenenclaim. De gemeente mocht er - afgaand op eerdere verklaringen van deskundigen - vanuit gaan dat de door Tissen gebruikte techniek geschikt was. De toezegging over de schadevergoeding door de burgemeester was gebaseerd op de veronderstelling dat de gemeente onrechtmatig handelde. Daar is echter volgens het Hof geen sprake van, waardoor deze toezegging geen gevolgen heeft. Het niet nakomen van de toezegging is daarom niet onrechtmatig.

De Meijer vreest voor de gevolgen van het gebruik van wolmanzouten. 'Door heel Nederland staan grote aantallen houten hekken en kinderspeeltoestellen die in potentie behoorlijk kankerverwekkend zijn. Zodra het hout gaat rotten is er een levensgroot gevaar voor de volksgezondheid. Om dat te saneren zijn immense bedragen nodig en daar wil de overheid niet aan. Daarom spreekt men daar liever niet over dit onderwerp.' Tissen stapte intussen naar de Hoge Raad. Verantwoordelijk wethouder Jan Verhoeven (VVD): 'De Hoge Raad toetst vooral de juridische procedure die we als gemeente volgden en daar is niets mis mee.'

Hetgeen u met het artikel Kankerverwekkend hout in Binnenlands bestuur van 23 mei 2003 naar buiten hebt gebracht, is inhoudelijk precies hetzelfde als hetgeen ik aan de Vereniging Milieudefensie al 13 jaar lang heb geschreven maar waarop inhoudelijke reactie al 13 jaar lang consequent uitbleef.

De actieve leden Rob Brockhus en Harry Kerkhof die mij daarbij steeds ondersteunden zijn mede daarom geroyeerd door Vereniging Milieudefensie. Andere actieve leden binnen Milieudefensie, waaronder Gea Groot, hebben om die reden hun lidmaatschap opgezegd. (zie hiervoor op het forum klokkenluiders bij de SDN)

Nu hiermee is vast komen te staan dat u, buiten mijn medeweten om en zonder mij daarin te noemen, toch gebruik hebt gemaakt van de inhoud van mijn brieven aan Milieudefensie betekent dat ik, als lid van deze Vereniging, ook recht heb op inhoudelijke beantwoording. Ik richt aan u dan ook het nadrukkelijke verzoek om mijn bijgevoegde brieven van 5 september 1990 en 5 januari 2003 (zie bijlage 2 en 3) aan het bestuur van de Vereniging Milieudefensie alsnog inhoudelijk te beantwoorden en mij dat per kerende brief (fax) schriftelijk te bevestigen.

Als lid van Vereniging Milieudefensie wil ik u vragen om deze brief, en uw antwoord daarop, te laten plaatsen in het Ledenbulletin Milieudefensie en mij dat schriftelijk te bevestigen. Om de zaken helder te stellen heb ik de Sociale Databank Nederland verzocht om deze brief met bijlagen prominent te plaatsen op het internet www.sdnl.nl/ekc-milieudefensie.htm
Ook uw antwoord hierop zal bij de SDN op internet worden geplaatst.

In afwachting van dit antwoord, teken ik;

ing.A.M.L. van Rooij, veiligheids- en milieudeskundige Met vriendelijke groeten,

Milieu- en Veiligheidskundige (Lid van vereniging Milieudefensie).

C.c.

Nel van Dijk, voorzitter bestuur Milieudefensie.
Sam Camphuijsen, ledenbulletin Milieudefensie.
Wim Sweers, Sociale Databank Nederland
Maurice Swirc, Binnenlands bestuur
Carl Tissen, voormalig houtimpregneerbedrijf te Luyksgestel
Ton v/d Ham, Twee Vandaag televisie
Diana Hobbelen, Loss-TV, Sint Oedenrode
Pamela Hemelrijk, Algemeen Dagblad
Henk Rijkers, Katholiek Nieuwsblad
Toine van Bergen, Vrijwillige Milieurecherche
Jan Juffermans, Kleine Aarde
Orno Mellema, Socialistische Partij
Mia van Boxtel, Socialistische Partij afd. Sint Oedenrode (tevens Statenlid provincie Noord Brabant).
Rob Brockhus, geroyeerd Milieudefensielid
Harry Kerkhof, geroyeerd Milieudefensielid.
Gea Groot, voormalig actief Milieudefensielid
Diverse actieve Milieudefensieleden.

Bijlage:

Het artikel "Kankerverwekkend hout" van Maurice Swirc in Binnenlands bestuur van 23 mei 2003 (1 pagina).
Mijn brief van 5 september 1990 aan de voorzitter van Vereniging Milieudefensie (6 pagina's).
Mijn brief van 5 januari 2003 aan de voorzitter van Vereniging Milieudefensie (8 pagina's).