Het verslag van de tumultueuze rechtszaak bij de Rechtbank in Amsterdam op 7 april 2006 is nu openbaar. Het is een unicum in de rechtsgeschiedenis dat een meineedzaak al 30 jaar slepend wordt gehouden, omdat het OM en het ministerie van Justitie, ondanks schriftelijke erkenning van de bewijzen door de minister, de aansprakelijkheid probeert te ontlopen. (luister naar de geluidsopname)
K.H. de Werd moest wegens verdenking van belediging van twee rechercheurs terechtstaan. Hij werd met een vervalst vonnis illegaal bedreigd met gijzeling door Officier van Justitie mevr. Mr. H. Hoekstra. De heer De Werd werd echter geen strobreed in de weg gelegd wegens de ernstigste vorm van belediging van hoge ambstdragers in functie, voor het honderdduizendvoudig rondzenden van e-mails met afbeeldingen van oud-procureur-generaal Johan de Wijkerslooth de Weerdesteyn als nazi, versierd met alle symbolen van dat Hitlerregiem, evenals de minister van Justitie mr. J.P.H. Donner, minister-president prof. mr. dr. J.P. Balkenende en de vorige Nationale Ombudsman prof. dr. mr. R. Fernhout.
Geen van deze personen heeft het gewaagd een strafklacht wegens nazistische belediging neer te leggen bij het Openbaar Ministerie. Sterker nog, procureur-generaal prof. jhr. mr. J.L. de Wijkerslooth de Weerdesteyn verklaarde op televisie in Twee-Vandaag dat hij het er maar bij zou laten, net als de minister van Justitie. (zie de uitzending van Twee Vandaag)
Ook het parlement werd met nazisymbolen aan de wand in de Tweede kamer te kijk gezet, en ook daar deed men net alsof de neus een beetje bloedde. Men waagt het niet vragen te stellen over het disfunctioneren van het rechtssysteem als geheel en over fraude gepleegd door het OM. Af en toe komt er wat justitiële zwendel aan het licht in nieuwsuitzendingen als over de parkmoord in Netwerk.
De gevleugelde uitspraak van de heer de Werd na de korte tumultueuze zitting van 7 april 2006 in een restaurant in Amsterdam was: "Of ze schieten me dood, of ze gaan betalen." Hij doelde daarbij op zijn schadeclaim jegens de Staat der Nederlanden van meer dan 12 miljoen euro. Willem Oltmans heeft ook zo'n lang gevecht moeten voeren tegen de corruptie bij de overheid. Hij heeft maar enkele jaren plezier van gehad van zijn schadeloosstelling in geld. De Werd vergaat het tot nu toe niet anders als Oltmans.
U kunt een cd-rom bestellen bij de heer K.H. de Werd waarop zijn zaak tot in detail te lezen, te horen en te zien is.
K.H. de Werd,
Postbus 36157
1020 MD Amsterdam
E-mail: freespirit@chello.nl
website: De geheimen van vrouwe Justitia
Zie ook mijn brief aan de president van de rechtbank in Amsterdam
Sensationele ontwikkelingen in de grootste juridische
K.H. de Werd,
Politierechter Amsterdam, zittingsdatum 7 april 2006.
Geachte medeburgers, De Nederlandse samenleving betaalt een zeer hoge prijs voor de onwettige afspraken in de Tweede Kamer en het media-embargo daarop, dat er met geen woord zal worden gerept over de ernstige misstanden bij Justitie en de rechtspleging. Dat bleek opnieuw toen ik mij op 7 april 2006, geëscorteerd door verontruste burgers, zonder oproeping naar de rechtbank te Amsterdam aan de Parnassusweg no. 220 begaf. Dit omdat daar de zitting zou worden hervat die door politierechter mevr. Mr. E. Steffan-Bakker op 8 november 2005 werd geschorst, omdat zij zich hoogstpersoonlijk ervan wenste te overtuigen dat mijn zaak legitiem is, via het door mij aan haar overlegde wettig overtuigend bewijs. Namelijk dat ik ter aanranding van een behoorlijke procesgang veelvuldig werd/wordt geconfronteerd met een criminele organisatie ex art. 140 Sr, gevormd door malafide juridische criminelen binnen de gelederen van de Zittende en Staande magistratuur. Te weten: de officier van Justitie Ressortparket Leeuwarden, de officier van Justitie H. Hoekstra, de Griffier M.K.L. van der Hilst en de voorzitter van de rechtbank Amsterdam sector Kanton H.Th. van der Meer. Politierechter mevr. Mr. E. Steffan-Bakker, zal het ongetwijfeld als bijzonder schokkend hebben ervaren toen zij heeft moeten besluiten zich te verschonen. Dit omdat de beschuldigingen van de Werd aan het adres van genoemde togacriminelen, c.q. juridisch gespuis, ook voor haar volstrekt juist bleken te zijn. Immers, uit het door mij bij haar op 8 november 2005 overlegde overvloedig en wettig overtuigend bewijs, blijkt onomwonden dat genoemde togacriminelen voor ruim dertig jaar gevangenisstraf (ter aanranding van een behoorlijke procesgang en in samenspanning ex art. 80 Sr, onder de verzwarende omstandigheid van art. 44 Sr) ernstige ambtsdelicten hadden gepleegd. Ondermeer:
Tot op heden heb ik een veertiental procedures gevoerd, waarbij het OM altijd het onderspit moest delven. Met name omdat zij daarbij door mij steeds weer opnieuw wordt vastgenageld aan haar eigen juridische zwijnerij c.q. de door henzelf gepleegde ambtsmisdrijven, zoals hierboven weergegeven. Ter zitting bleek mij dat er een nieuwe politierechter was ingeschakeld. Een bejaarde man, die kennelijk de opdracht had om voor zijn uittreden de Werd nog even een oortje aan te naaien, c.q. Vrouwe Justitia te verkrachten, te weten: mr. Kalf. De corrupte officier van Justitie H. Hoekstra had kennelijk na mijn openbaringen over haar ambtelijke zwendelpraktijken het hazenpad gekozen. Een nieuwe vrouwelijke griffier moest kennelijk griffier J.W. Vriethoff vervangen, omdat ik op 8 november 2005 ter zitting er akte van had gevraagd dat ik constateerde dat genoemde griffier bij gebrek aan vaardigheden zelfs bij benadering niet in staat was om een zakelijke weergave van het procesverbaal van de terechtzitting weer te geven, zoals wettelijk wel vereist is. Buiten de zittingzaal hadden zich inmiddels een drietal gewapende politiefunctionarissen geposteerd en dat maakte de sfeer meteen al grimmiger. Binnen wachtte ik op de publieke tribune af tot mijn zaak zou worden uitgeroepen. Toen dat het geval bleek te zijn ontstond er onmiddellijk afwijkend gedrag. Politierechter Kalf spoedde zich naar de bode en beiden begaven zich naar de gang om onderling van gedachten te wisselen. Aldus begaf ik mij als direct belanghebbende ook naar de gang en richtte mij tot hen. Ik stelde mij aan politierechter Kalf voor als zijnde 'de Werd' en vroeg hem: zijn er misschien problemen? Hij zei: "Nee hoor!" en ging vervolgens samen met de bode naar de raadkamer en overlegde daar achter gesloten deuren. Twee minuten later kwamen zij breedlachend weer de rechtszaal in. Zo van: "Dat varkentje zullen we wel even wassen". De rechter ging weer op zijn stoel zitten in de zittingzaal. Vervolgens verschenen de drie gewapende blauwhemden in de zittingzaal, waardoor een dreigende sfeer ontstond. Zij vielen de aanwezigen op de publieke tribune lastig met de vraag of zij geluidsopname-apparatuur in bezit hadden. De angst daarvoor was begrijpelijk immers: Ik had op 8 november 2005 als wettig overtuigend bewijs een CD-rom bij politierechter mevr. Mr. E. Steffan-Bakker overlegd, waarop de door de criminele organisatie ex art. 140 Sr verduisterde kantongerechtzitting d.d. 17 augustus 2004 in z´n geheel is af te luisteren. Met name dat er door de kantonrechter nimmer een machtiging tot zeven dagen gijzeling werd afgegeven, zoals door de togacriminelen M.L.K. van der Hilst en de officier van Justitie resortparket Leeuwarden in de door hen valselijk opgemaakte aktes werd vermeld. Politierechter mevrouw Mr. E. Steffan-Bakker moet enorm geschrokken zijn toen zij na het afluisteren van de CD besloot zich te verschonen. Kennelijk heeft zij achter de schermen nog een pittig gesprek gevoerd met de corrupte officier van Justitie H. Hoekstra over haar dreiging tegenover mij met een onrechtmatige vrijheidsberoving. En dat ook nog met het verduisteren van de complete kantongerechtzitting d.d. 17 augustus 2004, het opmaken van valse documenten en misbruik van de gewapende macht. Want zo bleek mij op 7 april 2006 om 11.30 uur, dat ook de tot op het bot gecorrumpeerde officier van Justitie H. Hoekstra, die bij de centrale griffie van de rechtbank ter aanranding van een behoorlijke procesgang een tiental formele documenten had verduisterd, zij definitief het hazenpad had gekozen. Vervolgens maakte politierechter Kalf mij kenbaar, dat als gevolg van mogelijke betrokkenheid van gerechtelijke ambtenaren bij ambtelijke corruptie, politierechter mevr. Mr. E. Steffan-Bakker zich had verschoond en dat de rechtbank in Amsterdam geen bemoeienis meer kon hebben met de affaire. De zitting zou voor onbepaalde tijd worden aangehouden, dit om verdere berechting te laten geschieden door een rechtbank in Haarlem, Alkmaar of elders in Nederland. Nu het OM met haar ambtelijke corruptie was gestruikeld over de moderne techniek, gingen de blauwhemden op zoek naar geluidsapparatuur op de publieke tribune, waarbij ondanks alle commotie die ontstond de politierechter gewoon door wenste te gaan. Omdat ik wenste dat de opnames van de zitting zo goed mogelijk en onvervreemdbaar op CD-rom en in verschillende computers zou worden gearchiveerd, liet ik politierechter Kalf weten: "Kunt u wat luider spreken?" Ik heb twee hoorapparaten maar ben er één van verloren. "Oh", zei mr. Kalf, "dat komt dan mooi uit, want ik heb ook één hoorapparaat" en toen werd het menens! De blauwhemden namen op de publieke tribune een dreigende houding aan, door één van de aanwezigen waarvan zij het vermoeden hadden dat bij hem bandopname-apparatuur aanwezig zou kunnen zijn in te sluiten. Daarom liet ik mr. Kalf het hiernavolgende weten. Edelachtbare heer, Als verdachte in de zin van art. 27 Sv en als zodanig terzake aangemerkt door de officier van Justitie, heb ik blijkens de inhoudelijke strekking van de formele wet, grondwet en internationale verdragen het recht om mijn verdediging zonder vrees voor intimidatie en/of misbruik van de gewapende macht te voeren; zodat ik u verzoek de politiefunctionarissen (hier ter intimidatie aanwezig) te bevelen dat zij deze zittingzaal dienen te verlaten. Kalf liet daarop weten: "Ik laat mij door dat soort omstandigheden totaal niet beïnvloedden; en wat de Griffier opschrijft, of niet, dat gaat u geen pest aan !" Ik reageerde daarop door akte te vragen van het feit, dat Kalf niet aan mijn verzoek voldeed, te weten de blauwhemden te bevelen tot het verlaten van de zittingzaal, en vroeg nogmaals akte van de woordkeuze die Mr. Kalf als 'politierechter' jegens mij meende te kunnen gebruiken. Met name omdat daaruit zijn onbeheersbare woede en vooringenomenheid onomwonden bleek. Ik vroeg aan de griffier of zij alles keurig had genotuleerd, en zij bevestigde mij dat door met haar hoofd ja te knikken. Tot zoverre de zitting bij de politierechter d.d. 7 april 2006, waarvan akte! Geachte medeburgers, Het doorverwijzen ter fine naar een andere rechtbank, waar dan ook in Nederland, geeft natuurlijk geen enkele garantie dat er alsnog terzake deugdelijk recht zal worden gesproken. Daartoe is de situatie op Nederlands grondgebied wat Justitie/rechtspleging betreft als gevolg van ambtelijke corruptie op hoogste niveau te ernstig ontwricht. Dit als gevolg van de illegale afspraken tussen de oppositie en de macht dat er met geen woord zal worden gerept in de Tweede Kamer over de genoemde zeer ernstige misstanden (lees: collusie met de macht). Nog daargelaten het feit, dat de malafide togadragers bij Zittende en Staande Magistratuur zich echt wel in clubs als Rotary, de Witte, etc. etc. weten te vinden en zelfs daarbuiten, waarvan akte! Ik voorzie dat deze grootste juridische zwendelaffaire uit de Nederlandse rechtsgeschiedenis op sensationele wijze zal eindigen en dat is niet in de rechtszaal doch daarbuiten. Immers, alle betrokken togacriminelen zitten vanwege de technische middelen mijnerzijds ter waarheidsvinding gebruikt thans op een zeepbel, die nog slechts behoeft te worden doorgeprikt. Dat biedt uiteraard zakelijk perspectief. U mag dat chantage noemen en dat doet u waarschijnlijk ook, samen met mij. Welnu het zij zo! Chantage in het belang van Vrouwe Justitia c.q. tot behoud van het democratisch rechtstelsel, voorzover nog aanwezig, lijkt mij zowel juridisch als moreel een geoorloofde zaak, waarvan akte. Geachte medeburgers, Met uw welnemen, ik houd U op de hoogte.
Hoogachtend, K.H. de Werd c.c. Media, Sociale Databank Nederland, de politiek, Universiteiten en parlementen, binnen en buiten Europa. |
Verklaring van de vriendin van rechter Eveline van Schaardenburg over de macht van de vakbonden.
Zij sprak corrupt uit onder druk van de vakbeweging om die af te schermen voor juridische gevolgen
Rechter van Schaardenburg accepteerde onder druk meineed van vakbondsbestuurders
Officier van Justitie Mr. Asser blijft weigeren meineed te vervolgen en het getuigenverhoor
Mr. Asser blijft samen met de bonden traineren en rekken van vakantie naar vakantie
De griffier erkent als therapeute de druk en macht van de vakbonden en het onrecht
E-mailadres: kareldewerd@gmail.com
Internet site:
http://www.sdnl.nl/de-werd/de-werd-verslag.htm