|
HOOFDSTUK
24.
Mij
worden alle koninkrijken der aarde getoond.
De
leerlingen van de klas voor staatshuishoudkunde stonden op, toen de leraar zei
dat ze konden vertrekken. In een ogenblik was het toneel dat mijn aandacht in
beslag had genomen verdwenen en staarde ik in het glimlachende gezicht van
dokter Leete, terwijl ik probeerde voor mijzelf te verklaren hoe ik eigenlijk
gekomen was waar ik was. Zo werkte dus de zinsbegoocheling, alsof ik de zitting
in het schoollokaal werkelijk had bijgewoond. Maar ik was zo verdiept in het
onderwerp dat mijn belangstelling had, dat ik de buitengewone uitvinding
waardoor ik in staat was te zien en te horen wat voorgevallen was, helemaal had
vergeten. Nu ik er weer aan dacht, keerde ik mij met een opwelling van
grenzeloze nieuwsgierigheid naar de uitvinding, om te zien hoe deze werkte en
haar wonderen vertoonde.
Nadat de dokter mij het toestel had verklaard, dat als het ware mijn optische
zenuw verlengde, toonde hij mij de mogelijkheden ervan en maakte ik gedurende
het volgende uur, zonder mijn stoel te verlaten, een reis om de wereld. Door wat
mijn ogen zagen, kwam ik te weten dat de verandering van Boston sinds mijn vorig
leven slechts een staaltje was van de verandering, die de hele wereld had
ondergaan: Ik hoefde slechts een grote stad te noemen of een bekende plaats in
een of ander land, om er onmiddellijk te zijn met mijn ogen en oren. Ik zag neer
op het moderne New York, toen op Chicago, San Francisco en New Orleans, steden
die allemaal onherkenbaar voor mij waren, behalve dat hun natuurlijke ligging de
hoofdtrekken had behouden. Ik bezocht Londen, hoorde Parijzenaars frans spreken
en de Berlijners duits. Daarna ging ik van Petersburg over Deli naar Caïro. De
ene stad baden in de middagzon, terwijl over de volgende de maan scheen en de
sterren te voorschijn kwamen en over een derde de stilte van de nacht heerste.
Ik herinner me, dat het in Parijs hard regende, dat in Londen een sterke nevel
hing en in Petersburg een sneeuwbui woedde. Van de veranderlijke wereld van
mensen keerde ik mij naar het onveranderlijke gezicht van de natuur en
hernieuwde mijn oude kennismaking met de natuurlijke wonderen van de aarde, de
donderende watervallen, de stormachtige oceanen, de eenzame bergtoppen, de grote
rivieren, de glinsterende pracht van de poolstreken en de troosteloze plaatsen
van de woestijnen.
Ondertussen vertelde de dokter mij, dat niet alleen de telefoon en televisie
voortdurend met een groot aantal stations verbonden waren en alle
bezienswaardigheden van enig belang lieten zien, maar dat ook als er ergens in
de wereld een voorval of een of ander groot ongeluk plaats had, in een ogenblik
verbindingen tot stand kwamen, zodat de hele mensheid onmiddellijk met eigen
ogen kon waarnemen, hoe het er mee stond.
Daar al mijn begrippen van tijd en afstand tot een chaos teruggebracht waren en
ik half dronken van verbazing was, riep ik uit: "Ik houd het niet langer
meer uit en begin te twijfelen of ik in of buiten mijn lichaam ben."
De dokter stelde daarom een flinke wandeling voor als het meest praktische
middel het evenwicht te herstellen. Want we hadden die morgen het huis nog niet
verlaten.
Toen we weg gingen, vroeg de dokter mij: "Heb je vandaag genoeg van
staatshuishoudkunde of wil je de middagzitting bijwonen, waarover de leraar
gesproken heeft?"
Ik antwoordde, dat ik die in elk geval wenste bij te wonen.
'Uitstekend," zei de dokter: "De les zal waarschijnlijk kort zijn.
Wat zou je er van zeggen, als je haar deze keer persoonlijk bijwoonde? We hebben
tijd genoeg voor onze wandeling en kunnen daarna bijtijds op school zijn, door
vanuit een of ander punt een geruisloos, elektrisch voertuig te nemen. Aangezien
dit de eerste keer is, dat je van de televisie gebruik gemaakt hebt en er niets
anders op zit, dan je zelf te overtuigen, dat er werkelijk zo'n school en zulke
leerlingen bestaan, zou het misschien heilzaam voor je zijn, om de ontvangen
indrukken te bevestigen door in levende lijve de plaats te bezoeken.
|
Overzicht van informatie bij de Bellamy Stichting
|
Homepage Grondvest . . . . . SDN homepage
