Analyse beurskrach van 16/17 augustus 2007, door instortende hypotheekmarkt
Lees artikel uit het Algemeen Dagblad over de Amerikaanse staatsschuld (2002)
Zie overzicht over kredietcrisis in de Verenigde Staten bij 't Financieele Dagblad George 'Double V' Bush kondigde op 22 januari 2002 aan dat hij besloten heeft de begroting van Defensie - door critici ook wel Offensie genoemd - voor het jaar 2003 te verhogen met 15 procent, ofwel met 48 miljard dollars. Hieronder de stand van de Amerikaanse staatsschuld op 26 januari 2002 weergegeven. Aangezien de Bush-administratie ook nog belastingverlaging heeft aangekondigd (slogan 'read my lips' van papa Bush) betekent dit dat de staatsschuld in 2003 in een klap met $ 48 miljard steeg, ofwel met $ 1678 per capita. Dat was in euro's: € 1864 (koers 2002) en in oktober 2007 ca. € 1200 bij een keurs van 1,40. Iedereen applaudisseert, en niemand kritiseert. De val van de dollar lijkt onvermijdelijk, de collapse of U.S. Economy is imminent en De Dag dat de dollar valt ! (klik voor de lopende klok over de Amerikaanse staatsschuld vandaag)
De Verenigde Staten van Amerika heeft in 2005 een bevolking van bijna 296 miljoen personen. Dat betekent dat elke Amerikaan, baby, grijsaard, gevangene, arm en rijk vandaag een groeiende schuld heeft (aan wie ???) van $ 26,080,-. In euro's is dat bij de huidige koers € 20.000 of nog in oude guldens uitgedrukt ƒ 43.800. Ondanks deze dramatische cijfers, volgens Nederlandse normen, blijft de dollar sterk en blijft elke vorm van kritiek op het monetaire en fiscale beleid van de VS achterwege. De overheidsschuld per Nederlander is daartegen slechts € 17.180 in 2005. Parlement en pers zwijgen oorverdovend. En dan te bedenken dat wij Nederlanders naast de spaarpot die staatsschuld heet ook nog wat spaarpotten hebben als het ABP, de PGGM en wat particuliere beleggingsmaatschappijen als Robeco en Nationale Nederlanden. Die fondsen en beleggingsmaatschappijen maken van ons spaargeld allemaal zonder uitzondering "schuld" of onbelast "bezit" zoals onroerend goed. De Amerikanen hebben Enron en 'Fall Street' (grapje). In Japan weten ze inmiddels ook dat sparen bij de overheid niet alleen veiliger is, maar zelfs beurskrachbestendig. (Zie het OESO advies aan Japan en verder). De Japanse staatsschuld is november 2009 overigens 200% van het BBP tegenover die van Nederland van 59,1% (zie CBS) Ook deze verhouding blijft zorgvuldig buiten de politieke discussie. In Nederland hebben we ook een staatsschuld, en tegenover het oorverdovende zwijgen over de Amerikaanse situatie wordt in vrijwel alle media en vanuit de politiek onze staatsschuld bestempeld als een vloek voor het nageslacht. Alleen bij de Sociale Databank Nederland denken ze daar echt anders over. Sterker nog, die schuld wordt vanuit een bepaalde gezichtshoek gezien als een kostbaar bezit waarop we heel zuinig moeten zijn; met name voor de mensen die (collectief) gespaard hebben in de veiligste belegging die mogelijk is: overheidsschuld. Ik verwijs daarvoor naar enkele artikelen die eerder bij de SDN gepubliceerd zijn. Onze staatsschuld is eind 2000 volgens het CBS ca. € 225.197 mln., ofwel in guldens ƒ 496.269 mln. Per hoofd van de Nederlandse bevolking is dat: € 14.075 of in het oude guldensgeld uitgedrukt: ƒ 31.017.
Onze staatsschuld die met het doomscenario van politici, economen en commentatoren in de media als legitieme reden wordt aangevoerd om drastisch te blijven bezuinigen. Bezuinigen op alles wat niet direct met export en verhandelbare productie te maken heeft. Dat heeft inmiddels geleid tot de huidige chaos in het onderwijs, bij het openbaar vervoer, in de gezondheidszorg en de veiligheid op straat, naast het straffeloos gedogen van wetsovertredingen door met name lagere overheden (Pikmeerarrest) met kromme rechtspraak bij de Raad van State en het heenzenden van criminelen door een tekort aan financiering. Ook het m.i. op zich criminele afkopen door het Openbaar Ministerie van massale fraude in de bouw en nu weer bij (pensioen)verzekeraar Delta Lloyd is een duidelijk voorbeeld van belangenverstrengeling, corruptie en collusie. De aflossing van de staatsschuld was belangrijker, hoewel nog nooit iemand een deurwaarder bij de Tweede Kamer heeft gezien om aflossing van de schuld te eisen. 'n Nadenkertje. Gerrit Zalm als minister van Financiën wordt nog steeds geschouwd als een soort held die de overheidsfinanciën 'op orde' heeft gebracht. Dat kan boekhoudkundig waar zijn, maar sociaal, cultureel en functioneel heeft ie er een grote troep van gemaakt. Ik was blij met 'Paars' toen het kwam omdat de betweters van het CDA eindelijk op afstand werden gezet in morele kwesties. De zelfbeschikking binnen het kader van sociale verantwoordelijkheid en vermindering van de knellende bemoeizucht van de overheid was voor mij met 'Paars' een grote stap vooruit. De praktijk heeft evenwel omgekeerd uitgepakt. Nu worden we met volstrekt desastreuze gevolgen geconfronteerd van de zogenaamde tucht van de markt met privatisering van de infrastructuur. De schade die dat heeft veroorzaakt is inmiddels duidelijk geworden. Waarom dit artikel? Heel eenvoudig om de openbare discussie af te dwingen over het functioneren van ons economisch en monetair systeem in het kader van het bewijzen dat een basisinkomen onontkoombaar is voor elke Europese burger, en later voor elke wereldburger. Dat is de enige weg om de wereldvrede te garanderen en de groeidwang te stoppen die onherroepelijk leidt tot de complete verwoesting en leegplundering van onze planeet. Mijn voorstel tot het invoeren van een Zeepkist, of van kamerzetel 151 als inspraakmogelijkheid voor de burgers in het parlementaire vragenuurtje op de dinsdagmiddag, kan de kloof tussen de burgers en de politiek verkleinen. Want de vraag blijft: Waarom mag ik niet sparen bij de overheid die schuld maakt van mijn tegoed, met alle zekerheid die daarbij geboden wordt ?? Waarom moet ik per se beleggen bij een particuliere bank, pensioenfonds of een beleggingsmaatschappij met alle onzekerheden en gevaren van de vrije markt van dien; met gevaar voor misbruik van vertrouwen en fraude. Het faillissement van Enron is vandaag een verbijsterend voorbeeld daarvan. De Japanse beurskrach in 1987 en de graaipartijen van cleptocraten bij de grote corporaties als Worldcom, Xerox in samenspanning met frauduleuze accountants naast de recente daling op de beurs, zijn ook voorbeelden van vermijdbare risico's die vrijwel niet voorkomen bij het beleggen in staatsobligaties. Maar ook het gesodemieter in de geprivatiseerde infrastructuur als de spoorwegen en het mismanagement bij KPN dat 3000 gulden (€ 1364) schade veroorzaakte voor elk van de 16 miljoen Nederlanders die of via de belastingen, of direct in de prijzen die 50 miljard gulden (€ 22.7 mlrd.) schuld zullen moeten ophoesten. Wie belazert wie? En wat krijgen we nu weer te horen in de verkiezingsretoriek? Gezeur over de onveiligheid op straat, het weer, terrorisme en andere altijd ongrijpbare zaken. Het vreemdelingenbeleid wordt nu en voluit als thema aangegrepen om de discussie over de structurele zaken toe te dekken.
Westkade 227 Bekijk op uw gemak eens 'n aantal video's bij de SDN. |
United States of America
STATISTICS
Total area (km²) 9372610 Coastline (km) 19924 Population 254520992 Population Growth Rate 0.80 Birth rate (per 1000) 14 Death rate (per 1000) 9 Net migration rate (per 1000) 2 Infant mortality rate (per 1000) 10 Life Expectancy - Male 72 Life Expectancy - Female 79 Fertility rate (%) 1.80 Literacy (%) 98 Literacy - Male (%) 97 Literacy - Female (%) 98 Labor force 126867000 GDP/GNP (Millions) 5673000 Per Capita GDP/GNP 22470 GDP/GNP Growth Rate (%) -0.70 Inflation rate (%) 4 Unemployment rate (%) 6.60 Budget revenues 1054000.00 Expenditures 1323000.00 Exports (Mln) 428100.000 Imports (Mln) 499400.000 External debt (Mln) 0.00 Industrial growth rate (%) -0.90 Railroads (km) 270312 Highways (km) 6365590 Airports 41009
|
Niet iedereen geeft Bush de schuld
Door onze correspondent Marc Guillet New York - Het tekort op de Amerikaanse begroting loopt dit fiscale jaar op tot 165 miljard dollar. Dat is een groei van 56 procent ten opzichte van eerdere voorspellingen en een scherpe negatieve wending na vier jaar van overschotten in het federale kasboek. In het vorige fiscale jaar, dat eindigde op 30 september, was er nog een overschot van 127 miljard dollar. Alsof dat nieuws, plus de aanhoudende malaise op de beurzen, nog niet genoeg was, is nu ook de elektronische klok die de nationale schuld aangeeft, weer aangezet. De beroemde klok op de hoek van de 43ste straat en Sixth Avenue in hartje Manhattan, werd op 7 september 2000 uitgezet, omdat de staatsschuld onder president Clinton terugliep. Jaren van economische groei en overschotten op de overheidsbegroting stelden Clinton in staat in augustus 2000 aan te kodigen dat hij begon met het afbetalen van de nationale schuld. Toen de stekker er op 7 september 2000 uitging, bedroeg de schuld 5,7 triljoen dollar, omgerekend 73.733 dollar per gezin. Nu is het licht in de `National Debt Clock' weer aan, met een nieuwe verontrustende stand: 6,1 triljoen dollar; 66.793 dollar per gezin. Het onwezenlijke getal van 6.116.490.142.251 dollar schiet met 30 dollar per seconde omhoog. De meeste Newyorkers lopen achteloos voorbij aan de klok die hoog tegen de zijmuur van een gebouw is bevestigd. Uit een steekproef van willekeurige voorbijgangers blijkt dat slechts weinigen zich druk maken over het steeds dieper rood staan van de overheid. Maar degenen die er wel een mening over hebben, spreken hem met passie uit. John, een gehaaste technicus die bij een van de Amerikaanse tv-stations werkt, haalt meteen uit naar George W. Bush. "Sinds we die idioot in het Witte Huis hebben, met zijn militarisme, gaat het steeds slechter. Ik zie de schuld met al die militaire uitgaven plus die onzin van dat raketschild nog wel boven de 8 triljoen uitkomen", briest hij. Lou, een 49-jarige advocaat, zegt dat het de schuld is van Reagan met zijn uitzonderlijk hoge militaire uitgaven voor kernraketten en Star Wars in de Koude Oorlog tegen de Sovjetunie. "Maar deze president is net zo erg. Onder Al Gore zou de economie er heel anders uitzien." Robert Obara (43), een zakenman uit Californië, is wat genuanceerder. Hij stemde bij de verkiezingen niet op Bush, maar wijst hem ook niet als schuldige aan voor de huidige economische malaise. "Dit zijn buitengewone tijden. De terroristische aanslagen, de oorlog in Afghanistan en de enorme uitgaven die we als land moeten doen om ons te beschermen tegen mogelijk nieuwe aanvallen. Het kost allemaal zakken vol geld. Laten we hopen dat het goed besteed wordt." De elektronische schuldklok was een initiatief van de Newyorkse projectontwikkelaar Seymour Durst. Hij wilde het publiek bewust maken van de uit de pan rijzende nationale schuld. Hij stierf in 1995. Zijn zoon Douglas heeft het project van zijn vader overgenomen. De klok bestaat uit 400 lampen. De jaarlijkse elektriciteitsrekening daarvoor bedraagt $30.000. De groei van de staatsschuld per persoon van Nederland en de VS is te berekenen door de stijging per dag in de VS van 3,970.000.000 ($) te delen door het aantal inwoners van 312,635,433 is: $ 1.270 en dat van Nederland is 80.000.000 te delen door 16.612.213 is: € 481 De verhouding dollar en euro is 133 staat tot 1,0 Dus stijgt in koopkracht van de staatsschuld in de VS in euro's tot 1/133 x 3,97 = 2,98 mlrd. euro p.d. staatsschuld in nl groeit met: euro 80.000.000 pd. is p.p. / 16.612.213 = 4,82 euro per dag staatsschuld in vs groeit met: euro 2.970.000.000 pd. is p.p. /312,635,433 = 9,50 euro per dag verhouding bevolking vs en nl : 18,8 zodat de staatsschuld in de VS twee keer zo snel groeit als in Nederland, maar daar kijken we niet naar want dehet verdrag van Maastricht geldt niet voor de VS, of toch? De kredietbeoordelaars moeten dus aan zienlijk kritische zijn t.a.v. de VS dan t.o.v. Nederland. Wat is de reden om ons land te bashen wat betreft d groei vsan de staatsschuld die demagogische als een ozogenaamde last voor onze kinderen en klienkoinderen wordt gepresenteerd, gisteren 22 april 2012 nog in Buitenhof door Stef Blok van de VVD? De echte reden is het bezuinigen op de sociale kosten per eenheid product voro de export. Elke reden is goed om de afbraak van de sociale bescherming goed te praten, terwijl geen politicus en journalist de verhoudingen zoals hier uitgerekend durft in te brengen in de nieuwsvoorziening. Het lijkt wel een groot kafkaaiaans complot tegen de eigen bevolking. |
SDN-rubrieken
Misleiding rond Groene stroom
Raad van State verbiedt shredderen afvalhout
Titanengevecht tegen gesubsidieerde milieuvergiftiging bijna gewonnen