'In het delicts-proces-verbaal, zoals de politie in Den Bosch dat noemt, wordt gemeld dat er op 16 november 1999 een observatie heeft plaatsgevonden bij het pand aan de Ketelaarskampweg in Den Bosch. Wij zijn nagegaan of dat inderdaad is gebeurd en men heeft ons meegedeeld dat er geen observatie is geweest!'
        Met deze opmerkelijke onthulling gaf mr. H.C. Vermaseren afgelopen maandag onomwonden toe dat de politie in Den Bosch een vals proces-verbaal had opgesteld. De jurist trad op als voorzitter van een hoorzitting, die door de afdeling bestuurlijke en juridische zaken van het college van procureurs-generaal afgelopen maandag werd gehouden.
       Het observatieverslag was zes jaar lang onder water gebleven en Robert Hörchner en zijn levenspartner Annelies Pijnenborg hadden het nu opgeëist. Het door de politie vermelde document was indertijd een voorname grondslag voor hun vervolging wegens deelneming aan een xtc-bende. Deze had zich meester gemaakt van een leegstaande hal, die door Hörchner was gehuurd, en er zonder zijn medeweten een xtc-laboratorium in gebouwd.
       Als gevolg van het justitiële onderzoek, waarin de zakenman beschuldigd werd van deelneming aan de bende, ging zijn florerende confectiebedrijf ten onder, maar de rechtbank en het gerechtshof in Den Bosch oordeelden dat het duo volstrekt onschuldig was. Hörchner werd door het hof zelfs staande de zitting vrijgesproken. Daarmee demonstreerden de raadsheren ondubbelzinnig dat de Brabantse ondernemer nooit voor de rechter gebracht had moeten worden.
       Deze oorvijg voor justitie weerhoudt de staat der Nederlanden er echter niet van zich tot het uiterste te verzetten tegen de meer dan gerechtvaardigde schadevergoeding die Hörchner eist. Op de stoep van het Haagse paleis van justitie verklaarde hij na afloop van de zitting: 'Voor mij stond het vast dat er geen observatie had plaatsgevonden. Men stelde in het procesverbaal, waarin de hele zaak werd samengevat, dat leden van het observatieteam hadden gezien dat Annelies die dag in het pand aan de Ketelaarskampweg was geweest en dus moest weten dat er een xtc-lab stond. Het dossier wemelde van de observatieverslagen, maar merkwaardig genoeg was er geen één te vinden over activiteiten van de recherche op de Ketelaarskampweg. Daarom wilden wij via deze hoorzitting de afgifte van het document afdwingen.' Hoewel Hörchner ervan overtuigd was dat het verslag niet bestond, was het toch een schok voor hem en zijn vrouw nu van een topjurist van het college van procureurs-generaal te vernemen dat de politie een vals proces-verbaal had opgesteld.
        
Geluidsband
              Mr. Cees Korvinus, de raadsman van Hörchner en Pijnenborg, eiste ook een geluidsband van een tapgesprek van 12 november 1999 op. Dit gesprek werd volgens Hörchner en Pijnenborg door een rechercheur vervalst, waardoor de indruk ontstond dat zij de hal hadden verhuurd aan de xtc-boeven.
        'Wij willen de band door een deskundige laten onderzoeken om zo te kunnen vaststellen wat op een vrijwel onverstaanbaar stuk van de tape werkelijk wordt gezegd', zei mr. Korvinus. 'Daarvoor kan geen belemmering zijn, want de betrokken hoofdofficier van justitie mr. R.W.M. Craemer heeft op 27 mei 2004 in een televisie-interview met Peter R. de Vries al toegezegd, dat de band zou worden vrijgegeven.'
       De hoofdofficier kwam zijn woord echter niet na toen Robert Hörchner de band na dit interview onmiddellijk opeiste. Op 20 juli 2004 liet mr.
       Craemer schriftelijk weten dat er geen kopie zou worden afgegeven, maar dat men de band wel mocht uitluisteren.
       Volgens mr. Vermaseren, de voorzitter van de hoorzitting, ging het hier om een weigering. Maar mr. Korvinus stelde dat Craemer, die kort na het interview met De Vries als hoofdofficier uit Den Bosch vertrok, in zijn brief een belangrijke juridische fout had gemaakt: 'Het was geen weigering in de zin der wet. Dat staat namelijk niet in de brief, zodat nu niet gesteld kan worden dat de beroepstermijn is verstreken.'
       Het hele onderzoek van justitie tegen Hörchner en Pijnenborg wemelt van de merkwaardigheden. Zo werd het duo door de rechercheur die het proces-verbaal over het gewraakte tapgesprek opmaakte, wegens smaad aangeklaagd. Later werd de zaak geseponeerd, maar justitie legde Hörchner en Pijnenborg wel een voorwaardelijke sanctie op.
       
       Justitie splitste het onderzoek tegen Hörchner af van het onderzoek tegen de rest van de bende.
       Van deze verdachten werd een ex-politieagent ook vrijgesproken. Kortgeleden kreeg Hörchner de beschikking over zijn dossier. Er bleken liefst veertien ordners in te zitten die niet in het dossierHörchner waren terug te vinden. 'Was dat wel het geval geweest dan hadden wij onmiddellijk geweten dat er met de observatieverslagen was geknoeid, want er kwam geen enkele observatie aan de Ketelaarskampweg in voor', zegt Hörchner.


 

---

        
Observatie
        Even vreemd was het dat een vrouw die in Baarle-Nassau een schuur bij haar woning aan de bende ter beschikking had gesteld, wel werd gehoord maar niet werd vervolgd. Het lab in haar schuur werd ijlings opgeheven toen zij het huis ging verkopen. De politie had de bende toen al onder observatie. Zo wist men ook dat het lab verplaatst werd naar de hal in Den Bosch, waar men op 24 november een inval deed en de zaak oprolde met als gevolg dat later ook Robert Hörchner in staat van beschuldiging werd gesteld.
       Maar hoewel het lab aan de Ketelaarskampweg werd opgerold, liet men de bende ongemoeid. De politie bleef de leden volgen en constateerde zo dat er op 1 december in Geldrop een nieuwe pillenfabriek werd geopend! Om nooit opgehelderde redenen liet men de bende gewoon doorwerken. En ook de eigenaar van het pand in Geldrop werd nimmer vervolgd, terwijl men dat met Hörchner wel deed.
       René Lancee is adviseur van Robert Hörchner. De voormalige inspecteur van politie op Schiermonnikoog kreeg indertijd een enorme schadevergoeding van de staat, nadat hij volledig ten onrechte van incest met zijn dochter werd beschuldigd. Zijn zaak werd een nationaal schandaal.
        
Tegenstrijdigheden
              Na afloop van de opmerkelijke hoorzitting in Den Haag zei hij: 'De zaak van Robert en Annelies wemelt van de tegenstrijdigheden en rammelt aan alle kanten. Justitie heeft zoals gebruikelijk de hakken in het zand gezet en besloten tot een uitputtingsslag die zij gemakkelijk vol kan houden, maar het slachtoffer vaak niet. Daarom is het heel opmerkelijk dat mr. Vermaseren nu heeft toegegeven dat er een vervalst document in het dossier zat. Ik denk dat dit een zeer belangrijke doorbraak is.'
        Ook mr. Korvinus is die mening toegedaan. Hij annonceerde voor de commissie in de hoorzitting ook nog een lacune in de wet, die opgesteld werd om slachtoffers van misdrijven de helpende hand te reiken. Hij zei: 'Deze wet voorziet niet in de slachtoffers van het justitiesysteem. Deze categorie slachtoffers erkent men gewoon niet, maar ze zijn er wel degelijk. Ik hoop wel dat u daar rekening mee houdt.'
       Buiten de rechtszaal zei de Amsterdamse jurist over de civiele procedure, waarin Hörchner en Pijnenborg nu zijn verwikkeld: 'Het is absurd dat in een zaak, waarin rechtbank en gerechtshof tot zo'n overduidelijke vrijspraak hebben geoordeeld, de Staat toch weer een nieuwe - vaak jaren durende - rechtszaak eist. Het is dringend gewenst dat er veel kortere procedures komen.'
              Binnen de rechtbank had mr. Korvinus nog een andere absurde zaak aan de kaak gesteld, toen mr. Vermaseren hem het laatste woord gaf. Hij deed het met een kwinkslag, maar wel één met een uiterst serieuze ondertoon: 'Het is geestig, maar ook uiterst merkwaardig dat men in deze zaak in bezwaar moet gaan bij de partij die je tegenstander is. Maar ja, misschien is dat ook wel weer het mooie van ons polderlandschap…'
       

 

---