BRIEF VAN 18 juli 2007 om 19.58 AAN DE PVDA KAMERFRACTIE Dank voor Uw reactie op onze brief, al levert deze nog geen brood op; en kunnen we daarvoor al helemaal niets voor kopen. Gisteren is de zaak voor de bestuursrechter geweest en deze oordeelde dat er een probleem zit in de wetgeving van met name de WWB en de WMO. Deze wetten conflicteren met elkaar en zullen in de toekomst grote gevolgen hebben voor grote bevolkingsgroepen. Sterker nog, je zou kunnen oordelen dat beide wetten in strijd zijn met artikel 1 van de grondwet. De bijstandsgerechtigden mogen immers geen langdurige zorg/hulpverlening genieten, zowel professioneel als op basis van mantelzorg, omdat er bij langdurige hulpverlening sprake is van een volgens de Wet Werk en Bijstand gezamenlijk huishouden. Hierbij wordt de zorgvrager automatisch geclassificeerd als fraudeur omdat hij/zij geen melding heeft gemaakt van een gezamenlijke huishouding, en wordt de hulpverlener geclassificeerd als partner die de fraude over de termijn van hulpverlening moet terugbetalen aan de DWI. De enige groep die hier buiten valt is de eerste en tweede lijn familie die mantelzorg op zich neemt. Dit terwijl de CIZ en gemeenten conform de WMO, zoals de WMO dat uitlegt, de mensen aanzet tot gebruik van mantelzorg waar bijstandsgerechtigden geen aanspraak op mogen maken. Dit probleem is mij hedenmiddag telefonisch erkend door het ministerie van VWS, die verantwoordelijk is voor de WWB. Een bijkomend probleem met de WWB is, dat wanneer er sprake is van mogelijke fraude, dat conform de artikelen 6 lid 1, 56, 58 lid 1 sub A, 58 lid 4, 59 lid 2 en 3, 60 lid 3 WWB de DWI zelf tot uitspraak komt, en tot beboeten, terugvorderen en beslagleggen kan over gaan, zonder feitenonderzoek, dus ook bij de hulpverlener. De Dienst Werk en Inkomen (DWI) is daarmee participant, tegenpartij, onderzoeker, rechter en uitvoerder in één hand. Er is geen sprake van enige onafhankelijkheid en de alles ontnomen burger kan zonder inkomen nergens terecht; ook niet bij de iets meer onafhankelijke bestuursrechter waar hij of zij eerst diep in de buidel - die leeg is - zal moeten tasten. Hierdoor ontstaat een machtsblok waartegen de burger altijd het loodje legt. Immers bij het "vermoeden" van fraude raken de betrokkenen niet alleen de uitkering kwijt, ook de gezondheidszorg en medische behandeling worden direct ontnomen, alsmede het recht op juridische bijstand en het recht op middelen van bestaan. Die worden direct ontnomen, hetgeen in strijd is met de door Nederland ondertekende internationale verdragen. Ook de onder de WWB gerangschikte bijzondere bijstand is voor deze cliënten niet meer toegankelijk, omdat de cliënt en de hulpverlener het stempel fraudeur hebben opgeplakt gekregen. Dit omdat het een ernstige hiaat betreft in de wetgeving waarvoor deze wetgeving dient te worden aangepast. Dus ligt het probleem in de Tweede Kamer en op het departement van het ministerie van VWS. U kunt toch niet met droge ogen beweren dat dit slechts op een enkeling betrekking heeft en onder gemeentelijke verantwoordelijkheid valt? Met vriendelijke groet, A.J. Bos (mantelzorger)
|
EERDERE BRIEF Aan fractievoorzitters en commissieleden van het parlement Plaats: Amsterdam Mooie woorden sprak U uit tijdens het debat gisterenavond. Prachtige moties onderschreef en tekende U. Nu is het weer tijd voor de realiteit en misschien ook wel daden. Afgelopen maand zijn mijn buurvrouw en ik voor het leveren van mantelzorg aan elkaar door de DWI veroordeeld voor € 150.000 boete !!! (over 2 weken wordt dat verhoogd naar € 200.000) omdat er geen inkomen is voor aflossing zoals geëist. Wegens de mantelzorg zit mijn buurvrouw al drie jaar zonder gas en licht, en zit nu al acht maanden zonder een cent inkomen. Mijn buurvrouw is vorige maand uit de zorgverzekering gezet. Ze wordt nu gedwongen haar dochter af te staan omdat de zorgverzekering niet voor 1 juli rond kan komen. Ze mag geen aanspraak maken op middelen van bestaan. Haar dochter mag niet worden onderzocht en behandeld voor opgelopen psychosociale en emotionele schade. De grondwet is voor haar rechten niet van toepassing. Internationale verdragen heeft men ook niets mee te maken. Wouter Bos beloofde mijn buurvrouw vorig jaar december dat hij zich persoonlijk voor haar zaak zou inzetten ...!! Na de verkiezingen hebben we nooit meer iets van hem vernomen. Groetjes, André Bos
|
Overheid stelt "Je geld of je leven, je huis of je kind" !!! Ondanks de wet toch acht maanden zonder inkomen Hier volgt een uiteenzetting van het een en ander. Mijn buurvrouw heeft sedert 2001 een levensbedreigende vorm van epilepsie. Deze is vastgesteld na een comateus insult. Eén maand later heeft dit zich voor een tweede keer gemanifesteerd. Oorzaak van de epilepsie bleek een ademstilstand (apneu?) tijdens de slaap die niet herstartte. Door de ademstilstand ontstaat er namelijk een zuurstof tekort in de hersenen en dat veroorzaakte bij haar de epilepsie aanval die wederom door het zuurstofgebrek overgaat in een coma, of een overlijden tot gevolg kan hebben. Thuiszorg aangevraagd bij het RIO (nu CIZ). Keuringsarts stelde dat ik als buurman aan mijn buurvrouw verplicht was de mantelzorg over haar op mij te nemen, omdat mijn buurvrouw mij ook al langere tijd ondersteunde door voor mij de boodschappen te doen en mij te helpen bij ontstekingen (opstaan, aankleden, boodschappen doen). Ik ben daarmee akkoord gegaan en heb de zorg in afwisseling met mijn moeder op mij genomen. De situatie is voorgelegd aan de stadsdeelraadvoorzitter en aan enkele raadsleden dat mijn buurvrouw in haar slaapuren bij mij verbleef, of ik bij haar. Daar mijn buurvrouw ook nog eens last heeft van hypersomnie (gelijk aan de slaapziekte narcolepsie) kan zij vooral in stressvolle situaties veelvuldig in slaap vallen. Voorzieningen aangevaagd bij de RIO die zowel mij als mijn buurvrouw zouden kunnen ontlasten en deelname aan het dagelijks leven konden mogelijk maken, werden vervolgens door het RIO afgewezen omreden dat het oorzakelijk stofje van mijn ontstekingen niet bekend was. Omdat het RIO de aanvragen om voorzieningen afwees, heeft de toenmalige stadsdeelvoorzitter zelf nog overleg gevoerd met de toenmalige directeur van de GSD op Reigersbos en voorgesteld deze voorzieningen uit de bijzondere bijstand te verstrekken. De GSD stelde vervolgens dat er eerst een beroep moest worden ingesteld tegen de afwijzing van de RIO. In dit beroep betwistte de RIO en de WVG de aanspraak op deze voorzieningen omreden dat er naast het onbekende oorzakelijk stofje van mijn ziekte ook geen sprake was van een gezamenlijke huishouding, zoals mede door burgemeester Cohen werd bepaald. Omdat de dochter van mijn buurvrouw naar school moest, en mijn buurvrouw niet alleen mocht reizen i.v.m. haar ziekte, en ik wegens COPD (longziekte) niet zonder gesloten vervoer over straat kan, hebben wij zelf onderhands een brommobiel moeten inhuren, hetgeen ons tot € 400 per maand kost, terwijl wij allebei een uitkering hebben op het sociaal minimum. Omdat noch mijn buurvrouw, noch ikzelf dit alleen konden bekostigen hebben wij deze kostenpost gezamenlijk aangegaan, omdat ik ook nooit naar een winkel kan, anders dan per taxi. Omdat wij tegen de afwijzingen bij de rechter in beroep zouden moeten gaan, hebben wij beiden meerdere verzoeken om een bewijs van onvermogen ingediend (dat kon toen nog alleen bij de GSD), maar deze werd niet afgegeven omreden dat wij tot € 400 per maand uitgaven aan een vervoersvoorziening om de dochter van mijn buurvrouw naar school te laten gaan zoals dat bij wet verplicht is; maar wat volgens de gemeente geen eerste levensbehoefte is. Als wij ons zulke kosten konden veroorloven, dan konden wij ook wel uit eigen middelen een advocaat betalen plus de griffierechten etc., etc. Dus tot een rechtspraak kon het nooit komen. Afgelopen jaar heeft mijn buurvrouw te maken gekregen met de Jeugdzorg met veel stress en spanning tot gevolg, waardoor ook haar slaapziekte steeds meer parten ging spelen, waardoor zij bijna niet meer alleen kon zijn zoals eerder wel het geval was. Tegelijkertijd als met de rechtszaak van de Jeugdzorg (OTS) bleek er een heronderzoek van de sociale dienst te zijn. Wegens het niet kunnen verschijnen werd haar uitkering stopgezet per 1-11-2006. Bij dit heronderzoek hebben wij alles gewoon open en eerlijk verteld, omdat wij geen kwaad hadden de duchten. De gemeente, alle instanties, iedereen was immers op de hoogte van onze leefsituatie. Het liep echter anders. Doordat de DWI het oorspronkelijke dossier kwijt is geraakt (misschien geschoond) waren de eerdere afspraken verdwenen. Omdat ik zelf had verklaard al sedert 2001 de mantelzorg van mijn buurvrouw op mij te hebben genomen werd er dus gesteld dat mijn buurvrouw en ik de Sociale Dienst vijf jaar lang hadden opgelicht en daarmee te hebben gefraudeerd en dat ik deze 5 jaar aan de gemeente moet terugbetalen, alsmede de opgebouwde schuld en de gerechtelijke en buitengerechtelijke kosten. Daarnaast wordt ik dan ook nog eens strafrechtelijk vervolgd wegens fraude. Sterker nog, de DWI stelt nu ook nog eens dat mijn buurvrouw en ik de eerdere RIO aanvragen met valse informatie hadden ingediend, waardoor burgemeester Cohen een juiste uitspraak had gedaan om tot een besluit te komen dat er geen gezamenlijke huishouding werd gevoerd. Kortom sedert 01-11-2006 heeft mijn buurvrouw geen inkomen meer. DWI eist dat zij weer volledig zelfstandig thuis woont en het risico neemt op een aanval en erger, waardoor zij haar uitkering kan terugkrijgen. Deze eis brengt met zich mee dat als mijn buurvrouw iets overkomt, ik strafrechtelijk vervolgbaar ben omdat ik mijn buurvrouw volgens artikel 255 / 257 van het wetboek van strafrecht niet alleen mag laten. Wanneer ik dit toch doe en er gebeurt iets van een aanval, dan kan ik tot een gevangenisstraf worden veroordeeld tussen de 7 en de 9 jaar. Tegelijkertijd mag de dochter van mijn buurvrouw volgens jeugdzorg geen aanval meemaken, omdat zij anders onmiddellijk uit huis wordt geplaatst. In oktober vorig jaar wilde Jeugdzorg haar al met spoed uit huis plaatsen, omreden dat ik met een spoedopname in het ziekenhuis was komen te liggen. Deze uithuisplaatsing hebben wij toen ternauwernood kunnen voorkomen door de spoedopname wegens ernstig zuurstofgebrek in mijn bloed af te breken en op eigen risico naar huis terug te keren en op die wijze d.m.v. voortzetting van de mantelzorg een aanval van mijn buurvrouw kon voorkomen.
Nu moet mijn buurvrouw een beroepszaak voor de rechter laten komen tegen de (on)rechtmatige inhouding en afwijzing van inkomen. Meerdere aanvragen ingediend voor bijzondere bijstand, die zijn alle verdwenen. Geen geld, geen advocaat, geen advocaat geen beroepsmogelijkheid, geen beroepsmogelijkheid geen geld...
Het verhaal met de Dienst Werk en Inkomen (DWI) Amsterdam heeft inmiddels een vervolg gekregen. Mijn buurvrouw is zonder over inkomen te beschikken door de DWI Amsterdam veroordeeld om maandelijks € 1248,06 te betalen tot het volledige bedrag van € 74.723,25 is betaald. Bij te late betaling 10 % boete over het totaalbedrag + 15% deurwaarderskosten en daar bovenop gerechtelijke kosten en buitengerechtelijke kosten. Dat besluit is per 31 mei genomen namens B&W, eerste betaling dient per 1 juni voldaan te zijn. Eenzelfde besluit heb ik ook ontvangen maar dan met een maandbedrag van € 1257,42 en een totaal bedrag van 74.883,45 met een eerste betaal datum 01 juli 2007 onder dezelfde condities. DWI weigert medewerking te verlenen zodat mijn buurvrouw haar ziekenfonds kan betalen, zodat zij haar medicijnen tegen de levensbedreigende epilepsie kan krijgen en laat haar deze maand op straat zetten met haar dochter. Is zij een illegale asielzoeker? De Dienst Werk en Inkomen (DWI) eist met deze maatregel van mij een erkenning dat ik opzettelijk vijf jaar lang gefraudeerd heb en weigert bijstand voor rechtsbijstand te verstrekken zodat ik noodgedwongen als burger te moeten procederen zonder rechtsbijstand. En dat omdat je zes jaar lang de gemeente hebt gevrijwaard van kosten van een kliniek of persoonlijke begeleiding met de kosten à &eur; 80 per uur, waarvoor ik 106.000 uur zonder een cent vergoeding voor de gemeente heb gewerkt. Sterker nog, uiteindelijk hebben we daar zelfs nog voor betaald. Belofte van compensatie is nooit en te nimmer voldaan !! Vandaag heb ik te horen gekregen dat een spoedberoep niet eerder kan plaatsvinden dan 16 juli. Tot die tijd kan er niets worden geregeld. De zorgverzekering van mijn buurvrouw is inmiddels gestopt. Na een bedelpartij heb ik het voor elkaar gekregen dat mijn buurvrouw voor twee weken extra medicijnen krijgt, mede doordat zij vorige week al na een ademstilstand een middel tegen zware epilepsieaanval heeft gehad. De sociale dienst houdt voet bij stuk dat mijn buurvrouw eerst moet tekenen voor het erkennen van fraude. Eerder kan geen aanspraak gemaakt worden op bijstand of een bijzondere bijstandsuitkering. De schuldhulpverlening blijkt ook niets te kunnen doen zolang de sociale dienst niet over stag gaat om een uitkering te verstrekken. De enige optie die mijn buurvrouw nu nog heeft is haar dochter officieel aan mij af te staan, zodat die niet naar een pleeggezin moet van de gezinsvoogdij wegens het niet hebben van een ziekenfonds verzekering. De deurwaarder heeft gelukkig de huisuitzetting hangende het spoedberoep opgeschort, dat is tenminste nog één lichtpuntje. Ik blijf mij verbazen over de Nederlandse rechtsstaat!!! A.J. Bos |
Cadeautje van de minima
Hoeveel voedselbanken wil de regering om weer concurrerend te worden??
Waarom laat Wouter Bos die Gerrit Zalm liegen over de fiscalisering AOW ??
Stichting Grondvest + Georgisme + grondpolitiek + geldpolitiek
Ministerie van Sociale Zaken speelt stommetje over koopkrachterosie minima
Het berouw komt na de zonde. FNV erkent fouten. Nu nog het excuus en de compensatie
Regering wenst herstructurering van de Sociale Zekerheid in Nederland. Wat is dat?
Controleurs belast met officiële huisbezoeken ervaren tegencontroles als 'intimiderend'
Voorstel voor een Tweede Kamermotie voor wetswijziging m.b.t. invordering van schulden
De totaal ongewenste sociale omstandigheden van miljoenen mensen in de Verenigde Staten
Wet werk en bijstand in strijd met artikel 1 v/d grondwet en de WMO