De Volkskrant van woensdag 5 juni vermeldt dat de gemeente Weert gezinnen met kinderen, die al vijf jaar leven van de bijstand, in staat stelt om een nieuwe wasmachine, koelkasat, stofzuiger of televisie aan te schaffen, wanneer de oude het begeeft. B&W van Weert stelt dat voor aan de gemeenteraad.
Het plan komt van de dienst Sociale Zaken van de gemeente. Volgens directeur J. Jonkman is het bedoeld als aanvulling op de speciale bijstand. Daarop kunnen mensen onder bijzondere omstandigheden een beroep doen. Jonkman: "Als je daaruit geld wilt krijgen, moet toch voldoen aan de speciale condities. Vaak betreft het bovendien een lening. En vervanging van normale gebruiksgoederen valt er niet onder, omdat de regering ervan uitgaat dat je daarvoor geld had moeten reserveren. Wij vinden dat dat niet kan als je al vijf jaar bijstand hebt."
Oorspronkelijk had de gemeente slechts de vervanging van een wasmachine, koelkast, en stofzuiger willen betalen. De gebruikersgroepen van de sociale dienst hebben de dienst ervan overtuigd dat een televisie ook een elementair bezit is. Jonkman: "mensen raken in een sociaal isolement als ze geen tv hebben."
De dienst weet nog niet hoe de regeling exact wordt uitgewerkt. Er zijn geen normbedragen voor de vier gebruiksgoederen. Dat zal van de individuele situatie van de cliƫnten afhangen. Jonkman: "Mensen krijgen echt geen breedbeeldtelevisie van drieduizend gulden, maar het hoeft ook geen klein zwart-witje te worden."
Tot zover het bericht in de Volkskrant. Het is inmiddels kristalhelder duidelijk dat het bezuinigingsbeleid dat werd ingezet in 1981 onder de politieke verantwoordelijkheid van CDA en VVD heeft geresulteert in een forse verpaupering van enkele miljoenen mensen in ons land. Dat gemeenten - waarvan Weert de eerste is - zoals Rotterdam het armoedeprobleem beginnen te voelen, is veel te lang uit de openbare discussie gebleven en gehouden. Zelfs de manifestatie van de 'Arme Kant van Nederland' onder auspiciƫn van de Raad van Kerken op 1 juni jl. heeft nauwelijks enige politieke en publicitaire aandacht getrokken. De duizenden mensen die op het Malieveld protesteerden tegen de verarmingen en de verrijking hebben niet de aandacht van de burgers op het nijpende probleem van de verarming weten te krijgen. Een blamage voor de Nederlandse media en voor de politiek. De afgeslagen aanval op het minimumloon van de programmacommissie van het CDA door het partijcongres, geeft aan de de politieke leiding nog mijlenver af staat van de werkelijkheid van alle dag.
Raad van Kerken stelt: Armoede is Onrecht (manifestatie 1 juni)
Niettemin is het Internet een aanvullende bron van informatie die zowel bij de media als bij de politiek - anders dan voor het bekijken van porno en het ophalen van kookrecepten - nog niet geacccepteerd is als een middel om de kloof tussen de (verpauperende) burgers en het landsbestuur te helpen overbruggen. Het is het wachten op een faire verslaglegging van het nieuws dat los van de traditionele kanalen op het Internet aangeboden wordt. De verantwoordelijkheid van de pers voor de verpaupering van miljoenen mensen in ons land is dan ook net zo groot als die van de politieke elite. Men zou het zo kunnen stellen: De Pers, het geweten van de natie, had zelf nog geen geweten; en wordt - ongevraagd - via Internet eveneens een geweten aangemeten.
Stichting Sociale Databank Nederland
E-mailadres: sdn@planet.nl
Internet site:
http://www.sdnl.nl/weert.htm