Nieuwegein, 31.10.2004-10-31

Generatiediscussie 1

Aardig polariserend stuk je van Milco Aartsin onder de titel "Generatieoorlog dreigt" in de Telegraaf van 30 oktober. Men neme enige politici in opleiding al dan niet vakbondsmens of hoogleraar, nog een hoogleraar, gepensioneerd en pessimistisch en laat die er lekker op los praten. De heer Aarts lardeert met wat aanhalingen uit een krantenartikel van één der hoogleraren en de krant belooft een deel twee dat waarschijnlijk precies hetzelfde, maar dan omgekeerd, doet met vakbonden en de babyboomers. Voeg een plaatje en een kreet toe die zegt dat vanaf 2030 elke werkende in zijn eentje een oudere dient te onderhouden en u heeft een discussie.

De werkelijkheid van het probleem ontgaat menigeen en opmerkingen zoals die van Professor Becker: "Een orkaan van ellende komt op de jongeren af" onderschrijven dat. De vraag is namelijk of 2030 slechter zal zijn dan 1945 of 1946 en wat dat het normjaar zou moeten zijn. Daarnaast bevinden zich nog dozijnen andere problemen die om oplossingen vragen, waarbij het eventueel telkens veranderen van de norm heel erg verwarrend werkt. Dat wordt nog erger wanneer we vanuit generatiekloven gaan redeneren en in plaats van samen te werken, beginnen met het spitten van loopgraven vanwaar uit we uitputtende oorlogen denken te moeten voeren. Het resultaat zal onze problematiek niet oplossen; het eerder nog gecompliceerder maken. Rondom deze ontwikkelingen mogen wij redelijk pessimistisch zijn. Er ontbreekt bij het merendeel van onze generaties de ervaring van lijden en ontberingde noodzakelijk om tot grote dingen te komen.

De burgers van ons land weten het ook niet meer. Het grote graaien van Boonstra en Co heeft perfide effecten op alles wat leidinggevende en stimulerende geesten te berde kunnen brengen. De onderliggende vraag is immers bijna automatisch: "Wat verdient hij of zij er dan wel aan". Dat doet dan iets met de geloofwaardigheid van wat voor propositie dan ook. Er zijn maar weinig mensen zoals Willem Drees die uit hun geliefde partij of van hun favoriete overtuiging afstappen wanneer blijkt dat hun gedachtegoed tot verkeerde politiek of misbruik leidt.

Wat dan wel!
Moeten we niet eens beginnen de werkelijkheid van de situatie aan te tonen middels een paar duidelijke A-viertjes met demografische gegevens en een correcte opsomming van de problemen. Wat in dit artikel van deze krant beslist niet het geval is, te beginnen met de opmerking dat de babyboomers al vanaf 1945 geboren werden. Moeten we ons niet tevens realiseren dat het economische functioneren van senioren veel verder gaat dan AOW ontvangen en dat er naast die uitkering ook verdere inkomsten zijn dankzij de spaarzin van diezelfde babyboomers. Straks stoppen zij met sparen en gaan consumeren, waar om te beginnen bij elke gespendeerde euro negentien procent BTW in de staatskas komt om over de verdere effecten maar niet te praten. Zo dragen zij in de komende jaren veel meer bij aan de staatskas dan wat zij kosten. Dat gebeurt trouwens al veel langer. Hoe lang hebben ze niet meer AOW betaald dan nodig en werd het batige saldo van de SVB op dat vlak vrolijk in de algemene middelen gestopt!

Natuurlijk is dit plaatje niet compleet. Maar wij zijn als senioren het volledig zat om te lezen hoe er over ons gepraat wordt door lieden die zo te zien niets anders kunnen dan praten bij gebrek aan een totaaloverzicht. Want oplossingen beginnen bij het definiëren van het probleem en de daaropvolgende vraagstelling richting actie.
Waarom klagen over het donker. Steek eens een kaars aan! (Chinese wijsheid van heel lang geleden)

Herman Troost
Voorzitter Verenigde Senioren Partij
Nieuwegein

Algemene Ledenvergadering

Op zaterdag 9 oktober heeft de VSP in haar algemene ledenvergadering unaniem een nieuw bestuur gekozen. De heer Herman Troost uit Nieuwegein, eerder in het hoofdbestuur belast met de partijorganisatie en de voorbereiding van de campagne voor de Tweede Kamer verkiezingen, is voorzitter geworden. De heer Theo van den Acker blijft penningmeester, de heer Anton Braat wordt eerste secretaris en de heren Cees Kruijmer, Kees Moerbeek en Leo Rocourt behouden hun positie als bestuurslid.

Het nieuwe bestuur heeft brood op de plank. De logistiek en organisatie van de partij staan. De financiële situatie is correct en positief, alhoewel niet rooskleurig want de VSP is een arme partij. De nieuwe voorzitter memoreerde de absolute noodzakelijkheid van de terugkeer van de senioren in de politiek. Er gaat totaal van alles mis in dit land en de jaargangen van de geboortegolf komen straks van een koude kermis thuis wanneer we als senioren nu niet beginnen met handelen.

Meer en meer worden de senioren aangezien als de veroorzakers van allerlei toekomstig (financieel) kwaad, waarbij en passant maar voorbij gelopen wordt aan het feit dat het de vijftigers en zestigers van vandaag zijn, die de huidige fysieke en onderwijs infrastructuur hebben geregeld en betaald. Ook hebben zij als grote jaargangen van na de oorlog altijd AOW betaald en soms zoveel dat de SVB jaren lang honderden miljoenen en enkele keren ook meer dan een miljard euro in de algemene middelen mocht terugstorten. Dat is nog een cadeautje wat we van Zalm tegoed hebben aldus de nieuwe voorzitter.

De VSP verzet zich fel tegen de steeds sterker wordende gedachten dat de AOW straks niet meer betaalbaar is. Je kunt mensen die 40 jaar en soms langer AOW betaald hebben nu niet afschepen met het argument dat het te duur geworden is! Om over zorg, veiligheid en gezondheid maar niet te praten. Dat een partij als het CDA dat soort ideeën niet meteen de kop in drukt is een gotspe. Waar blijft die betrouwbare overheid? Een overheid die de inflatie laag houdt en doet wat zij beloofd heeft?

Ten tweede vindt de partij dat het onzin is alle senioren op een hoop te gooien en vervolgens angstige berekeningen te maken over de zorg en gezondheidszorgkosten. Tussen 25 en 55 jaar erkent iedereen de verschillen tussen de diverse leeftijdsgroepen. Boven de 55 zijn we tot ons 85e onmiddellijk op een hoop gegooid en verworden tot een kostenplaatje. Nu we zullen de samenleving laten zien wat actieve ouderen kunnen en ze een voorbeeld geven hoe het moet. Implementatie en uitvoering zijn de basisbegrippen waarmee de VSP de huidige situatie te lijf wenst te gaan. En dat met een lange termijn visie, iets waartoe de huidige politiek ook niet in staat is!

Voorzitter Herman Troost riep de ledenvergadering op om om te zien naar vijftigers en zestigers. Dat zijn de mensen die straks het meest te lijden krijgen onder het beleid dat zich nu af begint te tekenen. Onmenselijke bezuinigingen voor een deel van de Medelanders en juist dat deel dat het langste gewerkt heeft. Het kan toch niet zo zijn dat essentiële voorzieningen in storten omdat er een paar jaar minder groei is? En dat na een aantal jaren van bijzonder grote groei! "Moeten we bloeden voor de 3% van Zalm" aldus Troost, "terwijl hij, toen het wel gedaan kon worden, geen enkele voorziening getroffen heeft. En dan bezuinigen over de ruggen van de mensen die nu niet meer in staat zijn hun inkomsten te verhogen?"

Dit land heeft ongeveer een miljoen mensen in overheidsdienst en geeft zo'n € 135 miljoen uit, een bedrag dat dit jaar en volgend jaar niet afneemt.
De heer Troost kondigde een aantal maatregelen aan die de VSP in staat moeten stellen om meer op de voorgrond te treden. Een hernieuwd partijprogramma is in aanleg klaar en zal nu door een speciaal team doorgesproken en waar nodig nog aangepast worden aan de laatste ontwikkelingen. Er zal een goede brochure gemaakt worden om potentiële kiezers te interesseren.
"De partij staat weer op de rails."

Spreekt bovenstaand verhaal over onze nieuwe voorzitter u aan en wilt u ook meebeslissen over onze politieke en verdere toekomst, meldt u dan aan als lid of begunstiger van de VSP.
De contributie bedraagt € 25,-- per jaar voor een gewoon lid. Voor een medegezinslid € 15,-- per jaar en als donateur € 15,-- per jaar. De laatste heeft dan wel geen stemrecht op de ledenvergadering.
Wanneer u actief wilt meedoen in onze organisatie belt u dan naar:
Hr. Herman Troost, voorzitter, 030 - 6052790, e-mail: troosttactics@planet.nl of
Hr. Anton Braat, secretaris, 036-5315359, e-mail: secretaris@vsp2001.nl.

Nieuwegein, 27.9.2004 Derde dinsdag nr 2

Den Haag reageert aarzelend op de protesten van vakbewegingen en vele anderen. Nu zijn die protesten ook niet altijd even adequate. Voor een deel is het gewoon heel veel gejammer omdat de tering naar de nering gezet moet worden. Dat schijnt onvermijdelijk. De vraag is echter hoe et kabinet een en ander gaat uitvoeren en in hoeverre ze rekening houden met de financiële realiteit van meerder miljoenen Nederlanders..

Wat ons het minste bevalt van dit kabinet is het voortvarend aankondigen van allerlei zaken zonder dat er gedacht schijnt te zijn aan de gevolgen van de verhalen (en daarvan is de Troonrede in eerste instantie er ook een). Kennelijk moet de Tweede Kamer hier als vangnet opereren. Dat nu gebeurt volledig onvoldoende met alle gevolgen van dien. De PvdA doet al helemaal niets. Zij schijnen al voldoende electorale winst te zien. Ook wordt er wel eens vergeten dat politici en ambtenaren in Den Haag vooral beleid maken en daarna de uitvoering vooral overlaten aan deskundigen. Zo doet het leger onze verdediging, het onderwijs onze vorming, de politie onze veiligheid, artsen ziekenhuizen en verzorgingsinstellingen onze gezondheid en ons lichamelijk welzijn. Den Haag kijkt en stuurt en maakt het vaak nog maar moeilijker, want wat weet een lid van de Tweede Kamer nu eigenlijk van al die activiteiten, vooral wanneer hij of zij zelf in heel andere activiteiten heeft gewerkt. Het gaat dan ook mis met al die voorgestelde maatregelen wanneer het in de praktijk toegepast moet worden. De AWBZ ging in de praktijk veel meer kosten dan voorzien en dus gooit men er maar een nieuwe wet tegenaan. Wanneer je de zorg en het onderwijs zodanig regelt dat de uitvoerenden werkelijk geen centimeter vrijheid meer hebben, kan je er zeker van zijn dat ze het niet meer leuk vinden en wat anders gaan doen.

Den Haag heeft ondertussen zo veel regels gemaakt dat de ene regel de andere in de weg zit en dat in de praktijk van alle dag heel normale zaken, zoals wat extra verlof voor oudere werknemers dat in menig CAO staat door een of andere wet onmogelijk wordt gemaakt. Dat vele ouderen vaak al vanaf hun zestiende werken, toen ging de leerplicht niet verder, wordt voor het gemak maar niet meer meegerekend. Den Haag realiseert zich dat niet eens. Nooit geleerd op school en nooit opgezocht op het Net tijdens de voorbereiding van de wetsartikelen. Hoezo integraal denken. Dat is vooral om over te praten. Doen is veel te moeilijk!

En dan komen de kabinetsplannen die vooral vragen om vertrouwen terwijl ze aan alle kanten tonen niet door te hebben hoe de mensen met de kleine beurs nu rond moeten komen. Of hoe de uitvoerenden hun hoofd boven water moeten houden wanneer hun klanten geen geld meer hebben om hen te betalen. Het afnemen van allerlei wachtlijsten in zorg en gezondheidszorg wordt in Den Haag met welgevallen aanschouwd, zonder dat men schijnt te beseffen hoe dat komt en wat de gevolgen gaan betekenen.

Daarom zegt de V.S.P. aan de heer Balkenende: "Leuk hoor uw VVD-beleid. Nu implementatie en uitvoering nog!"
Wij zijn benieuwd wat u straks in de praktijk van alle dag van al die voorstellen gaat maken!

Heeft uw aansprekende voorbeelden van de praktische werkelijkheid in uw familie of in uw straat?
Laat het ons weten! Misschien kunnen we er later iets mee doen!

Herman Troost

Nieuwegein, 22.9.2004

De koningin heeft haar werk gedaan. Het vertrouwen mag van ons kabinet de rest doen. De coalitiepartijen zijn gepikeerd dat oppositie en vakbonden tegen zijn en natuurlijk wordt er links en rechts
water bij de wijn gedaan. Het boeit ons als V.S.P maar matig. Den Haag laat van zich horen, zo te zien vooral om te laten weten dat ze er nog steeds zijn. Wat ze doen is een ander verhaal. In grote lijnen maakt het Kabinet Balkenende beleid. En omdat de tijden slecht zijn wordt er bezuinigd. Normaal , behalve het feit dat er in (de slechte) goede tijden niet veel reserve gevormd schijnt te zijn en zo krijgt de consument, de kiezer, direct de gevolgen van het bezuinigen onder (de) zijn neus en in de portemonnee. En dat valt zwaar tegen.

Vervolgens dapper praten over vertrouwen is natuurlijk een gotspe. Gewoon een paar dingen van de laatste tijd. Van Geel, ijverig staatssecretaris van Milieu en zo, vertelt vol enthousiasme dat onze rekeningen voor energie aanmerkelijk hoger zullen worden. Daar gaat een inflatieconforme verhoging van de AOW (dan) dus volledig door teloor. Een andere minister stelde dat de huren vrij gelaten moeten worden om de bouwmarkt te stimuleren. Kunnen ze ook fijn twee cijferige winstgroei vertonen, goed voor de pensioenfondsen en de mensen die dat hebben. Die 1,5 miljoen werkeloze en arbeidsongeschikten die geen mogelijkheid hebben om hun inkomsten te verhogen, nu of in de toekomst, zullen daar echter helemaal niet blij mee zijn. En dan zijn we bij de kern van al het gebrek aan vertrouwen. Beleid maken is een ding. Het uitvoeren en implementeren is iets heel anders. Daar zijn ze in den Haag helemaal niet goed in.

Zo zorgen ze dat de woningbouwstichtingen heel rijk worden. Maar goedkoper bouwen ho maar. Zo zijn de zorgverzekeraars ook steeds rijker en dat mogen we dan allemaal zelf betalen terwijl de zorg steeds slechter geregeld wordt. Zo deugt de toepassing van de AWBZ niet en dan maken we maar een nieuw voorstel, een nieuwe wet (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) zonder enige zekerheid dat we daadwerkelijk al die vrijwilligers krijgen die het werk zouden moeten gaan doen. Om over de onrust in de organisaties van zorgverleners, u weet wel die handen aan het bed die nu opeens hun klandizie weg zien lopen, maar niet te spreken. Het allermooiste is de energie markt. Daar zitten een stel feestneuzen voetbalclubs te sponsoren en ons te bestoken met vragenlijsten en reclamefolders alsof we daardoor nu opeens meer stroom gaan gebruiken.

Duidelijk waarom Balkenende CS over vertrouwen spreekt. Ze hebben niets anders en of het werkt moeten we nog maar afwachten. Waarom betalen we die lui eigenlijk?

redactie