Commentaar: Steeds meer lagere overheden proberen via een kortgeding, o.a. in de zaak van Van Kessel, het grondwettelijke recht van vrije meninguiting uit te schakelen, door kritische publicaties van cliënten en hun juridische adviseurs over wantoestanden bij gemeenten en provincies te verbieden, zelfs met oplegging van een extreem hoge dwangsom.
Deze poging - in dit geval van B&W van de Gemeente Geldrop-Mierlo - gaat alle bestuurlijke en grondwettelijke perken te buiten. Het feit dat de Sociale Databank Nederland gehoor heeft gegeven aan de sommatie van Ing. A.M.L. van Rooij om alles met betrekking tot deze zaak van het internet te verwijderen, heeft alleen ten doel om juridische en financiële schade en eventuele onzuivere jurisprudentie over publicaties op internet te voorkomen. (De krant, omroep of publicatieplatform op internet is dat niet verplicht, omdat aangeboden informatie altijd vrijelijk ter beschikking staat. Met name schade die wordt opgelopen door de straffeloosheid van ambtenaren door Pikmeer-arresten en collusie.) Het gevolg van een dergelijke dwalende veroordeling zou zijn, dat gemeenten, provincies of lagere overheden zich werkelijk niets meer van een onherroepelijke uitspraak van de Raad van State of een rechtbank hoeven aan te trekken; en vonnissen en uitspraken gewoonweg straffeloos kunnen negeren. Dat gebeurt overigens toch al op steeds grotere schaal, waartegen de Raad van State om onbegrijpelijke redenen niet effectief en sanctionerend optreedt. Het is ook onbegrijpelijk en onaanvaardbaar dat de Tweede Kamer de ogen sluit voor dit soort wantoestanden in het recht. Bij de SDN begrijpen ze best dat het wat lastig is voor de landelijke overheid om de lagere overheden tot schadeplicht te veroordelen, wanneer een burger in het gelijk wordt gesteld. Maar het gevaar om überhaupt wantoestanden en corruptie bij de overheid NIET aan de kaak te kunnen stellen, is minstens zo groot. Het betekent simpelweg het einde van de rechtsstaat door bestuurlijke en rechterlijke censuur. De hele journalistieke wereld dient zich tegen een dergelijke ontwrichting van de rechtsstaat en de inperking van de vrije meningsuiting te keren. Als kopiehouder van de pleitnotitie, zoals die is voorgelezen op de zitting van Bureau Kort Gedingen onder voorzitterschap van rechter J.F.M. Strijbos, vice-president, aan de Leeghwaterlaan 8, 5223 BA 's-Hertogenbosch op 13 januari 2005 met kenmerk: vKe/04015/NS, zijn wij in het landsbelang verplicht om ruchtbaarheid hieraan te geven. Het kan niet zo zijn dat een kortgedingrechter de grondwettelijke vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid om zeep helpt met een zelfs volkomen ongegrond publicatieverbod. Dat er kranten en andere media zijn die door belangenverstrengeling wel gehoor geven aan verzoeken tot (zelf)censuur, laat onverlet dat dit niet te tolereren is. De rechter dient in deze zaak zonder enige terughoudendheid de gemeente Geldrop-Mierlo terecht te wijzen, de uitspraak van de Raad van State te laten respecteren en onmiddellijk ten uitvoer te brengen; en de schade die is aangericht te vergoeden. Zie de onderstaande pleitnotitie R.M. Brockhus
|
Bureau Kort Gedingen t.a.v.J.F.M. Strijbos, Vice-President Leeghwaterlaan 8, 5223 BA 's-Hertogenbosch Sint Oedenrode, 13 januari 2005. PLEITNOTITIE. Ons kenmerk: vKe/04015/NSUw kenmerk: 119696/KG ZA 04-796.
Gedagvaard zijn:
Geachte Vice-President, Met grote verbazing en ongeloof werd mij op 13 december 2004 door de deurwaarder een tweetal dagvaardingen overhandigd in opdracht van burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo. Ik kon daarbij mijn ogen niet geloven gezien de voorgeschiedenis die tot op de dag van vandaag nog voortduurt. Mijn ongeloof hierover zal ik hieronder nader toelichten.
Bij brieven van 30 december 2004 heeft u mij het volgende kenbaar gemaakt: Recht behoort gebaseerd te zijn op feiten en niet op fictie De feiten heb ik u in diverse nadere stukken laten toekomen. In andere rechtzaken is gebleken dat binnen uw rechtbank vaak problemen zijn over de compleetheid van de dossiers. Het is natuurlijk allemaal mensenwerk en er is niets menselijker dan het maken van fouten. Om te voorkomen dat u een incompleet dossier hebt gekregen waarop u een beslissing moet nemen breng ik u hieronder in overzicht welke stukken ik heb ingebracht en uit hoeveel pagina's die stukken bestaan, zodat u zelf kunt controleren of alles compleet is. Aan stukken heb ik in 2-voud ingebracht:
Ik verzoek u kennis te nemen van de inhoud en die inhoud, inclusief de inhoud van alle bijlagen, volledig te betrekken in uw beslissing. Om er zeker van te zijn dat u de beslissing neemt op alle bovengenoemde stukken en pagina's verzoek ik u in het proces-verbaal uitdrukkelijk te vermelden dat alle bovengenoemde stukken en pagina's in het dossier zitten en mij van dat proces-verbaal een kopie toe te zenden.
Mochten stukken of pagina's zoek zijn geraakt, schroom dan niet om met mij daarover contact op te nemen, zodat ik die u alsnog kan laten toekomen.
De volgende vragen werpen zich op?
Waarom hebben burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo (voorheen: Mierlo) mij gedaagd?
Het antwoord daarop luidt als volgt:
Antwoord 1.
Het betreffen de volgende onherroepelijke uitspraken:
1. Bij
uitspraak no. E01.94.0221 van 10 mei 1996 van de Afdeling bestuursrechtspraak van
de Raad van State is het bestemmingsplan 'Broek 1990' onherroepelijk geworden.
In die onherroepelijke uitspraak heeft de Raad van State met betrekking tot
Broekstraat 28 hierover letterlijk het volgende beslist (zie bijlage 1): -
De Afdeling stelt evenwel vast dat, nu verweerder wat betreft de
gronden aan de Broekstraat 28 goedkeuring hebben verleend aan het plan en bij
hen geen bezwaren zijn ingediend tegen dit plandeel en de bij hen ingediende
bezwaren daarop ook niet mede betrekking hebben, hun besluit ten aanzien van
dit plandeel ingevolge artikel 29, eerste lid, van de Wet op de Ruimtelijke
ordening onherroepelijk is. -
Het dient er dan ook voor te worden gehouden dat de woning op het
perceel aan de Broekstraat 28 een burgerwoning is.
In strijd met deze onherroepelijke uitspraak no. E01.94.0221
van 10 mei 1996 - waarmee het door de gemeenteraad van Mierlo op 15 november
1993 vastgestelde bestemmingsplan 'Broek 1990' onherroepelijk is geworden - werd
door burgemeester en wethouders van Mierlo passief gedoogd dat J.P. Swinkels de
van de heer Manders aangekochte burgerwoning Broekstraat 28, kadastraal bekend
sectie L nummer 695, in strijd met de voorschriften uit het bestemmingsplan is
gaan gebruiken als bedrijfswoning voor zijn naastliggende varkensbedrijf
gelegen op het adres Broekstraat 26, kadastraal bekend sectie L nummer 463.
In deze in strijd met de bestemmingsplanvoorschriften gedoogde situatie heeft J.P. Swinkels een milieuvergunning aangevraagd voor de inrichting gelegen aan Broekstraat 26-28 in Mierlo, kadastraal bekend sectie 2. In strijd met de onherroepelijke uitspraak nummer 200305600/1 van 17 maart 2004 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. In die uitspraak werd door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State onherroepelijk beslist dat burgemeester en wethouders bij het nemen van een nieuw besluit handhavend zullen moeten optreden tegen het met het bestemmingsplan 'Broek 1990' strijdig gebruik van de burgerwoning Broekstraat 28 door J.P. Swinkels. Ondanks deze onherroepelijke uitspraak weigerden burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo hierop een nieuw besluit te nemen met inachtneming van de inhoud van die uitspraak.3. Tegen deze weigering om een nieuw besluit te nemen (fictief besluit) heb ik namens cliënt J.P. van Kessel bij brief van 4 september 2004 beroep aangetekend bij de rechtbank 's-Hertogenbosch, sector bestuursrecht. Bij onherroepelijke uitspraak AWB 04/2696 heeft de rechtbank te 's-Hertogenbosch beslist dat burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo binnen twee weken na 26 oktober 2004 (voor 10 november 2004) een nieuw besluit moeten hebben genomen overeenkomstig de onherroepelijke uitspraak nummer 200305600/1 van 17 maart 2004 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Ook aan deze onherroepelijke uitspraak van de rechtbank 's-Hertogenbosch werd door burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo geen uitvoering gegeven.4. Pas op 23 november 2004, waarbij het maximale termijn van 2 weken uit de onherroepelijke uitspraak AWB 04/2696 met 2 weken is overschreden, hebben burgemeester en wethouders een nieuw besluit genomen waarin is beslist dat J.P. Swinkels het gebruik van de burgerwoning Broekstraat 28 in strijd met het bestemmingsplan 'Broek 1990' tot 18 maart 2005 mag blijven voortzetten alvorens tot handhavingsaanschrijvingen zal worden overgegaan. Conclusie 1. Op grond van bovengenoemde feiten is onomstotelijk komen vast te staan dat burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo (voorheen: Mierlo) vanaf 10 september 1997 tot minimaal 18 maart 2005 (maar liefst 7,5 jaar lang) hun bevoegdheden hebben misbruikt om J.P. Swinkels behulpzaam te zijn met de met het bestemmingsplan 'Broek 1990' strijdig gebruik van de burgerwoning Broekstraat 28 ten behoeve van zijn agrarisch bedrijf op Broekstraat 26. Als gevolg daarvan heeft J.P. Swinkels zijn varkenshouderij kunnen uitbreiden waarvan mijn cliënt J.P. van Kessel zo'n 8 jaar lang zoveel overlast heeft gehad dat zij zowel psychisch alswel qua gezondheid daarmee volledig is gesloopt. Al in 1997 is zij hierover naar de heer P.G. Rutten van de GGD Zuid-Oost- Brabant gestapt. De heer Rutten van de GGD heeft op 6 maart 1997 daarover de volgende brief naar de gemeente Mierlo gestuurd met daarin letterlijk de volgende tekst (zie bijlage 2).
Deze door de GGD Zuidoost-Brabant onderkende noodsituatie van cliënt werd door burgemeester en wethouders van Mierlo geheel genegeerd. Er is gewoonweg nooit op gereageerd. Na 8 jaar heeft deze spanning bij mijn cliënt J.P. van Kessel zodanig ernstige vormen aangenomen dat zij in mijn aanwezigheid meerdere malen in een zodanige toestand is geraakt waarbij ik dacht: zij valt ter plekke dood. Dat is ook eenmaal voorgevallen tijdens een hoorzitting voor de bezwaren-commissie van Geldrop-Mierlo. Indien nodig zal ik alle leden van deze commissie laten oproepen om daarvoor te getuigen. Dit was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen. Ik wilde namelijk kost wat kost voorkomen dat ik een dode op mijn geweten krijg. Dat is de werkelijke reden waarom ik de Sociale Databank Nederland (SDN) heb verzocht om dit alles op internet te zetten. Bij brief van 9 september 2004 heb ik burgemeester M.J.D. Donders-De Leest persoonlijk op de hoogte gebracht van deze bijzonder ernstige misstanden binnen haar gemeente. In die brief heb ik haar daarover letterlijk het volgende geschreven:
Bij brief van 20 september 2004 heeft burgemeester M.J.D. Donders-De Leest daarop als volgt gereageerd (zie bijlage 3):
Ik bleef maar wachten op de verzochte en toegezegde uitnodiging van burgemeester mevr. M.J.D. Donders-De Leest.
Ook die bleef uit. Als klap op de vuurpijl hebben burgemeester M.J.D. Donders-De Leest en wethouders mij gedagvaard voor dit Kort Geding om mijn brieven hierover van internet af te halen. Dit met de wetenschap dat ik mijn cliënt mw. J. van Kessel nooit had gekend en dit daarom ook nooit op internet had kunnen zetten als zij niet vanaf 10 september 1997 de met het bestemmingsplan strijdig gebruik van de burgerwoning Broekstraat 28 door J.P. Swinkels tot op minimaal 18 maart 2005 (7,5 jaar lang) hadden gedoogd. Als nog grotere klap op de vuurpijl laat burgemeester M.J.D. Donders De Leest hierover letterlijk het volgende in het Eindhovens Dagblad zetten zie bijlage 4):
Burgemeester Mevr. M.J.D. Donders-de Leest van de gemeente Geldrop-Mierlo gaat daarbij zelfs zover dat zij persoonlijk toestemming heeft gegeven voor het houden een demonstratie van zo'n 60 boeren met grote tractoren pal voor de woning van die ene cliënt, zijnde mevr. J van Kessel. Ook dit was door de burgemeester van te voren niet bij cliënt kenbaar gemaakt. Als bewijs daarvoor vindt u bijgevoegd het artikel van 11 december 2004 in het Eindhoven Dagblad (zie bijlage 5) of lees hieronder:
Met zo'n 8 jaar lange voortdurende hulp van burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo (voorheen: Mierlo) voelt de heer J.P. Swinkels zich ver boven iedereen staan. Hij kan zich dan ook alles permitteren zonder dat daaraan echt ruchtbaarheid wordt gegeven in het Eindhovens Dagblad. Recent nog, op 7 december 2004 omstreeks 19.30 uur, heeft de heer J.P. Swinkels de deur van de woning van Mevrouw J. van Kessel vernield en is vervolgens haar huis binnengedrongen met veel bedreigende taal tegenover haar. Mevrouw J. van Kessel heeft hiervan aangifte gedaan bij de politie. Betreffende aangifte vindt u bijgevoegd (zie bijlage 6) of lees hieronder:
Vraag 2. Was ik op grond van bovengenoemde feiten nog verplicht om hetgeen waarvoor ik ben gedagvaard bij de Sociale Databank Nederland van internet te laten halen? Antwoord 2. Nee; het was zelfs mijn plicht om dit via internet bekend te maken. Ik heb dat gedaan om het leven van mijn cliënt mw. J. van Kessel te redden. Het grote gevaar voor het vroegtijdig overlijden van mijn cliënt is veroorzaakt door burgemeester en wethouders van Geldrop-Mierlo (voorheen: Mierlo) zelf. Dit omdat juist zij maar liefst 7,5 jaar lang hebben gedoogd (en nog steeds gedogen) dat J.P. Swinkels de burgerwoning Broekstraat 28 in strijd met het bestemmingsplan 'Broek 1990' heeft mogen gebruiken (en nog steeds mag gebruiken) als agrarische bedrijfswoning waardoor mijn cliënt in toestand is gekomen die levensbedreigend is. Het verbaast mij daarbij in bijzondere mate dat geen enkel raadslid binnen die gemeente Geldrop-Mierlo (voorheen: Mierlo) hierover ook maar ooit vragen heeft gesteld. Dit des te meer Burgemeester en wethouders daarmee 7,5 jaar hun eigen raadsbesluit met voeten hebben getreden.Alle raadsleden van de gemeente Geldrop-Mierlo (voorheen Mierlo) zijn hieraan dan ook zeer nadrukkelijk medeplichtig. Conclusie 2. Op grond van bovengenoemde feiten was ik omwille van het levensbehoud van mijn cliënt J. van Kessel, als persoon, verplicht hieraan openbaarheid te geven via de media op internet. Kranten als het Eindhoven Dagblad weigerden daarover de feitelijke waarheid te schrijven Vraag 3. Is nu alles bij de SDN van Van Kessel van internet afgehaald en was ik daartoe verplicht?Antwoord 3. Ja, ondanks ik daartoe niet verplicht was heb ik toch alles over Van Kessel bij de SDN van internet laten halen en wel op grond van de volgende motivering: bij brief van 22 september 2004 (zie bijlage 3) heeft burgemeester M.J.D. Donders-De Leest mij letterlijk het volgende kenbaar gemaakt:'Niettemin ben ik bereid op uw verzoek om u en uw cliënt te ontvangen voor een gesprek op het gemeentehuis. Wel wil ik dan op voorhand van u de gesprekken schriftelijk aangereikt krijgen.' Omdat de toegezegde uitnodiging daarvoor maar uitbleef, heb ik haar bij brief van 9 januari 2005 kenbaar gemaakt een dergelijke uitnodiging erg op prijs te stellen. Heden, na 4 dagen, is ook daarop nog steeds niet gereageerd door burgemeester M.J.D. Donders -De Leest. Ondanks dat heb ik toch besloten om de SDN te sommeren om alle brieven van Van Kessel van internet te halen, hetgeen sinds 11 januari 2005 ook daadwerkelijk is gebeurd. Conclusie 3. Op grond van bovengenoemde feiten is het volgende feitelijk komen vast te staan: - dat deze dagvaarding in Kort-Geding het gevolg is van het feit dat burgemeester en wethouders maar liefst zo'n 7,5 jaar lang de heer J.P. Swinkels hebben geholpen met de met het bestemmingsplan 'Broek 1990' strijdig gebruik van de woning Broekstraat 28.
- dat beide partijen, zijnde burgemeester M.J.D. Donders-De Leest en ondergetekende, bereid zijn om hierover met elkaar te overleggen met de bedoeling te komen tot gezamenlijke standpunten en een gezamenlijke oplossing. Omdat vrij van elkaars beschuldigingen te kunnen doen heb ik alle brieven van Van Kessel bij de SDN van internet laten verwijderen. Een dergelijk door beide partijen overeengekomen overleg mag met tussenkomst van een Kort Geding rechter niet worden gefrustreerd.
Ecologisch Kennis Centrum B.V. A.M.L. van Rooij
Ing. A.M.L. van Rooij, C.c.
Bijlage: Deze pleitnotitie bevat een 6-tal bijlagen, bestaande uit 11 pagina's
|
Een waakhond die te vaak loos alarm geeft, heeft geen functie
De rechtspraak in Nederland beheerst door collusie en manipulatie
Men begint het te snappen, "Beter laat dan nooit !
Arsenicum en oude Kok. Gevangenisstraf i.p.v. commissariaat
Pamela Hemelrijk geschorst als redacteur van het Algemeen Dagblad
Actie tegen wolmanzouten
Wat de politiek heeft laten afweten
Aan 13 mln. kilo Arsenicum en 30 mln. kilo Chroom VI kan het niet gelegen hebben
De Rechterlijke Macht in een helderschijnend zonnetje
Kontkruipers, de machtigste lobby voor het kabinet is de pers
Rechtspraak in Nederland beheerst door collusie, zwendel en manipulatie
De moord op Pim Fortuyn. Wie heeft er belang bij, Watson?
Spong for Justice
I saw a dead man win a fight
Leren leven met bedrog en rechtsongelijkheid?
Kritiek op eigen nest vergt moed