Bedenkingen EKC Stortplaatsen	Dossier Bodemsanering Het staat er zo mooi in de Wet Bodembescherming. Als de grond ergens vervuild is dient er "multifunctioneel gesaneerd te worden". Dat wil zeggen: de vervuiling moet opgeruimd worden, en de grond moet weer zo schoon worden dat hij voor elk gebruik geschikt is. Dus bijvoorbeeld ook voor wonen en gebruik als volkstuintje. Maar Nederland wordt vuiler en vuiler. En het aantal te saneren lokaties neemt alsmaar toe. Vooral omdat er bij overheid en bedrijfsleven nooit echt aandacht is geweest voor het voorkomen van vervuiling. Het vasthouden aan de doelstelling van het "multifunktioneel saneren" wordt de overheid (onder druk van het bedrijfsleven) nu te duur. In veel gevallen mag nu al vervuiling in de grond blijven zitten. Als er ergens een bedrijf staat en de grond niet door anderen wordt gebruikt. Dat wordt "funktioneel saneren" genoemd, en komt in de plaats van multifunctioneel saneren. Het leven van dieren en planten in die bodem en het vervuilen van het grondwater wordt niet meer belangrijk gevonden. En ook niet het mogelijk toekomstige gebruik van die vervuilde bodem. Dit "functioneel saneren" is tot nu toe niet toegestaan, maar vindt feitelijk al op grote schaal plaats. Het wordt zoals zoveel zaken in Nederland "gedoogd". Nu dit gedogen zo'n grote omvang heeft gekregen is de regering echter van plan om een besluit te nemen om het functioneel saneren wettelijk toe te staan. Daarom is een "Besluit locatiespecifieke omstandigheden bodemsanering" in voorbereiding. Dit besluit houdt onder andere in dat om financiële redenen afgezien kan worden van het geheel schoonmaken van vervuilde grond. Voor een achtergrondartikel zie de eerste link hiernaast. Het besluit is in strijd met Artikel 21 van de Grondwet. Daar staat: " De zorg van de overheid is gericht op de bewoonbaarheid van het land en de bescherming en verbetering van het leefmilieu". Ook komt zo'n besluit niet overeen met het zogenaamde "voorzorgprincipe" uit de Wet Milieubeheer: " een ieder neemt voldoende zorg voor het milieu in acht...een ieder die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat door zijn handelen of nalaten nadelige gevolgen voor het milieu kunnen worden veroorzaakt, is verplicht dergelijk handelen achterwege te laten". Daarom heeft de "Vrijwillige Milieurecherche" bedenkingen ingediend tegen dit ontwerpbesluit. Dat heeft ook het Ecologisch Kenniscentrum gedaan. Zie de tweede link hiernaast. Het huidige steeds slapper wordende bodembeleid leidt tot absurde toestanden. Zo werd in de jaren '70 in de Merwedepolder in Dordrecht een complete woonwijk afgebroken, toen bleek dat de huizen gebouwd warenop zwaar vervuilde grond. De grond werd afgedekt en de voormalige buurt veranderde in een park. Nu zijn er plannen om bovenop de vaten met chemisch afval opnieuw huizen te bouwen! Een ander voorbeeld: grondeigenaren die ontdekken dat ze een oude vuilstort op hun terrein hebben, moeten de bodem zelf saneren als het een vuilstort van voor 1969 is. Zelfs als die stort door hun eigen gemeentebestuur is ingericht! Zie de derde link hiernaast. Ook wordt er steeds "soepeler" omgegaan met de af te voeren vervuilde grond. Vroeger ging die naar een stortplaats. Tegenwoordig wordt de vuile grond veelal als "bouwstof" hergebruikt in onder andere geluidswallen en in het talud van de toekomstige Betuwelijn. In dit dossier vindt u voorbeelden waaruit blijkt hoe ons bodemmilieu verkwanseld wordt aan financiële belangen. In Nijmegen, Valkenswaard , Buggenum, Utrecht en Amersfoort. En onder de toekomstige Betuwelijn. Nijmegen Valkenswaard Buggenum Utrecht Amersfoort Betuwelijn

VMR-homepage . . . . . SDN homepage