VRIJWILLIGE MILIEURECHERCHEDe milieuhandhaving schiet te kort terwijl het milieu onder grote druk staat omdat economisch gewin meestal voorgaat. Milieucriminaliteit neemt aanzienlijk toe en de milieuhandhaving schiet tekort. Versterking van die handhaving is dringend nodig, zo vindt ook Minister J. Pronk van VROM. De Vrijwillige Milieurecherche stelt zich ten doel om milieucriminaliteit op te sporen , in het openbaar aan de kaak te stellen en ter kennis te brengen van de bevoegde autoriteiten (politie en Openbaar Ministerie). Daarnaast wordt in het belang van het milieu gebruik gemaakt van het in de Wet milieubeheer verankerde recht dat eenieder heeft om intrekking of handhaving van verleende milieuvergunningen te eisen.
E-mail: vrijwilligemilieurecherche@homepage.com
Provinciale Staten van Gelderland Gemeente Nijmegen liet Hickson Garantor jarenlang zijn gang gaan Onlangs werd bekend dat de Gemeente Nijmegen van het bedrijf Hickson Garantor een schadevergoeding eist van 545.000 Euro, wegens illegale lozingen in het riool en ernstige bodemverontreiniging. Hickson, tot voor kort gevestigd aan de Ambachtsweg in Nijmegen, verduurzaamde hout met diverse bestrijdingsmiddelen, zoals creosootolie en de inmiddels verboden wolmanzouten. Dit laatste middel bevat onder andere het levensgevaarlijke arsenicum. Prima dat dit gebeurt, maar het is uiterst merkwaardig dat dit nu pas gebeurt. Er waren al erg lang aanwijzingen dat het aan de Ambachtsweg gevestigde bedrijf, dat inmiddels gesloten is, op tal van manieren het milieu vervuilde. De gemeente Nijmegen kneep echter een oogje dicht en het Openbaar Ministerie gaf diverse malen niet thuis. Hickson had een sterk verouderde vergunning waarin geen enkele beperking werd gesteld aan de uitstoot van kankerverwekkende stoffen. De controle stelde niets voor. Jarenlang was het één en dezelfde ambtenaar die niet alleen de vergunningen verleende, maar er ook op moest toezien dat die vergunningen nageleefd werden. Betreffende ambtenaar was blijkbaar zo vertrouwd geraakt met de bedrijfsdirectie, dat die controle volgens een oud- medewerker van het bedrijf feitelijk zelfs jarenlang niet plaatsvond. Ook de verplichte controle van de provincie Gelderland op de opslag van chemisch afval bleef achterwege. Diezelfde oud- medewerker vertelde mij al in 1995 onder andere hoe er om werd gegaan met de vaten met chemisch afval op het bedrijfsterrein. "Als één ding niet lukte, was het de opslag van afvalhoutsappen. Vaten roestten door. Het liep zo bij KNP (tegenwoordig papierfabriek Sappi) het terrein op". Al dit soort feiten zijn door mij doorgegeven aan de gemeente Nijmegen en aan justitie, maar als er al een reactie kwam was deze ontkennend. Hickson had dermate veel gevaarlijke stoffen op haar terrein opgeslagen, dat er op grond van het Besluit Risico's Zware Ongevallen een zogenaamd "Extern Veiligheidsrapport" moest worden opgesteld. In 1990 is er door het bedrijf een concept- rapport opgesteld. Dat rapport is nooit officieel goedgekeurd. Reden genoeg voor de brandweer om in mei 1993 in een brief aan de Dienst Volkshuisvesting van de gemeente Nijmegen haar zorg uit te spreken. Een citaat: "Al sinds 1990 wordt regelmatig door mijn medewerkers geïnformeerd bij de afdeling milieu omtrent het beschikbaar komen van het voor dit bedrijf verplichte Extern Veiligheidsrapport. Ook op ons verzoek aangaande een gezamenlijk antwoord op de brief van de Commissaris van de Koningin over hetzelfde onderwerp…hebben wij, ondanks herhaald verzoek, nog geen reactie ontvangen". Enkele maanden later steekt de gemeente Nijmegen het bedrijf de reddende hand toe. Er wordt officieel gemeld, dat Hickson ineens niet meer verplicht is om een veiligheidsrapport op te stellen. Dit omdat het bedrijf opeens net iets minder dan 500 kilogram bestrijdingsmiddelen in huis zou hebben. De plicht geldt voor bedrijven die tenminste 500 kilogram bezitten. In 1995 ontstaat er opnieuw opschudding rond het bedrijf. Aan de Ambachtsweg liggen volkstuintjes, en de Vereniging Dorpsbelang Hees maakt zich zorgen over de kwaliteit van het grondwater als gevolg van de activiteiten van Hickson Garantor. De gemeente laat een onderzoek doen waaruit volgens haar blijkt, dat er geen gevaar is voor het milieu en de gezondheid van de gebruikers van de tuintjes. De projectleidster van het onderzoeksbureau, die belast was met het onderzoek, blijkt vervolgens een familielid te zijn van één van de directeuren van Hickson Garantor. Vreemd genoeg blijkt uit de onderzoeksrapporten, dat er geen metingen zijn gedaan naar de zware metalen arsenicum en zeswaardig chroom . Terwijl deze twee uiterst kankerverwekkende stoffen juist vrijkomen bij het wolmaniseren van hout: de hoofdactiviteit van Hickson. Als fractievoorzitter van De Groenen in de gemeenteraad stelde ik hierover in 1996 vragen aan het College van Burgemeester en Wethouders. In eerste instantie stelde milieuwethouder Henk Janssen (D66) in het concept- antwoord op de vragen : "de mobiliteit van zware metalen is dermate gering dat verontreiniging van grondwater uitgesloten kan worden". Dit argument durfde men terecht niet te noemen in de definitieve versie van het antwoord aan de fractie van de Groenen. Daarin werd gesteld dat, door ook onderzoek te doen naar chroom en arseen, het onderzoek "te duur" zou zijn geworden! Bij de provincie Gelderland weten ze wel beter. In 1999 ligt er bij Gedeputeerde Staten een plan om de bodem en het grondwater bij het bedrijfsterrein te gaan saneren. Daarin wordt met betrekking tot het grondwater onder andere gesteld: "Voor zware metalen (chroom, koper en arseen), PAK, naftaleen, minerale olie, xyleen, chloorfenolen en pentachloorfenol worden de interventiewaarden in het grondwater overschreden….de zware metalen chroom, koper en arseen, hebben zich vanaf de (noord)oostzijde in zuidwestelijke richting totaan de Ambachtsweg verspreid….er is sprake van actuele verspreidingsrisico's ". Afrondend is het dus uitermate vreemd dat de gemeente Nijmegen en Justitie pas in het jaar 2002 in actie komen tegen Hickson Garantor. Reeds gedurende bijna tien jaar lijkt er van alles mis te zijn bij het bedrijf. Misschien moet de gemeenteraad maar eens gebruik maken van haar sinds de invoering van het dualisme verworven enqueterecht, om te onderzoeken hoe dit heeft kunnen gebeuren. Niet in de eerste plaats om schuldigen aan te wijzen, maar om lering uit te trekken voor de toekomst. Toine van Bergen is "Vrijwillig milieurechercheur". Daarnaast was hij van 1996 tot 1998 gemeenteraadslid voor De Groenen. Voor nadere informatie over dit persbericht: Toine van Bergen, tel: 024-3452585
|
VRM home
EKC homepage
Milieu-onderwerpen
Integriteit Rechterlijke Macht
Rubrieken bij de Sociale Databank Nederland