EuroStaete . . Kamerzetel 151 . . Klokkenluiders <==> SDN . . Euroramp . . Discussie . . Lef

Het bankieren onttrekt zich nog steeds aan democratische controle

EuroStaete, 7 oktober 2010 Op 7 oktober 2010 werd in de media gewag gemaakt van de valutaoorlog die woedt tussen de grote industrielanden om de export en werkgelegenheid in het eigen binnenland te beschermen tegen concurrentie uit andere landen. In Nederland probeert men bij de ministeries van Economische Zaken, Financiën en Sociale Zaken en zelfs van Volksgezondheid om de sociale verworvenheden af te bouwen, zodat de kostprijs per eenheid product op de wereldmarkt voldoende concurrerend is voor de export van onze industrie. Het VNO-NCW van de werkgevers is er wel content mee, maar de gewone burger wordt er wel het slachtoffer van. Het betekent letterlijk minder sociale voorzieningen, minder subsidie voor gezondheidszorg, onderwijs en veiligheid. Minder van alles, maar wel heel veel meer armoede en persoonlijke faillissementen. Dit staan in schril contrast met de belofte die Mark Rutte deed in de verkiezingscampagne, maar waarop door zowel de andere partijen als door de media geen enkele kritiek is geweest; namelijk “Wij, VVD, doen wanneer u op ons stemt geen greep in uw portemonnee”, zoals dat met de tv-spot op 28 februari door de VVD aan de kiezers werd beloofd. We zijn wat dat betreft wel in de aap gelogeerd. Maar welke kansen biedt de valutaoorlog de regeringen van de EU en ook die van de VS en het VK? Eigenlijk de oplossing die president Obama samen met de FED nu toepassen, en dat is massaal geld bijdrukken dat verdwenen was met de kredietcrisis om zo de lacunes van weggevallen koopkracht op te vullen. De banken schiepen vóór de crisis massaal nieuw geld op basis van de waardestijging van onroerend goed en aandelen op de beurs. Vandaar ook dat in Nederland door de geldscheppende banken hypotheken werden verstrekt van meer dan 100 procent van de aanschafwaarde van een huis. Hoewel er geen zichtbare inflatie was, maar alleen een fictieve waardestijging, groeide de vrije koopkracht door deze waardestijging fors, waarmee de afzet van de producten van de industrie en de werkgelegenheid die er mee verbonden was meer groeiden dan dat er met echt produceren en reëel werd verdiend. Het probleem blijft doorzieken doordat er géén vragen worden gesteld. Vragen die afwijken van het adagium: "Spreken is zilver, en zwijgen is goud". Dat klopt helemaal wanneer het een politieke of journalistieke carrière betreft. Kijk maar: "Waar komen de miljarden vandaan?" Nu is dan ook de kans schoon om vanuit de overheid zelf met nieuw bijgedrukt geld de koopkracht over de hele breedte van de economie te ondersteunen en versterken, waarmee belastingopbrengsten voor de staat kunnen ontstaan en de werkgelegenheid gestimuleerd kan worden, zonder dat inflatie ontstaat. De dreiging van deflatie is daarmee eveneens afgewend, welk gevaar veel en veel groter is dan die van inflatie. Bij een beperkte inflatie groeit de werkgelegenheid maar slijt het financieel vermogen van de spaarders en pensioenfondsen en dus ook de staatsschuld. (Zie Keynes) Bij déflatie gebeurt het omgekeerd, dan verdwijnt de werkgelegenheid en groeit de waarde van financieel vermogen en dus ook de terug te betalen waarde van de staatsschuld. Dat doet pas echt zeer ! Inflatie is hierbij afgewogen veruit te verkiezen boven déflatie waar alle prijzen dalen, wat ogenschijnlijk voor de burgers een voordeel lijkt te zijn. Althans voor die burgers, die over een surplus aan koopkracht in besparingen beschikken. De mensen die hun werk en inkomen verliezen hebben het nakijken en de overheid ook, die meer uitkeringen moet gaan betalen en inkomsten mist. Wat is mijn advies aan de Europese en Nederlandse regering? Druk zoveel nieuw geld bij waarmee innovatie en de infrastructuur kan worden gefinancierd. Maar vooral de koopkracht van de laagste inkomens moet worden verbeterd, zodat de industrie de productie kan afzetten in het eigen binnenland, zonder het gevecht op de valutamarkten te moeten voeren waar uiteindelijk alleen maar verliezers er achter komen dat renteloze geldcreatie door de overheid beter is voor het binnenland en de economie, dan rentedragende geldcreatie door particuliere banken op ineffectieve locatie. Op 23 oktober 2010 wordt op de ministaat EuroStaete een bevrijdingsfeest gevierd wegens het aangetoonde bewijs dat de traktaten en de kadasters van Nederland en Duitsland (de deelstaat van het Koninkrijk Hannover) bewijzen dat het soevereine gebied dat EuroStaete genoemd is officieel erkend moet worden. De informatie hierover kunt u vinden op www.eurostaete.eu. Deze evaluatie met uitnodiging om deel te nemen aan de festiviteiten wordt ook toegezonden aan de Nederlandse, Duitse en Europese parlementen, de Nederlandse en Duitse minister-presidenten en aan de Europese Commissie. R.M. Brockhus