Tijdens een informele bijeenkomst in Maastricht op 3 juni, zijn de EU-ministers van Economische Zaken onder meer tot de conclusie gekomen dat 'wij-Europeanen' anders moeten omgaan met faillisementen. Wij moeten ons een minder risicomijdende mentaliteit eigen maken, omdat volgens hen 'failliet gaan niet erg is'. Deze opvatting vind ik een schoolvoorbeeld van de ontmenselijking van de politiek. Het bedrijf of de stichting waarover het faillissement wordt uitgesproken zal je geesteskind(!) maar zijn. Daarnaast stoort het schrijnend gebrek aan inzicht in deze mij mateloos. Onze EU-kopstukken zien namelijk totaal niet in dat hartverscheurende faillissementen alles te maken met 'structureel falen' van het allesbeheersende bedrijf - de EU - waarin zijzelf werkzaam zijn.
Dat falen - hoe kwalijk ook - is echter niet verwonderlijk, omdat de problemen waarmee wij in toenemende mate worden geconfronteerd, niet van partijpolitieke, nationale of Europese maar van mondiale aard zijn. Daardoor vereisen zij begrijpelijkerwijs een dito aanpak. Om dāt te realiseren zullen onze europarlementariërs echter allereerst het failliet van hun eigen bedrijf moeten inzien en ruiterlijk erkennen. Daarna kan gezamenlijk (zonder kleingeestig partijpolitiek gekissebis en/of onsmakelijk achterkamertjesgedoe) en in alle openheid worden nagedacht over een Europees beleid, waarmee adequaat kan worden gereageerd op de (mondiale) noden van onze (mondiale) tijd. Een overkoepelend Europees beleid dat de weg zal banen voor de creatie van een overkoepelend mondiaal (vredes-)beleid, onder de ideële vlag van de Verenigde Naties.
Wouter Terheide
Directe democratie die mij voor ogen staat
Van parlementaire democratie naar mediacratie
Europa en faillissementen
Van representatieve naar directe democratie
Resolutie 1441 schiet haar (vredes-)doel finaal voorbij
Live Earth-concerten wekten indruk dat 'ons klimaat in crisis verkeert'
Ella Vogelaar for president, zegt Wouter ter Heide. Zij bindt alle religies met elkaar
. . . . . Fax: 035-5244142