Het CDA blijft toch bij 't zeer naïeve dogma dat de staatsschuld moet worden afgelost
met massale verpaupering van de ouderen met pensioen door wegvallen van de rente !
Bestudering van Wikipedia doet de vraag rijzen: Waar komen die miljarden vandaan ?
Geld, wat is dat eigenlijk ?? Wie maakt ons geld??
Van: sdn [sdn@wxs.nl]Verzonden: woensdag 18 september 2002 12:09 (bijgewerkt op 26-9-09) Aan: 2e Kamer Staten Gen.; 2e Kamerfractie CDA; 2e Kamerfractie D'66; 2e Kamerfractie G-L; 2e Kamerfractie GPV; 2e Kamerfractie LPF; 2e Kamerfractie PvdA; 2e Kamerfractie SGP; 2e Kamerfractie SP; 2e Kamerfractie VVD CC: 2-Vandaag Onderwerp: Het aflossen van de staatsschuld is het domste dat voorgesteld kan worden
R.M. Brockhus: Geld, het DNA van de economie
In de miljoenennota van 2005 wordt gesproken over een staatsschuld van 234 miljard euro,
of 46,4 procent van het BBP. Nederland zal in 2006 volgens diezelfde miljoenennota circa 12 miljard euro rente betalen over de staatsschuld; maar vooral niet aan wie en waarvoor ! Wie durft de discussie aan?? Een wijs man, dr. W.P. Roelofs kan u op weg helpen bij het analyseren
Hoe komt de burger zelf aan het woord in de politiek, zoals Fortuyn beloofde..!!
Maar waarom hoor ik niks over en vooral 'van' de 2,5 miljoen armen in Nederland? Wie is daarvoor verantwoordelijk? De armen zelf? De politiek? De vakbonden? Of de pers? Het argument van de internationale concurrentiepositie gaat op basis van de conclusie van The Economist werkelijk niet op. Het beste ondernemersklimaat ter wereld maakt het slopen van de collectieve voorzieningen tot een beschamende vertoning. Stop de fobie over de staatsschuld en stop de demonisering van het stabielste spaarfonds dat ons land RIJK is.
Koningin Beatrix meende dat in de politiek en in de pers de "leugen regeert. Wat betreft de staatsschuld regeert bewijsbaar de domheid. Wie durft de uitdaging aan om er in het openbaar over te discussiëren? Wanneer stopt de fobie? Mogen wij - burgers - voorstellen directe democratie met toe te laten ??
Robert M. Brockhus (webmaster SDN)
|
2 SEPTEMBER 1999
Staatsschuld
Roel Janssen De staat der Nederlanden heeft een totale schuld uitstaan van 234.550.000.000 (234,5 miljard) euro. Dat komt overeen met tweederde (66,6 procent) van de totale productie van de Nederlandse economie dit jaar. Per hoofd van de bevolking bedraagt de staatsschuld zo'n 14.475 euro. Over deze schuld betaalt de staat dit jaar 14,10 miljard gulden aan rente. Na Onderwijs is de rentepost de grootste uitgavenpost op de Rijksbegroting. De overheid financiert haar schuld door staatsleningen uit te schrijven. Dit wordt georganiseerd door het Agentschap van het ministerie van Financiën. De staatsleningen werden tot enkele jaren geleden voor een deel 'onderhands' geplaatst bij enkele grote pensioenfondsen. Het ambtenarenpensioenfonds ABP was bijvoorbeeld verplicht om het grootste deel van zijn geld te beleggen in staatsobligaties. Tegenwoordig worden de staatsleningen allemaal direct op de kapitaalmarkt aangeboden. In absolute bedragen neemt de staatsschuld nog steeds een beetje toe, maar relatief gezien daalt deze sinds 1993. Toen bereikte de staatsschuld als percentage van het bruto binnenlands product een piek van 81,2 procent. De stijging van de staatsschuld zette eind jaren zeventig in. Dat was het gevolg van oplopende tekorten. Hoewel ten tijde van het kabinet-Den Uyl de staatsinkomsten toenamen door de koppeling van de aardgasprijzen aan die van olie, stegen de uitgaven harder, met name voor de uitbreiding van de sociale zekerheid. Het sobere naoorlogse beheer van de overheidsfinanciën raakte uit de mode. De geschiedenis van de Nederlandse staatsschuld onder zeven ministers van Financiën.
Zijlstra
Duisenberg
Andriessen en Van der Stee
Ruding en Kok
Zalm Het kabinet-Kok I werd tot deze aanpak mede gedwongen door de EMU-norm. In het verdrag van Maastricht (1992) is vastgelegd dat landen aan de Economische en Monetaire Unie (EMU) mochten meedoen als ze een financieringstekort hadden van maximaal drie procent van het bbp en een staatsschuld van maximaal zestig procent of een schuld die 'in bevredigend tempo' afnam naar zestig procent (artikel 104 C-2). Nederland voldeed niet aan het staatsschuldcriterium. Toen de EU-lidstaten begin 1998 vaststelden welke landen aan de EMU mochten deelnemen, moest Nederland zich dan ook beroepen op een bevredigende daling van de schuldquote. Het ziet er naar uit dat de Nederlandse staatsschuld volgend jaar in de buurt van de EMU-grens van zestig procent komt. In het laatste jaar van het kabinet-Den Uyl (1977) was de staatsschuld volgens de EMU-norm veertig procent. |
Anne, Met enerzijds grote interesse en anderzijds een bezorgd hoofdschudden heb ik uw artikel gelezen. Met name uw opmerking dat het niet van belang zou zijn aan wie we die staatsschuld schuldig zijn, bezorgde mij bijna een flauwte. Ik ben het volstrekt met Degenkamp eens en met reden. Uw visie op die schuld is van wat ik noem die van een 'portemonneedenker'. Dat is zonder te willen beledigen iemand voor wie de economische wereld begint bij de voordeur en eindigt achter in de tuin. Voor bijna alle mensen gaat dit op en ik neem dat niemand kwalijk. Op school t/m de universiteit en met de Bijbel krijg je geleerd dat schuld (in geld) slecht is. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je kinderen en buren. Niets is minder waar. Ik raad u aan eens een blik te werpen op een wat afstandelijke benadering van het geld, van kapitaal, vermogen en liquiditeit. Deze aspecten van geld worden alle in dezelfde factor uitgedrukt: namelijk nu in euro's. Maar je kunt aan een euro niet zien welke functie die heeft op de plaats waar deze zich bevindt en in welke tijdsspanne. Ook niet of die functie productief, danwel vernietigend is, of inert. Een bezoek aan de website bij de Sociale Databank Nederland kan uw visie op de staatsschuld wat bijstellen denk ik. Ook het boek van Bert de Vries is in dat opzicht waardevol. De website is te vinden op www.sdnl.nl/staatsschuld.htm P.s., Wilt u een goede remedie voor uw vrees voor de onbetaalbaarheid van de grijze golf, vanwege die 12 miljard rente die de staat jaarlijks moet betalen aan de spaarders (die zorgt dat de gepensioneerden wat meer inkomen hebben dan de karige AOW), dan hoeft uw partij (VVD) slechts een klein rente-kaasschaaf-wetje in te voeren en het probleempje is gepiept. Met de sociale uitkeringen kon en kan uw partij dat ook op een achternamiddag met een rekensommetje op de achterkant van de sigarendoos van Wiegel vlotjes besluiten. Samen met het CDA was dat ook zo gepiept. Alleen moet je natuurlijk niet de minima in het openbaar bij zo'n besluit betrekken. Zoiets moet je echt aan de gefortuneerden overlaten, zoals met zoveel politiek ingrijpende beslissingen. Die nieuwe ziektekostenwet is ook zo'n besluit dat tot grote sociale en financiële chaos zal leiden, met veel dodelijke slachtoffers als absoluut voorspelbaar resultaat. Als vroegere VVD-stemmer beschouw ik de VVD nu niet meer als een partij van of voor het Volk, niet van de Vrijheid voor de armen, en al helmaal niet voor de Democratie omdat de VVD geen enkele inspraak dult van de minderbedeelden. Zoals Zalm onlangs zei: "Net als bij een hond moet je de staart in één keer couperen !", waarbij hij de mensen die leven van een uitkering in de categorie minderwaardige diersoorten inschaalde. Een dergelijke visie geeft precies aan waar het aan schort.
Aflossen staatsschuld is dringende noodzaak Dit stuk is in aangepaste vorm gepubliceerd in de Haagsche Courant van 14 maart 2003) De afgelopen week verscheen een artikel in deze krant van de heer Degenkamp. Met verschillende argumenten betoogde hij dat aflossing van de staatsschuld lang niet onze grootste zorg behoort te zijn. Zo betoogde hij dat de overheid zorgt voor ons allemaal; dus als de overheid geld leent worden rente en aflossing binnen onze eigen club (Nederland) door de één aan de ander betaald. Nationaal gezien hebben wij dus geen schuld, aldus de heer Degenkamp. Om te beginnen de staatsschuld: Waarom moeten we de staatsschuld juist wél aflossen? De reden is heel simpel. De leeftijdsopbouw van de Nederlandse bevolking zal de komende decennia ingrijpend wijzigingen. De 'grijze druk', de verhouding tussen het aantal 65-plussers en het aantal 20-64 jarigen, zal bijna verdubbelen van ruim 20 % nu tot meer dan 40% in 2040. Tegenover 4 werkenden staat nu één AOW'er. Op termijn staan tegenover één AOW'er nog maar 2 werkenden. De vergrijzing van de bevolking brengt extra uitgaven met zich mee voor AOW en zorg. Analyses van het Centraal Planbureau, de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en De Nederlandsche Bank geven aan dat als de staatsschuld wordt afgelost rond 2025 deze extra AOW- en zorguitgaven kunnen worden opgevangen. Momenteel hebben we een overheidsschuld van ruim € 240 miljard waarover we met zijn allen ruim € 12 miljard rente per jaar betalen. Door deze schuld af te lossen en ons zo te ontdoen van de jaarlijkse renteverplichtingen, hoeven we te zijner tijd niet de belastingen en premies te verhogen of de collectieve voorzieningen te beperken om de vergrijzingskosten te kunnen betalen. In zijn betoog beweert de heer Degenkamp dat wij nationaal geen schuld hebben omdat de ene Nederlander de andere Nederlander betaalt. Dit is een kronkelredenering. Bij wie de overheid de staatsschuld heeft uitstaan doet er niet toe. Jaarlijks moet de overheid ruim € 12 miljard aan rente betalen en het feit dat een deel van dit bedrag terecht komt bij uw buurman, leidt er niet toe dat u minder belasting hoeft te betalen aan de staat. De heer Degenkamp vindt dat in de periode 1994-2003 de belasting teveel is verlaagd. Het kabinet van destijds hanteerde de regel dat belastingmeevallers die ontstaan door extra economische groei, zoals extra inkomsten bij de loonbelasting omdat meer mensen werken, voor de helft gebruikt konden worden voor belastingverlaging en voor de andere helft voor verlaging van het begrotingstekort. Uiteindelijk heeft het kabinet Kok II driekwart van de inkomstenmeevallers besteed aan terugdringing van het tekort en daarmee aan aflossing van de staatsschuld. Er is dus wel degelijk extra afgelost. Overigens is er in principe niets tegen belastingverlaging want met elke euro belasting die de overheid heft, neemt de keuzevrijheid van de burger af. De heer Degenkamp lijkt een punt te hebben als hij zegt dat tegenover de overheidsschuld ook bezittingen staan zoals infrastructuur. Toch valt hierover nog wel het een en het ander te zeggen. Je kunt niet zomaar de overheidsschuld aflossen door overheidsbezittingen zoals wegen, overheidsgebouwen, grond en tanks te verkopen. En omdat dat niet kan, blijven de jaarlijkse rente-uitgaven van ruim € 12 miljard bestaan. De heer Degenkamp heeft gelijk als hij zegt dat investeringen in infrastructuur en kenniseconomie nodig zijn om de economische groei te bevorderen. Maar de ruimte hiervoor moet niet gevonden worden door het laten oplopen van de staatsschuld. Deze ruimte moet ook niet gevonden worden door belastingverhogingen zoals die momenteel naar verluidt worden besproken in de formatie door PvdA en CDA. Belastingverhogingen leiden tot hogere looneisen. Die leiden op hun beurt weer tot hogere lonen waardoor van loonmatiging niets te terecht. Hierdoor prijst Nederland zich internationaal verder uit de markt waardoor de export daalt en de economische groei verder afneemt. De ruimte voor extra uitgaven voor infrastructuur en kenniseconomie en de aflossing van de staatsschuld zullen dus gevonden moeten worden door prioriteiten te stellen aan de uitgavenkant van de begroting. Dit betekent keuzes maken. Wie met een kronkelredenering beweert dat de staatsschuld van ruim € 240 miljard lang niet onze grootste zorg is en daarmee beweert dat het niet zo erg is als de overheid jaarlijks meer dan € 12 miljard rente betaalt over deze schuld, zet de burger op het verkeerde been. Het aflossen van de staatsschuld is de voorwaarde om de oplopende kosten van de vergrijzing op te vangen. Noem dat maar eens geen grote zorg! Anne Mulder, beleidsmedewerker Financiën VVD-Tweede-Kamerfractie en VVD-gemeenteraadslid Den Haag |
Staatsschuld loopt op tot 328 miljard eurodinsdag 15 september 2009 | 16:03
DEN HAAG (ANP) - De staatsschuld loopt volgend jaar op tot 328 miljard euro. Dat blijkt uit de dinsdag gepresenteerde miljoenennota. Dit jaar gaat het nog om een bedrag van 294 miljard. De staatsschuld bepaalt voor ongeveer 85 procent de totale EMU-schuld, het totaal van alleen uitstaande leningen van het Rijk, de sociale fondsen en lokale overheden. De EMU-schuld loopt volgend jaar op tot 381 miljard euro, 66 procent van het bruto binnenlands product. Dit bedrag is flink opgelopen door de financiële crisis en de steunoperaties voor de financiële sector. Hierdoor is de schuld niet alleen toegenomen, de overheid heeft ook meer bezittingen. Dit bezit heeft momenteel een waarde van ongeveer 46 miljard euro. Door de hogere schuld zijn de rentelasten voor de staat gestegen. Volgend jaar bedragen die naar verwachting 11,1 miljard |