"De schulden van vandaag zijn de belastingen van
morgen," zo wordt beweerd. De platitude ondersteunt de
politici, wanneer die weer eens de belastingen verhogen
willen, want "we kunnen toekomstige generaties niet
opzadelen met nog meer schulden".
Is dat geloofwaardig? Moeten hele generaties echt in
de schulden gestoken worden? Schulden aan wie? Aan
andere generaties? aan de staat? Maar dat zijn wij toch
zelf?! Aan wie hebben wij allemaal samen dan die
schulden? Aan andere staten? Maar die zitten toch zelf
tot over hun oren in de schulden?
"De staat moet zijn schulden afbetalen, want anders
wil niemand de staat meer geld lenen," zeggen zij wiens
hersenen op staatsuniversiteiten doorspoeld werden met
systeemconforme desinformatie. Maar waarom moet de staat
eigenlijk geld lenen? De staat moet toch zelf
zeggenschap hebben over zijn eigen geldvoorziening?
"Maar dan krijgen we inflatie," zeggen de gestudeerde
universiteitspapegaaien, en doen alsof we nu geen
inflatie hebben. Wie heeft dan al dat geld dat de staat
leent? En wie incasseert de rente over die leningen?
Wiens belangen behartigen de politici die zich nooit
vragen stellen bij het geldsysteem? Wiens ondergeschikte
zijn onze parlementsleden en de nutteloze ministers die
er steeds weer een bende van maken en zorgen voor een
gestaag groeiende schulden- en rentelast?
Kijk voor een uitgebreide uiteenzetting en onderbouwing van dit verhaal naar de film
'The Secret of Oz' |
De noodpakketten om onze banken te redden hebben het
ware gezicht van ons financiële systeem aan het licht
gebracht. De banken hadden geld nodig en dus kregen ze
het van de staat. Maar de staat had helemaal geen geld,
en dus leenden ze het van ... de banken! Maar waar
haalden die banken dan het geld vandaan dat ze aan de
staat leenden zodat die het weer aan hen kon geven? Wel,
de banken hebben het geld dat ze uitlenen niet
werkelijk. In tegenstelling tot wat het gros van de
mensen denkt, creëren de banken dat geld uit het niets.
De rente die ze over die leningen ontvangen moet echter
wel door echte mensen met reële arbeid bijeengeschraapt
worden. Geniaal bedacht, door die banken.
We zullen nooit in staat zijn de door het geldsysteem
opgebouwde staatsschulden terug te betalen. De aanwas
van belastingen en schulden is inherent aan dat
geldsysteem. Geld ontstaat uitsluitend doordat centrale
- en commerciële banken uit het niets geld creëren -
geld dat door geen enkele reële tegenwaarde ondersteund
wordt, maar tegen echte rente wordt uitgeleend. Elke
euro die in de economie circuleert - behalve contant
geld, slechts 3% - moet in theorie worden terugbetaald;
Maar als dat geld is terugbetaald is er geen geld meer!
En dan is de rente die over al dat geld betaald moet
worden nog niet eens opgenomen in de bestaande totale
geldhoeveelheid. Ook de rente die moet worden
terugbetaald moet worden geleend van de banken, die het
vervolgens uit het niets creëren, lenen aan hun
schuldenaren en ook over die lening weer rente vragen,
die vervolgens weer moet worden geleend, uit het niets
gecreëerd, uitgeleend, rente.... Afijn, u begrijpt het
al: het is een eindeloze cirkel waaruit geen ontsnappen
mogelijk is. De hoeveelheid geld en de schulden houden
weliswaar gelijke tred, maar de rente doet dat niet; die
groeit sneller. Ondanks alle welvaart en productiviteit
zinkt de hele samenleving steeds dieper in de schulden.
Het terugbetalen van de staatsschuld was nooit de
bedoeling en is in het huidige financiële systeem ook
niet voorzien. Staatsschulden kunnen nooit worden
terugbetaald, en dat willen de drijvende krachten achter
het huidige systeem ook helemaal niet. Het doel van de
schulden is de rente. De belastingbetalers moeten steeds
harder werken om steeds minder over te houden en steeds
meer belasting te betalen om steeds meer rente af te
betalen. Een misdadig systeem. Politici en de
gehersenspoelde academici (ook wel 'economen' genoemd)
beweren weliswaar steeds dat het toenemen van de
staatsschulden geen probleem is omdat de economie
meegroeit, maar afgezien van het feit dat de economie
niet kan blijven groeien, omzeilen ze met dat argument
de kern van de zaak.
De structuur van het systeem leidt ons linea recta,
met wiskundige zekerheid over meerdere decennia in de
richting van een sluipende onteigening van alle volken
door de eigenaars van de banken. De banken lenen geen
geld uit dat ze werkelijk bezitten. Ze creëren het geld
uit het niets. Maar het wordt wel terugbetaald met reële
waarde: onroerend goed en openbare infrastructuur als
elektriciteitscentrales, wegen, parkeergarages,
telefoonnetwerken, de gezondheidszorg, de post, de
spoorwegen en havens. En arbeid, echte, noeste arbeid
van u en van mij. Zo verdwijnt de gehele openbare
infrastructuur en onze arbeid stukje bij beetje in de
zakken van de bankiers die daarvoor geen enkele
tegenprestatie leveren. Economen noemen dit
privatisering. Mensen wiens hersenen niet op een
staatsuniversiteit zijn vergiftigd en nog kunnen denken
noemen het diefstal.
Het hele misdadige spel wordt uiteraard mede
instandgehouden door onze politici. In de volledige
geschiedenis van de Lage Landen zou er nog nooit één
volksvertegenwoordiger geweest zijn die dit criminele
spel herkend heeft? Maak dat de kat wijs. Ze weten
donders goed wat er speelt. Ze zijn door ons - middels
verkiezingen - als volksvertegenwoordiger aangesteld om
ons te vertegenwoordigen en te beschermen tegen
praktijken zoals die van de banken. Dat ze dat niet doen
bewijst niet dat ze dom en incapabel zijn. Het bewijst
dat ze in eerste instantie voor de banken werken en de
bevolking uitpersen om hun bazen van dienst te zijn.
Maar zelfs de machtigste politieke leiders van deze
planeet moeten zich bij de poppenspelers op de
achtergrond in de schulden steken en zijn dus van hen -
de bankiers - afhankelijk. Een echte rechtsstaat kan
alleen bestaan wanneer volksvertegenwoordigers
onafhankelijk zijn. Onder het juk van een financieel
systeem dat niet het volk dient, maar slechts werkt voor
een allesoverheersende bankiersklasse is een werkelijke
rechtsstaat onmogelijk. Alle - alle! - u en mij
bekende politici kunnen, mogen, willen en zullen daaraan
nooit iets veranderen, want daarmee zouden ze de tak
afzagen waarop ze zelf zitten.
Democratie is een illusie. De monarchie werd nooit
afgeschaft door de macht van het volk maar door een over
bijna alle staten heersende plutocratie van bankiers.
Niet het volk is aan de macht, maar zij die het geld
beheersen.
Alle internationale financiële instituten - IMF, BIS,
Wereldbank en de nationale centrale banken - zijn
allemaal privébezit - ook al houden ze de schijn op dat
dat niet zo is door vertegenwoordigers van regeringen op
te nemen in hun raden van commissarissen en directies.
Dat ons geld geen staatsgeld is zie je alleen al aan het
feit dat alle staten (ja, ook China) diep in de schulden
zitten. De staten zijn in dit systeem slechts
onderafdelingen van de overheersende plutocratie. Het
zijn filialen van de internationale grootbanken. U bent
hun bezit. De landen dienen enerzijds als melkkoe en
anderzijds als privéleger van die banken. Is er ergens
een land dat niet naar de pijpen van de grootbankiers
wenst te dansen dan worden die privélegers aangewend om
dat land te dwingen in de pas te lopen. Irak, Iran en
Noord-Korea zijn daarvan de meest recente voorbeelden.
Het einde van het verhaal is alle bezit straks in handen
is van banken, dat privé-eigendom niet meer bestaat.
Van elke euro die wij vandaag de dag verdienen
verdwijnt nu al 20 cent in de zakken van de bankiers in
de vorm van rente over de staatsschuld. Het is een
kwestie van enkele decennia voordat de totale
hoeveelheid staatsschulden de totale waarde van de
wereldeconomie heeft overtroffen. De medeplichtige
politici - die zeer wel weten waar ze mee bezig zijn -
moeten de staatsuitgaven steeds verder terugschroeven om
de steeds hoger oplopende staatsschulden en de rente te
kunnen blijven terugbetalen.
Regeringen zouden dat echter helemaal niet hoeven
doen wanneer ze de uitgave van geld zelf in handen
zouden nemen. Dan verdwijnt de rente en kan de staat
voor haar openbare werken en het betalen van haar
ambtenaren zelf geld creëren. Daarmee is 99% van de
financiële problemen opgelost. Het is echter een
vicieuze cirkel, omdat voor de aanpassing van dat
systeem politieke wil nodig is. Die politieke wil wordt
echter bepaald en afgedwongen door precies diegenen - de
bankiers - die van het huidige systeem profiteren.
Verwacht dus niets van onze medeplichtige politici.
Conclusie
De staatsschuld is een leugen. Ze werd in het leven
geroepen door diegenen die zich op kosten van de
werkende mensen, van hen die werkelijke, reële waarde
creëren van een miljardeninkomen hebben verzekerd zonder
daar zelf ooit iets voor terug te doen. Politici en
volksvertegenwoordigers zijn niets anders dan de
handlangers van de bankiers door middels het incasseren
van de belasting op te treden als penningmeester.
Hoewel men het staatsschuld noemt is het niet de
staat maar slechts het werkende deel van haar bevolking
die ervoor opdraait door het betalen van belasting. Van
die belasting wordt steeds minder gebruikt voor het
algemeen belang en steeds meer voor het terugbetalen van
de veel sneller toenemende rente over de staatsschuld.
De staatsschuld is een leugen omdat het geld door de
banken gecreëerd wordt zonder daar verder iets voor te
doen. De banken leveren geen enkele tegenprestatie, maar
laten zich wel vorstelijk betalen door de gehele
wereldbevolking. Zou de staat zijn eigen geld creëren
dan zou er geen staatsschuld bestaan. Dit schadelijke
systeem wordt door corrupte politici (alle politici)
tegen de belangen van de bevolking in in stand gehouden.
De enige oplossing is een nietig verklaring van alle
schuldvorderingen van de banken aan de staten. Alle
overheden in de hele wereld dienen eenvoudigweg te
verklaren dat er geen staatsschuld bestaat, dat het
incasseren van 20% van het mondiaal 'nationaal' product
zonder tegenprestatie illegaal is, en dat vanaf nu alle
belastinginkomsten zullen worden gebruikt voor het
algemeen belang; voor het aanleggen van wegen, het
bouwen van bruggen, scholen en ziekenhuizen, voor het
betalen van de lonen van artsen en onderwijzers, voor de
uitkeringen van hen die niet meer kunnen werken, voor
het instandhouden van een leefbaar welvaartsniveau van
alle burgers, en niet slechts van een bevoorrechte
elite.
Het enige wat daar echt voor nodig is is een wet die
bepaalt dat de rente op alle staatsobligaties met
onmiddellijke ingang vervalt en dat die obligaties een
wettig betaalmiddel worden. De staten moeten vervolgens
zelf hun geld creëren en dat zonder rente in de economie
laten circuleren. Banken kunnen blijven bestaan, maar ze
kunnen alleen geld uitlenen dat ze door middel van
werkelijke prestaties en deposito's van klanten hebben
vergaard.
Onze volksvertegenwoordigers en politici kunnen,
mogen, willen en zullen dat - zonder één uitzondering -
nooit doen, omdat de bankiers die achter de schermen aan
de touwtjes trekken het eenvoudigweg niet toestaan. Wie
de gevolgen van een dergelijke politiek wil weten moet
alleen maar het lot van bijvoorbeeld de Amerikaanse
presidenten Jackson en Garfield eens bestuderen. Zij
streden tegen de banken en hebben het ondervonden.
Omdat de politiek - willens en wetens - medeplichtig
aan het huidige systeem, en we van hen helemaal niets
moeten verwachten kan er alleen een oplossing komen
wanneer het volk de zaken zelf ter hand neemt.
Bevrijdingsdag op EuroStaete