De Transitie jeugdzorg, waarbij de verantwoordelijkheid en
kosten voor de 'jeugdzorg' per 1-1-2015 voor rekening van
gemeenten komen, verloopt met veel moeilijkheden.
Zo
blijken de WMO- budgetten nu, juni 2013, al
te kort te schieten. Er
blijkt veel regelrechte fraude en bedrog voor te komen met
de zorg: mensen in verzorgingstehuizen krijgen achter hun
rug om een groter 'zorgzwaartepakket', door het simpelweg
invullen van een aanvink-formulier op internet.
Een paar extra vinkjes levert al snel een 10.000 € of meer
op per bewoner, en dan gelijk voor 15 jaar achter elkaar… de
controle is er amper of niet.
In de jeugdzorg is het bijna het zelfde verhaal: de PGB's
worden hoger naar mate er meer zorgpunten zijn, meer
etiketten betekent meer geld, om alleen maar de epidemie aan
ADHD, ADD, ASS, PDD-NOS en dyslexie te noemen. Deze
indicaties gelden, tot ergernis van de SP, Nine Kooiman,
slechts voor 1 jaar.
Nine pleit ervoor dat indicatiebesluiten tot OTS en uit huis plaatsing niet meer nodig zouden zijn en dat dit maar zonder enige indicatie zou moeten kunnen gebeuren. Zie haar 'onderzoek': 18 kinderen: 72 rapporten'… en BJZ dat onbeperkt de gelden die dat oplevert incasseert, liefst met PGB's en al!
Nu is beloofd dat kinderen die nu bepaalde zorg hebben, deze
ook behouden na de transitie… Dit betekent bijna een 'open
eind' kostenpost voor
gemeenten:
Kinderen die UHP zijn, blijven dat en komen nooit meer terug voor hun 18everjaardag. Bovendien zullen door het
beleid van BJZ nog snel vele kinderen UHP worden en allerlei 'zorgindicaties' gemaakt worden door meldcodes en
Risico-Taxatie-Vragenlijsten. De rekening hiervan zal straks aan de gemeenten worden gepresenteerd, met de
verontschuldiging dat 'de rechter heeft beslist'…..
U begrijpt het: er dreigt een failliet, zeker als daarbij
wordt opgeteld de last aan kosten voor alle jeugdzorg-paleizen…
Kosten besparen en goede zorg?
In Zuid-Afrika was er bij het einde van de apartheid de
'waarheidscommissie'. Geen tribunaal met als doel
strafoplegging, maar wel de hele waarheid boven water
halen. Hier ging
het om misstanden van het fors discriminerende regime.
De afgelopen ca. 30 jaar zijn er in Nederland zeer veel
kinderen uit huis geplaatst, tot wel 12000 per jaar de
afgelopen jaren. In
de geschiedenis zijn er meerdere zaken geweest waarbij
kinderen geroofd werden van hun ouders. Ik
verwijs u naar Wikipedia, dat een aardig overzicht geeft.
In de jeugdzorg is juist de 'waarheidsvinding' een van de
voornaamste klaagpunten gedurende meer dan 30 jaar. Een
grote 'waarheidscommissie' lijkt niet direct voor de hand te
liggen als het om jeugdzorg gaat, wel deskundigheid. Daarom
ons idee:
De 'commissie terugplaatsing'
Per gemeente een commissie die:
Alle dossiers van Uit Huis gePlaatste kinderen onderzoekt
op:
- Op welke grond zijn de kinderen UHP?
- Wat is er WAAR van de redenen tot UHP?
- Welke zorg is er echt nodig, om kinderen thuis te houden
bij hun ouders?
Zo'n commissie zou naar ons idee kunnen bestaan uit:
1. Een
orthopedagoog-generalist dan wel kinderpsycholoog
2. Een jurist,
liefst advocaat
3. Een
systeemtherapeut
4. Eventueel een
maatschappelijk werker
Toelichting:
Ad.1: Onderzoekt zo nodig kind/ ouders om te zien wat er
echt aan de hand is en of ouders hun kind adequaat kunnen
opvoeden.
Ad.2: Adviseert in de weg tot terugplaatsing, desnoods via
verkorte procedure, waarbij BJZ géén stem heeft bij de
rechter.
Ad. 3: Begeleid, zo nodig, een gezin in organisatie
huishouden , beleid ten aanzien van opvoeden in overleg met
orthopedagoog.
Ad. 4: Coördineert en adviseert in verband met de eventueel
noodzakelijke 'eenvoudige hulp' in
de thuissituatie dan wel advies inzake schuldhulp indien van
toepassing.
De voordelen voor gemeenten: zo'n commissie kan leiden tot
grote kostenbesparing, recht doen aan kinderen en ouders en
veel instellingsplaatsen voorkomen.
Het GROOTSTE VOORDEEL voor de kinderen:
- Zij kunnen veilig en verantwoord bij hun familie
opgroeien, zij krijgen weer de LIEFDE van hun ouders!
- Indien noodzakelijk krijgen kinderen en ouders de juiste
zorg en begeleiding, die dit keer is vastgesteld door een
echte deskundige en niet op basis van 'onderbuikgevoelens
van de gezinsvoogdes' dan wel meningen en indrukken van
ondeskundigen!
Mooi zou zijn als dit soort commissies, per gemeente
minstens 1, gesteund werden door de rechterlijke macht en
adviezen van deze commissies bindend zouden zijn.
De tijdsinvestering kan gering zijn: het afwerken van
onderstaande vragenlijst kan een richtlijn zijn.
De vragen:
1.
Zijn er duidelijke stukken, opgesteld door deskundigen,
waaruit de noodzaak tot UHP blijkt?
Zijn die er niet, dan is het duidelijk: einde UHP!
2. 'Welke hulp
is noodzakelijk voor de kinderen / ouders thuis?'
Is het antwoord 'nee,
geen hulp noodzakelijk' dan
kunnen de kinderen naar huis.
3. 'Op
grond van welke objectiveerbare bevindingen kunnen deze
ouders niet voor hun kind(eren) zorgen?'
Is het antwoord 'die
zijn niet bekend' dan is dat ook einde UHP!
En de slotvraag:
4. Indien
de ouders nu niet in staat zijn voor hun kinderen te zorgen,
welke hulp moet dan ingezet worden om dit wel mogelijk te
maken?
Deze is misschien wel het moeilijkst: kan er hulp worden
ingezet, dan dient dit ook te gebeuren. Indien
dit gewoonweg écht niet kan naar oordeel van de commissie
van deskundigen en objectief onderzoek, dan is het te hopen
dat de kinderen in ieder geval een goed en verantwoord
contact met hun echte ouders kunnen mogen behouden in goede
harmonie!
Het voordeel voor gemeenten
Voor gemeenten blijven alleen die kinderen in instellingen /
pleegzorg die écht niet meer door hun ouders verzorgd kunnen
worden, gezien het feit dat zelfs een hoogleraar stelt dat
'iedere UHP overbodig is', met die restrictie dat men wel de
juiste zorg dient te geven, schatten wij dat met zo'n
commissie minstens 11900 van de ca. 12000 kinderen die
jaarlijks UHP worden weer bij hun ouders terug kunnen!
Let wel gemeenten: als u de lasten van de jeugdzorg krijgt,
dan betekent dat wel straks 123 €/kind/dag (bedrag volgens
Tweede Kamerlid Voordewind ca. 2011) voor ieder kind dat uit
huis geplaatst is!
In de hoop dat er snel
gewerkt wordt aan het thuisplaatsen van de nu nog UHP
kinderen,
Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar
Cato Maior)
Nico Mul