Richard Kluun is woordvoerder voor de eisers van een failliet verklaard bedrijf en insolventie

Ontwerp van een rechtszitting n.a.v. de claim van Permission Machine in België namens

Algemeen Nederlands Persbureau

De gefingeerde rechtszaak van ANP versus St. Sociale Databank Nederland

Opening van de procedure.

Rechter: Mr. A.B.C. Rechter

Advocaat ANP: mr. A. Jurist

Redactie SDN: R.M. Brockhus

----------------------------

R: Ik open de zitting en vraag u wie u bent.

B: Ik ben R.M. Brockhus, redacteur van de stichting Sociale Databank Nederland

R: En wie bent u?

A: Ik ben mr. A. Jurist en vertegenwoordig de eiser: het Algemeen Nederlands Persbureau

R: Meneer de advocaat, het ANP stelt dat de SDN inbreuk heeft gemaakt op de rechten van het ANP m.b.t. het plaatsen of
handhaven foto’s in artikelen gepubliceerd door het ANP. Klopt dat?

A: Ja edelachtbare, dat ben en doe ik.

R: Meneer Brockhus, u vertegenwoordigt de stichting Sociale Databank Nederland, wat houdt dat in?

B: Ik ben redacteur van de SDN sinds 1986 en heb nooit een klacht ontvangen van het ANP over wat op de
site van de SDN openbaar is gemaakt, eerder een zwijgen daarover.

R: U kreeg op 30 augustus een herinnering van Permission Machine in België om een betaling te verrichten binnen 7 dagen aan PM
wegens een regeling voor gebruik van beeldmateriaal van het ANP. Klopt dat?

B: Ja, edelachtbare, het is een soort dwangbevel als van een deurwaarder om een rekening te betalen die door PM voor het ANP
     was verstuurd wegens vermeende schade die de SDN zou hebben aangericht bij het ANP met het 18 jaar geleden plaatsen van
     artikelen met daarin afbeeldingen zoals PM die toont met screendumps, en dat die voor het ANP belast zouden zijn met
      copyrightrechten, ofwel om daarvoor een licentie van € 500 af sluiten. Ik protesteer daar heftig tegen, juist omdat het citaatrecht
      is ingesteld omdat kennisoverdracht, vrije meningsuiting, onderwijs en democratie daarvoor essentieel is.

R: Meneer de advocaat; is het bij u bekend of een publicatie van het ANP zonder afbeelding of foto die is weggehaald om geen
inbreuk te maken, nog steeds een integraal geproduceerd product is?

A: Meneer de rechter, ik weet niet of een afbeelding verwijderd mag of kan worden om de integriteit van het ANP-bericht
ongeschonden te laten. Een relevante foto is voor de lezer altijd van belang om te kunnen zien waarover het bericht gaat.

R: Als het wenselijk is om de foto niet te verwijderen en die dus een integraal en onmisbaar onderdeel is van de publicatie, waarom
stelt het ANP dan die twee onderdelen als aparte zaken en claimt copyright?

A: Ik ken dit onderscheid eigenlijk niet en vind het ook wel vreemd. Een bericht zonder de relevante foto is niet zo wervend voor
een lezen om het bericht tot zich te nemen. Misschien zelfs contraproductief.

R: Ik vraag dat omdat een uitgekleed artikel de interesse van de burger voor de inhoud laat af nemen, zo niet blokkeert. Foto’s en
logo’s staan niet voor niets in publicaties. Roddelbladen staan er bol van bijvoorbeeld.

A: Ja, eigenlijk is het vreemd, juist omdat miljoenen mensen met mobieltje, PC en tablets van alles en nog wat van alles rondsturen
en op internet, Facebook en Wordpress plaatsen, inclusief foto’s waarop de SDN nu door het ANP wordt aangevallen.

R: Het is inderdaad merkwaardig dat nu plotseling het ANP claims indient over foto’s die overigens niet corresponderen met de in
      de claimbrief afgebeelde exemplaren zoveel ophef maakt, terwijl noch door het ANP, noch door de maker van een afbeelding
      zelf daar bezwaar tegen heeft gemaakt in al die tijd. Hebt u een verklaring voor een dergelijke plotselinge actie van het ANP via
      Permission Machine?

A: Misschien zijn de laatste publicaties bij de SDN een reden is om eens te kijken of alles wat daar staat ook legaal en rechtmatig is.
Zie de website: www.sdnl.nl.

R: Juist ja, maar dat past niet bij mijn vraag over openbaarmaking van zaken door miljoenen andere burgers van communicatie-
apparatuur als mobieltjes, etc.

A: Ik heb op kantoor wel gehoord dat men bij de overheid zich zorgen maakt over aantijgingen van burgers die bezwaar maken
tegen de gang van zaken in de door hen genoemde onrechtstaat, in de rechtspraak.

R: Meneer Brockhus, werp eens wat licht op een en ander, want de claim van het ANP komt bij u plotseling na 31 jaar functioneren
rauw op uw dak, althans dat begrijp ik gezien uw reageren.

B: Dat is nog zwak uitgedrukt edelachtbare, ik ben er kapot van, juist omdat ik met een minimuminkomen bedreigd wordt met
      claims, waarvan ik niet kan inschatten wat er nog gaat komen, terwijl ik al 31 jaar met de SDN informatie overbreng die
      maatschappelijk relevant en dienstbaar is voor mensen die in de klem komen door o.a. overheidsbeleid en niet in de laatste plaats
      door het rechtssysteem in ons land.

R: Daar hoor ik van op, is ook de rechtspraak in Nederland niet in orde? We hebben toch een keurig stel wetten en regelingen die in
de rechtszalen worden beschermd?

B: Edelachtbare, kennelijk weet u niets van de ellende die mensen ervaren doordat in de Grondwet het zelfstandig artikel 120 staat,
      dat voorkomt dat vonnissen, arresten of uitspraken van rechtscolleges getoetst mogen worden aan de grondwet, aan de
      Mensenrechten en aan Internationale verdragen. En dit alleen in Nederland; nergens anders in Europa. Dat heeft al te vaak tot
      gevolg dat rechtsprocedures zodanig eindigen ten gunste van belangengroepen of partijen, met als resultaat daarvan dat alleen al
      hierdoor per jaar na vonnis ca. 485 mensen zelfmoord plegen om te ontkomen aan de consequenties.

R: U maakt mij aan het schrikken, geldt dat ook voor mij als rechter in deze zaak?

B: Dat kan ik nog niet beoordelen edelachtbare, want u hebt mijn voorstel nog niet gehoord m.b.t. een oplossing van het probleem
dat niet alleen voor de SDN een ramp is, zoals de claim er nu ligt, maar voor duizenden anderen die een claim van het twee jaar
bestaande incassobureau in België nog gaan krijgen.

R: U zegt daar nogal wat, dat ook rechters en raadsheren en officieren van Justitie het Openbaar Ministerie medeverantwoordelijk
zijn voor de zelfdodingen van ca. 485 mensen per jaar? Dat zijn er twee keer zoveel als bij de ramp van de MH17 eenmalig
zijn omgekomen.

B: Edelachtbare, dat is zelfs kristalhelder bewijsbaar met het officiële cijfer van ca. 1800 zelfmoorden per jaar in Nederland, waarvan
      de Stichting Stidag jarengeleden toen al vaststelde dat minimaal vierhonderd zelfdodingen rond faillissementen het resultaat zijn
      van rechterlijke uitspraken, vonnissen of arresten. Zelfs tot aan de Raad van State waarover prof. Twan Tak (UniMaas) een dik
      rapport in twee delen publiceerde over het disfunctioneren van de Raad van State en de rechteloosheid van de burger in het
      Nederlandse rechtssysteem. Ik was met een journalist van Twee Vandaag Tv bij de presentatie ervan.

R: Ik sta perplex!! Waarom weet ik dat niet? En wat is daar aan te doen?

B: Dat u dat niet weet ligt helemaal aan het uitblijven van enige discussie in de media, en niet in de laatste plaats aan het niet-verslaan
van deze zaken door met name het Algemeen Nederlands Persbureau ANP. Dat geldt voor vrijwel alle media; en ook voor het
grof nalatige parlement. Ze weten wel, maar zwijgen.

R: Zijn er nog meer zaken die in de rechtspraak niet kloppen met de wet en Grondwet?

B: Over artikel 120 in de Grondwet ben ik bijzonder kort. Dat is zuiver een politieke zaak en echt niets anders. Maar juist bij
      artikel 162 strafvordering ligt de zaak veel zwaarder. Namelijk, omdat dit medeoorzaak van zelfdodingen is na een zeer
      onbevredigende rechtsprocedure die fout afloopt voor een rechtzoekende, dat in de rechtspleging op alle niveaus dit het wettelijk
      verplichte artikel 162 Sv door rechters, raadsheren, griffiers, officieren van Justitie en advocaten-generaal op volstrekt strafbare
      wijze wordt genegeerd. Ik ken slechts twee gevallen waarin dit artikel is toegepast. Dat was bij Gerechtshof-president mr A.R.
      van der Winkel in Leeuwarden (lees hier) en ten onrechte, volgens mij volstrekt corrupt, door een rechter in Assen met een
      aanklacht tegen iemand met de beschuldiging van het zetten van een valse handtekening. De man is naderhand vrijgesproken.
      Hij pikte die vrijspraak niet en ging in hoger beroep. Ter zitting werd hem verklaard dat volgens de wet een hoger beroep na
      vrijspraak niet mogelijk is. De man was woedend, omdat daarmee de weg naar herziening van een eerdere procedure werd
      geblokkeerd. Inmiddels werd ook tegen rechters en raadheren strafaangifte gedaan, juist vanwege artikel 162 Sv dat
      onwettig door de magistratuur werd genegeerd en een andere kant wordt uitgekeken wanneer duidelijk is met bewijs,
      dat door hoog en bij o.a. rechtbanken en gerechtshoven gesjoemeld wordt bij vooral onterechte en uitgelokte faillissementen,
      zoals ook dat van de Bollenboeren.

R: Er blijft niet veel goeds over bij u, wat betreft de kwaliteit en integriteit van het rechtsbedrijf.

B: Edelachtbare, ik verzin niets en doe alleen verslag als redacteur van de SDN waarover ik publiceer, wat zeer waarschijnlijk de
      reden is dat de SDN plotseling van schadeclaims wordt bedreigd. Het is te gek voor woorden dat het ANP het lef heeft om niet
      alleen afbeeldingen op Google tot de copyrightrechten in te sluizen, maar zelfs om bij geen enkele verwijzing naar een recht
      doodleuk verklaart, dat je dan net zo goed schadeplichtig bent als het aan het ANP ligt. Het staat helder in hun eigen aanzegging
      geschreven. Wat betreft die gefingeerde schade die na achttien jaar ontdekt is, schrijft men de volgende aantijging, dat die schade
      nog veel en veel groter is dan nu geclaimd (zie de tekst). Dan hebben alle burgers die doen wat iedereen doet met kopiëren,
      rondsturen en plaatsen van artikelen incl. foto of afbeelding heel wat te duchten. Dat gaat het ANP miljarden opleveren. Of toch
      niet?

A: Ook ik vraag mij af of hier niet op onrechtmatige wijze specifiek de SDN onder druk wordt gezet met mogelijk nog meer
afbeeldingen die in de afgelopen twintig jaar op de site te vinden zijn. Ik neem aan dat ik als vertegenwoordiger van het ANP niet
genoeg inzicht heb in wat de werkelijke bedoelingen zijn van de directie en vooral ook waarom?

R: Als in goed zie hoe de ontwikkeling is gegaan dan kan een samenwerking met de overheid of een onderdeel daarvan inderdaad
      deze actie in gang hebben gezet. Juist omdat de SDN probeert invloed uit te oefenen op de onderhandelingen voor het nieuwe
      kabinet. Het is ook merkwaardig dat niemand vanuit de Christelijke partijen en besturen gereageerd heeft op wat met leven en
      dood te maken heeft ingeval u gelijk hebt wat betreft de dodelijke gevolgen van de rechtspraak door belangverstrengeling die u
      zegt dat die daarbij een grote rol speelt.

A: Maar volgens het ANP is volgens de auteurswet inbreuk gedaan door de stichting SDN en dan is een claim op die overtreding
van de wet gerechtvaardigd edelachtbare. Het feit dat achttien jaar geleden die inbreuk is ontstaan doet volgends het ANP en
niet toe.

R: Ik weet dat de SDN al sinds 1986 artikelen plaatst uit diverse media relevant voor maatschappelijke discussie. Waarom heeft het
ANP geen gelegd op foto’s uit een eerdere periode en laat men daarbij alle tekst altijd vrij van copyright?

A: De wet stelt dan na twintig jaar geen recht op inbreuk meer bestaat op foto’s, en dus wordt geen actie ondernomen in geval ook
toen al ANP-berichten integraal met afbeelding zonder toestemming werden geplaatst op een website.

R: Dus als ik het goed begrijp, is alleen de vervaldatum van twintig jaar voor het ANP reden om schade te claimen en eisen, hoewel
dat ‘n dag voor die vervaldatum niet meer mogelijk is? Dus dan geen claim?

A: Ja, edelachtbare zo is de regeling zonder aanzien des persoons.

R: Dan maak ik mij toch grote zorgen voor mijn eigen kinderen en kleinkinderen die een artikel van het ANP over deze rechtszaak
      met foto van het ANP publiceren en dan Permission Machine aan de ouders van minderjarigen een dwangbevel laten betekenen
      over schending van het auteursrecht, gepleegd door hun kinderen en dan diep in de portemonnee moeten tasten, zeker als zijn op
      ‘n minimuminkomen zitten. De ramp is dan niet te overzien. Hebt u uw kinderen al verboden om krantenbericht, en vooral die
      van het ANP nooit op blog of website te plaatsen, zonder licentie van € 500, omdat grootvader werkt in de rechtbank?

B: Ik heb het gevoel dat ik word afgestraft voor de transparantie m.b.t. wat overduidelijk grondwettelijk en strafrechtelijk niet in
      orde is in ons land. Er wordt achter de schermen samengespannen tegen de SDN en mijn persoon. Ik ben daartegen natuurlijk in
      mijn eentje niet opgewassen. Ik voel mij als een heel kleine David tegenover de heel grote Goliath, maar zonder iets om mij te
      verdedigen tegen machtsmisbruik en juristerij. Ik snap ook dat mensen zoals ik de strijd altijd helemaal alleen moet voeren,
      omdat de omstanders te benauwd zijn om zelf ook daardoor ten onder te gaan.

R: Misschien kunt u in het rechtssysteem toch nog wat vertrouwen hebben, omdat ik als onafhankelijk rechter niet alleen kijk naar
      wat de tegenpartij inbrengt met die mogelijk groeiende schadeclaims waartegen ook ik bedenkingen heb. Bovendien is complete
      ontmanteling van uw SDN niet wenselijk vanwege wat afbeeldingen en foto’s die te goeder trouw en compleet met de tekst zijn
      weergegeven en bewaard, juist vanwege de historische en wetenschappelijke context van de website.

B: Ik hoop echt dat het conflict dat uitgelokt is door het ANP en de reden waarom ik daar niet om heb gevraag tot een beschaafde
      oplossing komt. Ze hoeven wanneer men meent dat het gewenst is om de gevonden afbeelding te verwijderen, dat ik daar zeker
      gehoor aan zal geven. Maar deze overvalmethode om zogenaamd recht te laten gelden spoort niet met wat een nieuwsdienst
      behoort te doen. Dat is niet jagen op mogelijk onjuiste handeling, in plaats van alles te doen om dit soort gevechten te voorkomen.

B: Een tweede optie is om de zaak om te draaien en tegenover de absoluut niet bestaande schade die als alleen fictief is te
      beoordelen, om de vraag te stellen aan de mensen in het hele land wat zij aan echte abonnementskosten hebben moet uitgeven,
      om die o zo waardevolle afbeeldingen als een integraal onderdeel van ‘n (ANP) bericht op het internet te hebben bewaard voor
      andere lezers waarvan zij vinden dat die daarvan ook kennis zouden moeten nemen. Dit als vergoeding van de promotie van het
      werk van die nieuwsdienst. Dat alleen wanneer men tegenover de claim van het ANP komt te staan als niet-commerciële of
      alleen als particuliere website, om dan een tarief voor promotie (reclame) te laten betalen door het ANP. Dit in geval van nu nog
      vier geclaimde foto’s bij de SDN, die gedurende achttien jaar het goede werk van het ANP hebben gepromoot met de integrale
      weergave van tekst en beeld.

B: Wanneer u als rechter jurisprudentie laat ontstaan tegenover de opgeklopte eis van het ANP en mogelijk andere leveranciers van
      nieuwsberichten, dat die een promotievergoeding moeten betalen aan de houder van een website; uitsluitend indien een
      nieuwsdienst op jacht gaat bij de gewone man of NGO. Voor de SDN kan dat betekenen dat voor gedurende 18 jaar maal 365
      dagen een bedrag van bijvoorbeeld 1 euro per dag in rekening kan worden gebracht, wat in dat geval zou uitkomen op € 6570.
      Nogmaals alleen in geval van claims die kant nog wal raken en alleen zijn om geld af te nemen van goedwillende kleine luiden en
      daarmee grote sociale schade en ellende aanrichten. Dit alleen in geval een nieuwsdienst probeert met fictieve schadeclaims de
      goedwillende particuliere burger los van gevestigde commerciële organisaties te beroven van het weinige dat zij al hebben.

B: Het is niet mijn bedoeling om geld te incasseren, omdat de periode toevallig heel lang is, maar indien je als blogger maar een of
      twee maanden zogenaamd inbreuk hebt gemaakt op de rechten van een krant, omroep of nieuwsdienst, dat tegenover die claim
      alsnog een basisvergoeding moet worden betaald door de copyright claimer aan de zelfstandige burger of niet-commerciële
      organisatie, zodat de Europees werkende Permission Machine (een machine met robots en jagers) om zo plunderactiviteiten over
      heel Europa (EU) af te stoppen. De rust en vrede in de huiskamers en gezinnen kan dan niet meer verstoord worden en hoeven
      de armen onder hen ook niet naar de voedselbank om nog iets te kunnen eten.

R: Ik meen dat u een flinke kei in de politieke vijver hebt gegooid met uw voorstel. Ik zal daar heel goed over nadenken. Want recht
      en gerechtigheid liggen soms mijlenver uit elkaar. Overigens hebt u van een politicus een reactie gekregen over de aan hen
      toegezonden vaststelling over artikel 120 in de Grondwet; en over het negeren van rechters en andere functionarissen van artikel
      162 Sv?

B: Helaas niet edelachtbare, dat is ook mijn zorg dat de communicatie tussen de burger en de politiek over echt grote problemen
      stagneert. Het parlement lijdt onder fractiediscipline. Die verhindert elk contact over onderwerpen die heel gevoelig liggen. Uw
      beslissing om te doen wat ik voorstel doorbreekt zeker en gegarandeerd het stilzwijgen. Ik weet wel zo’n beetje hoe het er daar aan
      toegaat. Ik heb er als fractieadviseur enkele jaren rondgelopen.

Sluiting van de rechtszaak.

Rob Brockhus (redacteur SDNL)
Westkade 227, 1273 RJ Huizen
Tel.: 035-5268153
Mail: sdn@planet.nl
Web: www.sdnl.nl