De verbijsterende vaststelling over gedragingen van ministers, politici, advocaten, rechters, deurwaarders, curatoren, politie, officieren van Justitie en hoge ambtenaren naast het absolute zwijgen van de media die kennelijk onder censuur staan van de Rijksvoorlichtingsdienst zoals o.a. bij Julius Vischjager van de parlementaire pers. Het lijkt minder gevaarlijk verslaggever te zijn in een oorlogsgebied dan lastige vragen te stellen over de geheimen van de achterkamertjespolitiek.

Micha Kat was het die Westenberg ontmaskerde als fraudeur waardoor ook nog drie rechters werden vervangen door nitwit-rechters met duidelijke belangenverstrengeling om de Chipsholzaak ten gunste van de tegenpartij uit te laten spreken. Een miljardenschade ten koste van de fam. Poot. Op de site Klokkenluider Online toont Micha een scala van onthullingen die wijzen op frauduleus handelen van diverse overheidsinstanties. Het zwijgen van de Tweede Kamer is letterlijk een bom onder de democratie. Een poging om o.a. de advocatenwet aan te laten scherpen m.b.t. de ook door het Hoge Raad, de Raad voor de Rechtspraak, de Nederlandse Orde van Advocaten en Justitie in alle alle geledingen gedoogde liegen en bedriegen door advocaten in civiele procedures, is nog steeds niet in openbare behandeling in de Tweede Kamer. Zie ook de brief aan oud-rechter Jeroen Recourt van de PvdA. Nederland als land functioneert kristalhelder als een zuiver criminele organisatie.

Klacht van ir. R.A.A. Rietveld
Strafaangifte nr. 37 gemaakt op 31 januari 2012 tegen vier Presidenten van de rechtbanken Maastricht / Amsterdam en Alkmaar dit met de reden dat zij allen hebben verzuimd zelf de wet te handhaven, door zich niets aan te trekken van de voorgaande aangiften met betrekking tot 162 Sv Strafvordering (kennisdrager zijn van strafbare feiten, begaan door de G.R.M. v.d. Assum, zowel A.P. Maes e.a. en een roedel van misdadig werkende deurwaarders! Zie de publicatie hierover op de site van ir. R.A.A. Rietveld en zijn bezoek aan de Tweede Kamer met overhandiging van de brief aan de minister van Justitie aan Ton Elias van de VVD. Zie:

Klacht van ing. A.M.L van Rooij
Ing. van Rooij heeft serieus gesolliciteerd naar de functie van vice-president van de Raad van State. Net als andere sollicitanten als de heer Rinnooy Kan en de voorzitter van de Volks Partij Nederland. Zowel van A.M.L. van Rooij als de A. Gelder hebben klacht ingediend bij de minister van Veiligheid en Justitie I. Opstelten. Het bijzonder hier is dat de heer van Rooij lopende strafklachten heeft ingediend tegen zowel minister Opstelten als tegen kandidaat J.P.H. Donner, waardoor Opstelten de sollicitatieprocedure niet mocht leiden en de heer Donner zich niet kon kandideren zonder vrijspraak bij de rechtbank in Hasselt (België) waar de strafaangifte nog steeds onder de rechter is. De Heer Gelder gaat naar een besloten zitting op 16 februari 2012 bij het ministerie om zijn klacht toe te lichten. De benoeming van mr. J.P.H. Donner lijkt hierbij al te prematuur, gezien de lopen rechtszaken tegen hem. Zie: de brief aan de minister van De Groenen.

Klacht van Robert Hörchner
In Vrij Nederland van deze week staat een verbijsterend verslag over wat de heer R. Hörchner is overkomen die als eerste Nederlander werd overgeleverd aan justitie in Polen. De hele procedure die daaraan voorafging is aan aanfluiting van wat aan recht zou hebben moeten geschieden. Tien maanden heeft de heer Hörchner als vokomen onschuldig aan een wetsovertreding in Polen. Hij heeft in zeer slechte, bijna middeleeuwse omstandigheden in de gevangenis gezeten, waar hij na die tijd onder de schurft en sterk vermagerd uitkwam. Justitie en de rechterlijke macht duiken weg voor hun verantwoordelijkheid. Inmiddels is in Europa (Brussel) de zaak aanhangig gemaakt, waarbij Nederland voor de zoveelste keer op de vinger wordt getikt wegens het schenden van de mensenrechten en de integriteit van de rechtspraak. Zie: Vrij Nederland en zijn persconferentie in de RAI. Verder: een goed geweten wordt ondersteund door een slecht geheugen.

Klacht van André Fleeré
De heer André Fleeré is een vasthoudend figuur die het misbruik van kinderen zeer zwaar veroordeelt. Hij is als stiefvader zeer betrokken bij de wederwaardigheden van zijn zoon die onder de hoede van Jeugdzorg nog steeds in en gesloten inrichting moet verblijven, omdat de psychische beschadiging die hij heeft opgelopen noodzaakt dat hij vooralsnog niet vrij in de maatschappij kan functioneren. De bijdrage die Fleeré deed op het symposium in Amsterdam gaf duidelijk aan waar de schoen bij de jeugdzorg wringt. Hij ziet Jeugdzorg, onderdeel van het ministerie van Veiligheid en Justitie, als een semi-commerciële organisatie waar de geldstromen belangrijker lijken te zijn dan de hulp die kinderen nodig hebben. De commissie Samson die nu na de Commissie Deetman seksueel misbruik in de RK-organisaties in beeld bracht, is nu bezig om misbruik van kinderen bij maatschappelijke organisatie, voogdijinstellingen en pleeggezinnen in beeld te krijgen. Zie: Symposium in Amsterdam.

Klacht van dr. G.J.J. Beukeveld
Dr. Beukeveld heeft een langlopend conflict met de gemeente Coevorden die volgens hem onwettige praktijken heeft toegepast om de grond onder de discotheek van zijn broer in handen te krijgen, omdat een aanvoerweg naar het gemeentehuis over het perceel van de discotheek niet kon worden aangelegd wanneer de discotheek zou blijven staan. Een verslag van de gebeurtenissen vindt u op: Discotheek Lord Nelson. Verder heeft dr. Beukeveld een conflict met het Productschap Zuivel in Zoetermeer, omdat bij de overdracht van gepachte grond aan de eigenares een onwettelijke procedure is gevolgd, die grote schade heeft aangericht aan de familie van Beukeveld. Daarnaast is er een grensconflict met de Staat der Nederlanden m.b.t. de soevereiniteit en de exacte bepaling van de landsgrens onder Coevorden, waarbij een strook van ca. 3000 m2 niet toebehoort aan Nederland en evenmin aan Duitsland. De traktaten in Berlijn en in Den Haag zijn bepalend en niet het kadaster waar o.a. de NAM zich op baseert. Zie: EuroStaete.

Klacht van Jhr. mr. J.G. Reuchlin
George Reuchlin schreef het boek: Het geschonden gelaat van de Staat' waarin hij zijn ervaringen etaleerde met met name de landsadvocaat, die na de toegewezen schadeclaim door de rechter kennelijk maar één opdracht heeft: vertragen, vertragen, en als het even kan stellen dat de schadeclaim die betaald moet worden door de overheid (helaas) voor de eiser verjaard is, en dus niet meer opvraagbaar. Mr. Reuchlin heeft 15 jaar moeten wachten om uiteindelijk slechts 10 procent van zijn toegewezen schadebedrag uitbetaald te krijgen. Had hij dat niet geaccepteerd, dan zou volgens de landsadvocaat het nog eens vijftien jaar kunnen duren voordat tot uitbetaling zou worden overgegaan. Mr. Reuchlin gaf op het symposium van EuroStaete in Eemnes een lezing over zijn schandelijke ervaring met het overheidsbeleid inzake schaderegelingen.

Klacht van drs. Harry Teernstra
Harry Teernstra deed op 31 juli 1998 als voorzitter van de Stichting Advocadur bij het OM te Rotterdam aangifte van strafbare feiten, gepleegd door een 9-tal Nederlandse Europarlementariërs. Te weten H. d'Ancona, W. Van Velzen, T. Wiersma, P. Dankert, K. de Vries (PvdA), Wijsenbeek en Larive (VVD) en Bertens en Eisma van D'66. Ondanks vele verzoeken reageerde het O.M. niet. Teernstra schreef er een boek over, waarin hij aandacht vroeg voor met name de belangenverstrengeling tussen de advocatuur en verzekeraars inzake letselschade. De titel is: 'Recht in de ogen gekeken'. In zijn archief vindt u een groot aantal brieven met o.a. de overheid en de politiek, maar zoals overal waar de verantwoordelijkheid van de overheid uitmondt in wettelijke aansprakelijkheid met het vergoeden van schade, er wordt gezwegen en weggekeken ondanks de verplichting daarvan vanwege 162 Sv van het wetboek van strafvordering.

Klacht van Karel de Werd
Oud-ondernemer Karel bracht het bewijs van sabotage en leugens van hoofdofficier L.A.J.M. de Wit in een Art. 12 procedure. Hij zocht journalisten, kamerleden, advocaten, en rechters die de juridische fraude niet pikken!. Want het College van Procureurs-generaal manipuleert, verduistert en verkracht bewijsbaar het recht met valselijk opgemaakte besluiten om de overheid af te schermen van schadeplicht wegens 68-voudige meineed die werd gepleegd door vakbondsbestuurders van FNV en CNV. Deze zaak loopt al 33 jaar. Geen truc is te dol om de rechthebbende burger het bos in te sturen, wanneer het om schadevergoeding, prestige en politieke macht gaat. Lees over het conflict met het College van Procureurs-generaal en zijn interview met de SDN en verbaas u over de onweersproken belediging van Procureur-generaal Jhr. mr. J.L. de Wijkerslooth de Weerdesteyn.

Klacht van Eric Verbeek
Eric Verbeek introduceerde een een homeopathisch product dat in de Oekraïne gebruikt wordt om kanker tegen te gaan en zelfs te laten verdwijnen. In België waar hij met zijn stichting No Cancer Foundation dit kennelijk heilzame preparaat wilde introduceren werd door de lokale medische wereld in beslaggenomen als zou hier kwakzalverij aan de orde zijn. Enkele mensen die het gebruikten hebben hun ervaring op video laten vastleggen zodat er tegenwicht ontstaat tegen de reguliere en vooral commerciële geneesmiddelenindustrie en de zeer goedkope alternatieve preparaten die in de Oosterse landen op recept en in de apotheek gewoon verkrijgbaar zijn. Zie: No Cancer Foundation en de interviews bij de SDN.

Klacht van prof.dr.ir. A.F.P. van Putten
De uitgedragen kernwaarden van de rechtsstaat naar de ISO-9000 norm ontbreken in de rechtspraak. Het huidige rechtsbedrijf kan nooit naar behoren functioneren, omdat de ISO-9000 norm voor de kwaliteit van de rechtspraak niet wordt gebezigd, hoewel dat wettelijk verplicht is voor elke andere wat grotere organisatie. Prof. van Putten protesteert dan ook tegen het misbruik van zijn handtekening voor de aanvraag van Europese subsidie door Fontys Hogescholen, waarna hij na een hoog opgelopen conflict als hoogleraar ontslagen werd. Zijn inspanningen om de rechtspraak te laten verbeteren legt hij uit op zijn website: De verwording van de (pseudo) rechtsstaat Nederland en het Falend Rechtssysteem

Klacht van ir. L.M. Nevels
Leo Nevels is een gedreven uitvinder van een milieutechnologie om zwaar giftig chemisch afval terug te winnen tot zuivere grondstoffen voor hergebruik in het productieproces, wat hij noemt de "maakindustrie". Hoewel Nevels kan bewijzen dat zijn gepatenteerde methode het milieu helemaal schoon kan maken kreeg hij in de Provincie Limburg grote tegenstand van de autoriteiten, hoewel men erkende dat hij de minimumstandaard met zijn Nuloptie had genormeerd. Nevels toont met zijn bedrijven in België, Ierland en vroeger in Nederland (Panheel) aan dat een kleine uitvinder met een moderne techniek een wereldrevolutie kan bewerkstelligen indien hem daartoe de mogelijkheid wordt geboden, en niet dat belangen op de achtergrond deze techniek blokkeren. Vele rechtszaken tot aan de Raad van State aan toe hebben niet kunnen voorkomen dat de Nuloptie nationaal en Europees werd ondersteund. Zie: Edelchemie BV.

Klacht van Ria Linsen
Mevrouw Linsen is duidelijk slachtoffer van illegale transacties met grond op een recreatiepark in Vlagtwedde. Zij heeft haar probleem (een van de driehonderd kopers) voorgelegd aan de Tweede Kamer, waar men inmiddels heeft begrepen dat deze zaak een ongekende beerput is van juridisch gezwendel met onroerendgoed. Bijzonder detail: De verkoper heeft de koper(s) laten betalen aan een nooit opgerichte Parc Emslandermeer BV (verkoper) en leverden niet wat de kopers kochten en betaalden. familie Linsen heeft nu eindelijk een Kamerlid gevonden dat haar zaak wil opnemen in een debat. De tijd dringt, omdat mensen financieel uitgeput raken, waardoor zij de strijd om recht moeten staken, hetgeen kennelijk de bedoeling is van het zogenaamde rechtssysteem dat gedijt dankzij de ruzie tussen burgers en overheden. Ook het recreatiepark De Eese in Steenwijk is ook onderwerp van fiscale en juridische ongerechtigheden die nog steeds in een gigantische doofpot worddt gehouden. De heer Fons Fennis is woordvoerder voor aan aantal slachtoffers van gezwendel.

Klacht van No Cancer Foundation
No Cancer Foundation doet al vele jaren pogingen om burgers en verantwoordelijke bewust te maken van de huidige problematiek en de oorsprong ervan. Om zo vervolgens de nog bestaande mensenrechten te laten gelden (strafaangiftes ) en onderdrukte oplossingen zoals Flaraxin dat vanwege belangenverstrengeling onderdrukt wordt te laten gelden. De door overheid vergiftigde patiënten krijgen dan ook niet de hulp waar ze recht op hebben. Verbeek Erik wordt dan ook door corrupt misbruikte macht financieel, moreel en mentaal volledig onderuit gehaald om betreffende criminaliteit in de doofpot te kunnen houden en voort te zetten!

Klacht van mr. Mic van Bremen
Mic van Bremen heeft de advocatuur de rug toegekeerd, zoals hij op televisie bij Astrid Joosten verklaarde in het programma: "Alles draait om geld". Van Bremen heeft op het symposium van EuroStaete in Eemnes een lezing gegeven over het functioneen van de advocatuur en de kennelijke plunder door vooral grote advocatenkantoren van hun cliënten onder het kopje "uitbenen". Daarnaast is het een gotspe dat dit ongestraft kan gebeuren en rechters beide ogen stijf dichtknijpen; net als Vrouwe Justitia. Zeker wanneer een rechter geen rechter is maar een plaatsvervanger en tegelijk advocaat is met daarnaast ook nog een deurwaarderskantoor om de veroordeelde financieel nog verder te slopen zoals blijkt uit de antecedenten van een rechter in de rechtbank Maastricht: mr. W.J. Beurskens. Kortom er is veel werk aan de winkel om de rotzooi in het rechtssysteem die als een Augiasstal vervuild blijkt te zijn een beetje op te schonen. Paul Quekel is een ziener met zijn waarschuwingen hiervoor: Zie: het Parmalat-drama.

PROCES - VERBAAL  

Aangiften

Plaats delict : Bakkummerstraat 58 B 1901 HN , Castricum

HKS object : Woning , rijtjeswoning

Pleegdatum / tijd  : tussen 12 mei en 24 oktober 2011, voor overig tussen 16 okt. 2001 te 9.00 uur en maandag 24 oktober 2011

Verbalisant  : Lucia Debora Nes, Buitengewoon Opsporingambtenaar van Politie ...................

Achternaam : Rietveld

Voornamen : Rudolf Antonius Adrianus

Geboren : 8 September 1957

Geboorteplaats : Leiden

Geslacht : getergerde man

Burgerservicenummer : 097436197

Nationaliteit : Nederlander

Adres :  Bakkummerstraat 58 B

Postcode plaats : Castricum

GBA - Nummer : 1921687984

Hij deed aangiften als weer een vervolg van Strafbare feiten ( zie div. bijlage ) betrekking hebbende op de art. 160 Sv en 162 Sv van het wetboek van Strafvordering met een uitloop naar Art 4.16 ( 4.1. 3.2. ) DWANGSOM BIJ NIET TIJDIG BESLISSEN, tevens per omgaande een kortgeding op rol te zetten tegen onder vermelde personen . 

Rechtbank Maastricht                                                                                                                                                   Aantekenen

mr. R.C.A.M. Philippart

St. Annadal 1

Plaats: 6214 PA Maastricht

Inzake : aangiften tegen mr. Philippart / mr. W. Beurskens / mr. J.A.J. Peeters / mr. L. Castelijns / Burgemeester T. Mans van Gemeente Castricum / mr. B. Postma Unit Juridische Zaken en Uitvoeringsbeleid CJIB, wegens medeplichtig zijn aan diversen Strafbare feiten inmiddels, reden ondanks de wet het voorschrijft aangiften te doen als een kennisdrager betreffende art  160 – 162 Strafvordering men dit bewust niet heeft gedaan, met als gevolg nu Art. 4.16 WET DWANGSOM EN BEROEP BIJ NIET TIJDIG BESLISSEN van toepassing geworden is voor bovenstaande personen  . Zie aangiften al in behandeling         

Geachte mr. Philippart, e.a.

Enige tijd geleden heb ik u een aangetekende brief gestuurd m.b.t. de wettelijke verplichting als kennisdrager (met name beëdigde functionarissen), om vanwege art. 160 Sv en 162 Sv van het wetboek van strafvordering aangifte te doen van strafbare feiten, waarvan u als kennisdrager wetenschap hebt. Tot nu toe heb ik van u geen inhoudelijke reactie hierover mogen ontvangen. Zoals ik u heb laten weten hebt u uw kortgedingrechter mr. W.J.J. Beurskens uit de wind proberen te houden door zijn bewust dwalende vonnis inzake de frauduleuze activiteiten van de ronduit criminele advocaten af te dekken. Voor het overige blijven van kracht de al eerder opgestelde processen-verbaal door Buitengewoon Opsporingambtenaar mevr. D. Nes en collega.  

Nochtans vraag ik mij af waarom u alle nog steeds geen actie hebt ondernomen om ook van uw kant als burger en als rechter of Deken dan wel overige mr. aangifte te doen bij de politie of de hoofdofficier van Justitie wegens de bij u aanwezige uitgebreide kennis van zaken m.b.t. de strafbare feiten die zijn gepleegd door v.d. Assum, advocaat A.P. Maes, mr. A. Koopman, en ja toch, ook L. Castelijns. Vandaar dat u nu zelf ook nog weer verder in de strafaangiften komt te zitten !

Wilt u mij de situatie en omstandigheden laten weten m.b.t. de door u al dan niet gedane aangifte van deze strafbare feiten, zoals die wettelijk verplicht zijn? Verder moet u niet en opnieuw denken dat u ook deze aangiften terzijde te kunnen leggen door nogmaals een onnozele  brief te sturen en te melden geen aangiften te gaan doen, te negeren of eventueel alleen te archiveren !   

In afwachting van uw reactie,

Ir. R.A.A. Rietveld

Bakkummerstraat 58b

1901 HN Castricum

Tel.: 06-49618734

President van de rechtbank Maastricht
mr. R.C.A.M. Philippart, president/voorzitter rechtbankbestuur
St. Annadal 1
6214 PA Maastricht

Geachte mr. Beurskens en Philippart

Bij deze verwijs ik u naar het concept dat ik ontving van de SDN.

Ik zal dat concept samenvoegen met deze aangetekende brief aan u beiden over zaken betreffende mijn correspondentie met o.a. premier Rutte.

Ik zend u ook kopieën van de correspondentie van de RVD aan mijzelf, evenals de briefwisseling met de Tweede Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie. Alles draait om de flagrante werkwijze die in de rechtszaak van 12 mei 2011 is gebezigd in de zaak versus Rietveld.

Ik bemerk dat u de enorme zeepbel die boven deze zaak hangt in uw rechtssysteem, waartoe ook u klaarblijkelijk wilt behoren gezien uw brief aan mij en het oorverdovende zwijgen daarna, niet wilt laten uit elkaar spatten. Maar dat is echt niet meer tegen te houden. Wel bied ik u mr. Philippart en rechter Beurskens nog een tweede maal de mogelijkheid om samen met ondergetekende aangifte te gaan doen. Als kennisdrager van strafbare feiten bent u net als elke andere burger verplicht om daarvan aangifte te doen bij de politie, de hoofdofficier van Justitie en eventueel bij de minister zelf. In deze bent u net als ik een burger met rechten en plichten.

U weet beiden dat de zeer bizarre uitspraak op 17 mei 2011 tot doel had om mij onschadelijk te maken en te proberen mij onder een vorm van curatele te laten stellen, wat nooit zal lukken; eerder omgekeerd. Daarna hebt u mr. Philippart getracht mij nog verder te beschadigen met uw bedreigende brief van 9 juni 2011. Daar lig ik overigens echt niet wakker van; en met reden meneer Philippart. De bewijslast waarover ik beschikt van 60 cm dik lag ook voor de ogen van rechter Beurskens, wat zelfs door de politie wordt beschouwd als niet mogelijk qua vonnis, maar dat is onbegrijpelijkerwijs wel zo.  

Rechter Beurskens zei tegen mij tijdens de zitting: “U bepaald wat u mij wil geven”. Nog voordat ik het bewijsmateriaal heb kunnen aanreiken deed mr. Beurskens een uitspraak in zijn vonnis dat haaks staat op wat te verwachten was, namelijk het afdekken van fraude en valsheid in geschrift, gepleegd door de voornoemde advocaten. Daarnaast blijkt achteraf dat mr Beurskens ook nog belangenverstrengeld is als betrokkene bij een deurwaarderskantoor.

Een bijzonder aspect is de valse aangifte bij de politie in Emmen zo’n 400 kilometer naar het noorden. Waarom is dat meneer Philippart? Ik kan ook dat u haarfijn uitleggen. De (integere ) officier Justitie in uw arrondissement kent u hem hoogstwaarschijnlijk net zo goed als ik en dumpte de bagger. Vandaar dat hij bij zijn vriendje A.P. Maes in Emmen (met die 59 niet-bestaande getuigen) op valse grond bij H. Vos van de recherche zorgde dat hij daar wel een aangifte op rol kreeg; en wel op zaterdag in het gesloten politiebureau te Emmen.

Vandaar dat die meneer Vos door de integere voorzitter van de Strafkamer: Mr. W. Foppen van het gerechtshof te Leeuwarden, in nog geen 15 minuten in mootjes gehakt werd; net als het geboefte A.P. Maes die in 2001 de verzinner was van een lijst met 59 niet-bestaande, dan wel een reeks dode eisers.

In 2005 zocht men opnieuw contact met mij om het hogerberoep van Rietveld tegen Sigmond te mogen doen, dan wel om dat te verzieken. De reden is u duidelijk. Eerder heeft ook Mr. N.A.M. Schipper, toen als president te Amsterdam, zware averij opgelopen. Ook hij was kennisdrager van strafbare feiten en liet dat gewoon toe. Een ding is nu zeker anders en dat staat hierboven al vermeld. De zaak Rietveld zit in de hoogste regionen van de politiek; want ook de heer Brons, directeur RVD, krijgt deze documentatie van mij.

Premier Mark Rutte krijgt de bevestiging zoals hij mij in het verleden heeft laten weten over mijn zaak, dat die naar Stef Blok is doorgestuurd. Eergisteren is nu ook Emile Roemer van de SP door de redactie van de SDN op de hoogte gesteld van kwalijke zaken rond de Rietveld-affaire waarover de parlementaire pers door de RVD opgelegd geen vragen mag stellen aan de minister-president. Ook fractievoorzitter Job Cohen van de PvdA is eind vorig jaar al geattendeerd op schandalige praktijken binnen het rechtsbedrijf.

U snapt natuurlijk heel goed dat ik persoonlijk ervoor zorg dat het nu weer bij de premier Rutte en de heer Brons van de RVD terecht gaat komen. En ja, dan hoeft de RVD in ieder geval niet meer het verbod uit te vaardigen aan een erelid van de parlementaire pers om geen vragen over de zaak-Rietveld te stellen.  Ik eindig met deze tekst zoals ik hem ook begonnen ben, om u alsnog te verzoeken en wettelijk te eisen dat u samen met ondergetekende aangifte gaat doen tegen de knevelarij en andere onwettige praktijken. Dit wegens het liegen en bedriegen van rechters op rij, met praktijken waar de vastgoedonderwereld nog wat van zou kunnen leren. Al hoewel zij met de zaken als Koch-Amrobank de integere FIOD-ECD ook behoorlijk hebben weten tegen te werken met de stunt in het van der Valkhotel.

En ja, Rietveld komt nogal eens bij T. Colijn te Utrecht, voorheen aan de Surinamestraat te Haarlem.  Niet heel Nederland is corrupt meneer Philippart. Het vonnis gaat met de bewijslast ter beoordeling over 14 dagen naar de juiste persoon zoals aangegeven. De heer Seuren is ook zwaar slachtoffer. Men houdt mij zoals tientallen anderen zeer goed op de hoogte. En ja, heer Philippart, naar gelang ik verder ga begint de Politie redelijk inzicht te krijgen in wat van hoog tot laag is geprobeerd om het advocatengilde met uw systeem beschermd te houden.

Ik verwijs u naar de conceptbrief van de SDN aan u die ik bij deze goedkeur, deze toevoeg en ook op het  internet laat plaatsen. Ik zal u de bijlagen van diverse politieke instanties eveneens laten toekomen, inclusief het dwangbevel van de rechtbank te Maastricht met zeer groot stempel niet sturen. Met welke reden heeft Rietveld hem dan toch verkregen?

Krijgt Nederland eindelijk een advocatuur waar mr. Bolhaar van het College Procureurs-generaal zo graag zou hebben dat deze integer was, net als Rietveld dat ook wil? Bolhaar en ik kennen elkaar van een groot dossier op een ander gebied.  Het advocatentuig moet in de cel meneer Philippart en integere advocaten niet nog langer de dupe laten worden van wat een integer systeem zou moeten zijn. Men heeft het laten afzinken tot zelfs een criminele organisatie. Bewijzen liggen met centimeters dik over geheel Nederland en wordt in hoog tempo openbaar gemaakt.

Als laatste wijs ik u nadrukkelijk op 162 Sv, naar aspecten van knevelarij en het niet meer geldige art. 120 van de Grondwet met de ratificatie van het Verdrag van Lissabon (EU-grondwet) in de bijlage.

Ir. R.A.A. Rietveld

Bakkumerstraat 58b
1901 HN Castricum