De Omerta van de Raad van (Non) Discipline
Zitting op 15 september 2003-09-15 om 10.00 uur
Paleis van Justitie in ArnhemWalburgstraat 2 Geplande duur van de zitting volgens voorzitter van 10.10 uur tot 10.40
Aanvang zitting effectief: 10.10
Het college van de "Raad van Discipline" bestond uit 6 personen; te weten:
mr. P.H. van Ginkel als voorzitter De zittingsduur is all-in 13 minuten geworden, waarvan vijf minuten werd besteed voor de introductie van de voorzitter met voorlezing van delen uit de rapportage van 'Law Watch', zonder dat er enige relevantie met deze zaak aanwezig was. De voorzitter mag dit sowieso niet doen, en ook nog zonder toestemming van de partijen. De klager kreeg het woord en verklaarde dat de gedaagde (die vertegenwoordigd werd door zijn collega mr. Koers) valsheid in geschrift had gepleegd door een lijst van eisers op te stellen tegen de klager wegens diens zogenaamd onrechtmatig handelen ten koste van eigenaren van chalets op recreatieparken, zijnde: "De Valouwe/Bospark Beekbergen" en de "Lithse Ham". De klager verwees naar twee gedragsregels m.b.t. art. 738 en 739 van de advocatenwet. Ook moet een advocaat de kosten beperkt houden voor de tegenpartij. Kapotprocederen mag echt niet. Een door de gedaagde advocaat in kortgeding ingebrachte lijst met eisers (schijneisers zoals de klager kon bewijzen met documenten uit de burgerlijke stand en andere gegevens van de overheid) waarvan bijna niemand van de vermelde "eisers" wist dat hij of zij betrokken was bij deze rechtszaak. Sterker nog, er stonden namen van mensen op die lijst die al geruime tijd overleden waren. Een zelfs al 18 jaar. Niemand zal toch kunnen ontkennen dat hier valsheid in geschrift een feit is !! Maar ook de Raad van Discipline niet; of wel ?? Mr. Koers, als procurewur, kreeg het woord en bracht in dat de klager procedurefouten had gemaakt en dat daarom de zaak niet-ontvankelijk zou moeten worden verklaard. Zowel de voorzitter als mr. Koers haalden er iets bij wat niets met deze zaak te maken had toch in de procedure. Verder argumenteerde hij wat wazig dat uittreksels uit de burgerlijke stand van gemeenten niet duidelijk waren ( Ook niet voor de raad !!). De klager interrumpeerde dat dit niet het geval was, en dat hij wel 22 meter gestapeld papier kon overleggen om het tegendeel te bewijzen. De voorzitter reageerde daarop dat deze zitting geen rechtbankzitting was maar een zitting van de tuchtraad om met name de tucht binnen de beroepsgroep te bewaken. Hij herhaalde dat later nog een keer met: "Wij zijn geen rechtbank" Toen de klager dreigde zijn bewijzen (die hij bij zich had) aan de raad te overleggen, zoals hieronder te zien is, kapte de voorzitter de zitting onmiddellijk af als zijnde gesloten. Van een half uur erudiete beoordeling van een uiterst gevoelige zaak bleef van de zitting maar 13 minuten over minus vijf minuten van de introductie van de voorzitter, kennelijk wegens de mogelijk ongewenste onthulling van feiten. De "Raad van Discipline" wordt door mij dan ook omgedoopt tot "Onraad van Discipline" of "Raad van Verdoezeling". Ik weet nog niet wat het uiteindelijk zal worden. Na het ontnemen van het woord aan de klager met het brute sluiten van de zitting door voorzitter van Ginkel en waarbij niemand van de vijf overige leden van de Raad vragen hadden gesteld zei ik als waarnemer: "Dat is niet netjes, voorzitter. Ik raad u aan om op het internet de website van de de klager eens grondig te bekijken". Mijn respect voor voorheen de "Raad van Discipline" is bij deze integraal naar de afvalbak verwezen. Los van de uitspraak over zes weken - rond 27 oktober 2003 - beschuldig ik nu al dit college van het afdekken van kwalijke praktijken zoals van meerdere kanten door anderen ook al is gesignaleerd. Het afdekken met de "Deken" der liefde voor de beroepsgroep is een aanfluiting van wat een integere rechtspleging moet zijn. Daarbij wordt door de verplichte procesvertegenwoordiging - wanneer het tuchtrecht niet goed functioneert - de rechtzoekende burger die afhankelijk is door die verplichte procesvertegenwoordiging de toegang tot de rechter ontzegd, zoals in artikel 17 van de grondwet is vastgelegd. De cover-up (met een te verwachten afwijzing van de eis van de klager) om het imago van de advocatuur niet nog verder in de modder te zien zinken, is een gevaar voor de rechtszekerheid die aan burgers bescherming moet bieden tegen onrecht en misbruik van macht. Misbruik van autoriteit o.a. door voorheen de Raad van Discipline legt de bijl aan de wortels van de democratie. Naar gelang bovengenoemde handelwijze van de voorheen de Raad van Discipline tot niets leidt, benadert de klager meester Maes dan niet meer rechtsom, maar linksom. P.s.: Van de klager vernam ik dat dezelfde voorzitter in april 2003 de zwendelende mr. Sark ondanks zijn schandalige handelwijze toch de handen boven het hoofd heeft gehouden. De 'omerta' die bij de maffia het zwijgen afdwingt over criminele zaken, lijkt ook bij voorheen de Raad van Discipline gebruikelijk te zijn. Verslag gedaan op persoonlijke titel door R.M. Brockhus Arnhem, 15 september 2003 |
SDN-rubrieken
Raad van State verbiedt shredderen afvalhout
Titanengevecht tegen gesubsidieerde milieuvergiftiging bijna gewonnen