Huizen, 6 augustus 1999 AANTEKENEN Aan de minister van VROM Drs. J.P. Pronk (persoonlijk) Ministerie van Volkshuisvesting Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer Rijnstraat 8, 2515 XP Den Haag Interne Postcode 630 Tel: 070-3394945 Fax: 070 339 1317 Directoraat Generaal Milieubeheer Directie Drinkwater, Water, Landbouw Milieukwaliteit Landelijk Gebied Onderwerp: milieuvergiftiging Uw brief van 5 november 1998 _ _ Uw kenmerk: ICB98104091 _ _ _ Mijn brieven van 11 en 13 sept. 1998 e.a. Geachte heer Pronk, Nogmaals stuur ik ter referentie aan onze briefwisseling een overzicht zoals die op internet staat bij de Sociale Databank Nederland. Tot nu toe heeft dit alles nog niet geresulteerd in een inhoudelijke beantwoording uwerzijds. In uw brief van 5 november 1998 spreekt u uw waardering uit voor mijn betrokkenheid bij het milieu; en in de alinea daarna geeft u aan geheel op de hoogte te zijn van de standpunten op het gebied van houtverduurzaming. Maar u stelt doodleuk dat u geen aanleiding ziet om op de inhoud van mijn brief nader in te gaan. Zoals u als weinig anderen weet heeft politiek nauwelijks iets te maken met de werkelijkheid van alle dag of met wetenschap en techniek. Daarom is uw opmerking die u onlangs maakte in een interview op televisie (toen u opteerde voor de post van gouverneur van Kosovo): "Dat het pas echt leuk wordt wanneer er echte uitdagingen zijn en ook forse kritiek", niet goed te rijmen met de inhoud van uw brief. Aangezien ik niet verwacht dat u - gezien de eerdere correspondentie - gevolg zult geven aan uw eigen visie op uw ministerschap, verlang ik nu van u met verwijzing naar de Wet op de Nationale Ombudsman, dat u inhoudelijk zult reageren op de argumenten zoals die verwoord zijn in mijn brief van 3 oktober 1998. Ik verzoek u nadrukkelijk om binnen 14 dagen na heden inhoudelijk te reageren op mijn brief van 3 oktober 1998, maar ook op het persbericht dat ik hier bijvoeg. Ik weet dat u over een internetaansluiting beschikt, zodat u de betreffende bescheiden direct bij de hand hebt. Als bijlage beperk ik mij vooralsnog tot het toezenden van het persbericht van 3 augustus jl. In afwachting van uw adequate reageren, R.M. Brockhus (Webmaster St. Sociale Databank Nederland) Westkade 227 1273 RJ huizen 035-5244141 Website van deze brief: http://www.sdnl.nl/pronk-6.htm Archiefbijlagen bij de SDN op internet: http://www.sdnl.nl/pronk-1.htm Brockhus - op vakantie - kwam Jan Pronk jaren geleden tegen op vliegveld Maastricht. http://www.sdnl.nl/pronk-2.htm Met de preventiegedachte streeft het Ecologisch Kennis Centrum B.V. naar een schoon milieu http://www.sdnl.nl/pronk-3.htm Aangetekende brief (3-10-98) aan minister Pronk als reactie op zijn antwoord DWL/98085370 http://www.sdnl.nl/pronk-4.htm Herinneringsbrief aan minister Pronk wegens het uitblijven van zijn antwoord plus toevoeging http://www.sdnl.nl/pronk-5.htm Antwoord van minister Pronk aan R.M. Brockhus op de brief d.d. 11 september 1998 http://www.sdnl.nl/pronk-7.htm Bezwaarschrift tegen uitvoer van 1.500.000 kg geshredderd behandeld hout naar België PERSBERICHT Huizen, dinsdag 3 augustus 1999 Gisteren, maandag 2 augustus 1999 is tijdens een zitting van de Raad van State gebleken dat de provincie Noord-Brabant een afwijzend besluit had genomen op een formeel niet ingediend verzoek van 29 april 1999. De provincie had zowel in het besluit als in de publicatie in het Eindhovens Dagblad e.a. en in de Staatscourant van 30 juli jl. kennelijk de namen verwisseld van appellant R.M. Brockhus met die van adviseur ing. A.M.L. van Rooij. Ook dit laatste was niet correct omdat niet A.M.L van Rooij de adviseur is van de appellant maar het Ecologisch Kennis Centrum BV, waarvan Van Rooij de directeur is. Staatsraad van der Does stelde voor om deze "kennelijke verschrijving" voor lief te nemen, maar dat kon appellant Brockhus niet accepteren, omdat daarmee jurisprudentie zou ontstaan die elke rechtsgang in de toekomst zou kunnen blokkeren, omdat dan slechts een "foutieve aanschrijving" nodig zou zijn om de zaken juridisch in het honderd te laten lopen en appellanten de facto helemaal geen recht meer zouden kunnen krijgen tegenover de overheid of een overheidsinstelling. Het blijft appellant Brockhus een groot raadsel waarom provincies, zuiveringschappen (en zelfs het ministerie van VROM met subsidie) het impregneren van hout met zwaar chemisch en uiterst giftig afval blijven toestaan, bevorderen, gedogen en dat ook de twee aangenomen kamermoties en de bindende uitspraken van de Raad van State worden genegeerd. Het is verbijsterend te ervaren dat de politiek en de media deze gang van zaken eveneens laten passeren alsof er geen Bijlmerramp is geweest met verarmd uranium, of er geen asbestbesmetting meer bestaat, of dioxine in olie en vetten, en of er geen BSE bij runderen meer is en of er geen stoflongen van mijnwerkers meer bestaan. Honderdduizenden mensen hebben hierdoor gezondheidsschade opgelopen of zijn daaraan overleden. Gesteld kan worden dat het gezondheidsgevaar als gevolg van alleen al het geïmpregneerde hout met arseenzuur en chroomtrioxide op lange termijn duizend keer zo gevaarlijk zal blijken te zijn dan alle hiervoor genoemde drama's bij elkaar. Maar dat vergiftigingsproces duurt decennia en is niet zo klip en klaar zichtbaar als een neerstortende Boeing, of door de poten zakkende runderen of stuiptrekkende patiënten door het braden van eten in olie dat dioxinen bevat. Ook is het sluipende, maar wel landelijke proces van vergiftiging van de bodem, rivieren en van de Noordzee niet zo direct zichtbaar als verlamde katten die de zo heerlijke Whiskas hadden gegeten waarin wat teveel arseenhoudende organen en visafval uit de Noordzee was verwerkt. Daarom is het kennelijk zo moeilijk om programmamakers bij de televisie en redacteuren van de pers er aandacht aan te laten besteden. Maar het gevaar is reëel dat op termijn de hele economie aan gort gaat, omdat nu de autoriteiten nog kiezen voor het financiële belang op de korte termijn. Maar met wat denkwerk en technieken die al decennia ter beschikking staan zou het probleem kunnen worden aangepakt. Papier en glas zamelen wij massaal nu al gescheiden in, maar afvalhout wordt structureel nog steeds niet verantwoord verwerkt, hoewel de technologie daarvoor aanwezig is. Nog gekker is het dat die overheden de nuloptie technologie van Edelchemie zelfs tegenwerken. Men weet namelijk helemaal niet wat er weggegooid wordt met sloop- en afvalhout, waarin allerlei giftige stoffen zitten om het te conserveren. Ook aan het conserveren komt een eind en dat is dan het begin van mondiale vergiftiging. R.M. Brockhus (appellant) Westkade 227 1273 RJ huizen 035-5244141 C.c. op website: http://www.sdnl.nl/pers-1.htm