Verslag van een getuige klik Op 11-2-11 viel niet alleen Mubarak om maar ook het gehele rechtelijke systeem te Den Haag en behaalde drs. M. Kat aldaar een klinkende meer dan 15-0 overwinning. Deze overwinning is op dezelfde feiten gebaseerd als waarmee Murabak ten val is gebracht. Namelijk door langdurig misbruik, fraude, corruptie en collusie jegens het volk. Hierbij geldt het feit dat je het volk soms, maar niet altijd kunt bedriegen. Dit is vanaf 11-2-11 ook tot justitie in Den Haag doorgedrongen. 1.       Het eerst punt haalde Kat door de opkomst van een aantal personen, die de klappen van de zweep van een falend justitie door en door kennen en zich niet meer door justitie laten intimideren en overrompelen. 2.       Hiermee moest een nieuwe rechter komen want de eerste durfde de zitting niet meer aan. 3.       De nieuwe rechter was een oude bekende van Kat en hiermee groef deze rechter zijn eigen graf. 4.       Het vierde punt kwam binnen toen vanwege de grote opkomst een grotere zaal moest worden gereserveerd als waar door justitie op was ingezet. 5.       De zaal lag in een deuk toen de officier van justitie de aanklachten oplas en meldde dat de medeverdachte van Kat verdacht werd van het met de nagel beschadigen van een gevangenisdeur. Daarvoor was deze officier al geďrriteerd geraakt door niet tekst “Pedofiel” in zijn aanklacht te willen noemen, die op een muur zou zijn geschilderd. Deze te vage aanklachten komen volop op internet te staan. Een andere blunder beging deze officier door tijdens de zitting, die even was geschorst, naar de aanklagers in de zaal te gaan om hen te begroeten. Van duidelijke vooringenomenheid van deze officier van justitie was hier sprake. Ook dat is gefilmd. Wij komen nog bij hem terug. 6.       Ondanks het verbod om tijdens de zitting te filmen bleef iedereen de zitting filmen mede vanwege het feit dat Kat en zijn advocaat hierover de strijd met de rechter nog aan moesten gaan. Zij hadden hierbij een groot aantal valide feiten waarbij de rechter het filmen niet kon verbieden. De zaal bemoeide zich fanatiek met deze discussie wel te mogen filmen en Kat en zijn advocaat gaven de rechter behoorlijk van repliek. Dit terwijl een aantal suppoosten in de zaal dit filmen tijdens deze discussie al tegen wilden houden. Tot het moment dat de rechter zelf over het filmen een duidelijk standpunt innam en het filmen in de rechtszaal verbood bleef men filmen. 7.       Omdat deze rechter in een eerdere zaak tegen Kat ook het filmen verbood en daarbij dezelfde griffier als nu aanwezig was die een aantal essentiële zaken had verdoezeld wraakte de advocaat van Kat deze rechter wegens gebrek aan vertrouwen in een goede en eerlijke procedure en bevooroordeeldheid. Door het niet mogen filmen verdween voor Kat en zijn medeverdachte de controle op een eerlijk en behoorlijk proces terwijl bewezen was dat enige controle van de procesgang noodzakelijk was. Ook het feit dat een belangrijke getuige die voor Kat ontlastende verklaringen kon afleggen werd geweigerd te worden opgeroepen getuigde van  het feit geen hoge prioriteiten aan een eerlijk en behoorlijk proces te willen schenken. 8.       Een wrakingskamer van drie rechters moest worden gezocht waarbij de toehoorders en  de twee verdachten met hun advocaat de zaal verlieten en op de gang gingen staan. Op de gang posten zich in de loop van  tijd zich steeds meer agenten, dit terwijl de sfeer bij de toehoorders juist uiterst ontspannen was en zij geen aanleidingen gaven tot enige bezorgdheid, verstoring van de orde of welk gevaar dan ook. 9.       Nadat de wrakingskamer zich had gevormd gingen vooraf aan de toehoorders zo’n zestien agenten de zaal in en zij posten zich langs de muren. Hierbij werden wij behandeld als ernstige criminelen, terroristen en staatgevaarlijke personen anders kon dit aantal van zestien agenten niet worden verklaard. Deze politiemacht imponeerde niet en maakte de gehele zaak van justitie alleen maar belachelijker dan deze al was. Enkele agenten hadden hierbij het feit door dat zij vanwege disfunctioneerde rechters onschuldige burgers die geen kwaad in zin hadden in gelid moesten houden en zij moesten hier ook om lachen. 10.   Met behulp van deze politiemacht dacht mevr. de rechter van de wrakingskamer respect af te dwingen, dat volledig mislukte want respect verdien je en krijg je en kun je niet afdwingen. Zeker niet bij mensen die al vaker door politie en justitie zijn bedrogen. 11.   Mevr. de rechter verbood het filmen en nu ook het opnemen van geluid van de openbare zitting, omdat ook zij het nodige te verbergen had. Haar gebrek aan respect was hier een onderdeel van. De politiemacht van in totaal 16 agenten zag op dat verbod toe en ook deze machtsmisbruik mocht niet worden gefilmd. De Nederlanders zouden dan het idee kunnen krijgen dat zij in een politiestaat wonen.  12.   Nadat de mevr. de rechter had gemeld dat de gewraakte rechter zich niet bij het wraken neer had gelegd kreeg de advocaat van Kat het woord. Hij gaf aan dat de wrakingskamer uitsluitend uit rechters van de rechtbank Den Haag bestond en dat dit gezien de geschiedenis met Kat niet kon. Kat had namelijk daarvoor de liegende rechter Westenberg van dezelfde rechtbank Den Haag ontmaskerd en dat zou wel eens op een rancuneuze reactie van de kamer uit kunnen draaien. Om elke mogelijkheid tot enige bevooroordeeldheid te vermijden was van te voren aan gegeven geen rechters van het district Den Haag bij zijn zaak te willen hebben. Met dit verzoek hield de wrakingskamer  geen rekening de reden dat zij eveneens werden gewraakt. 13.   Mevr. de rechter sloot daarop de zitting en verbood ook na deze zitting het filmen en het opnemen van geluid. Triomfantelijk verlieten wij hierna de zaal. Die tik van Kat en zijn advocaat waren hard aangekomen. 14.   De politie en justitie duidelijk door Kat en vooral zijn advocaat in hun hemd gezet zonnen op wraak en sloten in de namiddag een twaalftal personen waaronder Kat en zijn medeverdachten voor een paar uur op in de politiecel. Samenscholing van twee personen en meer was hierbij de aanklacht voor deze staatsgevaarlijke personen. Want staatsgevaarlijk waren zij. Daarvoor hadden zij namelijk het falend justitie apparaat te Den Haag in hun hemd gezet en dat mag niet. 15.   Hierbij nam de politie alle folders over Demmink (waarschijnlijk voor eigen gebruik) in beslag. Verwijzend naar artikel 162 Wetboek van strafvordering kwam politie bij het uitoefenen van haar taak hiermee in het bezit van tastbaar bewijs van pedofilie en zal zij vanwege de wet hiervan zelf aangifte moeten doen. Dat scheelt de burger een heleboel gevaar voor eigen leven. Omdat de zitting bij de rechtbank te Den Haag een hele mooie beleving was die de meesten voor geen goud hebben willen missen, daarnaast een paar goede zaken met  medestrijders voor het recht zijn gedaan en een paar oude bekende weer zijn tegengekomen nodigen vanzelfsprekend de meesten zich voor de volgende zitting zich zelf weer uit. Dan kan niemand  worden verweten tot het aanzetten van het bijwonen van nog weer een gezellige dag bij justitie. Want zeer gezellig word het de volgende keer omdat het filmen tijdens openbare zittingen als controle op een eerlijk en behoorlijk proces dan het hoofdonderwerp is, dat Kat opnieuw bij de rechtbank te Den Haag aan wil zwengelen, zodat hier duidelijke jurisprudentie over gaat bestaan. Nu is het nog willekeur van de rechter en dat is anno 2011 uit den boze. Rechters hebben niets te verbergen en hebben als onbevooroordeelde de belangen van de verdachte te behartigen tot de schuld is bewezen en vooral niet eerder.   Tijdens de zitting van 11-2-11 te Den Haag was de situatie over het filmen nog gekker dan hier boven staat beschreven. Niet de rechter maar vooral de officier van justitie was fel tegen het filmen de reden, dat de rechter het filmen verbood. Deze officier van justitie voelde van te voren al wel aan, dat zijn aanklachten geen hout zouden snijden en dan was het maar beter dat zijn domheid niet zou worden gefilmd. Standvastigheid van de verdachten en de toehoorders hebben zijn vage aanklacht, die volledig zonder enige onderbouwing door hem waren opgesteld, gefilmd. Het is overduidelijk dat deze laaghartigheid van deze officier van justitie verdachten zonder enige motivatie te willen straffen moet worden verboden. Het is daarnaast duidelijk dat deze officier van justitie weigerde getuigen op te roepen. Hij keek hierbij niet naar het belang van de verdachte maar naar het feit zoveel als mogelijk is de waarheid onder het vloerkleed zien te houden. Met deze houding schade deze officier van justitie andermaal de verdachten en het voeren van een eerlijk en behoorlijk proces jegens hen. Deze officier van justitie houdt met zijn weigering de getuige te mogen horen essentiële informatie achter waarmee de verdacht zijn onschuld kan aantonen. Deze gang van zaken is een officier van justitie onwaardig. Wij opteren daarnaast voor leugenvrije rechtelijke uitspraken. Leugenvrije rechtszaken houden in dat het aantal gerechtelijke procedures met de helft zal verminderen en deze aanmerkelijk sneller zijn afgehandeld dan nu het geval is. Hierbij komen de meeste hoge beroepzaken te vervallen omdat de rechter zelf een gedegen onderzoek naar de waarheid heeft gedaan en hun uitspraken alleen feiten bevatten waarop zij berusten. De Grondwet eist zo’n aanpak. Al met al meer dan 15-0 voor Kat en omdat wij de overwinning tegen een falend justitiesyteem proeven gaan wij met plezier verder. Een toehoorder tijdens de zitting van 11-2-11 te Den Haag Commentaar redactie: De politiestaat werd zichtbaar bij het proces tegen Micha Kat en Eric Donk. Natuurlijk werd en wordt er nu en voortaan gefilmd, want wij willen vastleggen wat er goed en fout gaat in de rechtszaal. Op de voorpagina van de Sociale Databank Nederland staat een commentaar met linkjes: www.sdnl.nl. Hierbij een oproep om een getuigenverslag in te leveren en de inspanning te leveren om bij de komende wrakingkamer met meer dan 100 man aanwezig te zijn. De magistraten en politici moeten nog veel leren.