Plotseling uitblijven van de promotie van GROENE STROOM

Het belazeren van de burgers gaat gewoon door.

groen is niet zo groen...

100% van de Nederlanders gebruikt
al Groene Stroom, ook Tubantia
strooit groen zand in uw ogen

Helaas heeft ook Tubantia in het mediageweld rond Groene Stroom® de zijde van één bepaalde marketingjongen gekozen: het hoeft niet wáár te zijn, als het maar lekker bekt: 'aantal gebruikers groene stroom stijgt flink', orakelde uw krant, vlak voor Allerheiligen. Cijfers van ESSENT, COGAS en een dorpspoliticus in z'n nadagen moesten deze tovenaarsformule een aureool van waarheid geven. Wetten van de fysica weerleggen dit al vele eeuwen: Wat er boven in gaat komt er onder weer uit.

En wat gaat er dan in?

Wie een goede krant leest (!) komt al gauw tot de volgende optelsom: in Nederland wordt het openbare net gevoed vanuit drie grote bronnen, die fossiele of energie gebruiken, plus vele kleine die duurzame energie gebruiken. In procenten van de totale Nederlandse elektriciteitsvoorziening zijn dat:

Samenstelling van de nationale energieopwekking

De verhoudingen zijn belangrijk t.a.v. de propaganda en miljardensubsidie

1. Buitenlandse fossiele centrales in ons land: Reliant (USA) en Electrabel (België).   ca. 50  %
2. Nederlandse elektriciteitsproductiebedrijven. Fossiel en nucleair.                            ca. 25½ %
3. Import uit buurlanden (Duitsland, België en Frankrijk) Voornamelijk kernenergie.   ca. 20  %
4. Duurzame energie. Zon, wind, water, biomassa, afval, geothermie etc.                  ca.  4½ %

Gezamenlijk leverden al deze bronnen in Nederland in 1999 ruim 100 GWh. (volgens de KEMA en het Informatiecentrum Duurzame Energie) Van de totale hoe'veel'heid beschikbare duurzaam opgewekte energie (4½ GWh) was in dat jaar 46% afkomstig uit bio-energie (dus bijvoorbeeld (bij)stoken van biomassa), 34% uit afval (bijvoorbeeld AVI-Boeldershoek), 15% uit wind, 1% uit zon, 0,5% uit warmtepompen en 3% overig (bijvoorbeeld waterkracht). Uit alleen zon, water en wind komt dus minder dan 1% van wat wij in Nederland verbruiken. (Bron: Informatiecentrum Duurzame Energie)

En hoe komt dat er dan weer uit?

al deze stinkend smerig - of uiterst schoon - opgewekte elektriciteit, die aan de bovenkant één groot vat ingaat (het openbare net)? Nou, gewoon: aan de onderkant, door die 6 miljoen 'kraantjes' waarvan u en ik er ook (minstens) één in onze meterkast hebben. En er bestaat geen zeegrasgroen of tomaatrood filtertje dat die elektriciteit kan splitsen in groen, grijs, zwart of wit opgewekte stroom. Ondanks al die lulkoek van Marketing Manager, Wethouder of Journalist:

Elke klant in Nederland krijgt 4½% duurzame en 95½% niet-duurzame energie.

Van een geheel andere orde is de vraag: waarvoor betáált u?

Als u in Nederland duurzame energie koopt krijgt u de garantie dat ooit (bijvoorbeeld midden in uw vakantie) eens (bijvoorbeeld 'n paar uur na middernacht) ergens (bijvoorbeeld met een windturbine aan de Oostzee) die hoeveelheid stroom duurzaam wordt opgewekt. Niet méér en niet minder. Wat u fysiek geleverd krijgt? Tja, is wat anders: dat heb ik hierboven al beschreven. U krijgt 95½% niet-duurzaam en 4½% duurzaam. Net als iedereen in Nederland. De standaard mix uit dat grote vat!

Van een weer andere orde is de vraag: aan wíé betaalt u?

In Borne zijn nu blijkbaar al bijna 11 % van de klanten overgestapt van ESSENT naar COGAS en een onbekend aantal naar een andere leverancier van natuurstroom, ecostroom, zonnestroom etc. (Nee, nee: geen Groene Stroom®, dat is het geregistreerde handelsmerk van ESSENT). Dat betekent dat zij hun Ecotax (15,29 cent/kWh, per huishouden zo'n fl 500,00 /jaar) niet meer aan de Minister gunnen, maar aan het stroombedrijf van hun eigen (vrije) keuze. Dat stroombedrijf kan (maar dat hoeft niet!) dat geld steken in de ontwikkeling en exploitatie van nieuwe bronnen van duurzame energie. Waarom dan tóch zovelen (net zoals ik) bij ESSENT weggingen? Dát moet u maar aan die mensen vragen. Ík heb prijzen vergeleken op www.essent.nl en www.cogas.nl en - na het milieu - voor m'n eigen portemonnee gekozen.

Borne, 30 oktober
Paul Cohn

Uit het grote sprookjesboek van vrouw Holle de toverkol

Oude stortplaatsen in Nederland na de verjaring van de publieke aansprakelijkheid
St. Sociale Databank Nederland en de schadeaansprakelijkstelling voor
de grondeigenaren van in 1969 gesloten stortplaatsen binnen elf provincies
Zie de video over het faillissement van de vrijwel schone elektriciteitscentrale


Terug naar het begin

Rubrieken SDN
Ecologisch Kennis Centrum

Stichting Sociale Databank Nederland
E-mailadres: sdn@planet.nl
Site adres: http://www.sdnl.nl/paul-cohn.htm