De Nieuwe Wereldorde


Stellingen en theorieën . . . . . SDN homepage . . . . . Economie

De Nieuwe Wereldorde wordt in het algemeen gezien als een politiek-economische orde

    Door B. Emerald

Tot voor kort werd de orde in de wereld bepaald door de tegenstelling Oost-West. Ofwel communisme-kapitalisme; daar leek althans de orde in de wereld op gebaseerd. Bij nadere bestudering echter bleek 't slechts de cover te zijn van datgene wat werkelijk de orde of de wanorde bepaalde. De echte orde factoren bevonden en bevinden zich onderhuids en worden bij tijd en wijle zichtbaar voor degene die goed oplet en kritisch kijkt. Hoe ziet die werkelijkheid er uit die onderhuids zo actief is?


    Het W.T.K. complex

Sedert Newton probeert de mens de werkelijkheid te kennen door haar te ontleden, te analyseren, in steeds meer delen te splitsen en te onderzoeken op mogelijkheden van exploitatie. Vele leefgebieden werden uit de totaliteit gelicht en apart bestudeerd, ontwikkeld en weer geanalyseerd en opgedeeld enz., enz. Sommige interessegebieden werden tot in het oneindige ontwikkeld en uitgebouwd en gingen zelfstandig functioneren, ogenschijnlijk geheel los van de eerder beleefde totaliteit. Andere levensgebieden daarentegen ontwikkelden niet en bleven statisch en onveranderd en raakten juist daardoor los van het dynamische geheel. Hele kleine deelgebieden van het leven uitgegroeid tot buitenproportionele grootheden verduisteren de werkelijkheid. Het gevolg is wanorde, chaos, onrust, onzekerheid, angst, ongeloof, wantrouwen, niet meer weten aan welke orde men ondergeschikt is. Deze 'Newtoniaanse' ontwikkeling heeft in onze eeuw geleid tot buitenproportionele groei van 3 essentiële componenten die bepalend zijn voor de bestaande wereldorde t.w. de Wetenschap, de Techniek en de Kapitalistische economie. 75 jaar communisme heeft hier geen enkele correctie op kunnen aanbrengen. Het communisme was slechts een harde cover die de lading, de onderhuidse orde bedekt hield.


    De WO en de orde van het Westen

Wereldorde wordt in het algemeen gezien als een politiek-economische orde die na de Tweede Wereldoorlog is ontstaan, gedomineerd door de Verenigde Staten, gebouwd op de economische kracht van Japan, de EG, en de Olie producerende 'landen' en bedreigd door het politiek imperialisme van de USSR. Het WTK complex dat zo duidelijk in de tweede helft van onze eeuw tot een alles overheersende macht is geworden dwars door alle politieke systemen heen, heeft wortels die verder terug gaan dan het midden van deze eeuw. Na de Franse Revolutie krijgt m.n. de Wetenschap van het doelmatig handelen (rationeel huishouden) vooral het produceren, buiten proportionele aandacht. Sinds Adam Smith, de vader van de wetenschap van de doelmatigheid, die de arbeid als bron van alle welvaart op de voorgrond stelde en arbeidsverdeling promoveerde tot hoofdoorzaak van de vooruitgang, groeide het verzamelinstinct als een kankergezwel boven alle menselijke eigenschappen en kwaliteiten uit. Het beheerst vrijwel de totale mens.

Het gezwel kent geen enkele groeirem en groeit tot het zijn gastheer volledig heeft uitgeput en daarmee ook zichzelf te gronde richt. Het WTK complex of de orde van het Westen, als ziekte van de menselijke samenleving creëert als elke andere ziekte de voorwaarden voor zijn eigen groei: verzwakking (verarming) van de samenleving en toename van goederen, geld en afval. (R. Wilkinson 1974 : armoede is nodig voor economische groei en Henry George 1879: economische vooruitgang is gekoppeld aan toenemende armoede). Het WTK complex, de ziekte die zeer economisch te werk gaat heeft in de vorige eeuw de industriële revolutie veroorzaakt met eraan gekoppeld, sociale rampen en oorlogen.

In onze eeuw en met name na WO II veroorzaakte het een economisch technologische revolutie met daaraan gekoppeld de grootste ecologische armoede die de mensheid gekend heeft. De mens stelt pogingen in het werk om de grootste en laatste ramp te keren, maar de ziekte aller tijden heeft ook zijn geest aangetast. Een WTK tumor in zijn hersenen staat normale menselijke communicatie in de weg.


    De WO en de menselijke communicatie

Een gesprek: Twee vrienden, een Engelsman en een Nederlander, belangrijke politieke functionarissen en participanten in de WO en mogelijk NWO praten met elkaar:

Eng.: Hoe gaat het bij jullie?
Ned.: Wij hebben problemen met het milieu; verzuring van de bossen; nitraat in het drinkwater; problemen met de gezondheidszorg; te veel oude mensen, die verzorgd moeten worden; te veel jonge mensen die te vroeg sterven aan kanker en andere welvaartsziekten; het gat in de ozonlaag hangt ook boven ons hoofd; de dreigende stijging van de zee maakt ons angstig en natuurlijk die lastige actiegroepen die zich druk maken voor behoud van de regenwouden en tegen het verdwijnen van Indianen en aboriginals en andere bedreigde diersoorten en planten.

Eng.: Nee ik vroeg gaan de zaken goed bij jullie?

Ned.: Veel werklozen en veel WAO-ers; daar kun je geen zaken mee doen. Veel mannen die geen heil meer zien in een baan en thuis blijven tegenover veel vrouwen die balen van het huishouden en leuke banen buitenshuis willen, die er natuurlijk niet zijn. Mensen zijn niet meer ge‹nteresseerd in elkaar. Allemaal ikke,ikke en de rest kan stikken. De criminaliteit neemt onrustbarend toe; je bent niet meer veilig in je eigen huis; je kunt niet meer onbeschermd naar buiten. De mensen gaan ingeblikt de straat op. Algemene normvervaging en verloedering. Nederland is ziek, hartstikke ziek.

Eng.: Sorry, ik vroeg hoe gaat het met jullie, met de economie bedoel ik!

Ned.: Met de economie gaat het de goede kant op, we hebben weliswaar wat impopulaire maatregelen moeten treffen, waar het bedrijfsleven heel goed op gereageerd heeft. Wat verliesgevende bedrijvigheid is afgestoten zoals b.v. de scheepsbouw. Bedrijven met ingezakt perspectief hebben we gesaneerd. We hebben goed gekeken naar de bedrijven die succes hebben, zoals b.v. de wasmiddelenindustrie, die steeds maar weer met iets nieuw komt en weet in te spelen op de behoefte van de mensen en van het milieu. Steeds minder wasmiddel in een steeds kleiner pak voor dezelfde prijs. Alles wordt gewassen in Nederland. Het zwarte geld wordt weer wit. En het rood verdwijnt en alles krimpt. Dat wasmiddel succes passen we overal toe, we houden overal schoonmaak. De chemische industrie gaat schoner produceren met nieuwe technologie en dat betekent een investering van 10 miljard. Alles vertalen we in milieutermen: schoonmaken, krimpen en bezuinigen. De hoogovens gaan krimpen, met minder mensen hetzelfde produceren. Dat betekent weer winst maken.

Fokker gaat met minder mensen en met hulp van DASA duidelijk naar het voorbeeld van de wasmiddelenfabrikant voort met het bouwen van nieuwe vliegtuigen zoals type F70 een compact versie van F100: nog meer vliegkracht in een nog kleinere verpakking. DAF van hetzelfde laken een pak. Het bedrijf ontmantelen en in een veel kleiner jasje weer winst maken. Philips stoot hele divisies af en maakt weer winst. De gulden zit stevig in het zadel. Wij hebben weinig last van inflatie. De Nederlandse bank heeft redelijke reserves. Zij heeft de rente verlaagd, waardoor de binnenlandse investeringen nog meer zullen aantrekken.

Eng.: Juist, dat wilde ik nou weten. Het gaat dus goed bij jullie.


    De Nieuwe Wereld Orde en haar democratisch gehalte.

Wat betreft het politieke concept van de NWO lijkt de bestaande orde met de VS als leider en toezichthouder de beste papieren te hebben. De economische grootmachten van het Westen hebben het concept al klaar. De basis waarop de NWO gebouwd zal worden is de vrije wereldmarkt, de handel geschraagd door politieke schaalvergroting, door schrijver Henk Laloli in ideologische globetrotter, Konfrontatie jan.'93, wanordelijke globalisering genoemd. Het is niet vol te houden, dat de orde van het Westen een democratische orde is. Niet in West-Europa; niet in Noord-Amerika en Canada; niet in Zuid-Amerika. In een echte democratie, waar de macht bij het volk berust is het ondenkbaar dat de brede massa met 40 jaar werken niet kan verdienen wat topfiguren uit business en politiek 'verdienen' in een jaar! De kapitalistische orde is geen 'harde' cover zoals de communistische dat was maar wel een 'taaie' die de werkelijkheid verduistert. Toen zowel de harde als de taaie cover slijtageplekken vertoonden haastten Reagan en Gorbatsjov zich om te roepen om een NWO zulks om de wereld (lees: hun wereld) te beschermen tegen 'n imaginaire vijand, waartegen een nieuw geavanceerd verdedigingssysteem moest worden opgebouwd.

Ronald Reagan op de 42ste journalisten vergadering in september 1987, USA: "IK denk er af en toe wel eens aan hoe snel onze wereldwijde verschillen zouden verdwijnen indien wij geconfronteerd zouden worden met een bedreiging van buitenaardsen. En ik vraag U, of er zich niet reeds buitenaardsen onder ons bevinden?" Michael Gorbatsjov tijdens het 'forum voor de overleving van de mensheid' in het Kremlin februari '87: "Tijdens onze ontmoeting in Genève zei de Amerikaanse president mij, dat indien de aarde met een invasie van buitenaardsen bedreigd zou worden, wij de gelederen moeten sluiten om gezamenlijk zo'n invasie af te slaan".

Ook de grote wereldleiders na Reagan en Gorbatsjov hebben eveneens gehamerd op het aambeeld van de NWO, waarbij ze niet konden verhullen dat wat zij voorstonden niet meer was dan een restauratie van de dictatuur die de wereldgemeenschap 'dwangarbeid' (productendiarree) oplegt. Deze orde van de productiedwang, orde van de groei-economie of orde van de vrije wereldmarkt vernietigen zichzelf omdat ze slechts imaginaire rijkdom produceert gekoppeld aan toenemende reële armoede.

De vrije markt economie heeft haar grenzen nu al overschreden. Zij is al reeds begonnen met het delven van haar eigen graf en gaat daar mee door omdat ook het delven van het eigen graf imaginaire rijkdom levert, liquiditeit, koopkracht, geld. Het geld nodigt weer uit tot produceren en veroorzaakt overproductie en afval en aldus ontstaat een accumulerende stroom van geld- en goederenstroom die blijft rondzingen in een beperkte bovenlaag van koopkrachtigen. De vrije wereldmarkt is geen locatie waar producenten en consumenten elkaar ontmoeten om wederzijdse behoeften en bevredigingsmiddelen uit te wisselen. Op de vrije markt zijn twee partijen naar elkaar op zoek: Partij A, de bedrijvigheid, is op zoek naar liquide middelen (geld) nodig voor financiering van nieuwe investeringen en partij B, het geld is op zoek naar bedrijvigheid voor het verkrijgen van rendement (rente).

Zo zorgt de vrije markt enerzijds voor ondoelmatige productie en anderzijds voor onderconsumptie en onbevredigde vraag bij heel grote gemeenschappen die buiten het circus van vrije markt vallen of door het missen van productiekracht of door het missen van koopkracht, die hen door de 'dictatuur van de liquiditeit' wordt onthouden. Zo oud als de economie zelf is het probleem van de tekortschietende vraag, onderconsumptie gekoppeld aan overproductie een voorwerp van discussie geweest in wetenschap en politiek. Binnen het systeem van de vrije markt komt dit probleem nimmer tot een oplossing.


    De Onderhuidse Wereld Orde

Het begint langzaam duidelijk te worden dat de bestaande orde niet te restaureren is of om te bouwen tot een nieuwe wereldorde volgens het concept van Reagan, Thatcher, Gorbatsjov, Kohl, Mitterrand, Lubbers, Bush, e.a. politieke leiders. De scheuren, breuken en zwakke plekken in de bestaande politieke orde tonen een niet te weerhouden krachtige onderhuidse beweging, die de bestaande gekunstelde orde onder dictatuur van de wereld geld- en goederenmarkt omver werpt. De leiders van de huidige wereld orde zijn niet in staat in het huidige centrum van de orde, het Westen orde op zaken te stellen.

Niet in Noord Ierland, niet in Joegoslavië, niet in het aanleunende en om hulp smekende Rusland, niet in het aan het Westen verwante Zuid Afrika, niet in Israël, en niet in de Arabische landen, die erg van de huidige orde afhankelijk zijn. Enkele tienduizenden VN militairen zijn ingezet op wel tien plaatsen in de wereld om lokale problemen op te lossen en daarmee voorwaarden te scheppen voor de 'nieuwe wereldorde' De hierbij optredende logistieke problemen zijn van dien aard, dat alle huidige VN missies dreigen te mislukken. De vrije wereldmarkt als speerpunt van de nieuwe wereldorde zal juist verhinderen dat de NWO gerealiseerd wordt.

De vrije wereldmarkt roept krachten op die politiek noch militair te beheersen zijn. De GATT onderhandelingen, de kwartiermakers van de vrije wereldmarkt roepen nu al zoveel lokale conflicten op, dat voor de komst van de echte vrije markt het ergste moet worden gevreesd. Is er geen enkel perspectief voor een leefbare wereldorde? Of is nog hoop? Als de nood het hoogst is, is de redding het meest nabij! Schuilt er achter de huidige gekunstelde orde nog een Onbekende Orde met overlevingsperspectief?


    Signalen van de OWO

De schaal waarop de bestaande wereldorde zich manifesteert is van een andere orde dan de schaal waarop het materiaal zich beweegt dat geordend dient te worden en kan daarom alleen slechts wanorde veroorzaken. Zoals een kudde olifanten niet in staat is orde te scheppen in een mierenhoop of een bijenvolk, zo is een grootschalige politieke macht, hoe democratisch of dictatoriaal van opzet hij ook moge zijn niet in staat de kleinschaligheid van het leven in al zijn schakeringen en verbanden te ordenen.

De nieuwe leefbare orde zal weer van onderop kleinschalig moeten worden opgebouwd. 'Verbeter de wereldorde en begin orde te scheppen dicht bij huis'. Er zijn signalen die wijzen op verkleining van de politieke schaal om daarmee te komen tot een meer leefbare orde. Gemeenschappen die in nood verkeren grijpen terug op oude stamverbanden (Afrika), etnische groepen (Joegoslavië en USSR) culturele groepen (België, Noord Ierland, Schotland). Evenzo verkleining van productieschaal aangepast aan de kleinschaligheid van de natuur ter plekke. Aanpassing van de regionale productie aan de regionale behoefte en afzien van de grootschalige markt waardoor overproductie en onderconsumptie niet meer voorkomen, en daarmee stagnatie van de bedrijvigheid. Protectie derhalve van lokale productie en consumptie.

Het is verheugend dat naast wilde ongecontroleerde regionale acties nu ook van onderop weloverwogen bewegingen op gang gebracht worden om te komen tot een derde weg, die het midden houdt tussen kapitalisme en socialisme. Acties die verbanden bloot leggen tussen de sociale en ecologische problemen in de huidige orde en wegen aangeven voor samenhangende oplossingen.


    De Nederlandse Revolutie

Al reeds een eeuw lang is de Nederlandse Georgistische beweging bezig met het promoten van de Derde Weg, de weg van een sociaal-economisch politiek systeem dat een duurzaam welzijn kan realiseren gerelateerd aan de mogelijkheden van de natuur. In de voorbije 100 jaar zijn geen noemenswaardige successen geboekt. De beweging was klein en onbetekenend en was niet in staat een vuist te maken. Thans wakkert het vuur plotseling aan en in de meest bedreigde economieën worden de basis ideeën van H. George ineens opgepikt, zoals in Rusland, maar ook in de 'sterke' economie Amerika. Zo neemt president Clinton het initiatief tot een antikapitalistische maatregel: energieheffing. Een Nederlandse Euro-parlementariër doet voorstellen om ook in de EEG snel een energieheffing in te voeren. Nederland wilde zelf al eerder een energieheffing invoeren, maar onder druk van een handvol multinationals werd dit initiatief weer snel afgeblazen.

Maar toch: In Nederland komt van onderop een beweging op gang om het hele sociaal-fiscale systeem om te vormen van milieu- en mensonvriendelijk naar mens- en milieuvriendelijk. De opkomende beweging wordt geleid door Aktie Strohalm, en veel sociale en milieuorganisaties steunen de actie tegen de sociale en ecologische verarming, en zijn voor een natuursparend doelmatig fiscaal systeem als sleutel tot de fysiocratische wereldorde: de natuur regeert