Soest, 1996.04.05.

Dr. W.P.Roelofs
Vosseveldlaan 16
3768 GM Soest
035-6015473

Aan de Redactie van de Gooi- en Eemlander,
Hilversum.

Geachte Redactie, Niet lang geleden hebt u met nog al wat ophef uw blad een "facelift" gegeven en uw lezers gevraagd, wat ze daarvan vonden. Om u de waarheid te zeggen: Het laat me volledig koud. Belangrijk vind ik, in hoeverre u uw lezers wegwijs maakt in een nogal verbijsterende wereld. En over dat "wegwijs maken" ben ik allerminst tevreden.

Ruim 3 jaar geleden heb ik u - de redactie van dit blad - een ingezonden stuk gestuurd, en u uitgenodigd, nee: uitgedaagd, erop in te gaan. U hebt er de voorkeur aan gegeven, het niet te plaatsen. Ik stuur u hierbij een kopie van dat stuk. Inmiddels heeft Duisenberg zich weer laten horen. Hij heeft gezegd dat het begrotingstekort sterk gereduceerd moet worden, want anders .... Hij heeft ook "argumenten" voor z'n stelling aangevoerd, maar zorgvuldig niet gekeken, of er ook andere mogelijkheden waren dan een politiek van Prokrustes, u weet wel, die struikrover uit de Griekse mythologie, die twee bedden bereid had voor z'n slachtoffers: waren ze lang, dan legde hij ze op het korte bed en hakte het overstekende deel van de benen er af, en waren ze kort, dan legde hij ze op het lange bed en rekte ze uit tot ze pasten.

De Duisenberg's, de Zalm's, de Koks, de Bolkestein's, enz., enz., het zijn allemaal Prokrustesjes, die de mens met liefde offeren voor hun systeem, voor hun waanidee, en die zich er wel voor wachten, in te gaan op de argumenten van hen, die attent maken op aanvaardbare, mensvriendelijke alternatieven. (Die ervaring heb ik persoonlijk met Kok, Duisenberg, en Bolkestein, en natuurlijk met de redactie van de Gooi- en Eemlander.)

In de jaren dertig zong Ernst Busch voor de VARA-microfoon: "Es geht ums Geld, ums Geld!" En dat is nog steeds een waarheid als een koe, lippendienst aan mensenrechten ten spijt. Ik zou het op prijs stellen, als u mijn ontboezeming zou willen plaatsen. Gelukkig zijn er tegenwoordig ook andere mogelijkheden van communicatie: elektronische snelweg en elektronische databanken. Ook een bijna 86-jarige is daarvan niet vies. Als ik ongelijk heb, moet het toch niet zo moeilijk zijn, mij met kracht van steekhoudende argumenten de grond in te boren. U moet deze kans niet aan uw neus voorbij laten gaan!

In afwachting van de plaatsing van mijn stukje,

met vriendelijke groeten

Na het Orakel van het Korte Voorhout 7, Minister van Financiën Zalm, heeft nu ook het Orakel van het Frederiksplein, de heer Duisenberg, gesproken en gewaarschuwd dat het tekort op de staatsbegroting aanzienlijk verkleind moet worden, want anders .....

Hij had ook argumenten voor z'n stelling, maar die bleven allemaal zorgvuldig binnen het kader van wat in dezen gebruikelijk is: leningen met vaste looptijd, waarop op gezette tijden rente en aflossing wordt betaald. Geen wonder dus, dat ie geen betere oplossing wist aan te dragen. Binnen dat kader is die er niet.

Als echter minister Zalm en het kabinet zouden besluiten de hele staatsschuld te converteren tot een schuld op basis van obligaties met samengestelde interest, met een onbepaalde looptijd en een variabele, de markt volgende, rentevoet, en voorts: nieuwe leningen alleen op deze basis aan te gaan, en van deze obligaties jaarlijks slechts zoveel te laten uitloten, dat terugbetaling van koopsom + samengestelde interest geen moeilijkheden voor de begroting oplevert, dan blijft van de argumenten van Duisenberg niets overeind. Om de hier (en al eerder door mij) voorgestelde obligaties quasi-liquide en daarmee aantrekkelijk te maken, zouden ze zonder aanmerkelijke kosten verhandelbaar moeten zijn, en daarbij voorrang moeten hebben op de verkoop van nieuwe obligaties.

Normaliter vindt de uitbetaling van uitgelote obligaties plaats uit de opbrengst van de verkoop van nieuwe obligaties. M.a.w.: de belastingbetaler komt er niet aan te pas! We dienen te bedenken, dat in Nederland (en niet alleen hier) een zeer groot deel van het enorme onverdiende inkomen uit vermogen niet wordt besteed aan de koop van producten (investerings- en langlevende gebruiksgoederen) en daardoor is aangewezen op aankoop van schuldvorderingen (bijv. staatsobligaties) en op het mondiale speculatiecircuit.

Zolang, echter, liquiditeit gratis is, in die zin dat je er in feite niets voor hoeft te betalen als je duizendjes verzamelt of een enorm bedrag op een girorekening hebt staan, - zolang dat zo is, zal de interestvoet hoog blijven en zal het onverdiende inkomen uit vermogen groeien, hoewel de ecologie aan de groei van de reële economie een halt toeroept. Maar orakels die zich opgesloten hebben binnen de kaders die ze kennen, zullen nooit in staat zijn oplossingen te vinden voor de vraagstukken die om oplossing schreeuwen. Dr. W. P. Roelofs