Het tijdschrift Bruisvat over de ingevoerde Euro en Het Mondiale Misbruik van Geldschepping  Door Patrick Steensma (redactieadres Bruisvat: ezrah08@yahoo.com. Met de komst van de Euro zijn de landen van de Europese Monetaire Unie definitief overgestapt op het geldsysteem dat ten grondslag ligt aan de Amerikaanse Dollar en het Britse Pond. Het betreft hier een geldsysteem dat gedurende de laatste eeuwen een steeds dominantere rol is gaan spelen, met als gevolg het toe-eigenen van steeds meer politieke en economische macht in de handen van het internationale bankwezen. Privé-ondernemingen dus, die een monopolie op geldschepping bezitten en zich grotendeels kunnen onttrekken aan democratische controle. Bij deze een summier overzicht van de geschiedenis en verder een analyse van de achtergronden van het moderne geldstelsel.

Zodoende werd de BoE een privé-onderneming . Een opmerkelijke bepaling in het oprichtingsstatuut was "The Bank hath benefit on the interest on all monies which it creates out of nothing". Mede hierdoor kon de regering haar activiteiten financieren door op deze wijze geld te lenen, i.p.v. het uitoefenen van haar recht om het zelf uit te geven. En zo werd het fenomeen 'staatsschuld' geïnstitutionaliseerd. Ook de toenmalige handelswijzen van banken en goudsmeden droegen bij aan het ontstaan van het huidige banksysteem. Mensen stortten vaak hun goud bij hen, tegen afgifte van een wissel. Iemand anders die van hen leende kreeg ook een wissel. Zo waren er twee wissels met één partij goud die dat dekte. Doordat ze lang circuleerden en er uitgerekend kon worden hoe vaak cliënten terug kwamen om hun wissels in te ruilen tegen goud, werd het systeem steeds verfijnder. Zo werden er steeds meer wissels uitgeschreven met steeds minder goud als feitelijke dekking. Deze wissels werden een wettig betaalmiddel en vermeerderden zo het totale geld in omloop. De goudsmeden en banken kregen wel de nodige problemen. Zo werden ze regelmatig in paniekgolven bestormd door mensen die hun papiergeld wilden 'verzilveren', wanneer het gerucht (weer eens) de ronde ging dat banken of goudsmeden niet genoeg zilver of goud hadden om mensen te kunnen uitbetalen. Het verstrekken van leningen werd dan gestopt, uitstaande lenin-gen werden opgevraagd, en velen gingen zo failliet. In het verloop van de 18e, 19e eeuw waren dergelijke crises schering en inslag. De Rothschilds Eind 18e, begin 19e eeuw, groeide de bankiersfamilie Rothschild uit tot een trendsetter in de internationale bankierswereld. Stamvader Mayer Anselm Rothschild aan het woord : "Geef mij het recht van een land het geld uit te geven en het maakt me niet uit wie de wetten maakt." In London was het zoon Nathan, die naar eigen zeggen, door de oorlog met Napoleon zijn vermogen 2500 keer heeft kunnen vermeerderen naar 50 miljoen pond, terwijl de totale geldhoeveelheid in Engeland £ 35 miljoen bedroeg. Hij deed dit door veel van de leningen aan de Engelse regering op te kopen alsook die van de staatsschulden van andere Europese landen. Hij realiseerde dit door met een fractie aan dekkingsreserve grote hoeveelheden geld uit te lenen (lees: te creëren). Hij kreeg zo het persoonlijke vertrouwen van de Britse regering door ze van hun schuldenprobleem te 'verlossen'.

Aan de Rothschilds hebben wij het te danken dat er sindsdien sprake is van een structurele samenwerking tussen (lees: uitbesteding van geldschepping door) regeringen en (aan) bankiershuizen. De Verenigde Staten In de toenmalige Amerikaanse koloniën mochten sommige staten van Engeland hun eigen geld uitgeven. In 1764 werd hen dit op instigatie van de Engelse bankiers verboden, waardoor zij van hen geld zouden moeten lenen. Dit leverde de nodige tegenstand op en was een hoofdoorzaak van de onafhankelijkheidsoorlog. Ook in de VS was er in de 18e eeuw regelmatig sprake van eendere paniekaanvallen zoals in Engeland, met alle economische malaise van dien. Door de ervaringen hiermee beschouwden de Founding Fathers van de Amerikaanse staat vooral het papiergeld als een kwaadaardig element . Daarom is uitgebreid stil gestaan bij het te hanteren geldsysteem, dat werd vastgelegd in de Constitution. Deze kende aan het Congres de bevoegdheid toe om geld uit te geven en de waarde ervan te regelen . Tevens mocht er alleen muntgeld uitgegeven worden, werd dit het enige wettige betaalmiddel voor het betalen van schulden en werd de dollar de rekeneenheid . Binnen een jaar na het inwerking treden van de Constitution waren de problemen met geld verdwenen, en in de jaren daarna groeide de voorspoed snel in de daarbij aangesloten staten. De eerste minister van Financiën, Alexander Hamilton, was echter sterk op handen van de bankiers uit Engeland, en wel vnl. die van het bankiershuis Rothschild. Hij kreeg er een wet doorheen waardoor het recht van gelduitgifte weer teruggegeven werd aan de zojuist verslagen vijand . Het behelsde het oprichten van The Bank of the United States, een privé-onderneming [2] ,     Federal Reserve Note, 1934, met de tekst : "This is to certify that there is on deposit in the treasury of the United States of America, one hundred thou-sand dollars in gold, payable to bearer on demand as authorized by law"

[1] Meyers Lexikon, 1927, pag. 1443/4. Voor deze historie: History of Monetary Systems, Alexander del Mar. [2] En is dat tot op de dag van vandaag. De aandelen verdeling is 50 % bij de staat, echter zijn dit certificaten, dwz aandelen zonder zeggenschap. De andere 50 % zijn in handen van banken. Het is echter verboden in het Engelse parlement vragen te stellen over The Bank of England. Zie de website van British Association on Monetary Reform. [3] De staatsschuld van het VK was op 03-2001 £ 381 miljard. Het VK betaalt jaarlijks veel aan afbetalingen, zodat de schuldquote (=het (fictieve) dekkingspercentage door het BBP van de staatsschuld) relatief erg laag is: 39,5 %. [4] Zie voor het relaas over Engeland: The Grip of Death, Michael Rowbotham. [5] Zie het zeer basale betoog van Founding Father Roger Sherman in: Caveat against Injustice: or, an Enquiry into the evil consequences of a fluctuating medium of exchange. Ook Andrew Jackson op 5-12 1836: 'It is apparent from the whole context of the Constitution …, that it was the purpose of the Convention (of the Constitution) to establish a currency consisting of the precious metals. These were adopted by a permanent rule excluding the use of a perishable medium of exchange … as tender for debts, or the still more (en zelfs in toenemende mate) pernicious expedient (het verderfelijke hulpmiddel) of paper currency. Ook Thomas Jefferson was hier fel tegen. The Miracle on Main Street, F. Tupper Saussy. [6] Constitution Artikel 1, sectie 8, lid 5. [7] Constitution Artikel 1, sectie 10, lid 1 : 'No State shall …; make anything but gold and silver coin a tender in payment of debts'. Zo ook : 12 United States Code 152: 'The terms 'lawful money' and 'lawful money of the United States' shall be construed to mean gold or silver coin of the United States'. En The Coinage Act 1792, die specifiek verklaart dat goud en zilver 'money of the United States' is. [8] 31 United States Code 371: The money of account of the United States shall be expressed in dollars or units. [9] Na opzij gezet te zijn kreeg hij spijt en kwam tot de conclusie dat '…our treasury ought to raise a circulation of its own …it will be easy to enlarge without hazard to credit'. Fourth Reich of the Rich, Des Griffin. [10] Deze was vrijwel identiek aan zijn voorloper, die afgeschaft werd in 1781 en nagenoeg een kopie was van The Bank of England. T. Jefferson was fel tegen: 'The incorporation of a bank and the powers assumed by this Bill have not… been delegated to the US by the Constitution'. [11] Tegen de bankiers zij hij: 'You are a den of vipers. I intend to rout you out and by the Eternal God, I will' , 'If the people only understood the rank injustice of our money and banking system there would be a revolution before morning….some of the powers and priviliges possessed by the existing bank are unauthorized by the Constitution…but if they (Congress) have the power to regulate the currency: it was conferred to be exercised by themselves, and not to be transferred to a (private) corporation'. Fourth Reich of the Rich, Des Griffin [12] De moordenaar, J.W. Booth, had banden met de internationale bankiers. This One Mad Act, I. Forrester. [13] JP Morgan lokte dit uit; Tragedy and Hope, Caroll Quigley, p. 72. [14] De latere Chase Manhattan is een fusie van de Rockefellers Chase Bank en de Manhattan Bank van Warburg. [15] McFadden op 10.06.1932: 'The truth is the FR Board  has usurped the Government of the US. It controls everything here and it controls all our foreign relations. It makes and breaks governments at will'. Twee weken hierna was hij dood: zgn. een hartaanval. The Federal Reserve Hoax, door Wickliffe B. Vennard Sr. Ook J.M. Keynes, die de staatsschuld-boom in een mooi daglicht theoretiseerde, had dit door: '…there's no subtler means of overturning society than to debauch (het verderf van) the currency'. Grip of Death, M. Rowbotham. [16] Fourth Reich of the Rich, Des Griffin en The Trillion Dollar Conspiracy, Gary Allen. Ook in de jaren 30-50 hebben congresleden geprobeerd om de FR op te heffen. In 1980 probeerde Ron Paul, congreslid uit Texas, het nog. [17] Zie Brüder des Schattens, Heinz Pfeiffer, blz. 97 e.v.. [18] Executive Order No. 11110. Zie www.nite.com [19] Hiermee verbrak hij de afspraken van Bretton Woods. [20] Zie met name Gold vs Paper, Anthony Sutton.  [21] Caroll Quigley, Tragedy and Hope, pag 324. [22] Wall Street and the Bolshevik Revolution en America's Secret Establishment, Anthony Sutton. [23] De Amerikaanse delegatie dicteerde (bij de totstandkoming van de WB/IMF) een systeem dat de gehele last bij de schuldenaar legde. Citaat van de Canadian Committe on Monetary Reform in Sustainable Economics, 1997. De Paris Club is binnen het IMF de voornaamste beleidsbepaler en degene die het meeste geld uitleent. De leden : VK, VS, Canada, België, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Italië, Zweden, Japan, Zwitserland;  www.bartleby.com. [24] The Globalization of Poverty,  M. Chossudovsky. Ook mijn artikel in Bruisvat nr. 2: 'De macht van Medusa'. [25] De staatsschuld van Nederland in 2002 is f 387 miljard, de schuldquote is zo 50 %; in '97 was deze 70 %. [26] Zie www.publicdebt.treas.gov/history/1800.htm. In 1914 was de staatsschuld $3 miljard. In 1994 ging $ 296,3 miljard (meer dan 20 % van de totale overheidsuitgaven) naar het afbetalen van rente van de staatsschuld. Alien Agenda, Jim Marrs. [27] De institutionele beleggers (zoals verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen en banken) zijn voor het overgrote deel eigenaar van de staatsleningen, niet de burgers. [28] Vooral door toedoen van N. Aldrich, spreekbuis van J.P. Morgan.  In de VS droegen in 1980 bedrijven 13,8 % bij aan de belasting, in 1992 was dit 8,3 %: burgers betalen het meest. The Globalization of Poverty, M. Chossudosky. [29] Door hun statuten waren de centrale banken al niet meer in staat de economie van geld te voorzien, ibid. [30] De Zweedse econoom B. Bjorset kwam meer dan 2000 uitgewerkte ontwerpen tegen die dit allen als gemeenschappelijk thema hadden. The Grip of Death, M. Rowbotham. [31] B.v. de NLG 7 miljard overschot in 2000. Greenspan adviseerde (natuurlijk) om het te gebruiken voor de afbetaling van de staatsschuld. Het aan banden leggen van het ongelimiteerde geregel van de overheid en de staat als ondernemer hangen hier onlosmakelijk mee samen, maar voeren hier te ver. [32] Dit hele initiatief is gebaseerd op het door Silvio Gesell (1862-1930) uitgewerkte gedachtegoed, hetgeen is neergelegd in zijn boek: The Natural Economic Order. [33] Dit varieerde van bakkerijen tot melkbedrijven, restaurants, fietswinkels, kappers, meubelwinkels etc. In alle grote Duitse steden waren er Wära-omruilstations. [34] Hier komt dan een reële vorm van geld-inflatie kijken. Het overgrote deel van de huidige vormen van inflatie heeft echter een hele andere oorzaak:  dit komt omdat het huidige stelsel barst van de mogelijkheden om een positie te verwerven waardoor je anderen voor je kunt laten werken. Dit werkt prijsopdrijvend (zie b.v. het fenomeen van particulier eigendom van onroerende goederen, alsook vaak de te hoge rente). [35] Toen Gesell in 1919 Min. van Financiën van de deelstaat Beieren werd en hij de president van de Reichsbank inlichtte over zijn voorstellen was de regering binnen 1 week gevallen. [36] Daardoor kwamen er n.l. geen lokale belastingen binnen. [37] Dat varieerde van steden als Knoxville tot Chicago en New Haven etc.. Zie 'Stamp Scrip' en het dagboek van I. Fischer. [38] De waarde nam dan te snel af waardoor de balans tussen geproduceerde goederen en geldhoeveelheid, in de richting van de goederen doorsloeg. De biljetten moesten zo sneller omlopen als dat het mogelijk was om de goederen te produceren. Zie voor de Wära en Wörgl: www.geldreform.de. Andere monetaire hervormers: http://onsgeld.nu/ (VS) [39] Opvallend is dat J.M. Keynes - in wezen de bedenker van de staatsschuldfinanciering en de New Deal - van mening was dat de achter het gestempelde (i.c. het Freigeld) geld liggende gedachte gezond is. Ook zegt hij : 'I believe that the future will learn more from the spirit of Gesell than that of Marx'. Zie zijn boek 'General Theory of Employment, Interest and Money' als hij Silvio Gesell behandelt. [40] Ook zei hij dat als de stad waar hij woonde in dergelijke problemen terecht zou komen hij dit systeem zou willen proberen. E. Daladier, Wirtschaftsleben und Freigeld, pag. 12. [41] Local Exchange Trading System. In A'dam heet het gehanteerde ruilmiddel 'Noppes'. In Nederland zijn er zo'n 300 LETS-systemen, zie www.strohalm.nl. Stichting Strohalm streeft het realiseren van alternatieve geldsystemen na Inmiddels heeft Strohalm alle activiteiten m.b.t. LETS overgedaan aan de Vereniging LETSverband. [42] Zie artikel op www.strohalm.nl [43] Dit is natuurlijk een heikel punt in monetaire hervormingen. Velen willen een volledige dekking van het circulerende geld. Maar als het b.v. door goud gedekt zou worden dan zit je weer met het probleem van marktwerking. Geld moet daar buiten vallen, omdat het zelf ook niets waard is, dus waarom zou je het moeten dekken. Geld is de boekhouder van de economie, de rekeneenheid. De waarde moet daarvan uit geregeld worden. Het is logischer om van de dekking van het systeem zelf te spreken, en die zit al in de goederen en diensten die zijn geleverd en zullen worden geleverd. Rudolf Steiner heeft het in dit verband nog over een verdere nuancering a.d.h.v. de indeling in de begrippen koopgeld, leengeld en schenkgeld. Dit voert hier echter te ver en heeft nog een uit te werken artikel nodig. [44] 'What…makes these instruments ('currency', t.w. paper money and coins, en 'deposits') acceptable at face value ? Mainly, it is the confidence people have that they will be able to exchange such money for real goods and services…':  Mo-dern Money Mechanics, D. Nichols, van FR Bank of Chicago. Over vertrouwen wekken gesproken is het overigens een opvallend cynisch detail dat alle figuren op de bankbiljetten van de FR, t.w. Washington ($1), Lincoln ($5), Jackson ($20), Grant ($ 50) en Franklin ($100) volkomen tegen het FR-systeem waren, behalve zoals gezegd Hamilton ($10).