Door R.M. Brockhus
Redactie de Gooi- & Eemlander
Lezers aan de schrijftafel(en wat er van overbleef in de G&E van 18-12-96)In de Gooi- & Eemlander van 3 december staat een min of meer positief artikel over Melkertbanen. De kop MELKERT GOED VOOR ELFDUIZEND BANEN suggereert in elk geval iets positiefs. Hoewel uit het artikel is af te leiden dat van een ernstige onderuitputting van de beschikbare geldmiddelen sprake is, lijkt het er op dat mensen die met een Melkertbaan aan het werk komen eigenlijk tot de geluksvogels behoren. Niets is echter minder waar wanneer je bedenkt dat zo'n baan niks meer oplevert dan 32/40e van 120 procent van het minimumloon, is gelijk aan het sociale minimum. Nemen we echter de verhouding tot de formele werkloosheid van rond de half miljoen werklozen, dan is dit hele Melkert-circus niet alleen een groot fiasco te noemen, maar zelfs uiterst negatief voor zowel de banenpoolers als voor de loon- en arbeidsomstandigheden van de (normaal) werkenden. Ik weet heel zeker dat wanneer de 1,6 miljard gulden, die voor het Melkert-festijn zijn uitgetrokken, gewoon in de verhoging van de koopkracht van de minima zou worden geïnvesteerd, er veel meer banen zouden ontstaan dan met de kunstbanen van Melkert ooit mogelijk is. Niemand zou meer een brood hoeven te stelen. Duizenden gezinnen zouden niet uit elkaar vallen door pure armoede. Tienduizenden zouden dan niet ziek worden door ondervoeding, slechte huisvesting en onvoldoende hygiëne, omdat daarvoor geen geld is. En dat dan in een land met duizend miljard gulden op de spaarrekening, vierduizend miljard gulden aan activa, en nog eens duizend miljard aan buitenlands bezit. In plaats van die 1,6 miljard (peanuts dus) subsidie te besteden aan zinloze werkverschaffing zou de regering 900.000 gezinnen op de armoedegrens een dertiende maand aan uitkering kunnen geven. Dat zou niet alleen een groot deel van de armoede en andere randverschijnselen doen verminderen, maar tevens minimaal 40.000 normale banen in de marktsector laten ontstaan door consumptieve bestedingen. Weg dus met dat zinloze pressen, dwingen, chanteren en straffen, om (arme) mensen in uitzichtloze, onderbetaalde, rechteloze en ziekmakende baantjes op te bergen. De nieuwe Bijstandswet en vooral de komende Wet-Boeten zal talloze slachtoffers maken. Ik bedoel dan behalve nog veel meer armoede dan vandaag ook doden en gewonden, als gevolg van sociale ontwrichting door armoede en sancties; en mede als gevolg van ambtelijke terreur. De sociale dienst is met de Wet-Boeten straks geen sociale dienst meer, maar een sociale politie die met het passeren van de rechter van staatswege de finale oorlog mag verklaren aan een ieder die van een sociale (?) uitkering moet zien rond te komen. Dat laatste is inmiddels volstrekt onmogelijk geworden, waarvoor Bisschop Muskens terecht aandacht heeft gevraagd. R.M. Brockhus
Westkade 227 |