Marijke Eijkelenburg was slachtoffer van geïmpregneerd hout in de tuin

https://europa.eu/european-union/index_nl Commentaar op de briefwisseling Het is opvallend in deze briefwisseling dat Marijke van Eijkelenburg opkomt voor het belang van andere mensen, terwijl zij zelf al aan borstamputatie heeft moeten ondergaan. Zij probeert duidelijk de oorzaak van haar ziekte aan te geven, die met het binnendringen van een houtsplinter in haar borst is begonnen en zeer snel heeft geleid tot borstkanker door het achterblijven van enkele moleculen arseenzuur en chroomtrioxide in het weefsel. Het antwoord van mevr. Hanja Maij-Weggen getuigt van meelevendheid en de tijd die zij besteed heeft aan het lezen en schijven van deze briefwisseling is als zeer positief te beoordelen. Echter, europarlementariër Maij-Weggen doet uiteindelijk niet wat door Marijke van Eijkelenburg is gevraagd. Namelijk: het stellen van vragen en het doen van voorstellen om de vergiftiging van ons milieu te laten stoppen door geïmpregneerd hout te gaan verbieden via Europees beleid. Opvallend genoeg ontwijkt mevr. Maij-Weggen haar verantwoordelijkheid - als Europees volksvertegenwoordiger en voorzitter van de CDA-delegatie in het Europarlement - door te zeggen dat zoiets nationaal beleid zou zijn, en zij dus geen vragen zal stellen aan de Europese Commissie, terwijl met name de Biocide-richtlijn wat betreft het aquatisch milieu in de Europese wetgeving duidelijk is. Men mag het milieu - en zeker het oppervlakte- en grondwater - niet vervuilen met giftige stoffen. En dat is wat Marijke van Eijkelenburg nu juist verlangt van mevrouw Maij-Weggen: het laten stoppen van een vergiftiging waarvan zij zelf een direct slachtoffer is geworden. Ook de brief die onlangs is gestuurd aan voorzitter R. Prodi van de Europese Commissie met de vraag of diens uitspraak: "Dat geen grensoverschrijdende transporten van giftige stoffen geduld worden in Europees verband" ook betrekking had op het exporteren van giftige stoffen als geïmpregneerd hout en afgeleide producten daarvan; zoals houtspaanders voor de spaanplaantindustrie, is nog niet beantwoord. De vraag is of zijn uitspraak niet alleen betrekking heeft op de grensoverschrijdende transporten van drugs zoals XTC, maar ook andere gifstoffen omvat. Een antwoord op die brief van 18 november 1999 is op 18 januari 2000 nog niet ontvangen, hetgeen verbazingwekkend is, gezien de stellige visie van de heer Prodi. Minister Pronk schreef ons daarover onlangs dat import en fabricage van producten met wolmanzouten per 1 januari 2000 verboden zou worden, maar de export ervan liet hij buiten beschouwing. Ook het arrest van het Europese Hof was op dit punt zeer duidelijk.