Het (financiële) sprookje is uit Door L.J.J. Dorrestijn De lafheid en onverschilligheid van deze regering om de problemen van een teruglopende economische groei, een toenemende tweedeling in de samenleving en van gewelddadige of asociale groeperingen te benoemen en aan te pakken, doen de vraag rijzen of er een geheim draaiboek is als straks onze welvaart voltooid verleden tijd blijkt. Worden dan de eigen fouten uit het verleden erkend of zullen alleen politieke tegenstanders de blaam krijgen? De vraag of opeenvolgende kabinetten hier uitblonken door een ruime mate van onnozelheid of juist door opzettelijke misleiding omtrent onze financiële situatie, zal wel nooit worden beantwoord. Jaar in jaar uit krijgen de volksvertegenwoordigers en de media een overzicht van de Algemene Rekenkamer over de werkelijke situatie, de verdwenen miljoenen (miljarden), de mislukte 'projecten', de verspillingen bij ontwikkelingssamenwerking of de EU-fraudes, zonder dat de regering ter verantwoording werd geroepen en de misstanden worden gestopt. Naar de verdwenen 6 miljard bij de Parmalat-fraude, de niet-verantwoorde 5,7 miljard aan ontwikkelingshulp, de kosten van de illegalenindustrie en van het generaal pardon, de gemeentelijke jaarrekeningen, de wisselkoers van de Euro, de corruptie op de Antillen, de kosten van het allochtonenbeleid (oplopend tot 250 miljard!), de (kosten van de) staatsschuld, de kosten van de gezondheidszorg, de 'reserveringen' door scholen en provincies, wordt geen nader onderzoek gedaan. Niemand stelt daar indringende vragen over of zorgt voor een betere bescherming van klokkenluiders zodat de financiële sprookjes eindelijk kunnen worden ontmaskerd. Dus worden er ook geen 'schuldigen' gevonden of effectieve maatregelen genomen. De brutaliteit van de sprookjesvertellers en het graaien in de staatskas zijn daardoor alleen maar toegenomen. Intussen wordt Europa overspoeld door gelukzoekers en criminelen, en ontbreekt het aan een toekomstvisie die uitstijgt boven allerlei nationale en groepsbelangen. Het ene financiële schandaal na het andere wordt blootgelegd, doch de Nederlandse regering zwijgt en speelt 'mooi weer'. Begroting Zo wordt in de rijksbegroting schaamteloos uitgegaan van een economische groei en van werkloosheidscijfers die volslagen in strijd zijn met het gezond verstand, de cijfers van het Centraal Planbureau en de feiten. Hetzelfde geldt voor de aantallen ambtenaren, inclusief politie-agenten, en buitenlandse arbeiders, de WAO-ers, de kosten van de gesubsidieerde Jeugdzorg (of wat daar voor doorgaat), de milieuterreur en de verspillingen van ons verouderde rechtssysteem. Zodra er per ongeluk iets over naar buiten komt, wordt het meteen als een 'tegenvaller' bestempeld. Uiteraard niet als 'blunder', want dan moeten er (preventieve) maatregelen worden genomen en is het sprookje uit. De maatregelen die wel worden genomen, gaan vooral over de aanpak van hardwerkende ondernemers, fatsoenlijke burgers en huiseigenaren. Allerlei betuttelende regeltjes, controles, meldingsverplichtingen, verboden en absurde boetes worden bedacht, want de schatkist is bijna leeg. Inmiddels is de Europese economie zo belabberd en de financiële situatie zo kwetsbaar geworden, dat er banken dreigen om te vallen (Duitsland), pensioenen niet meer gegarandeerd zijn (Groot-Brittannië), hypotheken niet langer gedekt zijn, 350 miljard euro wordt bijgedrukt (met welke dekking?) en de afhankelijkheid van energie de halve wereld chantabel heeft gemaakt. Dat Nederland daar gevoelig voor is, bleek reeds bij de eerste oliecrisis en bij onze houding tegenover schurkenstaten als communistisch China, Rusland, Indonesië, de Palestijnse autoriteit en Zuid-Afrika. Als Rusland een gasleiding dichtdraait, moet de premier de 'vriendschapsbanden' met tsaar Poetin gaan aanhalen. Chantage De Nederlandse regering heeft nagenoeg altijd - soms in het geheim - toegegeven aan chantage, ongeacht of die uit Brussel kwam of van terroristen dan wel ontvoerders. Zelfs aan morele chantage door de Palestijnen, Nelson Mandela, de Surinaamse zakkenvullers, de Soedanese slachters, de krakersbeweging, de Marokkaanse regering, vluchtelingenhelpers, criminele dieren- en RaRa-activisten, corrupte hulporganisaties en de VN. Landen die miljarden laten verdwijnen, ook naar het buitenland, ontvangen nog steeds onze 'ontwikkelingshulp'. En de 2 miljoen armen in Nederland krijgen intussen te horen dat illegalen vanwege het generaal pardon voorrang hebben. Ook moslims hebben hier door hun chantagepraktijken voorrechten gekregen, die in de landen van herkomst ondenkbaar zijn voor immigranten. Maar daarmee is men niet tevreden en 'dus' gaat er geen dag voorbij of ze laten hun eisen horen: in de media, de bestuursorganen en uiteraard op de straat. Het tegengeluid van de PVV is daarbij niet alleen een verstoring van hun politieke ambities, maar ook van het multiculti-sprookje van links Nederland. Alle registers worden opengetrokken om Wilders te bestrijden, want stel je voor dat er (ook) tegen Nederland een moslimboycot komt. Bijvoorbeeld door olielanden of door Turkije. Zeker als de demonisering van Wilders door blijft gaan en zijn film nu al een 'belediging van de Koran' wordt genoemd. Dan branden er misschien geen 22 scholen, maar worden complete 'prachtwijken' ontoegankelijk gemaakt, net als in Frankrijk. Recessie Aan de andere kant zou het deze regering wellicht niet slecht uitkomen als de onthulling van hun falen kan worden vermeden door te wijzen op (de gevolgen van) een economische boycot. Dan kan de schuld voor een recessie en het begrotingsdebacle op de betreffende moslimlanden worden geschoven, of op de (inflatie in de) VS, of op Wilders en zijn aanhangers, of op de bevolking die teveel energie verbruikt. In ieder geval niet op dit kabinet dat zowel de belastingen als de staatsschuld heeft verhoogd om het failliete welvaartssprookje met honderdduizenden profiteurs, graaiende elites en absurde verspillingen zo lang mogelijk in stand te houden. Toegevoegd:
|
Diverse artikelen: L.J.J. Dorrestijn:
Gezondheidszorg in Nederland, het zal ze een zorg zijn, al vanaf 1986
Overzicht van de columns van Kolonel b.d. L.J.J. Dorrestijn
De geschiedenis leert dat ons volk overheden erkent voor zover deze hen dienstbaar zijn
De lafheid en onverschilligheid van de regering om sociaal/econmische ontworteling aan te pakken
Stichting Sociale Databank Nederland
E-mailadres: sdn@planet.nl
Site adres:
http://www.sdnl.nl/leo-dorrestijn-sprookje-uit.htm