Alle media staan bol van de paniek rond de gekke-koeienziekte. Het schijnt dat in Engeland enkele mensen zijn overleden aan het Creutzfeldt-Jakobsyndroom, wat het gevolg zou zijn van het eten van met BSE besmet vlees. De Nederlandse regering heeft besloten om 64.000 jonge koeien, afkomstig uit Engeland, te laten afmaken en vernietigen. Vragen over het gevaar van besmetting worden in de politiek en in de pers vooral gerelateerd aan het imago van de bio-industrie; en minder of zelfs helemaal niet in relatie tot de risico's die mensen lopen met het eten van kippenvlees of eieren vanwege de salmonellabacterie. Niettemin wil ik als een van de mensen die van een minimumuitkering moet leven, pleiten voor het behoud van de dieren. Mijn argumentatie lijkt valide. Er bestaat - zeker bij die jonge dieren - nauwelijks enig risico van besmetting, en de kwetsbaarheid van mensen voor die ziekte in nog nauwelijks wetenschappelijk aangetoond. Het risico om vroegtijdig te komen overlijden is voor mensen met een minimuminkomen inmiddels zo groot geworden - in de binnensteden leeft men inmiddels al tien jaar korter dan elders - dat het eten van dit voor destructie bestemde vlees wel eens levensverlengend en gezondheidsbevorderend zou kunnen zijn. Het gebrek aan vitaminen en andere voedingsstoffen van dierlijke aard (o.a. B12) is nu al een ernstig probleem. Vanwege de verpauperingspolitiek die met Keerpunt '81 werd ingezet, en waarvoor alle grote politieke partijen direct verantwoordelijk zijn, is de gezondheidstoestand van honderdduizenden nu zodanig dat een heel, heel klein risico om ziek te worden door de armen van Nederland op de koop toe genomen wordt, wanneer je maar voldoende en gevarieerd kunt eten. Zie: reactie S.s. Terpstra Ik verwijs daarom naar de crisisjaren van voor de oorlog toen Colijn met het voorstel kwam: "Om de armen en werklozen te voeden met visafsnijsels (soep van viskoppen e.d.) om daarmee DE ECONOMIE TE HERSTELLEN". Vandaag lijkt mij de situatie omgekeerd, wat betreft de kwaliteit van het voedsel. Ik denk dat het eten van vlees voor de armen in Nederland nu dermate zeldzaam is geworden, dat vernietiging van dat puike voedsel hoe dan ook voorkomen moet worden, en zelfs gratis aan de armen ter beschikking worden gesteld. Ik eis dan ook namens alle mensen op het verpauperde minimum dat heerlijke vlees op. Niet alleen om te kunnen eten, maar ook om de boeren in staat te stellen hun stallen gevuld te houden. Dat kan gemakkelijk wanneer de uit Engeland afkomstige dieren een andere kleur oormerk krijgen. VVD-blauw bijvoorbeeld, zodat deze dieren gewoon kunnen worden opgekweekt. Mensen met een bijstandsuitkering moeten daarom een mogelijkheid krijgen om wanneer de dieren slachtrijp zijn geworden, tegen vertoon van een Beef-biljet een aandeel in ontvangst te kunnen nemen. Zie de reactie van S.s. Terpstra U mag misschien denken dat ik hiermee een precedent schep voor het dumpen van weer anderen producten, zoals dat in Amerika gebeurt met de voedselbonnen. Niets is minder waar. Mijn oogmerk is breder. Ik wil niet alleen gezond kunnen eten, maar tegelijk de gigantische kloof tussen arm en rijk naar voren brengen. Het heil blijven zoeken in een vrije markt moet zo'n vijftien jaar na Keerpunt '81 toch wel afgelopen zijn. Een land dat letterlijk overstroomt van het voedsel, kan zich niet beschaafd, christelijk, sociaal, of humanistisch noemen, wanneer de honger begint terug te keren die in de crisisjaren al niet normaal was, en in een oorlog uitmondde. Huizen, 31 maart 1996 R.M. Brockhus Westkade 227 1273 RJ Huizen 035-5244141