30 maart 2002 Door: Prof. Dr. A. Knoester 's-Gravenhage Naast de wachtlijsten in de gezondheidszorg, de toegenomen criminaliteit, bijna 1 miljoen WAO'ers, de ontspoorde immigratiepolitiek, de files en de klucht rondom de NS heeft Paars nog een ander brevet van onvermogen nagelaten: de herziening van ons belastingstelsel die in 2001 werd ingevoerd. Nu miljoenen Nederlanders zich weer hebben stukgebeten op hun jaarlijkse belastingaangifte (maandag is het 1 april!), blijkt pas in volle omvang met welk stelsel Paars II ons heeft opgezadeld. Het aangiftebiljet bestaat intussen uit een soort boekwerk met 42 vragen waarbij verondersteld wordt dat u deze vragen ook begrijpt. Om dat laatste mogelijk te maken heeft de belastingdienst behulpzaam een toelichting aan het aangifteboekje toegevoegd dat maar liefst 60 pagina's beslaat. Uit deze toelichting blijkt eens te meer dat ons huidige belastingstelsel bestaat uit één grote brij van regeltjes, uitzonderingen op de regeltjes, drempels, heffingskortingen en allerhande ander moois. Uit alles blijkt dat het huidige belastingstelsel is opgezet door een heuse regelneef. Zo bevat het nieuwe belastingstelsel maar liefst 12 heffingskortingen variërend van de algemene heffingskorting tot de combinatiekorting, de jonggehandicaptenkorting en aanvullende ouderenkorting. De bedenker van dit alles is de huidige PvdA minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Willem Vermeend. In zijn voorgaande functie van staatssecretaris op Financiën stond hij aan de wieg van het huidige hopeloos ingewikkelde belastingstelsel. Maar Vermeend was niet alleen! In de eerste plaats werd zijn brouwsel volledig omarmd door VVD-minister Gerrit Zalm (Financiën) en vervolgens door het volledige Paarse kabinet. De ingewikkeldheid van het huidige fiscale stelsel is niet alleen vervelend voor de burgers en bedrijven, maar brengt ook enorme maatschappelijke kosten met zich mee. Volgens een zeer conservatieve raming van het ministerie van Financiën zelf bedragen deze jaarlijks ruim 4,5 miljard. Het is dan ook de hoogste tijd dat een vereenvoudiging van ons belastingstelsel in de politiek een hoge prioriteit gaat krijgen. Het CDA pleit voor het invoeren van een voor iedereen geldende vlaktaks van 35%. Dit is geen slecht idee aangezien voor de meeste Nederlanders een vlaktaks met een tarief in deze orde van grootte nu al realiteit is. En als wij er ook nog eens in zouden slagen om ons van de talloze, contraproductieve uitzonderingen op de uitzonderingen van ons huidige belastingstelsel te ontdoen, wenkt zelfs het perspectief van een nog veel lager vlaktakstarief, van 23%. En dat zou toch wel heel fortuinlijk zijn.