Kamerverkiezingen 1998 en het Kiezers Collectief

Aanloop tot de nieuwe verkiezingen Kamerverkiezingen Ik stelde mij in 1998 kandidaat voor de kamerverkiezingen. Weliswaar stond ik als negende op de kandidatenlijst van het Kiezerscollectief, maar wanneer u hetzelfde vindt als ik, kon u in 1998 met een voorkeurstem mijn visie en politieke boodschap helpen versterken. Mijn naam is Rob Brockhus en ik ben 55 jaar en ben gelukkig getrouwd met mijn vrouw Marjo. Samen hebben wij twee zoons. Ik ben nu formeel werkloos, maar als vrijwilliger houd ik de site van de Stichting Sociale Databank Nederland op internet bij. Deze is te vinden op het adres www.sdnl.nl of met zoeken naar "Sociale Databank Nederland" Ik heb leren kijken naar de structuur van ons geldstelsel. En ik meen de Nederlandse bevolking te kunnen helpen om de kwalijke bijverschijnselen van de invoering van de euromunt te onderkennen, de fobie over de staatsschuld te beëindigen en daar maatregelen voor te bedenken. Daarom staan er heel wat teksten van mijn hand op het internet. Diegene die het een en ander van mij gelezen heeft, zal beseffen dat mijn belangstelling vooral ligt bij de financiering van de sociale zekerheid, bij de werkgelegenheid en heel speciaal bij de geldpolitiek en de eigenschappen van ons geldstelsel. Ook het milieu en het recht zijn voor mij onderwerpen die ik belangrijk vind. Met name de directe toegang tot kamerleden is voor de echte democratie van levensbelang. Met lede ogen heb ik moeten aanzien dat brieven die gaan over vitale onderwerpen door de politiek met het grootste gemak worden genegeerd. Ja, zelfs kamervragen die over deze onderwerpen zijn gesteld worden door ministers stelselmatig omzeild, of met nietszeggende antwoorden afgedaan. En gelogen wordt er ook. Ik wilde daarin verandering brengen, samen met de andere kandidaten op de lijst van het toenmalige Kiezers Collectief. Het komt er voor mij op aan om datgene wat verloren is gegaan in de afgelopen 20 jaar (met bezuinigen) terug te halen, te herstellen, en daarmee de tweedeling en de verloedering te stoppen. Ik beschouw het als een regelrechte schande dat bisschop Muskens vanuit een kerkelijk offensief tegen de armoede heeft moeten stellen: "dat mensen mogen stelen om te kunnen overleven in deze maatschappij van overvloed". Daar wil ik verandering in brengen en het vertrouwen in en de samenhang tussen de maatschappij en de politiek herstellen, want onze de politiek denkt schizofreen. Men hoort de stem van de gewone mens niet meer. Teveel 'markt' en 'rendementsdenken' hebben onze maatschappij onnodig gespleten; en daar protesteer ik heftig tegen. Daarom zeg ik hardop: Hoe krijgen wij onze waardigheid terug...!!! Hoe krijgen wij onze ziektewet terug...!!! Hoe krijgen wij onze nabestaandenwet terug...!!! Hoe krijgen wij onze openbaar vervoer terug...!!! Hoe krijgen wij onze collectieve milieuzorg terug...!!! Hoe krijgen wij onze collectieve onderwijs terug...!!! Hoe krijgen wij onze pensioenzekerheid terug...!!! Hoe krijgen wij onze sociale zekerheid terug...!!! Hoe krijgen wij onze gezondheidszorg terug...!!! Hoe krijgen wij onze veiligheidsgevoel terug...!!! Hoe krijgen wij onze baanzekerheid terug...!!! Hoe krijgen wij onze echte democratie terug...!!! U kon toen op 6 mei 1998 stemmen op het Kiezerscollectief (de nummer een was Hein Steinen) maar het mocht wat mij betreft ook de nummer 9 zijn. Ik zou u niet teleurgesteld hebben ..!! Rob Brockhus (voormalig kandidaat voor de Tweede Kamer) Opmerking op disdag 5 november 2002: Stop het egoïsme van de VVD, stop het gehuichel van de "VVD'ers met den Bijbel" van het CDA, stop het geleuter van de PvdA die meent dat alleen 'werken en exporteren' zaligmakend is. Stop de verkiezingsretoriek van de hebzucht. Stop de onkunde m.b.t. de geldpolitiek en de eigenschappen van ons geldsysteem. Geef eindelijk de burger met inzicht en kennis de gelegenheid om zijn of haar inbreng in de politiek te laten gelden met KAMERZETEL 151 zodat politici en beleidsambtenaren weten wat er leeft bij de bevolking. Stop de censuur op fundamentele en politiek cruciale onderwerpen; en stop de muilkorving van ruim twee miljoen armen. Stop met het onzinnige, overbodige en domme aflossen van de staatsschuld, zodat de pensioenen stabiel van koopkracht blijven en werkgelegenheid behouden wordt. Speciaal voor het behoud van inferieure Melkertbanen en welzijnsbanen in de zorg en voor de recreatie voor ouderen. Heb respect voor de vorige generatie die de welvaart bracht voor de huidige. Stop de vergiftiging van het milieu met het in kolencentrales verbranden van (gevaarlijk en chemisch) afval onder de noemer van biomassa voor Groene Stroom. Stop met het privatiseren en breng de infrastructuur terug naar de collectiviteit, die zonder winstoogmerk en optieregelingen met fancy salarissen voor zogenaamde 'topmanagers' haar diensten aanbiedt aan de bevolking als geheel. In de Verenigde Staten van Amerika komen ze van de privatisering al lang terug. In Engeland ook, wat betreft het openbaar vervoer. Na veel sociale ellende en vele doden wordt dan eindelijk afgezien van de geldgier van beleggers en managers. Stop het liegen en bedriegen door schurken in maatpak in de Tweede Kamer, in het bedrijfsleven en de openbare diensten en de lafheid van de pers om er voldoende over te publiceren. U begrijpt het goed: miljoenen mensen hebben geen enkel respect meer voor politici in het algemeen en voor de media in het bijzonder. Aan u, de kiezer, om daarin verandering te brengen. Wat Pim Fortuyn leek te beloven: een verbetering van de door bezuinigingen verwoeste infrastructuur van vervoer, zorg, onderwijs en sociale cohesie; dat deed honderdduizenden in de pauperwijken als de Schildersbuurt, Spangen, Kattenburg, Katendrecht enz., enz., besluiten om op de LPF te stemmen, zonder dat ze wisten welke kater ze daaraan zouden overhouden. Je kunt van de armen in de wijken niet verwachten dat ze 'rechts' of zelfs 'ultra-rechts' stemmen. Toch stemden zij massaal op het CDA en op de LPF. Zij kozen met de aanschaf van de JSF van acht miljard euro voor een volstrekt overbodig jachtvliegtuig dat wordt betaald met hun eigen verpaupering en verdere tweedeling. Stop Zalm c.s.!! Dat kan, daarvoor hebben wij alleen dat zo vervloekte platform van de media nodig. Daar hebben ze heel veel uit te leggen en goed te maken. Vanuit die kringen zijn heus geen adhesiebetuigingen te verwachten. Alleen de burger in de knel zal misschien bereid zijn om de fakkel verder te dragen en directe democratie eisen. De fakkeldrager Terug naar het begin