Nieuwjaarswensen worden meestal "gratuit" geuit. Vaak betekent het wat handenschudden met mensen in de buurt tijdens het afsteken van knallend vuurwerk, en dat het een jaar geleden was dat men elkaar weer eens zag. De wens tot geluk blijkt nogal inhoudsloos te zijn en reflectief. Anders gezegd: we wensen in feite onszelf een hoop geluk en voorspoed toe. Dat klinkt wat wrang zo in het nieuwe jaar. Maar voor velen betekent 1998 een jaar van nog grotere sociale onzekerheid dan nu al het geval is. De concentratie van de productie in de wereld vernietigt vele miljoenen arbeidsplaatsen, ook al kan er tijdelijk in een regio - Nederland bijvoorbeeld - een economische hoogconjunctuur bestaan die door allerlei omstandigheden wordt gevoed door een achteruitgang elders in de wereld. Maar laten we niet zo zeer kijken naar de financiële condities voor Nederland, en in 'n wat sombere zin die in het verre Oosten. Een dramatisch bericht op de laatste dag van het jaar vermeldde in het journaal dat voor personen beneden de 18 jaar een uitgaansverbod in de grote Amerikaanse steden is en wordt ingesteld om zich na tien uur 's avonds op straat te bevinden. Dit omdat de binnensteden zo onveilig zijn geworden dat moord en beroving schering en inslag zijn geworden als middel om economisch te overleven. Het afschaffen van de bijstandswet zou daartoe wel eens bijgedragen kunnen hebben. En dat gebeurt dan allemaal in het land van de grote vrijheid !! De Amerikaanse samenleving gaat gebukt onder de keiharde wetten van de jungle die de vrije markt oplegt. Alleen degene die kan produceren, danwel iets te verkopen heeft dat de markt wenst, heeft recht op voldoende inkomen om sociaal en economisch binnen de wet te kunnen functioneren. Heeft men de markt niets te bieden, vanwege welke omstandigheid dan ook, dan stoot die vrije markt een ieder uit die aan de normen niet kan voldoen, of aan de vraag van het moment. In Nederland lijken politici, ambtenaren en ondernemers zich nog steeds te richten op het vrije marktmodel, waarbij ons poldermodel kennelijk perfect aansluit. Dat impliceert dan wel dat ook Nederland zal afglijden naar Amerikaanse maatschappelijke verhoudingen die miljoenen mensen in sociale en economische ontreddering zullen storten, want velen hebben de "markt" niets (meer) te bieden. De productie wordt verplaatst naar laagstelonenlanden en het grootkapitaal dwingt de overheid tot het steeds verder terugdringen van de maatschappelijke stabiliteit, sociale zekerheid, collectieve voorzieningen en CAO's voor het overgrote deel van de bevolking. Het lijkt wat tegenstrijdig om nu te stellen dat 1998 maatschappelijk helemaal niet zo'n goed jaar zal zijn voor Nederland. Voor ons land als geheel kan dat zeker wel waar zijn, maar voor de mensen die niet (meer) kunnen meekomen of mogen meedoen in het productieproces, voor hen wordt 1998 een rampjaar dat wat te voorspellen rampen betreft alleen nog overtroffen zal worden door de koopkrachtontwikkeling in het jaar dat de euro wordt ingevoerd. Misschien dat de inflatiegolf die ons te wachten staat wat gespreid wordt over twee jaar, maar het eindresultaat zal hetzelfde zijn. Wie kunnen we dan werkelijk een voorspoedig nieuwjaar wensen? Eigenlijk alleen de mensen die het VVD-programma onderschrijven waarin wordt bepleit om het minimumloon te verlagen, de collectieve verzekeringen te privatiseren, de CAO's te ontmantelen; en de uitkeringen zodanig te verlagen dat mensen met of zonder werk alleen nog maar met fraude, diefstal en criminele activiteiten kunnen overleven. Want criminele productie en methoden voldoen precies aan datgene wat de VRIJE MARKT vraagt. Goedkoop, modieus, hoge kwaliteit en snel te leveren zonder sociale lasten of belastingen. Frits Bolkestein krijgt zelfs zonder dat hij daarvoor politiek ook maar iets behoeft te ondernemen precies wat in zijn verkiezingsprogramma staat: MET DE KOMENDE INFLATIE EEN ALGEHELE VERLAGING VAN DE LONEN, VAN ALLE UITKERINGEN EN VAN DE STAATSSCHULD MET ROND DE 20 PROCENT (over drie jaar gerekend). Aangezien niet te verwachten is - op uitzonderingen na - dat kamerleden en vooral journalisten de openbare discussie over het hier geschetste scenario zullen willen en vooral durven aanzwengelen, kunnen we ronduit stellen dat voor Bolkestein c.s. het jaar 1998 op voorhand werkelijk een fantastisch goed jaar zal worden, omdat hij weet wat er met de economische verhoudingen gaat gebeuren. Wie zijn daarvoor uiteindelijk verantwoordelijk voor die ontwikkeling? U zult vast zeggen: "De politici". Maar wij zeggen: "Fout..., want politici zijn letterlijk partijdig...!!" Het zijn de media, de redacties die verantwoordelijk zijn voor de maatschappelijke ontwrichting, want zij hebben gezwegen over dat wat zij al heel lang wisten. Of het nu over de afbraak van de sociale cohesie van de maatschappij gaat, over de massale vergiftiging van ons milieu, over de voorspelbare inflatie vanwege de euro, of over de ecologische ramp vanwege de globalisering en de kolderieke bewieroking van de economische groei; al deze aspecten zijn lang bekend en voorspelbaar, maar worden door degenen die pretenderen ' HET GEWETEN VAN DE NATIE' te zijn aan uw WETEN onthouden. We hebben het al zo vaak gezien in de geschiedenis, met o.a. een holocaust tot gevolg. De pers, de media bepalen of de samenleving zich ontwikkelt tot een stabiel, rechtvaardig en humaan geheel, of dat die tot 'n door een fasistoïde elite geëxploiteerde vechtmaatschappij zal verworden. We worden systematisch gedreven in een richting die George Orwell met zijn boek "1984" zo angstwekkend duidelijk beschreef. De koppeling van bestanden, de repressieve WET BOETEN (geesteskind van Jacques Wallage), een steeds ontoegankelijker worden van openbare diensten als vervoer, onderwijs en gezondheidszorg, vanwege de privatisering, zijn allemaal aspecten van hetzelfde proces waarin de mens als individu ophoudt te bestaan als menselijk wezen. Hooguit - behalve de elite natuurlijk - bestaat de mens dan nog als een onbeduidend radertje in het productieproces. Wij wensen de redacties van de media voor 1998 geen voorspoed, maar moed, durf, inzicht, kennis en verantwoordelijkheid toe. Bolkestein met zijn aanhang behoeven we niet eens iets goeds toe te wensen, want zij krijgen via de beurs (arbeidsloos), de euro en de privatisering precies wat ze wensen zonder er een vinger voor te hoeven uitsteken. Maar wie stelt de vragen....?? U....??