Doordat hij ons bij invoering van de euro in 2002 tien procent in guldens tevéél liet betalen, 2 gulden twintig cent in plaats van 2 gulden voor één euro. Zoals door twee directeuren van de Nederlandsche Bank, Henk Brouwer en André Szàsz werd bevestigd, betaalde Gerrit Zalm eigenmachtig en.... zonder toestemming van de Eerste en Tweede Kamer, aan 2,3 miljoen AOW-ers en 1,5 miljoen uitkeringsgerechtigden in vier jaar tijd ruim 21 miljard euro te weinig uit.

Het is van Zalm een onzinnige redenering zoals hij stelt dat als je de gulden met 2 of 2,2 vermenigvuldigt, dat dit dan óók voor de schulden geldt en het dus per saldo niets zou uitmaken! Dat mag dan gelden voor bijvoorbeeld huizenbezit­ters met hypotheekschulden, maar die redenering gaat niet op voor uitkeringsgerech­tigden en/of AOW-ers.

Dezen ontvingen vanaf 1 Januari 2002, plotseling van de ene op de andere dag 10% minder voor hun AOW-uitkering en/of als uitkeringsgerechtigde dan voorheen in guldens. Logisch dat er honderdduizenden landgenoten in financiële problemen kwamen, naar de voedselbanken moeten en er in 2005 een recordaantal van meer dan 10.000 faillissementen waren!

Gelijktijdig verdubbelden in korte tijd óók nog eens nagenoeg alle prijzen. Hoewel iedereen in dit land weet dat alles wat 4 jaar geleden één gulden kostte nu één euro kost, wat een prijsstijging van één gulden naar twee gulden twintig cent betekent, ofwel een prijsstijging van 30 procent per jaar, blijft Gerrit Zalm óók dàt categorisch ontkennen en verschuilt hij zich daarbij achter de cijfers van het Centraal Plan Bureau. Wél regelde hij een 30% salaris-verhoging voor ministers en staatssecretarissen vanaf Mei 2007...1 Werkt óók nog leuk dóór in hun pensioenen...

Elke AOW-er en uitkeringsgerechtigde heeft sedert deo uro-invoering, vanwege de grootste geldwisseltruc uit onze geschiedenis, nog ruim 48 x 85 euro = 4.080 euro + rente van slimme Gerrit Zalm te vorderen. Bedragen die hij mooi op zijn begrotingen vanaf 2002 tot en met 2005 ten koste van diezelfde AOW-ers en uitkeringsgerechtigden heeft uitgespaard.

De toenmalige directeur van de Nederlandsche Bank (thans wijlen) Wim Duisenberg hield zijn kaken stijf op elkaar met betrekking tot de overwaardering van de Duitse mark. Bij de euro-omwisseling is die ons "door de strot" geduwd (zie "Het Parool" van 30-04-2005). Duisenberg werd door de toenmalige Duitse Bondskanselier Helmuts Kohl (die later óók wegens fraude niet meer herkozen werd) en door Bundesbank-president Hans Tietmeier 'beloond' met de financieel uiterst lucratieve functie van eerste president van de Europese Centrale Bank in Frankfurt.

. Zie het interview over zijn tweede boek: Het eurobedrog treft ons allemaal Martin Dessing schreef zijn tweede boek over de fraude van de toenmalige minister van Financien Zalm, bij de omwisseling van de gulden naar de euro in 2002 !! Daardoor verloren alle spaarders 10 procent van de waarde van hun spaargoeden bij de bank en koopkracht omdat prijzen stegen. Dezelfde truc wordt nu met bezuinigen weer toegepast om de concurrentiepositie van Nederland voor de exportsector te versterken. De prijs daarvoor ligt op het bord van de gewone burger, hoewel werkgelegenheid natuurlijk belangrijk is. De Spaanse en Griekse werkloosheid is een gruwel en mogelijk een bron van sociale onrust. De discussie over ons geldstelsel en de kwaliteit en economische capaciteit van de euro als munt blijft nog steeds buiten beschouwing. Niemand stelt vragen...!