Huizen, 16 maart 1996 Aan het Centraal Planbureau van Stolkweg 14 2585 JR Den Haag Betreft uw publicatie in de Volkskrant van 16 maart 1996 L.s., Is het sparen bij een particulier fonds niet veel gevaarlijker dan het sparen (in de staatsschuld) bij de overheid? Wat is het karakter van de staatsschuld, bezit of schuld? Is het sparen niet de grootste bron van de problemen? Wat is geld eigenlijk, wanneer de relatie geld en werkgelegenheid in het mondiale betalingsverkeer nog nauwelijks een procent is? Is de angst voor een grote staatsschuld niet wat naïef, wanneer je niet weet waardoor die schuld ontstaat? Door sparen bijvoorbeeld!! Hoeveel hebben we vandaag bij elkaar gepaard, zowel in papieren waarden als in concreet vermogen? Wanneer de besteedbare component in de besparingen vastgesteld is: Bij wie zullen we die besparingen dan besteden? Wanneer zullen we dat geld besteden? Waaraan zullen we dat geld besteden? Wat zijn de werkgelegenheidsaspecten van het (ont)sparen, en m.b.t. het BBP? Is het ook niet wat naïef om te stellen dat de staatsschuldquote te hoog op gaat lopen? U protesteert toch ook niet tegen de groei van de schuld van de burger door de aanwas van kapitaal bij AEgon, Nationale Nederlanden, Banken enz, enz? Waarom toch zo eenzijdig de zwartepiet neerleggen bij de besparingen in de staatsschuld? Tot nu toe heeft geen enkele bezuiniging in Nederland de werkgelegenheid bevorderd. Hooguit kan gesproken worden van verplaatsing van werkgelegenheid van de binnenlandse bestedingen naar de exportsector. Bij een spaaroverschot van ca. 15% van het BBP is de conclusie duidelijk, dat de belastingdruk te laag moet zijn. Staatsuitgaven zouden daarom moeten worden verhoogd om de koopkracht te genereren voor werkgelegenheidscheppende bestedingen. Schatrijk Nederland heeft Fokker kapot laten gaan omdat 't geen raad weet met de besparingen, gekoppeld aan fiscale privileges van pensioeninstellingen e.d., waardoor de door u zo negatief voorgestelde staatsschuld onnodig hoog blijft. Ook de toetreding tot de EMU is voor Nederland geen enkel probleem, omdat Nederland als enig land in Europa de pensioenvoorzieningen voor ambtenaren op kapitaalbasis heeft gedekt, terwijl de belastingheffing over dat inkomen niet verwerkt is in de staatsschuldquote. Al met al vind ik dat uw benadering van de staatsschuld misleidend, onvolledig, en uiterst discutabel is. Verwacht u nog steeds dat het probleem opgelost kan worden door economische groei, terwijl u kunt weten dat die groei niet meer mogelijk is; dan tenzij die in de dienstensector - gevoed door koopkracht (overdracht) - wordt geëffectueerd? Hoogachtend, R.M. Brockhus Westkade 227 1273 RJ Huizen 035-5244141