Verbijsterende uitspraak Procureur-generaal Hoge Raad der Nederlanden in Buitenhof
Gevaarlijke kritiek op rechterlijke macht (en het OM)?Geschreven door Hendrik Kapteinwoensdag, 16 januari 2008
Het is al vaker gezegd: met het aanzien van de rechterlijke macht en hare leden gaat het niet goed. Gehoorzaamheid aan rechterlijke uitspraken is gelukkig nog steeds redelijk gegarandeerd, maar de rechter zelf gaat zwaar over de tong, om nog maar te zwijgen van de officier van justitie. Aanleidingen daartoe zijn er genoeg. Media besteden aandacht aan (om een willekeurig boeketje te plukken uit deze bloempjes der vreugd): Haagse rechters die meer dan de schijn wekken een even bevriende als foute notaris (uit het kantoor van de landsadvocaat, het ging kennelijk om een "klusje" voor weer een ander "vriendje") uit de wind te houden als het aankomt op betaling aan zijn slachtoffer, in de Chipshol-affaire lijkt het er op dat de Haarlemse rechtbank bij voortduring zo wordt heringericht dat Schiphol niet anders kan dan winnen, eerder was daar al (de doofpot van) het OHRA-schandaal te Arnhem (het plaatselijke Hof zodanig bemenst door OHRA-advocaten dat gedupeerde verzekerden op minder dan tien vingers konden uitrekenen dat zij toch weer zouden verliezen) en nog veel meer. Ook in de academie zijn verontruste geluiden te horen, niet alleen van geleerde plaatsvervangers die de rillingen over het lijf lopen als zij eenmaal in aanraking komen met het productiegerichte cynisme dat kennelijk zelfs Hoven (en nog hoger?) heeft aangetast. Strafzaken met (meer dan) een luchtje droegen verder bij aan de kwade reuk waarin rechterlijke macht en OM zijn terechtgekomen. Vrij recent (om er maar enkele te noemen) waren daar de Puttense zaak (waarin al in eerste aanleg duidelijk had moeten zijn dat Dubois en Viets de daders niet konden zijn), de Schiedamse parkmoord en de zaak van Lucia de B. In al die zaken leken officieren en rechters van feiten en bewijs niet al te veel notie te hebben (voor zover zij al te goeder trouw waren, hetgeen in meer dan een zaak zo langzamerhand wordt betwijfeld). (In zekere zin is hen dat ook niet in elk opzicht te verwijten. Opleiding in feitenkennis is en wordt aan rechters en andere juristen immers niet besteed. Dat is een ernstige misstand, en dat terwijl het overgrote merendeel van alle juridische conflicten te maken heeft met betwiste feiten, niet met betwist recht.) "Dat zijn maar stofjes in een ongelooflijk veel groter geheel" zal worden geantwoord: "In Nederland hebben wij honderdduizenden strafzaken per jaar, en nog veel meer andere zaken, volmaakte rechtspraak bestaat niet, overal gaat wel eens iets mis, dus waar gaat het eigenlijk over? Nederland kent ook volgens gezaghebbend onderzoek nog steeds een van de beste rechterlijke machten ter wereld. Aandacht in de media voor sporadische fouten ondermijnt alleen maar vertrouwen, en dat is gevaarlijk." Dat is het paard achter de wagen gespannen. Vertrouwen wordt niet in de eerste plaats ondermijnd door publieke kritiek, maar door de fouten zelf, en door de weigering die volmondig te erkennen. Anderzijds moet worden toegegeven dat burgers en instellingen er nog steeds op vertrouwen dat officieren van justitie en rechters niet al te veel fouten maken. Ook al zegt elke advocaat van zo'n beetje elke zaak: je weet maar nooit, toch kan er inderdaad nog steeds van worden uitgegaan dat rechterlijke uitspraken in Nederland blijven binnen redelijke marges van recht en rechtvaardigheid. Wat dat aangaat doet de beeldvorming de werkelijkheid van de rechtspraak inderdaad te kort en kan te veel publieke kritiek gevaarlijk zijn. Publieke kritiek zou pas werkelijk overbodig zijn als OM en rechterlijke macht gemaakte fouten rap, ruiterlijk en royaal zouden erkennen, repareren en restitueren. En als ernstig zou worden geprobeerd om vergelijkbare misstanden voortaan te voorkomen. En dit zijn nu precies de punten waarop OM en rechterlijke macht aantoonbaar wèl ernstig en stelselmatig in gebreke blijven. Kritiek daarop kan nog lang niet verstommen. Het patroon is bekend: ontkennen, afschuiven, bagatelliseren ("overal worden fouten gemaakt"), opzet ontkennen (bijvoorbeeld de baas van het OM over het fatale geknoei in de Amsterdamse Hells Angels-zaak), en uiteindelijk zwijgen in alle talen. In ieder geval worden verantwoordelijken binnen het apparaat nimmer aangepakt, laat staan dat misstanden worden teruggedraaid dan wel dat slachtoffers daarvan ruimhartige schadevergoeding krijgen. Liegende en bedriegende officieren van justitie die zodoende onschuldigen langdurig laten opsluiten worden volstrekt ongemoeid gelaten en indien mogelijk bevorderd. Straf is en blijft toch iets voor minder "netjes" pratende (of praatjes makende) mensen van buiten het apparaat. Hervorming van dat zelfde apparaat is al helemaal uit den boze. Het allermooiste is nog dat het OM wél een eigen televisieprogramma begint, "om een evenwichtiger beeld te geven dan in de media naar voren komt". Het wordt echt een bedrijf: fouten doen er niet toe, als je maar goed overkomt. Public relations first, zolang het product maar "verkoopt" doet de kwaliteit er van minder toe. Dergelijk narcistisch ontwijkgedrag, kennelijk gedreven door angst voor gezichtsverlies, is niet alleen contraproductief, maar (mede daarom) een veel ernstiger aantasting van publiek vertrouwen in justitie en rechterlijke macht dan fouten als zodanig. Want wat ziet het publiek? Justitie en rechterlijke macht worden geacht om fouten af te rekenen, bijvoorbeeld door schuldigen te straffen. Maar als die schuldigen zich binnen het apparaat bevinden, (waren en) zijn zij zelf immuun voor recht en rechtvaardigheid. Gewone mensen en instellingen kunnen strafrechtelijke en andere aansprakelijkheid niet uit de weg gaan door te beweren dat zij geen schuld hadden, zelfs niet als dat blijkt te kloppen. Waarom de rechterlijke macht dan wél? Wie bewaakt de bewakers? Kennelijk niemand. Tja, gewone mensen hebben toch ook moeite met het bekennen van aansprakelijkheid en schuld? Die liegen en bedriegen toch ook als dat lijkt te helpen om hen zelf uit de wind te houden? Zal hierop te horen zijn. Ongetwijfeld, maar dat is op zich al kwalijk genoeg en maakt het gedrag van OM en rechterlijke macht er niet beter op. Die bestaan kennelijk voor een te groot deel uit diezelfde te gewone mensen. Dat wijst op een ander probleem: hoe OM en rechterlijke macht te bemensen met de juridische ën morele elite? Veel wijst er op dat het daarmee niet helemaal goed gaat. Trekt het apparaat de verkeerde mensen aan, verdwijnt die elite naar elders? Moet er beter worden betaald? Misschien is het toch meer een kwestie van betere en strenge selectie, en vooral: van bredere en betere opleiding, niet alleen in meer feitenkennis maar met name ook in de moraal van het ambt. Het gaat niet om productie en public relations, het gaat om recht en rechtvaardigheid. Misschien moeten er gewoon weer wat minder, en betere, rechters komen, die werken met eenvoudiger procedures, waarin het weer in de eerste plaats gaat om verwerkelijking van materieel recht en rechtvaardigheid, in plaats van om werk- en statusverschaffing in het besloten gezelschapsspel voor juristen. (Als het zo doorgaat, zal het met die status trouwens snel zijn afgelopen, hetgeen al die niet deugende officieren en rechters in ieder geval niet verdienen.) Die obsessie met procedures, ten ongunste van de eigenlijke zaak, is de zaak van Lucia de B. (en nu bijna ook haarzelf) fataal geworden. Intussen kan in die zaak niet alleen recht worden gedaan door de Hoge Raad, maar nu in de eerste plaats door de minister van justitie. Dat kan haar immers in vrijheid stellen (alle misplaatste Karman- en andere arresten over executieplichten ten spijt). Al die juristen mogen dan nog jaren "doorprocederen", ver weg van de eigenlijke werkelijkheid. Hoe dan ook, wij hebben en houden (hopelijk) een redelijk uitstekend gerechtelijk apparaat, maar publieke kritiek er op is nog lang niet overbodig (al rijst wel eens de vraag of er binnen dat apparaat ooit naar wordt geluisterd). - Volgende keer dan ook iets over nog een foute rechter, in de zaak van jawel, alweer: Lucia de B. De Taartvrouw, wie zou zij zijn? |
----- Original Message ----- From: j.ossewaarde To: p.van.soelen@planet.nl Sent: Wednesday, November 18, 2009 7:35 PM Subject: Fw: IP-doodzonde Schiphol 18.11.09 SVP doorsturen aan al je adressen.
INGELANDEN-POST Op de bres tegen de uitholling van het eigendomsrecht, te hoge lasten, grootschaligheid, misplaatst gebruik van de erfpachtswet, bureaucratie en frauderende overheden
Boekbspreking Doodzonde tegen de rechtstaat II
Minister Eurlings In hoeverre is deze CDA minister te vertrouwen als het gaat om zijn mededelingen over de verontrustende kastjes in Uw auto waarmee kan worden nagegaan waar U geweest bent en hoe snel U hebt gereden. Wat zijn de ontkenningen en beweringen van hem waard?. Wij lazen met belangstelling wat de heer Poot daarover in zijn boek "Doodzonde tegen de rechtstaat", allemaal zegt. Ook wat andere bekende advocaten over de ervaringen van de heer Poot zeggen. Het verontrustende daarvan is dat hetgeen Chipshol in onze “quasi rechtsstaat meemaakt helaas niet op zichzelf staat. Er is dus veel meer aan de hand en met het door Minister Eurlings en D’66 gepropageerde kastje waarschijnlijk ook. Eurlings en Pechthold zijn beiden voorstander van een “veel te machtige EU. Wij lazen, ook voor U: pag 232 e.v. Nieuwe bezems vegen goed en de heer Eurlings liet de commissie Vriesman het z.g. Crol- rapport maken over het reilen en zeilen van het staatsbedrijf Schiphol, echter kennelijk met de opdracht niets te vermelden over het Groenenbergterrein. Desondanks stonden de bevindingen van de commissie de heer Eurlings niet aan en ook de opvolger van de heer Cerfontaine, de heer Nijhuis bleek er niet van gecharmeerd. De presentatie van het rapport door de commissie Vriesman op 29 Januari 2009 maakte hij niet mee. Eurlings toonde zich een slecht verliezer en was zo woedend dat hij het waardevolle rapport in de prullenbak wierp hetgeen er op wijst dat deze jonge minister niet uit het goede Limburgse eikenhout is gesneden. Hij wil blijkbaar het conflict van Schiphol met Chipshol niet oplossen maar zelfs versterken om Chipshol uit te schakelen. Dat blijkt immers uit het tweede harde feit, de reservering van de overbodige tweede Kaagbaan , nota bene tot na 2020, terwijl dit uitstel al sinds 2003 twee keer is verlengd met drie jaar. (nu met 12 jaar, dus in totaal al bijna 20 jaar. Een tweede Kolderbaan na de mislukte Polderbaan. Het was boos opzet van Eurlings (hoeveel keren hebben wij na de Bijlmerramp al moeten spreken van boos opzet van Verkeer & Waterstaat? red) Van de economische gevolgen, een stilstand van de verdere ontwikkeling van Schiphol-Rijk, van de vertraging van de ontwikkeling der noodzakelijke werkgelegenheid trekt deze minister zich niets aan. Evenmin heeft hij kennelijk geen boodschap aan Rijsenhout met haar bewoners en beleggers. Dat vind ik een tweede bewijs van boos opzet, minachting voor de omwonenden van Schiphol en een gebrek aan sociaal gevoel., aldus de door de door zeer velen hoog geachte Heer Poot. Wij schreven het al eerder de jonge heer Eurlings is een doodgewone snotneuzerige praatjesmaker waarmee zijn partij geen eer inlegt. De volgende keer hopen wij het te hebben over een andere CDA minister die volgens de heer Poot en ons voor een parlementaire commissie over Schiphol behoort te verschijnen. Wat moet er volgens U gebeuren om onze rechtsstaat en onze veiligheid weer enigszins te herstellen? De commissie Vriesman maakte een opmerking over de activiteiten van de luchthaven op gebieden die vreemd aan de luchtvaart zijn "handel in grond".Op 23 Januari 2008 sprak Eurlings met de Tweede Kamer over het Groenenbergterrein dat aanleiding was geweest voor spanningen tussen de Luchthaven Schiphol en Chipshol. Aan het eind van het debat zei de heer Eurlings, dat hij een onafhankelijke commissie zou laten adviseren over de relatie tussn luchthavens en de ruimtelijke en economische ontwikkeling in bredere zin en toekomstgericht. de Cie Vriesman werd op 13.6.08 ingesteld maar op 29 Januari 2009 kwamen de heren Nijhuis en Eurlings bij de presentatie van het rapport nietopdagen omdat zij de inhoud al wisten en de adviezen van de commissie hun niet aanstonden. Waarom? De cie was door Eurlings gevraagd niet te spreken over het Groenenbergterrein waarmee hij een snelle oplossing van het conflict verhinderde. De cie was blijkbaar voor Eurlings te onafhankelijk want zij zette ondanks dit verbod wel vraagtekens bij de positie en het handelen van de luchthaven. Dit is uiteraard een erkenning van hetgeen Chipshol altijd over de tegenwerking heeft gezegd.. Verder spreekt het rapport van de cie over de vele rollen van Schiphol die bijdragen aan fricties met de grootste particuliere grondeigenaar rond Schiphol hetgeen volgens de cie de gebiedsontwikkeling belemmert. De cie acht het een risico, dat tengevolge van de verschillende doelen de mainport doelstelling onvoldoende tot haar recht komt. Ook dreigt het gevaar dat de particuliere ontwikkelaars zich bedreigd gaan voelen hetgeen niet bevorderlijk is voor het onderling vertrouwen in de regio. De risico’s worden verder vergroot omdat de inkomsten van de luchthaven steeds meer komen uit niet luchthaven gebonden bedrijvigheden. In 2007 was nog maar 23% van het exploitatie resultaat afkomstig van de luchtvaart en 77% aan niet –luchtvaartbedrijvigheden waarvan nota bene 41% van Real Estate. In verband met de omstandigheid, dat de luchthaven Schiphol zich is gaan gedragen als een handelaar en speculant in grond is dat ten koste gegaan van haar aandacht voor haar positie als mainport in Europa. Schiphol is langzamerhand gaan afzakken naar een minder belangrijke luchthaven. Dubai heeft het anders gedaan. Door Chipshol niet zo dwars te zitten heeft men niet kunnen profiteren van haar grote ervaring en indrukwekkende kennis met gebiedsontwikkeling en sociale werkwijze waarbij de gemaakte winst ten goede aan het ontwikkelde gebied kwamen. Een rechtbank in een land dat ingewerkte rechters laat vervangen vlak voor een uitspraak om een staatsbedrijf geen schadevergoeding te laten betalen en bovendien een oneerlijke president van de rechtbank te Haarlem beloont met een bevordering naar de rechtbank in den Haag is fout bezig. Ook minister Eurlings die het bouwverbod op het Groenenbergterrein op liet heffen door de Provincie opdat Schiphol minder schadevergoeding zou behoeven te betalen en dan de reservering voor de 2de Kaagbaan verlengd zodat het Groenenbergterrein toch niet bebouwd kan worden is o.i. ten zeerste te laken. Het grootste dilemma voor de Nederl. kiezer is dat dit geval niet opzichzelf staat. Prof Bob Smalhout schreef het twee weken geleden al: wij hebben een criminele overheid. Die haar onwelgevallige burgers beschuldigt van criminaliteit terwijl zijzelf niet deugt. De rechter Westenberg werd betrapt op het onder druk zetten van de advocaat van journalist Micha Kat van het weekblad de Tijd hetgeen in een rechtsstaat een doodzonde is. Desalniettemin werd hij eervol ontslagen en kreeg hij vervroegd pensioen plus een bonus van E 75000.—van de president van de rechtbank in den Haag, de heer Bakker, voorheen president van de corrupte rechtbank te Haarlem waar hij zich schuldig had gemaakt aan de vervanging van in gewerkte rechters ten bate van de luchthaven Schiphol. Dit bedrag zou de burger terug moeten eisen. Hoe lang lezer, laat u dit nog toe? Totdat uzelf aan de beurt bent? Slaat daarom de handen ineen om een betere rechtstaat te verkrijgen. Laat de Heer Poot dat niet allemaal alleen doen. Geef deze email daarom door aan kennissen . Het verbeteren van de rechtsstaat moet niet aan advocaten worden over gelaten, want dat is een zaak van de gewone burger die recht wil hebben op vrijheid en veiligheid en een gezonde nachtrust. Schiphol is namelijk ook een zaak die alle Nederlanders aangaat. Schiphol had niet meer dan twee paralelle startbanen behoeven te hebben en niet acht wat het CDA en de Schiphol directie willen. Tengevolge van het slechte beleid van het staatsbedrijf is ook de werkgelegenheid daar in gevaar.De poltiek had al in 1995 naar de heer Poot moeten luisteren toen hij tegen de aanleg van de Kolderbaan waarschuwde.
Drs. Jan Poot van Chipshol aan de Hoge Raad der Nederlanden dhr. J.W. Fokkens
|
Rubrieken SDN
Netwerk van juristen
Homepage drs. Burhoven Jaspers
Criteria voor de Integriteit van de Rechterlijke macht
Recht op toegang tot de rechter moet in Europese grondwet
Juristen van het Ministerie van Financiën, Staatsalmanak 2000
Juristen van het Ministerie van Algemene Zaken, uit de Staatsalmanak 2000
Antecedentenregister van juristen om mogelijke belangenverstrengeling te ontwaren
Met Recht Rot, zo denkt drs. N.C. Burhoven Jaspers over ons zogenaamde rechtssyteem
Het curriculum vitae en ervarngen van drs. Burhoven Jaspers MBA
Derde brief van drs. Burhoven Jaspers aan Minister-president Wim Kok
Open brief aan minister-president Kok Mijn curriculum vitae
Geconstateerde rechtsweigering ter protectie van de belangen van de minister van Financiën
Antecedentenregister van juristen om mogelijke belangenverstrengeling te ontwaren
Het Nederlandse rechter-plaatsvervangerschap is uniek in de wereld. Nergens is dat toegestaan
Sommige categorieën Nederlanders niet aan strafvervolging kunnen worden blootgesteld
Brief aan minister-president Balkenende betreffende de Drie van Arnhem
Een pittige brief aan de deken van de advocaten van Middelburg Mr. J.H. Brouwer
Lezing van oud-raadsheer dr. mr. Wicher Wedzinga over bananenrepubliek Nederland