Je moet er echt om huilen.

 

Yvonne

 

Vandaag zijn wij voor de zoveelste keer in 2 jaar tijd bij de kinderrechter geweest. Onze zoon met taal spraakachterstand is onderweg naar diagnostisch en behandelcentrum in Amersfoort, door zijn taxichauffeur, seksueel misbruikt. Iedereen gaf de noodzaak aan om aangifte te doen. AMK maatschappelijk werkster Els van Beek, Utrecht, heeft ouders thuis bedreigd als ouders aangifte zouden doen, dan zou het ze bezuren.

Toen ouders in juli/aug. 2007 twee keer aangifte op het politiebureau wilden doen, weigerden rechercheurs zedenpolitie Soest proces-verbaal op te maken. Tijdens belangrijke verklaringen van ouders werd memorecorder uitgezet, om de verklaringen te beïnvloeden.

Op 13 sept. 2007, kwam zoontje thuis met pijn in de buik en vreselijke rode kring rond zijn anus. Hij liet zien hoe hij op school in Amersfoort op zijn knietjes moest zitten.

Moeder belde politie, zedenpolitie Soest en AMK bereikbaarheidsdienst te Amsterdam. Deze kwamen niet opdagen, terwijl zij verplicht zijn om te komen, bij een melding. Hierdoor werden ouders en kind een proces-verbaal onthouden. Politiechef Dave Jansen belde van huis met de mededeling, ik ben thuis aan het eten en zal het morgen doorgeven. Daarna nooit meer wat van vernomen.

Op 5 febr. 2008, komt onze zoon weer thuis met een rode kring om zijn anus, plus een prikplek in de onderbuik. Ditmaal gaat moeder naar de huisartsenpost te Ede, Gelderse vallei ziekenhuis. Huisarts stuurt moeder en kind door naar spoedeisende hulp. Daar komt kinderarts en coassistent ons zoontje onderzoeken. De kinderarts schrikt hier zo heftig van, dat hij gelijk foto's en een verslag van ons zoontje maakt. Moeder vraagt of ze een bloed- en DNA-onderzoek doen. Kinderarts zegt wat ze in hebben gespoten is al uitgewerkt na zoveel uur. Kinderarts vraagt of moeder wil blijven in het ziekenhuis. De volgende dag, zou DNA afgenomen worden, foto's opgestuurd en aangifte gedaan kunnen worden.

Als de kinderarts volgende dag aangifte wil doen zegt de zedenpolitie Soest, rechercheur Geertje Brand, u kunt wel stoppen met het zoeken naar bewijzen, want wij weten wel hoe het zit. Tot op heden is de ouders nooit medegedeeld hoe het dan zit. Ouders hebben om opheldering gevraagd bij politie en kinderarts, maar nooit gekregen wie verantwoordelijk was voor deze misdrijven. Verder heeft onze zoon de daders al aangegeven met naam, de plaats, waar en wat er gebeurd was op school 'Het Baken' te Veenendaal.

Op 12 febr. 2008, haalt de raad voor de kinderbescherming onze zoon op.

Op 13 februari 2008, haalt de kinderbescherming onze dochter op. Zonder onderzoek naar waarheidsbevinding en zonder uitleg en jurisprudentie, zonder aanklachten en juridische bijlagen.

Op 25 febr. 2008 tijdens de eerste rechtszaak, gebiedt de rechter een onderzoek naar wat er is gebeurd op 5 februari. Dit is op heden ten dage nog nooit gebeurd. Kinderen willen hun verhaal kwijt, maar mogen zich al drie jaar niet uiten. Dit is hen verboden.

Tijdens de rechtszaak zei de advocaat, dat ons zoontje een IQ van 50 had en niet verhoord kon worden, terwijl in alle schriftelijke stukken stond dat hij een IQ van 95 had. De rechter heeft dit allemaal doelbewust genegeerd. I.p.v. de daders op te pakken moesten de ouders een psychiatrisch onderzoek ondergaan.

Deze vragen hebben de ouders door een privépsychiater na laten kijken met zijn conclusie, dat de ouders schizofreen en een borderline aangepraat zouden worden, zodat de ouders labiel en uit de ouderlijke macht gezet konden worden. Terwijl op schriftelijke stukken staat, dat de ouders de kinderen absoluut niet misbruikt hebben. Tijdens de eerste rechtszaak heeft de kinderarts de foto's en doktersverslagen niet aan de ouders willen geven, dit om de rechtszaak negatief voor ouders te beïnvloeden.

In maart 2008, kregen ouders de foto's en verslagen pas. Te laat, want het leed was al geschied. Want als ouders bij de huidige rechtszaken nu de foto's en verslagen laten zien bij de rechter, worden deze genegeerd en zegt de rechter: "hiermee heb ik niks te maken en heb ik geen boodschap aan". Hoezo waarheidsbevinding in de rechtszaal? Daarom is alles achter gesloten deuren. Ouders mogen geen getuigen meenemen, zoals een raadslid of de privédetective.

Het is een schande zoals ouders en kinderen behandeld worden. Ouders en kinderen hebben nooit slachtoffer hulp of dergelijke gehad, alleen maar intimidaties en bedreigingen van de gezinsvoogd, van de William Schrikker Groep en de Raad van de Kinderbescherming.

Wij weten inmiddels drie jaar later dat er door het UMC illegaal en zonder ouders toestemming een stamcelonderzoek plaatsvond die bij wet verboden is; en ook dat er pedofiele taxichauffeurs zijn die ook werken voor derden en foto's maken van dit soort kinderen. Daarom worden dit soort chauffeurs altijd vrijgesproken. Herinnert u zich het downsyndroommeisje uit Zwolle nog? Het valt op, dat iedereen die zich verzet tegen pedofilie, genadeloos het hoofd wordt afgehakt. Bij ontdekking van dit soort smerige zaken liggen de draaiboeken van deze organisaties al klaar om ouders door de gehaktmolen van het familierecht te draaien.

Het is een van de smerigste vormen van rechtspraak, die zelfs nog erger is dan de tijd van Videla in Argentinië. Als je onschuldig bent en overtuigd bent om aangifte te doen, dan zitten er bij de zedenrecherche types om ouders onderuit te halen.

Ouders hebben getracht de media te vragen, zoals kranten, omroepen en regio-tv, ze worden allemaal teruggefloten. Hoezo persvrijheid! Ons kind werd seksueel misbruikt, misbruikt voor medische experimenten, met ontkenning van rechters dat ons zoontje is misbruikt en onwettig weggehaald bij de ouders. Een grotere vorm van kindermisbruik is niet denkbaar. Zelfs rechters hebben ouders verboden om een kinderadvocaat voor de kinderen te nemen.

Onze kinderen zijn bij een pleeggezin ondergebracht en de ouders mogen kinderen 1 uur in de maand maar zien. Pleegouders hebben vandaag gezegd bij de rechter dat de ouders onschuldig zijn.

De rechter luistert hier niet naar. Bureau Jeugdzorg schrijft in rapporten, zonder ouders ooit maar gezien of gesproken te hebben, dat de ouders waanideeën hebben. De directeur van het crisishuis, waar de kinderen eerst waren, heeft gezegd dat ons zoontje wel is misbruikt, maar niet zo vaak als de ouders dachten. Hij zal er niet zoveel van gemerkt hebben, want hij is verdoofd geweest, ouders moesten niet zo moeilijk doen. Dit is voor ouders erg opbeurend.

Pleegouders hebben ook aangegeven bij de rechter wie het wel hebben gedaan. De rechter reageert niet.

Kinderen mogen geen contact met familie en ouders hebben, zodat de waarheid nooit naar buiten komt, anders ging er geen kind meer in een taxibusje of naar een speciaal onderwijs. Na alles waar ouders en onze kinderen, die hun verhaal niet kwijt kunnen, erg veel behoefte aan hebben is waarheidsbevinding. Wij kunnen als familie de afgelopen jaren vaststellen, dat dit land door en door corrupt is; en het ergste is nog wel, dat je van niemand in dit land enige steun krijgt.

Thomassen - 28-07-’10 23:35

 

Geachte heer en mevrouw Thomassen,

Allereerst wil ik u zeggen dat het heel erg verstandig is van u en moedig om uw vreselijke verhaal hier neer te zetten. Ten tweede - en dat heb ik niet meer gedaan sinds mijn ouders zijn overleden - heb ik gehuild om het onrecht u aangedaan en gehuild om uw arme jongen die dit heeft moeten meemaken en mee moet dragen. Ik vind het verschrikkelijk.

Ik wil nu uw verhaal doorgeven aan Rob Brockhus van de Sociale Databank Nederland, index1024.html.

Dhr Brockus beschrijft op zijn site de misstanden die zich in de bananenrepubliek en zwaar gecorrumpeerd Nederland voordoen.

Ik wens u alle goeds en sterkte toe.

Yolande Yolande - 29-07-’10 01:48