Enquêtedag 28 januari 1999

C.O. Boer
(vrijwillige brandweer)

Geboren: 22-10-1955

De heer Boer - belastingambtenaar - was lid van de vrijwillige brandweer. Nadat hij door de afzetting was toegelaten begon hij met zijn werk van blussen en reddingswerkzaamheden. Hij moest onder de betonplaten zoeken naar eventuele slachtoffers. Hij droeg bij zijn werk een oranje helm zodat hij herkenbaar was.

Het Sigma-team was volgens hem gekleed in een wit pak met een rood kruis op de rug en met gele en witte helmen op. Van de Schiphol-brandweer vermoedde hij dat zij in donder tenue met een blauwe helm op rondliepen. Hij zag op maandagochtend tussen 10.00 en 10.30 dat mannen met bijzondere witte pakken op de rampplek rondliepen. Iemand met een rood pak beval, dat de hulpverleners weg moesten gaan, en anders zouden ze achter het hek worden gezet. De man ik het rood riep in het Engels "Yes, yes!" tegen de mannen in het bijzondere wit. Die mannen hebben iets meegenomen, waarover een doek was gehangen was, zodat men niet kon zien wat er werd weggedragen.

Na enkele weken werd hij wat ziekelijk, kreeg blaren op de voeten, en ging steeds meer hoesten. November 1992 kreeg hij steeds meer last met de longen. En via de bedrijfsarts werd het medicijn Bekotine aangeraden, waardoor de klachten wat afnamen. Stoppen met het gebruik van het middel had tot resultaat dat de klachten weer terugkwamen. 's-Morgens werd hij wakker met een rochelende hoestbui met het ophoesten van een uitscheiding.

Hij legt nu de relatie tussen de Bijlmerramp en zijn longproblemen. Door iemand van Airo-ground werd hij geïnformeerd dat er munitie aan boord was geweest van het vliegtuig. Het ter sprake brengen van de aanwezigheid van uranium verbaasde hem, en bij nader onderzoek bleek hij een flinke hoeveelheid uranium in zijn lijf te hebben. Paul Eenigen van de RLD probeerde hem echter gerust te stellen, want volgens hem hadden er slaghoedjes met kwik in de lading gezeten. Aan een zekere Vincent Dekker heeft hij dat gemeld, maar die ontkende dat ooit vermeld te hebben. Het boek van Dekker "Going down, going down" gaf daarover geen uitsluitsel. Hij heeft dat gemeld aan minister Maij-Weggen en later aan minister Jorritsma. Altijd was er een RLD-man aanwezig, en de antwoorden stelden steeds niets voor.

Inmiddels kent hij veel mensen van de professionele en de vrijwillige brandweer met klachten. Keuringen van de brandweerlieden is in jaren al niet gebeurd. Nadat hij in het NOS-journaal de brandweercommandant Ernst en de heer Kuiper, betichtten hem van opruierij onder de collega's met zijn uitlatingen op tv. Hij melde dat er uranium in zijn lichaam was aangetroffen, maar oproerkraaiers als hij moest voor de rechter worden gesleept om die uiting dat hij uranium in zijn lijf had terug te nemen. Vrakking gaf niet thuis om hem wegens smaad aan te pakken. waarna hij het er maarbij heeft laten zitten. Hij zou willen de heer Ernst zijn excuses zou aanbieden omdat de zieke mensen klagen over dat wat zij als gevolg van de hulpverlening bij de vliegtuigramp hebben opgelopen. Ook het AMC-onderzoek mankeerde van alles. Hij kon zijn klachten niet kwijt op de enquête formulieren die werden toegestuurd. Hij vindt dat hij als zieke gewoon onmiddellijk geholpen moet worden en dat hij niet wil wachten totdat hij niet meer te genezen is. Hij vond het onacceptabel dat hij naar Californië moet voor bloedonderzoek. Het van het kastje van de muur sturen was hij zat.

De overheid heeft hele grote stelen laten vallen en zij vertrouwen in de overheid is geheel weg . Men laat je gewoon in de stront zakken en dat doet zeer wanneer je ziek voelt. Vooral omdat zes jaar na dato de mensen voor het eerst met elkaar tot de herkenning kwamen dat zij hetzelfde hadden. De herkenning van dezelfde klachten gaf weer wat moed, omdat je niet alleen was. Ik wens een gedegen lichamelijk onderzoek, en meen het recht daarop te hebben.

Als uitsmijter vroeg aan via de commissie aan mevrouw Borst (minister van Volksgezondheid) een paar nieuwe schoenen, omdat hij elke twee maanden nieuwe nodig had.

Opmerking:

Volgens Carel hadden de mannen van het Sigma Team gele Helmen. Het Sigma-team heeft alleen oranje helmen en heb ik (Ed Steur) gezien op AT5. Volgens Evert Wallenberg, op de radiotape vastgelegd, hadden de mannen in witte pakken aluminiumkleurige pakken aan en schitterden ze in het avondlicht met een gesloten helm.