De Kredietcrisis was in 1996 al in de maak, waarschuwingen ten spijt! Rente betalen over bijgedrukt geld van DNB?


Geldpolitiek . . Kamerzetel . . Klokkenluiders <===> SDN . . Crisisdebat . . Anja vd Brug

Commentaar op de presentatie van Tweede Kamerlid Blok (VVD) van de flat-tax

Op 23 april was Tweede Kamerlid S.A. Blok van de VVD op uitnodiging aanwezig op de jaarvergadering van de vereniging Basisinkomen in Utrecht aan de Nieuwegracht 27. Hij hield een rede over de zogenaamde "flat-tax" die als vereenvoudiging van het belastingstelsel wordt gepropageerd door de VVD.

De heer Blok maakte duidelijk, dat bij invoering van de flat-tax (een enkelvoudig belastingtarief ter vervanging van alle andere belastingen) met name de middengroepen er op achteruit zouden kunnen gaan. Hij dacht dat daarvoor wel passende reparatiemaatregelen de negatieve effecten zouden compenseren.

Vreemd genoeg had hij nauwelijks aandacht voor de koopkrachteffecten voor de mensen op het laagste minimum (zie de beschamende video over voedselbanken). Hij vermoedde tussen neus en lippen door dat reparatie (achteraf) voldoende zou zijn. Over de effecten voor de hoge inkomens zei hij evenwel niets. Na zijn referaat over deze flat-tax ging deze over in discussie met de 14 deelnemers aan de vergadering.

Hierbij werd nadrukkelijk ingegaan op de combinatie met een basisinkomen die mensen op het niveau van de bijstand een mogelijkheid kan geven om met werken er iets bij te kunnen verdienen en zo aan de deurwaarder te ontkomen. Die optie zag de heer Blok eigenlijk niet zo zitten, omdat wanneer mensen in staat zouden zijn om met een laag inkomen toch te kunnen kiezen om minder beschikbaar te zijn voor de arbeidsmarkt, zij dan volgens hem thuis zouden blijven zitten.

Die vrijheid (ondanks de 'V' van Vrijheid in de naam van de VVD), was toch niet bedoeld voor de mensen die aangewezen zijn op een arbeidsafhankelijk inkomen of een uitkering. Anders gezegd, de VVD-vrijheid is eigenlijk alleen voorbehouden aan die personen die de vrijheid kunnen betalen of financieren. De bron van inkomsten, arbeidsloos of niet, speelt voor de VVD geen rol, behalve wanneer die een ander betreft, want dan is beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt prioriteit nummer een.

Bij de opmerking, dat Nederlanders geen asperges willen steken maar de Polen en Bulgaren juist wel, kwam helder naar voren dat Nederlanders er niets mee opschieten om te gaan werken, terwijl de Polen en andere Oost-Europeanen goudgeld verdienen in termen van koopkracht om er van te leven. Met een enkele maand werken op de aspergevelden kunnen de Polen een inkomen verdienen om er een half jaar van te kunnen leven, zonder te werken wel te verstaan. De heer Blok erkende met name dat Nederlanders er niets mee opschieten om te gaan werken, maar op een zodanige toon dat daaruit alleen maar een verwijt was af te leiden. Zo van: ze verdommen het om een poot uit te steken !!

Die reactie geeft aan hoe ver kamerleden kunnen afstaan van de werkelijkheid, met name met hun inkomen van ca. € 7500 bruto per maand. Dan heb je geen flauw idee wat het betekent om met 985 euro per maand (gezin) te moeten rondkomen, waarvan alle vaste lasten nog af moeten en er hooguit 153 euro overblijft om vrij te besteden voor eten, kleding, telefoon, reizen, solliciteren, enz. Het is typisch voor veelverdieners om de armoede te bagatelliseren. De discussie over de topsalarissen van 820.000 euro en meer per jaar (bijna 2 miljoen oude guldens) geeft aan dat we als gemeenschap op het verkeerde spoor zitten. Excessen in het buitenland zijn geen maat voor sociale cohesie in Nederland, maar het is wel opvallend dat VVD'ers daarmee geen moeite hebben, net zo min als met het verlagen van het minimumloon en de uitkeringen. Dit alles gericht op het rendement van de multinationale ondernemingen (zie 'Der Spiegel' wird auch in Holland gelesen. Das Armageddon kommt !!

De opmerking dat de totale productie van alles wat we in de winkel kunnen kopen, dat allemaal gemaakt kan worden door hooguit 20% van de werkende (wereld) bevolking. Dan blijkt dat de overige 80% bestaat uit banen die met diensten, bestuur, overheid, controle, leger en politiek te maken hebben. In feite zijn dat afgeleide banen die de werkelijk productieve banen afromen. Daar is overigens niets mis mee, omdat de productie verdeeld en afgezet moet worden aan eindverbruikers. De vraag is alleen: wie krijgt hoeveel, iets, of niets?

Om de werkgelegenheid een flinke impuls te geven bevestigde het VVD Tweede kamerlid S.A. Blok mijn initiatief om bijvoorbeeld de € 15 miljard aan corporatievermogen bij de woningbouwverenigingen met een activeringsbelasting aan hun taak te herinneren en tot uitvoering te laten komen. Namelijk met die € 15 miljard woningen te bouwen voor woningzoekenden en werkgelegenheid te creëren voor de bouwers en de bedrijfkolommen daarachter. Kortom, een economische impuls van ca. 45 miljard euro aan bruto werkgelegenheid met deze vermijdbare belastingstok achter de deur. Daarmee worden tevens 25 miljard euro aan inkomsten voor de fiscus gegenereerd. Alle seinen staan dan op groen.

Ik viel bijna van m'n stoel toen ik deze VVD'er echt zag pleiten voor het invoeren van een activeringsbelasting op inert corporatief kapitaal. Werkelijk een klein wereldwonder, waarvoor mijn compliment. Alleen moet de heer Blok dat nog even in het parlement aan de orde stellen en wijzen op de fantastische resultaten die van deze anti-kapitalistische maatregel uitgaan, ten gunste van de staatskas, van de werkgelegenheid, de woonsituatie voor honderdduizenden en met een plafond aan de opgeblazen huizenprijzen. Dat standpunt van Tweede Kamerlid S.A. Blok is werkelijk een standbeeld op het Haagse Binnenhof waard.

R.M. Brockhus

Huizen, 24 april 2005


Geachte prof. Emmer,
Universiteit Leiden

Met belangstelling zag ik uw commentaar in Buitenhof.

Ik wil u mijn commentaar op het bezoek van Tweede Kamerlid S.A. Blok (VVD) aan de Vereniging Basis Inkomen te Utrecht niet onthouden op: basisinkomen-blok.htm en ook mijn ervaring met minister De Geus op: www.sdnl.nl/cda-de-geus.htm . Verder geef ik u enkele links die daarop betrekking hebben. Beschaving is iets dat rekening houdt met de inkomenspositie van de laagstbetaalden, danwel uitkeringsontvangers; nog daar gelaten de wijze waarop wij met migratiestromen omgaan.

Dat de uitbreiding van Europa nog veel gedonder zal opleveren is duidelijk. Zie de aansluiting van de DDR aan West-Duitsland. Zoals u zei, pas wanneer de lonen en prijzen in het Oosten tenderen naar die bij ons, dan zal de migratiestroom vanzelf ophouden. Dat is correct, maar ondertussen zitten wij met 20 tot 30 jaar lang sociaal gedonder, omdat andere effecten de positie van met name de economisch (= niet sociaal) zwakkere en de vergrijzing onnodig een grote aanslag gaan plegen op het welzijn- en welvaartsniveau van minstens 30 procent van de Europese bevolking. De koopkrachtverschillen in euro's zijn zo groot dat nog heel lang grote druk op de lonen en uitkeringen zal blijven bestaan. Vooral wanneer die kortzichtige drieprocentnorm van het Verdrag van Maastricht wordt gehandhaafd. Het aflossen van de staatsschuld is sowieso een onwenselijke zaak, zoals blijkt uit een aantal bijdragen van enkele mensen op de website van de SDN. ( www.sdnl.nl/geld.htm )

De grote uitdaging aan de politiek is om die sociale ellende te voorkomen. Dat kan wanneer een Europese wet wordt aangenomen die een (regionaal) basisinkomen voor alle ingezetenen garandeert, op een zodanig niveau dat van onvrijwillige werkloosheid net geen sprake is. Elke andere onevenwichtigheid in vraag en aanbod van arbeid zal de maatschappelijke verhoudingen verstoren en repressie en uitbuiting uitlokken; of die nu komt van de zijde van de overheid, of van het (grote) bedrijfsleven. Ik wijs u op een artikel in "Der Spiegel" van 1996 waarin de 40-30-30-maatschappij werd voorspeld en de reële productie door ca. 20% van de werkende bevolking kan worden geproduceerd. ( zie: www.sdnl.nl/markt-1n.htm )

Het klemt des te meer dat in de media de stigmatisering van de niet (nog niet of niet meer) werkenden wordt tegengegaan met goede voorlichting over de functie van werk in productief, cultureel, verzorgend, milieu en recreatief opzicht. Het kiezen tussen een productieve, culturele of passieve levensloop moet om een stabiele maatschappij te verkrijgen een wenselijke optie zijn. Het door de Vereniging Basis Inkomen (VBI), de Stichting Grondvest en de Stichting Bellamy voorgestelde Algemene Wet Inkomensvoorziening, kan een goede oplossing zijn om sociale spanningen en verpaupering te voorkomen.

Met vriendelijke groet,

R.M. Brockhus
Westkade 227
1273 RJ Huizen
Tel.: 035-5244141
Fax.: 035-5244142
Mail: sdn@wxs.nl
Web : www.sdnl.nl

C.c. De redactie van Buitenhof

Wij kunnen u de informatie over armoede niet onthouden !!