Polderdeling Door Jan Cleton Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is het besteedbaar inkomen van huishoudens met een uitkering in twintig jaar met 23 procent gekelderd. Het CBS vergeleek de inkomsten van 1997 met die van 1977. De schade is echter nog veel groter, want in de laatste jaren van die periode was het al gebruik geworden de gemeenteheffingen niet meer in de loonontwikkelingsproblematiek mee te laten tellen, daarnaast waren er nog andere 'wettelijk gerechtvaardigde' uitzonderingen. In diezelfde twintig jaar zouden de werkenden er 2 procent op vooruit zijn gegaan en de gepensioneerden zelfs 11 procent. Nu is het zo dat er ook wel enkele uitkeringsgerechtigden zijn met een redelijk inkomen, maar bij de werkenden en gepensioneerden worden ook alle hogere inkomens meegeteld, dus geeft het gemiddelde cijfer altijd een verdraaid beeld te zien. In werkelijkheid zijn de lonen voor de meeste werknemers minder gestegen. De invloed die dergelijke ongenuanceerde berichten van het onderzoeksinstituut heeft laat zich raden: de gepensioneerden hebben geen klagen en de werkende zijn er toch maar op vooruitgegaan. Erkennen dat de uitkeringsgerechtigden er op achteruitgegaan zijn, daaraan valt niet meer te ontkomen, maar vertellen welke mechanismen daaraan ten grondslag liggen is iets waar de burgerlijke media zich niet, en de vakbonden zich amper, aan wagen. Hoe zit het bijvoorbeeld met de koppeling van lonen en uitkeringen? Al vele jaren laten vakbonden zich chanteren om de looneisen te matigen, omdat anders de koppeling tussen lonen en uitkeringen in gevaar zou komen. Dat is trouwens het enige dat de vakbonden voor uitkeringsgerechtigden doen, naast een aangepaste contributie voor het lidmaatschap en wat praatgroepen. Zij laten de werkenden betalen voor een solidariteitsidee dat in werkelijkheid niet blijkt te bestaan en slechts vruchten afwerpt voor ondernemers. En hoe zit het met die gepensioneerden? Zijn dat de mensen die de 65-jarige leeftijd bereikt hebben? Nee, dat zijn degenen die een pensioen krijgen vanuit de oude eindloonregeling. Uitgesteld loon, waar zij gedurende hun arbeidzaam leven loon voor ingeleverd hebben. Diegenen die uitsluitend van een AOW'tje - waar de meeste ook vele jaren premie voor betaald hebben - moeten rondkomen, omdat zij om welke reden dan ook niet in staat waren een pensioen op te bouwen, zijn er zeker niet op vooruitgegaan. En hoe zit het met die werkenden die er 2 procent in twintig jaar op zouden zijn vooruitgegaan? Is het niet zo dat zij alleen al qua pensioenvoorziening, die langzaam maar zeker omgebouwd werd en wordt naar een middenloonregeling - oftewel pensioen dat niet meer waardevast is, maar een gemiddelde van het loon, berekend over de periode waarin premie betaald is - er enorm op achteruitgegaan zijn? Men beseft het schijnbaar niet, maar het is de grootste diefstal aller tijden! (Deze was diefstal nog veel groter, red.) Waar blijft dan die twee procent loonstijging over twintig jaar? Waarom geeft het CBS geen cijfers over die andere groep, de profiteurs van andermans arbeid? Omdat deze gegevens duidelijkheid zouden verschaffen over de werkelijke verhoudingen qua gerechtvaardigd inkomen, en tegelijkertijd inzicht zouden geven in de werkelijke sociale verhoudingen binnen het poldermodel, in de werkelijke verhoudingen tussen de arbeid die voor vooruitgang zorgt en de profiteurs die gebruikmaken van andermans arbeid. Inzicht in de werkelijke functie van het poldermodel toont glashard aan wat er echt gebeurt: de toegenomen productiviteit vloeit vooral naar de winsten. De werkers die aan de bron staan van die toegenomen productiviteit worden met een fooi naar huis gestuurd en de uitkeringsgerechtigden worden nog meer en grover uitgeknepen. Ontleend aan de site van de NCPN