Voedselbank . . Kamerzetel 151 . . Klokkenluiders <===> SDN . . Crisisdebat . . AOW . . Jeugdzorg

In Nederland is een onderklasse van 'werkende armen' ontstaan

14 januari 2005 Aantal armen met baan neemt fors toe Van onze verslaggever Gijs Herderscheê BREUKELEN - In Nederland is een onderklasse van 'werkende armen' ontstaan. Het aantal huishoudens met een baan dat langdurig een inkomen rond het minimum heeft, is sinds 1990 verdubbeld tot 250 duizend. Het betreft vooral zelfstandigen, allochtonen en alleenstaande vrouwen met kinderen. Dit zegt Leo van Geest, directeur van het economisch onderzoeksbureau Nyfer. Het bureau onderzocht de armoede onder werkenden aan de hand van gegevens uit een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek. [10:39:52] E.I. M. steur zegt: De opkomst van de werkende, arme onderklasse in Nederland is opmerkelijk. Jarenlang werden working poor als een Amerikaans verschijnsel beschouwd. Mensen houden met slecht betaalde baantjes het hoofd net boven water. Ook onder zelfstandigen groeit de groep werkende armen in Nederland. Het Economisch Instituut voor het Midden- en Kleinbedrijf ziet een sterke stijging van het aantal arme zelfstandigen. In 1989 leefden 40 duizend winkeliers, boeren en andere kleine ondernemers onder de armoedegrens. In 2000 waren dat er al 48 duizend. Deze armoedegrens - 'het beleidsmatig minimum', vastgesteld door het ministerie van Sociale Zaken - ligt op een jaarinkomen van 7000 euro bruto voor een alleenstaande. Voor een echtpaar met kinderen is dat 14 duizend euro, exclusief kinderbijslag. Volgens Nyfer verkeerden er in 1990 nog 131 duizend huishoudens met loon op het 'beleidsmatig minimum'. In 2000 waren dat er 184 duizend. Van der Geest verwacht dat de stijging heeft doorgezet. 'Dat betekent dat nu zeker 225 duizend huishoudens het doen met een minimaal inkomen uit werk', zegt Van der Geest. Ook gescheiden vrouwen lopen het risico arm te blijven, ondanks een baan. Kinderloze paren zijn bijna nooit werkend arm, net zo min als weduwen, weduwnaars, ouderen en gescheiden mannen. In de jaren negentig stimuleerde het kabinet dat uitkeringsgerechtigden gingen werken. De verwachting was dat werk altijd zou lonen, en dat werkenden zouden doorgroeien naar een beter inkomen. Werk werd ook als middel gezien tegen sociaal isolement. Dat blijkt uit een brief van staatssecretaris Van Hoof (Sociale Zaken) aan de Tweede Kamer. De nieuwe bijstandswet die begin vorig jaar werd ingevoerd, lijkt een licht positief effect te hebben. In 2002 en 2003 leidde gemiddeld 16 procent van de reïntegratiecursussen naar een baan, in 2004 was dat ruim 20 procent. Het zijn de cijfers van de grootste dertig Nederlandse gemeenten. Middelgrote en kleine gemeenten doen het over het algemeen slechter. De grootste dertig gemeenten telden eind 2003 zo'n 210 duizend bijstandsgerechtigden. De nieuwe bijstandswet regelt dat gemeenten sinds 2004 financieel verantwoordelijk zijn voor de bijstand. Dat betekent winst bij elke uitkering minder, en verlies als het aantal uitkeringsgerechtigden hoger uitpakt. Van Hoof maakt zich nog weinig zorgen over de cijfers. 'De economische situatie is een belangrijk deel van het probleem', stelt zijn woordvoerder. Bovendien gaat het volgens het ministerie goed met de fraudebestrijding. Ook gemeenten noemen de conjunctuur als belangrijkste oorzaak van het achterblijven van de reïntegratieprestaties. Door het economisch tij vinden mensen moeilijker een baan. Ook de rijksbezuinigingen op gesubsidieerd werk maken dat bijstandsgerechtigden moeilijker een baan bemachtigen. Volgens het ministerie gaat het met het aantal bijstandsgerechtigden de goede kant op. Voorlopige cijfers wijzen uit dat in 2004 1,2 procent meer mensen in de bijstand zaten, maar het Centraal Planbureau (CPB) voorspelde een toename van 3,2 procent. Ach en wie gaat er toevallig naar de hoge school? Doekle Terpstra? Toeval? Universiteit Nyenrode heeft vanwege financiële problemen de helft van haar aandelen verkocht aan hogeschool In Holland voor een bedrag van 2,5 miljoen euro.... https://www.volkskrant.nl/service/contact/service/vk-online/today.html

11 november 2005 Armoede in Nederland groeit sterk Van onze verslaggever Jeroen Trommelen AMSTERDAM - De armoede in Nederland groeit sterk. Sinds 2001 zijn er honderdduizend huishoudens bijgekomen met een laag inkomen. In totaal heeft 10,5 procent van de Nederlandse huishoudens (680 duizend) in 2005 een laag inkomen. De onderzoekers die dit hebben berekend, beschouwen 850 euro netto per maand voor een alleenstaande en 1595 euro voor een gezin met twee kinderen als een laag inkomen. Dit stellen het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) in de Armoedemonitor 2005, die vandaag wordt gepubliceerd. Armoede treft steeds meer gezinnen met kinderen, blijkt uit de monitor. Een op de acht Nederlandse kinderen groeit op in een gezin met een laag inkomen. Het gaat in totaal om 430 duizend kinderen onder de 18 jaar. Niet-westerse allochtone Nederlanders hebben van oudsher vaker een laag inkomen dan andere Nederlanders. Hoewel de verschillen kleiner worden, is het aandeel lage inkomens bij Turken, Marokkanen en Antillianen nog steeds vier keer zo hoog. Veel zelfstandig werkende allochtonen, zoals kleine winkeliers, hebben een laag tot zeer laag inkomen. Stijgende werkloosheid speelt bij de toegenomen armoede een bescheiden rol, blijkt uit de cijfers. Want een toenemend aantal huishoudens met een laag inkomen werkt. Van de 64 duizend huishoudens met een laag inkomen die er tussen 2001 en 2003 zijn bijgekomen, behoren 47 duizend tot de nieuwe 'werkende armen'. Ongeveer een kwart miljoen huishoudens zit in een 'armoedeval'. In theorie is het voor hen minder interessant om (meer) te gaan werken, omdat ze dan minder compenserende maatregelen zoals huursubsidie krijgen. In de praktijk blijkt niet dat mensen hierdoor minder solliciteren, minder vaak betaald werk aanvaarden of hun arbeidsuren minder uitbreiden, aldus de onderzoekers. De financiële positie van ouderen in Nederland wordt gunstiger, constateert de Armoedemonitor. Onder 65-plussers zijn steeds minder huishoudens met een laag inkomen. In 2003 was hun aandeel gedaald tot 6 procent. Dat is eenderde minder dan bij de rest van de bevolking.

Wij kunnen u de informatie over armoede niet onthouden !!