Telefoon: 070 – 414 14 14

ANP Rijswijk
Verrijn Stuartlaan 7
2288 EK Rijswijk
Postbus 1
2501 AA Den Haag

Telefoon: 070 – 414 14 14

Aan Johan Groeneveld, adjunct-hoofdredacteur van het Algemeen Nederlands Persbureau.

Meneer Groeneveld, ik ben echt heel pissig. Hierbij teken ik protest aan tegen uw claim m.b.t de in uw schrijven gepleegde schendingen van auteursrecht.  Ik wijs die categorisch af en laat de beslissing over aan de rechter. Om portokosten te besparen zend ik u deze afwijzing mijnerzijds per mail en plaats dit verzet tegen uw claim op internet. Tevens stel ik de leden van de Tweede Kamer hiervan op de hoogte met het verzoek maatregelen te treffen om alle burgers en ouders van kinderen (ook van journalisten en rechters) te behoeden voor uw pogingen om geld te kunnen en willen afromen, omdat men journalistieke publicaties als waardvol beschouwt en anderen daarvan op de hoogte wil stellen. Een echte valkuil waar iedereen in trapt. Ik verwacht van u een volledige intrekking van uw claims en vrijwaring voor het totaal van de website van de Sociale Databank Nederland: www.sdnl.nl.

In afwachting van de rechtszaak die u naar mijn mening niet zult beginnen. Een ding is zeker, het imago van het ANP als een integere nieuwsdienst hebt u met deze geldgraai-actie naar de verdommenis geholpen.

R.M. Brockhus (redacteur SDNL)

De politiek-juridische aanval op Sociale Databank Nederland met copyright-truc van 18 jaar geleden

De Permission Machine (Belgisch incassobureau van de ANP) gaat op jacht naar iedereen in Nederland en Europa met een mobieltje, PC, tablet of website die foto’s of plaatsjes uit een persbericht plaatst op de eigen webpagina als integraal persbericht. Dit dan bij zijn of haar Wordpress of internetsite; en die daar laat staan zonder licentie van € 500. Elke schending van het auteursrecht volgens die oeroude wet is voldoende om eenieder een dwangsom op de leggen met administratiekosten, incassokosten en gerechtskosten, indien u niet over de brug komt met uw centjes van ca. 250 euro per foto of afbeelding. De nieuwsdienst ANP van de beleggers van Veronica, gaat op jacht naar de miljarden euro’s die voor het oprapen liggen. De Tweede Kamer wordt pas wakker wanneer sociale drama’s zo massaal worden, of nadat andere media en echte durfallen in het parlement wat vragen stellen.

Het is voor 99 procent zeker dat recente onthullingen over corruptie en crimineel gedrag binnen de rechtspleging bij de Sociale Databank Nederland (www.sdnl.nl/anp-afpersing.htm) aanleiding kan zijn om te proberen die de mond te snoeren, met o.a. kapot procederen met claims en gerechtskosten. Wees dus op uw hoede. Vraag de media en de Kamerleden maar eens hoe zij (met hun kinderen onder de 18) er over denken. Blijft het alleen bij het ANP? Of gaan ook kranten en omroepen aan het plunderen slaan? Voor ouders is het van ultiem belang te weten dat hun kinderen waarvoor zij wettelijk aansprakelijk zijn, absoluut geen krantenberichten van het ANP over wat dan ook op hun blogje of vlogje zetten. Doen zij dat wel, dan gaat ook u per definitie als ouder de bietenbaan op; dan tenzij de Kamer en de rechterlijke macht de oplossing kiezen die in de gefingeerde rechtszitting is aangedragen. In die rechtszitting worden enkele zwaar politieke zaken aangedragen die de rechtsmacht in grote verlegenheid brengt. Die hebben te maken met artikel 120 in de Grondwet en artikel 162 Strafvordering in de strafwet.   

Wat betreft het bijna totale verzwijgen van curatorenfraude door politici, kranten en omroepen is onthulling op de website van Jan Scholten een eyeopener; en toont tevens grove nalatigheid van de media en politiek. Maar er is meer, heel veel meer…!

Ontwerp van 'n rechtszitting n.a.v. de claim van Permission Machine in België namens het Algemeen Nederlands Persbureau

====================

De rechtszaak van ANP versus St. Sociale Databank Nederland

Opening van de procedure.

Rechter: Mr. A.B.C. Rechter

Advocaat ANP: mr. A. Jurist

Redactie SDN: R.M. Brockhus

----------------------------

R:  Ik open de zitting en vraag u wie u bent.

B:  Ik ben R.M. Brockhus, redacteur van de stichting Sociale Databank Nederland

R:  En wie bent u?

A:  Ik ben mr. A. Jurist en vertegenwoordig de eiser: het Algemeen Nederlands Persbureau

R:  Meneer de advocaat, het ANP stelt dat de SDN inbreuk heeft gemaakt op de rechten van het

     ANP m.b.t. het plaatsen of handhaven van foto’s in artikelen gepubliceerd door het ANP. Klopt dat?

A:  Ja edelachtbare, dat ben en doe ik.

R:  Meneer Brockhus, u vertegenwoordigt de stichting Sociale Databank Nederland, wat houdt dat in?

B:  Ik ben redacteur van de SDN sinds 1986 en heb nooit een klacht ontvangen van het ANP over wat op de

     site van de SDN openbaar is gemaakt, eerder een zwijgen daarover.

R:  U kreeg op 30 augustus een herinnering van Permission Machine in België om een betaling te verrichten

     binnen 7 dagen aan PM wegens een regeling voor gebruik van beeldmateriaal van het ANP. Klopt dat?

B: Ja, edelachtbare, het is een soort dwangbevel als van een deurwaarder om een rekening te betalen die

     door PM voor het ANP was verstuurd wegens vermeende schade die de SDN zou hebben aangericht bij

     het ANP met het 18 jaar geleden plaatsen van artikelen met daarin afbeeldingen zoals PM die toont met

     de screendumps, en dat die voor het ANP belast zouden zijn met copyrightrechten, ofwel om daarvoor

     een licentie van € 500 af sluiten. Ik protesteer daar heftig tegen, juist omdat het citaatrecht is ingesteld

     omdat kennisoverdracht, vrije meningsuiting, onderwijs en democratie daarvoor essentieel is.

R:  Meneer de advocaat; is het bij u bekend of een publicatie van het ANP zonder afbeelding of foto die is

     weggehaald om geen inbreuk te maken, nog steeds een integraal geproduceerd product is?

A:  Meneer de rechter, ik weet niet of een afbeelding verwijderd mag of kan worden om de integriteit 

      van het ANP-bericht ongeschonden te laten. Een relevante foto is voor de lezer altijd van belang om

      direct te kunnen zien waarover het bericht gaat.

R:  Als het wenselijk is om de foto niet te verwijderen en die dus een integraal en onmisbaar onderdeel is

     van de publicatie, waarom stelt het ANP dan die twee onderdelen als aparte zaken en claimt copyright?

A:  Ik ken dit onderscheid eigenlijk niet en vind het ook wel vreemd. Een bericht zonder de relevante foto is

      niet zo wervend voor een lezer om het bericht tot zich te nemen. Misschien zelfs contraproductief.

R:  Ik vraag dat omdat een uitgekleed artikel de interesse van de burger voor de inhoud laat af nemen, zo

      niet blokkeert. Foto’s en logo’s staan niet voor niets in publicaties. Roddelbladen staan er bol van bijv.

A:  Ja, eigenlijk is het vreemd, juist omdat miljoenen mensen met mobieltje, PC en tablets van alles en nog

      wat van alles rondsturen en op internet, facebook en Wordpress plaatsen, inclusief foto’s waarop de

      SDN nu door het ANP wordt aangevallen.

R:  Het is inderdaad merkwaardig dat nu plotseling het ANP claims indient over foto’s die overigens niet

      corresponderen met de in de claimbrief afgebeelde exemplaren zoveel ophef maakt, terwijl noch door

      het ANP, noch door de maker van een afbeelding zelf daar bezwaar tegen heeft gemaakt in al die tijd.

      Hebt u een verklaring voor een dergelijke plotselinge actie van het ANP via Permission Machine?

A:  Misschien zijn de laatste publicaties bij de SDN een reden is om eens te kijken of alles wat daar staat ook

      legaal en rechtmatig is. Zie de website: www.sdnl.nl.

R:  Juist ja, maar dat past niet bij mijn vorige vraag over openbaarmaking van zaken door miljoenen andere

      burgers van communicatieapparatuur als mobieltjes, etc.

A:  Ik heb op kantoor wel gehoord dat men bij de overheid zich zorgen maakt over aantijgingen van burgers

      die bezwaar maken tegen de gang van zaken in de door hen genoemde onrechtstaat, in de rechtspraak.

R:  Meneer Brockhus, werp eens wat licht op een en ander, want de claim van het ANP komt bij u plotseling

      na 31 jaar functioneren rauw op uw dak, althans dat begrijp ik gezien uw reageren.

B:  Dat is nog zwak uitgedrukt edelachtbare, ik ben er kapot van, juist omdat ik met een minimuminkomen

      bedreigd wordt met claims, waarvan ik niet kan inschatten wat er nog gaat komen, terwijl ik al 31 jaar

      met de SDN informatie overbreng die maatschappelijk relevant en dienstbaar is voor mensen die in de

      klem komen door o.a. overheidsbeleid en niet in de laatste plaats door het rechtssysteem in ons land.

R:  Daar hoor ik van op, is ook de rechtspraak in Nederland niet in orde? We hebben toch een keurig stel

      wetten en regelingen die in de rechtszalen worden beschermd?

B:  Edelachtbare, kennelijk weet u niets van de ellende die mensen ervaren doordat in de Grondwet het

     zelfstandig artikel 120 staat, dat voorkomt dat vonnissen, arresten of uitspraken van rechtscolleges niet

     getoetst mogen worden aan de grondwet, aan de Mensenrechten en aan Internationale verdragen. En

     dit alleen in Nederland en nergens anders in Europa. Dat heeft al te vaak tot gevolg dat rechtsprocedures

     zodanig eindigen ten gunste van belangengroepen of partijen, met als resultaat daarvan dat alleen al

     hierdoor per jaar na vonnis ca. 485 mensen zelfmoord plegen om te ontkomen aan de consequenties.

R:  U maakt mij aan het schrikken, geldt dat ook voor mij als rechter in deze zaak?

B:  Dat kan ik nog niet beoordelen edelachtbare, want u hebt mijn voorstel nog niet gehoord m.b.t. een

     oplossing van het probleem dat niet alleen voor de SDN een ramp is, zoals de claim er nu ligt, maar voor

     duizenden anderen die een claim van het twee jaar bestaande incassobureau in België nog gaan krijgen.

R:  U zegt daar nogal wat, dat ook rechters en raadsheren en officieren van Justitie medeverantwoordelijk

     zijn voor de zelfdodingen van ca. 485 mensen per jaar? Dat zijn er twee keer zoveel als bij de ramp van

     de MH17 eenmalig zijn omgekomen.

B:  Edelachtbare, dat is zelfs kristalhelder bewijsbaar met het officiële cijfer van ca. 1800 zelfmoorden per

     jaar in Nederland, waarvan de Stichting Stidag jarengeleden toen al vaststelde dat minimaal vierhonderd

     zelfdodingen rond faillissementen het resultaat zijn van rechterlijke uitspraken, vonnissen of arresten.

     Zelfs tot aan de Raad van State waarover prof. Twan Tak (Unimaas) een dik rapport in twee delen had

     gepubliceerd over het disfunctioneren van de Raad van State en de rechteloosheid van de burger in het

     Nederlandse rechtssysteem. Ik was met een journalist van Twee Vandaag Tv bij de presentatie ervan.

R:  Ik sta perplex!! Waarom weet ik dat niet? En wat is daar aan te doen?

B:  Dat u dat niet weet ligt helemaal aan het uitblijven van enige discussie in de media, en niet in de laatste

     plaats aan het niet-verslaan van deze zaken door met name het Algemeen Nederlands Persbureau ANP.

     Dat geldt voor vrijwel alle media; en ook voor het grof nalatige parlement. Ze weten wel, maar zwijgen.

R:  Zijn er nog meer zaken die in de rechtspraak niet kloppen met de wet en Grondwet?

B:  Over artikel 120 in de Grondwet ben ik kort. Dat is zuiver een politieke zaak en niets anders. Maar bij

     artikel 162 strafvordering ligt de zaak zwaarder. Namelijk, en dat is mede oorzaak van zelfdodingen na

     een onbevredigende rechtsprocedure die fout afloopt voor een rechtzoekende, dat in de rechtspleging

     op alle niveaus dit verplichte artikel 162 Sv door rechters, raadsheren, griffiers, officieren van Justitie en

     advocaten-generaal op volstrekt onwettige, strafbare wijze wordt genegeerd. Ik ken slechts twee gevallen

     waarin dit artikel is toegepast. Dat was bij Gerechtshof-president mr A.R. van der Winkel in Leeuwarden

     (lees hier) en ten onrechte, volgens mij volstrekt corrupt, door een rechter in Assen met een aanklacht

     tegen iemand met de beschuldiging van het zetten van een valse handtekening. De man is naderhand

     vrijgesproken. Hij pikte die vrijspraak niet en ging in hoger beroep. Ter zitting werd hem verklaard dat

     volgens de wet een hoger beroep na vrijspraak niet mogelijk is. De man was woedend, omdat daarmee

     de weg naar herziening van een eerdere procedure werd geblokkeerd.

     Inmiddels werd ook tegen rechters en raadheren strafaangifte gedaan, juist vanwege artikel 162 Sv dat

     onwettig door de magistratuur werd genegeerd en een andere kant wordt uitgekeken wanneer duidelijk

     is met bewijs, dat door hooggeplaatsten in o.a. rechtbanken en gerechtshoven gesjoemeld wordt bij

     vooral onterechte en uitgelokte faillissementen, zoals ook dat van de Bollenboeren.

R:  Er blijft niet veel goeds over bij u, wat betreft de kwaliteit en integriteit van het rechtsbedrijf. 

B:  Edelachtbare, ik verzin niets en doe alleen verslag als redacteur van de SDN waarover ik publiceer, wat

      zeer waarschijnlijk de reden is dat de SDN plotseling met schadeclaims wordt bedreigd. Het is te gek voor

      woorden dat het ANP het lef heeft om niet alleen afbeeldingen op Google tot de copyrightrechten in te

      sluizen, maar zelfs om bij geen enkele verwijzing naar een recht doodleuk verklaart, dat je dan net zo

      goed schadeplichtig bent als het aan het ANP ligt. Het staat helder in hun eigen aanzegging geschreven.

      Wat betreft die gefingeerde schade die na achttien jaar ontdekt is, schrijft men de volgende aantijging,

      dat die schade nog veel en veel groter is dan nu geclaimd (zie de tekst). Dan hebben alle burgers die

      doen wat iedereen doet met kopiëren, rondsturen en plaatsen van artikelen incl. foto of afbeelding

      heel wat te duchten. Dat gaat het ANP miljarden opleveren. Of toch niet?

A:  Ook ik vraag mij af of hier niet op onrechtmatige wijze specifiek de SDN onder druk wordt gezet met

     mogelijk nog meer afbeeldingen die in de afgelopen twintig jaar op de site te vinden zijn. Ik neem aan

     dat ik als vertegenwoordiger van het ANP niet genoeg inzicht heb in wat de werkelijke bedoelingen zijn

     van de directie en vooral ook waarom?

R:  Als in goed zie hoe de ontwikkeling is gegaan dan kan een samenwerking met de overheid of een

     onderdeel daarvan inderdaad deze actie in gang hebben gezet. Juist omdat de SDN probeert invloed uit

     te oefenen op de onderhandelingen voor het nieuwe kabinet. Het is ook merkwaardig dat niemand

     vanuit de Christelijke partijen en besturen gereageerd heeft op wat met leven en dood te maken heeft

     ingeval u gelijk hebt wat betreft de dodelijke gevolgen van de rechtspraak door belangverstrengeling die

     u zegt dat die daarbij een grote rol speelt.

B:  Ik heb het gevoel dat ik word afgestraft voor de transparantie m.b.t. wat overduidelijk grondwettelijk

      en strafrechtelijk niet in orde is in ons land.

      Er wordt achter de schermen samengespannen tegen de SDN en mijn persoon. Ik ben daartegen

      natuurlijk in mijn eentje niet opgewassen. Ik voel mij als een heel kleine David tegenover de grote

      Goliath, maar zonder iets om mij te verdedigen tegen machtsmisbruik en juristerij. Ik snap ook dat

      mensen zoals ik de strijd altijd helemaal alleen moeten voeren, omdat de omstanders te benauwd zijn om

     zelf ook daardoor ten onder te gaan.

R:  Misschien kunt u in het rechtssysteem toch nog wat vertrouwen hebben, omdat ik als onafhankelijk

      rechter niet alleen kijk naar wat de tegenpartij inbrengt met die mogelijk groeiende schadeclaims

      waartegen ook ik bedenkingen heb. Bovendien is de complete ontmanteling van uw SDN niet wenselijk

      vanwege wat afbeeldingen en foto’s die te goeder trouw en compleet met de tekst zijn weergegeven en

      bewaard, juist vanwege de historische en wetenschappelijke context van de website.

B:  Ik hoop echt dat het conflict dat uitgelokt is door het ANP en de reden waarom ik daar niet om heb

     gevraag tot een beschaafde oplossing komt. Ze hoeven wanneer men meent dat het gewenst is om de

     gevonden afbeelding te verwijderen, dat ik daar zeker gehoor aan zal geven. Maar deze overvalmethode

     om zogenaamd recht te laten gelden spoort niet met wat een nieuwsdienst behoort te doen. Dat is niet

     jagen op mogelijk onjuiste weergave in plaats van alles te doen om dit soort gevechten te voorkomen.

B:  Een tweede optie is om de zaak om te draaien en tegenover de absoluut niet bestaande schade die als

     alleen fictief is te beoordelen, om de vraag te stellen aan de mensen in het hele land wat zij aan echte

     abonnementskosten hebben moet uitgeven, om die o zo waardevolle afbeeldingen als een integraal

     onderdeel van het (ANP) bericht op het internet hebben bewaard voor andere lezers waarvan zij vinden

     dat die daarvan ook kennis zouden moeten nemen. Dit als vergoeding voor de promotie van het werk

     van die nieuwsdienst. Dat alleen wanneer men tegenover de claim van het ANP komt te staan als niet-

     commerciële of alleen als particuliere website, om dan promotietarief te laten betalen door het ANP.

     Dit in geval van nu nog vier geclaimde foto’s bij de SDN, die gedurende achttien jaar het goede werk

     van het ANP te hebben gepromoot met de integrale weergave van tekst en beeld.

B:  Wanneer u als rechter jurisprudentie laat ontstaan tegenover de opgeklopte eis het ANP en mogelijk

     andere leveranciers van nieuwsberichten, dat die een promotie vergoeding moeten betalen aan de

     houder van een website; uitsluitend indien een nieuwsdienst op jacht gaat bij de gewone man of kleine

     NGO. Voor de SDN kan dat betekenen dat voor gedurende 18 jaar maal 365 dagen een bedrag van

     bijvoorbeeld 1 euro per dag in rekening kan worden gebracht, wat in dat geval zou uitkomen op € 6570.

     Nogmaals alleen in geval van claims die kant nog wal raken en alleen bedoeld zijn om geld af te nemen

     van goedwillende kleine luiden en daarmee grote sociale schade en ellende aanrichten. Dit alleen in

     geval een nieuwsdienst probeert met fictieve schadeclaims de goedwillende particuliere burger los van

     gevestigde commerciële organisaties te beroven van het weinige dat zij al hebben.

B:  Het is niet mijn bedoeling om geld te incasseren, omdat de periode toevallig heel lang is, maar indien je

     als blogger maar een of twee maanden zogenaamd inbreuk hebt gemaakt op de rechten van een krant,

     omroep of nieuwsdienst, dat tegenover die claim alsnog een basisvergoeding moet worden betaald door

     de copyright-claimer aan de zelfstandige burger of niet-commerciële organisatie, zodat de Europees

     werkende Permission Machine (een machine met robots en jagers) om plunderactiviteiten over heel

     Europa (EU) af te stoppen. De rust en vrede in de huiskamers en gezinnen kan dan niet meer verstoord

     worden en hoeven de armen onder hen ook niet naar de voedselbank om nog iets te kunnen eten.

R:  Ik meen dat u een flinke kei in de politieke vijver hebt gegooid met uw voorstel. Ik zal daar heel goed

     over nadenken. Want recht en gerechtigheid liggen soms mijlenver uit elkaar. Overigens hebt u van een

     politicus een reactie gekregen over de door u aan hen toegezonden vaststelling over artikel 120 in de

     Grondwet; en over het negeren van rechters en andere functionarissen van artikel 162 Sv?

B:  Helaas niet edelachtbare, dat is ook mijn zorg dat de communicatie tussen de burger en de politiek over

     echt grote problemen stagneert. Het parlement lijdt onder fractiediscipline. Die verhindert elk contact

     over onderwerpen die heel gevoelig liggen. Uw beslissing om te doen wat ik voorstel doorbreekt zeker

     en gegarandeerd het stilzwijgen. Ik weet wel zo’n beetje hoe het er daar aan toegaat. Ik heb er als

     fractieadviseur enkele jaren rondgelopen.

R: Hebt u nog iets toe te voegen voordat ik tot een uitspraak kom?

B: Natuurlijk edelachtbare, ik wil niet alleen voor mijzelf, de Sociale Databank Nederland die niets bezit een oplossing vragen met jurisprudentie voor alle burgers en jongeren van onder de 18 waarvan de ouder wettelijk verantwoordelijk worden gehouden om schade te moeten betalen aan een organisatie wegens het bewaren van een interessant en openbaar persbericht op de site of weblog. En ook dat  daardoor men nu nog uiterst kwetsbaar is voor claims wegens de veronderstelde schending van het copyright; zoals hier aan de orde lijkt te zijn. Elke poging van de eigenaar van het ANP, uiteindelijk de heer John de Mol van Talpa, zal een slag in de lucht doen omdat er helemaal niets aan financieel of concreet vermogen bij de SDN aanwezig is. De SDN kan met moeite dankzij enkele kleine sponsors de lopende kosten dekken, en meer niet. Ikzelf kan dat niet ophoesten, omdat ik met mijn vrouw alleen een kale AOW heb met 4% korting voor mijn echtgenote en wij afhankelijk zijn van zorg- en huursubsidie om niet bij de voedselbank te moeten bedelen om te kunnen eten.

R: U schetst hier wel een dramatisch gevolg van de claim van het ANP via Permission Machine in België.

B: Edelachtbare, ik zou wensen dat u hier ter plaatse jurisprudentie laat ontstaan die voor iedereen een verlossing kan zijn om argeloze burgers en misschien zelfs uw eigen kleinkinderen te behoeden voor dit soort familie ontwrichtende afperspraktijken door een wetgeving die nog niet spoort met de huidige communicatietechniek en internettechnologie als die van Google. Dit met toegang en opslag op het internet van zaken die men wil uitwisselen of bewaren voor later. Een fraai voorbeeld daarvan is de foto van de onlangs vrijgesproken oud-secretaris-generaal van Justitie de heer J. Demmink die door het ANP is gefotografeerd toen hij de rechtbank verliet na en besloten zitting over de beschuldiging van kindermisbruik. Opvallend daarbij is dat een slachtoffer van kindermisbruik de heer Robert van de Luitgaarden daarover een boek schreef en dit slachtoffer van misbruik op de foto van het ANP zonder privacybescherming te zien is. Ik heb met de heer van de Luitgaarden een interview over zijn zaak gemaakt dat u hier kunt bekijken: www.sdnl.nl/robert-vd-luitgaarden.htm.

R: Het is altijd van belang om wetgeving aan te passen aan de ontwikkelingen in de tijd. Maar dat doet het parlement, die zorgt voor correctie indien nodig. Ik kan alleen op basis van zoals u zelf aangeeft onafhankelijkheid een uitspraak doen mede op basis van artikel 120 in de Grondwet die een rechter de mogelijkheid biedt om naar eigen inzicht de wet te interpreteren, danwel niet toepasselijk te achten en dan een alternatieve uitspraak te doen waarna de tegenpartij het recht heeft om in hogerberoep te gaan.

B: Dat lijkt mij een uitstekende insteek tegen kwalijk misbruik van het procesrecht en achterhaalde wetgeving. Daarom stel ik voor om een uitspraak te doen die voor eens en altijd het misbruik van deze auteursrechtwet neutraliseert; en honderdduizenden goedwillende burgers te behoeden voor dit soort claims met veronderstelde virtuele schade en diefstal van het kopijrecht, zoals een medewerker van het ANP dat opperde. Gelukkig, of juist heel erg jammer, is dat geen strafaangifte van diefstal door het ANP tegen mij is gedaan, hetgeen ik overigens als volkomen krankzinnig beschouw.

R: Ik luister naar uw voorstel.

B: Het zou m.i. goed zijn om een uitspraak te doen die luidt als volgt: De rechtbank veroordeelt na ampele overweging het ANP tot betaling van de proceskosten, daarnaast ook tot betaling van een schadebedrag van 2000 euro wegens het toebrengen van leed en immateriële schade, en dit bij voorraad. Verder het ANP een vergoeding te laten betalen voor het beheer van de door de Stichting Sociale Databank Nederlaand gestelde promotie- en handhavingtarief van 1 euro per dag voor elke foto, vanaf de datum van publicatie tot heden op de website van hier de St. Sociale Databank Nederland. Dit uitsluitend en alleen indien het ANP er toe overgaat om een zelfstandige NGO of burger aan te vallen op het publiceren van een persbericht of artikel inclusief de relevante afbeelding of foto, die duidelijk maakt waarover de inhoud van het bericht feitelijk handelt. Want zonder die afbeelding zou dat grote schade toebrengen aan de verkoop en exploitatie van de nieuwsbrengende media zoals kranten en omroepen.

Wanneer een foto van het ANP slechts enkele dagen zonder formele toestemming van het ANP en dus in strijd met de reglementen van het ANP op enige website is gepubliceerd, en het ANP claimt dan schending van het copyright, dat dan altijd een basisvergoeding van € 250 plus die dagelijkse vergoeding van € 1 aan de door het ANP aangevallen non-commerciële of ideologische partij moet worden uitbetaald, en is het vonnis bij voorraad uitvoerbaar. Dat betekent dat wanneer een rechthebbende als het ANP geen schadeclaim indient tegen een particulier persoon zonder commerciële achtergrond, dat die rechthebbende ook niet zal hoeven betalen aan diegene die een artikel inclusief een afbeelding op zijn of haar website of blog heeft geplaatst. Bij Facebook ligt dat anders, omdat Google en Facebook een eigenstandig recht hebben om nooit aangevallen te kunnen worden op publicatie van een artikel of afbeelding of foto.

R: Meneer Brockhus u hebt hierover kennelijk goed nagedacht. En inderdaad zal een dergelijke jurisprudentie een waterdichte bescherming bieden aan iedere burger die een persbericht met integrale afbeelding plaatst op het internet, en die beschermen tegen ongewenste en schadelijke rechtspleging jegens een goedwillende burger.

B: Edelachtbare, ik hoop dat het ANP hierop in hoger beroep zal gaan. De commotie die in de andere massamedia oplaait zal de Tweede Kamer aansporen om die wet zo snel mogelijk aan te passen aan de technologie van vandaag, omdat blijkt dat deze verouderde wetgeving veel leed en familiaire schade kan toebrengen. Ik dank u voor uw wijze overweging om misbruik van wetgeving en procesrecht te stoppen.

Sluiting van de rechtszaak.

M.v.g.

Rob Brockhus (redacteur SDNL)
Westkade 227
1273 RJ Huizen
Tel.: 035-5268153
Mail: sdn@planet.nl
Web: www.sdnl.nl