IRM . .
Juristen . .
EU Grondwet <==> SDN
. . Klokkenluider
. . N.C. Burhoven
Zitting voor de Raad van Discipline in Den Haag inzake SDN versus mr H.F.C. Kuijpers
|
Eindhoven, 20 december 2009
Geachte mevrouw Albayrak,
Met verbazing en afkeer heb ik (en vele Nederlanders met mij) kennis genomen van uw voornemen om het opstaan voor de rechter middels een wettelijke regeling af te dwingen. Dit in de context van het debat rondom de advocaat Mohammed Enait die, in mijn optiek terecht weigert op te staan voor de rechter. Hoewel zijn motivatie voor het weigeren op te staan wellicht wat anders is dan de mijne, denk ik dat het in de kern neerkomt op een enkel gegeven: respect.
Respect voor de rechter (en het rechtssysteem) dient niet afgedwongen te worden maar moet verdiend worden en daar is het hem waar de schoen wringt in deze kwestie. Uit eigen ervaring weet ik dat het Nederlands rechtssysteem en veel van haar rechters niet het respect verdienen dat u middels wetgeving wilt afdwingen. Gunt u mij een moment om me nader te verklaren: Ik ben vader van drie kinderen en de oudste twee hebben op een school gezeten waar alle speeltoestellen en straatmeubilair gemaakt is van geïmpregneerd hout waarin de zwaarst kankerverwekkende stoffen zitten die er maar bestaan. Nog los van de vraag hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat dit gebrekkige product überhaupt op de markt heeft mogen komen wil ik u vragen hoe het kan dat ik, omdat ik mijn kinderen bescherm, strafrechtelijk vervolgd wordt juist omdat ik mijn kinderen beschermde voor dat hout. Omdat ik als vader de plicht heb mijn kinderen te beschermen heb ik ervoor gekozen mijn kinderen thuis te houden van die school en een tijdelijke oplossing te vinden. Dit werd mij juist door het door u geroemde rechtssysteem onmogelijk gemaakt en omdat het daarom niet lukte heeft het systeem gepoogd mij in de gevangenis te krijgen en zelfs mijn kinderen af te pakken. Dat dit niet gelukt is heb ik alleen maar te danken aan de bovenmenselijke inzet en expertise van onze raadsman A.M.L. van Rooij van het Ecologisch Kenniscentrum. Het had ook anders af kunnen lopen. Tevens is het zo dat ik na jaren van procederen mijn zaak tegen minister Donner bij de Raad van State heb mogen winnen maar dat de Raad een tandenloze tijger blijkt als ik merk dat de minister (zelf voormalig staatsraad) deze uitspraak in (strijd met de Algemene Wet Bestuursrecht) gewoon naast zich neer legt. Hoe kunt u respect afdwingen voor de wet en het recht als uw eigen collega’s in volledige willekeur de wet naast zich neer kunnen leggen en daarmee de rechten van de burgers ontnemen? Daarnaast verwijs ik u naar de website www.sdnl.nl waarin vele honderden gevallen staan van mensen die zodra ze het recht opzoek voor bescherming tegen het onrecht dat hun is aangedaan, te maken krijgen met een juridische nachtmerrie die zijn weerga niet kent. Stuk voor stuk en systematisch worden deze mensen door justitie met de grond gelijk gemaakt. Vooral als deze mensen proberen wetsovertredingen aan de kaak te stellen die door ambtenaren of overheden gepleegd worden. Dit staat volledig haaks op wat een gezond rechtssysteem zou moeten doen en dat lijkt me hét understatement van 2009. Ik vraag me dan ook af hoe u het als staatssecretaris van justitie kan verantwoorden dat u middels wettelijke regelingen geforceerd respect wil afdwingen voor een systeem dat dit respect niet verdient. Er is geen horizontale of verticale controle, laat staan dat er een vorm van onafhankelijk toezicht is op het functioneren van dit instituut en de kwaliteit van de diensten waarin zij voorziet. Dit alles heeft er toe geleid dat de rechtsstaat Nederland anno 2009 een absolute farce genoemd mag worden. Recht bestaat allang niet meer voor de gewone burger, slechts als hij beschikt over zeer diepe zakken en vrienden op de juiste posities. Dat is de definitie van onrecht mevrouw Albayrak (en van corruptie), dus als u voorstelt om (desnoods met juridisch geweld) respect af te dwingen voor een tot op het bot gecorrumpeerd systeem dan zakt mij de broek af in het licht van deze ironie. Als u enige boosheid mocht bespeuren in mijn brief dan is dat een goede observatie, mevrouw Albayrak. Ik ben boos, verontwaardigd en enorm gefrustreerd dat u zelfs maar overweegt om via wettelijke regeling respect af te dwingen voor een systeem dat het niet verdient. Dit is symboolpolitiek met maar een enkel doel: het verdoezelen van de onvrede die er heerst ten aanzien van onze rechtsstaat. Ik hoop oprecht dat u zich bedenkt en kiest voor een duurzame aanpak. Zo zou u kunnen overwegen om een commissie aan te stellen die de oorzaken van de onvrede en het gebrek aan respect jegens de rechtstaat gaat onderzoeken. Hiermee slaat u twee vliegen in een klap: de corruptie binnen justitie zal blootgesteld worden en indien dit aangepakt wordt zal het algemene vertrouwen van het volk in de rechtstaat zal herstelt kunnen worden. Mocht u overgaan tot het instellen van zo’n commissie dan stel ik mijn volledige dossier ter beschikking en kan ik die commissie ook nog helpen aan dossiers van mensen die ik persoonlijk ken die op een vergelijkbare manier in de steek zijn gelaten door Justitie. Ik beloof u echter, beste staatssecretaris, dat als u toch besluit tot het wettelijk verplichten van het opstaan voor een rechter, ik uit protest zal blijven zitten de volgende keren dat ik voor een rechter ga verschijnen (dat zal waarschijnlijk nog wel een paar keer gebeuren). Mocht men mij om de reden vragen dat ik blijf zitten, dan zal ik een kopie van deze brief overhandigen. Ik wens u wijsheid en kracht toe in het nemen van een weloverwogen besluit. In afwachting van uw reageren,
B.F.P. Heijmen, |
|
Aan de staatssecretaris van Justitie Mr. N. Albayrak Schedeldoekshaven 100, 2511 EX ’s-Gravenhage
Hoorn, 20 december 2009
Geachte mevr. Albayrak,
In de maatschappij geldt dat respect vanzelfsprekend wordt verkregen door goed en behoorlijk werk af te leveren.
Zoals u weet of heeft kunnen weten, daar wij voldoende signalen richting de overheid af hebben gegeven, is mijn familie veelvuldig het slachtoffer van corruptie, collusie, fraude, verkrachting, meineed, diefstal, valse aangiften, valse sepots, rechtelijke dwalingen, intimidaties en honderden leugens door zo’n ruim 300 hoge ambtenaren begaan, waaronder enkele werkzaam bij het instituut van de Procureurs-generaal en de Nationale ombudsman. Door foute rechters, waaronder een twintigtal leden van de Raad van State werden deze hoge ambtenaren daarbij de handen boven hun hoofden gehouden en konden zij onbeperkt met hun malversaties jegens ons doorgaan, hetgeen enkelen fervent deden. Als voorbeeld bevatten alle ruim 20 uitspraken van de Raad van State, die wij als familie hebben ontvangen een of meerdere leugens in strijd met artikel 121 Grondwet en had de Nationale ombudsman zelf 25 leugens rond zijn rapport nodig om het falen van een politieoptreden te kunnen verdoezelen. Met de leugens van politiezijde erbij verdubbelt dit aantal zich ruimschoots. Zou mijn familie nu het enige slachtoffer zijn, dan was hier sprake van een incident. Doch kijk om u heen, dan treft u jaarlijks duizenden, ja duizenden lotgenoten aan, die als onschuldigen allen flink door justitie in de mangel zijn genomen en bij enig verzet keer op keer in de mangel worden genomen. Via de website van de Sociale Databank Nederland komt u een paar honderd van deze mensen tegen, waarbij justitie door ambtelijk falen hun complete levens hebben verwoest en deze continue blijven verwoesten, als een van deze slachtoffers de euvele moed heeft zich te roeren. Voor mij zelf geldt vrij recent het mogen ontvangen van de twaalfde valse aangifte, dagvaarding en intimidatie van het OM Assen en de rechtbank Assen op rij. Vanwege de waarheid die door mij openbaar zou worden gebracht durfden zij mij niet voor een rechtszitting te laten verschijnen door te elfder uren deze rechtszitting af te melden, die zij zelf met een lasterlijke dagvaarding jegens mij hebben gestart. Doordat justitie en de politie zo intensief met malversaties bezig zijn, komen zij niet toe aan het aannemen van echte aangiften en het vervolgen van de grote criminaliteit. De reden dat in Nederland geldt, dat misdaad loont. Dit alles vanwege het goed werk van justitie, die via een nieuwe wet continue de hand boven het hoofd moet worden gehouden, zodat zij met hun malversaties tegen de burgers door kunnen gaan. Ware het niet beter een bezem te gebruiken om hiermee de boel goed schoon te vegen, schoonschip te maken en dan geheel opnieuw te beginnen? Ik kan u vanuit EuroStaete wel een paar nieuwe bezems bezorgen. Deze bezems zijn gratis. Met dit opschonen wordt door mij aangegeven dat het overgrote deel van justitie en de politie wel goed werk verricht, respect verdient en dat een paar rotte appels voor velen, ook bij justitie en politie het leven behoorlijk zuur maken. Deze rotte appels bij justitie en de politie, die wij als een fuik altijd tegenkomen en een waaier aan onheil achterlaten, zijn verantwoordelijk voor verlies aan respect voor beide organisaties. Het snelst is naar mijn mening dit respect terug verdienen door deze rotte appels op te ruimen. Hier is geen nieuwe wet voor nodig, die de rechterlijke macht als poppenkast nog meer degenereert. Het Platform Herstel Rechtsorde, voornamelijk bestaande uit slachtoffers van justitie, politie, advocatuur, curatoren en een scala aan overheidsinstellingen zoals de Jeugdzorg heeft voor u voldoende opbouwende adviezen, die u met het schonen een behoorlijk eind de goede weg op kunnen helpen. Bij deze adviezen zit geen rancune of afkraken. Alleen opbouwende adviezen gebaseerd op jarenlange ervaringen van hoe het niet moet en hoe het wel kan worden u hiermee aangereikt. Via de Sociale Databank Nederland is hun hulp in roepen. Met vriendelijke groet.
Dr G.J.J. Beukeveld |
Aan de staatssecretaris van Justitie Mr. N. Albayrak Schedeldoekshaven 100, 2511 EX ’s-Gravenhage Geachte mevr. Albayrak,
U gaat er vanuit dat dit een eenmalig incident zou zijn, maar ik kan u verzekeren dat vele tienduizenden mensen die met die rechtsstaat in aanraking zijn geweest geen enkel respect meer hebben voor dat wat u als een hoeksteen van de rechtspraak ziet. Hoofdoorzaak daarvan is het gedrag en de praktijk van het rechtsbedrijf dat zich letterlijk als een prostitutie bedrijf ontwikkeld heeft daar waar de kwaliteit van de rechtspraak wordt bepaald door de geldbuidel. Er zijn tientallen voorbeelden van volstrekt ontoelaatbare belangenverstrengeling en gemanipuleerde rechtspraak waarbij de burger in het stof bijt, wanneer deze om recht vraagt tegenover een overheidsinstelling, een multinational of een verzekeraar, tot aan de Raad van State toe. Ook ik Arnold van der Voort heb geen hoge pet op van de gemiddelde rechter die zich nog steeds baseert op verouderde wetgeving en daarmee een disrespect oproept over zichzelf. Als voorbeeld de schrijnende gevolgen van een achterhaalde faillissementswet daar waar meer dan 500 mensen per jaar uit het leven stappen, de overige leven 15 jaar korter aldus het RIVM en gaat daar 82% van de relaties naar de knoppen. Als laatste wil ik u attent maken op de Pikmeerarresten die ambtenaren in het kader van hun functioneren beschermen voor strafvervolging, daar waar de burger jarenlange gevangenisstraf te wachten staat en deurwaarders die als rechter en beul handelen. Mevrouw Albayrak, ik heb hier een beperkte opsomming gegeven waar zelfs dat laatste beetje integriteit en respect ten aanzien van de rechterlijke macht ter discussie staat. Kijkt u eens op SDNL.nl mevrouw, respect kan men niet eisen, hooguit verdienen met integer gedrag, snelle, efficiënte en op waarheid gebaseerde beslissingen. Mevrouw Albayrak, eens zult u zich moeten verantwoorden tegenover het volk, dat heeft u zelf gewild door in de politiek te gaan en dan hoop ik maar dat u wat gedaan hebt met mijn brief, anders kan het u slecht vergaan. Vertrouwende u correct stof tot nadenken te hebben gegeven en tot nader uitleg bereid, ontvang ik graag een reactie van u, verblijvend met vriendelijke groet, Arnold van der Voort, voorzitter
|
|
Mijn kenmerk: Ons Recht
Aan : Dhr. Rob Brockhus s.s.t.t.
Wehl, 21 december 2009
Dag Rob,
Respect voor jouw brief aan de staatssecretaris van Justitie, mr. N. Albayrak, die er - n.a.v de tuchtrechtzaak tegen advocaat Enait, die weigert om op te staan voor rechters - tegen alle feiten in met klem voor pleit dat burgers respect voor hun Rechters moeten tonen. Ik reageer met de volgende stellingen:
Voor de juistheid van bovenstaande stellingen zijn er vele, even pijnlijke als illustratieve bewijzen op jouw SDN, in mijn archieven en in die van onze geestverwanten. Keer op keer komen verontruste burgers zoals jij en ik tot de conclusie dat, als het om ons Recht gaat, de rechtstaat niet werkt. Ons Recht werkt als een onverlicht despoot, die niet wordt tegengesproken en is hoe dan ook niet gedemocratiseerd Een paar jaar geleden heb ik besloten om over de problemen rondom ons Recht geen brieven en informatie meer te sturen aan hoeders van ons Recht, niet aan vertegenwoordigers van de media noch aan volksvertegenwoordigers. Dat besluit heb ik op de eerste plaats genomen om mijzelf te beschermen. Ik heb teveel onrecht ervaren. Ik heb te veel woede, wanhoop en andere onvrede gevoeld. Ik heb teveel mensen gekend die tijdens hun leven niet meer voor Recht in aanmerking zijn gekomen. Net als de heer Arnold van der Voort van STIDAG heb ik vele mensen leren kennen die aan hun Recht dood zijn gegaan. Ik ken te veel mensen die vitaal door hun eigen Recht zijn geraakt. De droevige waarheid over ons Recht heb ik diverse keren aan de desbetreffende Ministers van Justitie, de Raad voor de Rechtspraak, de vaste Kamercommissie voort Justitie, aan alle volksvertegenwoordigers en aan vele vertegenwoordigers van de media medegedeeld. Geen hoeder van ons Recht, geen rechtswetenschapper, geen volksvertegenwoordiger, geen vertegenwoordiger van de media heeft die droevige feitelijke waarheid tegengesproken. Ik stuur daarom geen brieven meer, ook niet aan mevrouw mr. Albayrak. Ik heb die al gestuurd. Wel was, ben en blijf ik de overtuiging toegedaan dat alleen een brede maatschappelijke, publieke discussie over de daadwerkelijk staat van ons Recht, waaraan niet alleen juristen maar ook mensen en leken zoals jij en ik deelnemen, voornoemde gesloten werelden kan openbreken. Slechts die discussie kan er toe leiden dat de structurele oorzaken die ten grondslag liggen aan de problemen van vele slachtoffers met ons Recht, wegnemen. Slechts die discussie kan aan vele mensen het recht geven dat zij nu bitter ontberen. Aan die discussie doe ik hartstochtelijk graag mee, gebruikmakend van de grote hoeveelheid feiten en argumenten waarover ik in de loop der jaren ben gaan beschikken. Ik heb deze publieke brief geschreven in de hoop dat hij tegenspraak of instemming oproept. Daarnaast bezin ik mij op andere middelen om tot de publieke discussie te komen, waar ons Recht bitter hard aan toe is. Het is te gek voor woorden: Wij Nederlanders betalen voor ons Recht en hebben er niets maar dan ook niet over te zeggen! Jij, ik en al onze geestverwanten weten dat Vrouwe Justitia een gevallen vrouw is. Zolang de hoeders van ons Recht, onze media- en volksvertegenwoordigers geen hand uitsteken om Vrouwe Justitia overeind te helpen is er een taak voor leken en burgers weggelegd. Die taak maak jij al jaren waar met jouw SDN, waarvoor mijn respect en bewondering. Voor jou sta ik bij wijze van spreken in en buiten de rechtszaal op. Tot slot, bedenk Rob dat jouw SDN de enige plek is waar slachtoffers van Justitie asiel vinden en een forum voor hun problemen. Je moet dus volhouden! Daarbij verdien je alle steun en medewerking. Sterkte gewenst en wees met recht gegroet drs. Harry Teernstra
Freelance journalist/schrijver
|
Klik
Stichting Sociale Databank Nederland