Eindhoven, 20 december 2009
Geachte mevrouw Albayrak,
Met verbazing en afkeer heb ik (en vele Nederlanders met mij) kennis genomen van uw voornemen om het opstaan voor de rechter middels een wettelijke regeling af te dwingen. Dit in de context van het debat rondom de advocaat Mohammed Enait die, in mijn optiek terecht weigert op te staan voor de rechter. Hoewel zijn motivatie voor het weigeren op te staan wellicht wat anders is dan de mijne, denk ik dat het in de kern neerkomt op een enkel gegeven: respect. Respect voor de rechter (en het rechtssysteem) dient niet afgedwongen te worden maar moet verdiend worden en daar is het hem waar de schoen wringt in deze kwestie. Uit eigen ervaring weet ik dat het Nederlands rechtssysteem en veel van haar rechters niet het respect verdienen dat u middels wetgeving wilt afdwingen. Gunt u mij een moment om me nader te verklaren: Ik ben vader van drie kinderen en de oudste twee hebben op een school gezeten waar alle speeltoestellen en straatmeubilair gemaakt is van geïmpregneerd hout waarin de zwaarst kankerverwekkende stoffen zitten die er maar bestaan. Nog los van de vraag hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat dit gebrekkige product überhaupt op de markt heeft mogen komen wil ik u vragen hoe het kan dat ik, omdat ik mijn kinderen bescherm, strafrechtelijk vervolgd wordt juist omdat ik mijn kinderen beschermde voor dat hout. Omdat ik als vader de plicht heb mijn kinderen te beschermen heb ik ervoor gekozen mijn kinderen thuis te houden van die school en een tijdelijke oplossing te vinden. Dit werd mij juist door het door u geroemde rechtssysteem onmogelijk gemaakt en omdat het daarom niet lukte heeft het systeem gepoogd mij in de gevangenis te krijgen en zelfs mijn kinderen af te pakken. Dat dit niet gelukt is heb ik alleen maar te danken aan de bovenmenselijke inzet en expertise van onze raadsman A.M.L. van Rooij van het Ecologisch Kenniscentrum. Het had ook anders af kunnen lopen. Tevens is het zo dat ik na jaren van procederen mijn zaak tegen minister Donner bij de Raad van State heb mogen winnen maar dat de Raad een tandenloze tijger blijkt als ik merk dat de minister (zelf voormalig staatsraad) deze uitspraak in (strijd met de Algemene Wet Bestuursrecht) gewoon naast zich neer legt. Hoe kunt u respect afdwingen voor de wet en het recht als uw eigen collega’s in volledige willekeur de wet naast zich neer kunnen leggen en daarmee de rechten van de burgers ontnemen? Daarnaast verwijs ik u naar de website www.sdnl.nl waarin vele honderden gevallen staan van mensen die zodra ze het recht opzoek voor bescherming tegen het onrecht dat hun is aangedaan, te maken krijgen met een juridische nachtmerrie die zijn weerga niet kent. Stuk voor stuk en systematisch worden deze mensen door justitie met de grond gelijk gemaakt. Vooral als deze mensen proberen wetsovertredingen aan de kaak te stellen die door ambtenaren of overheden gepleegd worden. Dit staat volledig haaks op wat een gezond rechtssysteem zou moeten doen en dat lijkt me hét understatement van 2009. Ik vraag me dan ook af hoe u het als staatssecretaris van justitie kan verantwoorden dat u middels wettelijke regelingen geforceerd respect wil afdwingen voor een systeem dat dit respect niet verdient. Er is geen horizontale of verticale controle, laat staan dat er een vorm van onafhankelijk toezicht is op het functioneren van dit instituut en de kwaliteit van de diensten waarin zij voorziet. Dit alles heeft er toe geleid dat de rechtsstaat Nederland anno 2009 een absolute farce genoemd mag worden. Recht bestaat allang niet meer voor de gewone burger, slechts als hij beschikt over zeer diepe zakken en vrienden op de juiste posities. Dat is de definitie van onrecht mevrouw Albayrak (en van corruptie), dus als u voorstelt om (desnoods met juridisch geweld) respect af te dwingen voor een tot op het bot gecorrumpeerd systeem dan zakt mij de broek af in het licht van deze ironie. Als u enige boosheid mocht bespeuren in mijn brief dan is dat een goede observatie, mevrouw Albayrak. Ik ben boos, verontwaardigd en enorm gefrustreerd dat u zelfs maar overweegt om via wettelijke regeling respect af te dwingen voor een systeem dat het niet verdient. Dit is symboolpolitiek met maar een enkel doel: het verdoezelen van de onvrede die er heerst ten aanzien van onze rechtsstaat. Ik hoop oprecht dat u zich bedenkt en kiest voor een duurzame aanpak. Zo zou u kunnen overwegen om een commissie aan te stellen die de oorzaken van de onvrede en het gebrek aan respect jegens de rechtstaat gaat onderzoeken. Hiermee slaat u twee vliegen in een klap: de corruptie binnen justitie zal blootgesteld worden en indien dit aangepakt wordt zal het algemene vertrouwen van het volk in de rechtstaat zal herstelt kunnen worden. Mocht u overgaan tot het instellen van zo’n commissie dan stel ik mijn volledige dossier ter beschikking en kan ik die commissie ook nog helpen aan dossiers van mensen die ik persoonlijk ken die op een vergelijkbare manier in de steek zijn gelaten door Justitie. Ik beloof u echter, beste staatssecretaris, dat als u toch besluit tot het wettelijk verplichten van het opstaan voor een rechter, ik uit protest zal blijven zitten de volgende keren dat ik voor een rechter ga verschijnen (dat zal waarschijnlijk nog wel een paar keer gebeuren). Mocht men mij om de reden vragen dat ik blijf zitten, dan zal ik een kopie van deze brief overhandigen. Ik wens u wijsheid en kracht toe in het nemen van een weloverwogen besluit. In afwachting van uw reageren,
B.F.P. Heijmen, |
Aan de staatssecretaris van Justitie Mr. N. Albayrak Schedeldoekshaven 100, 2511 EX ’s-Gravenhage
Hoorn, 20 december 2009
Geachte mevr. Albayrak,
In de maatschappij geldt dat respect vanzelfsprekend wordt verkregen door goed en behoorlijk werk af te leveren. In de Tweede Kamer wilt u door middel van een wet meer respect afdwingen voor de rechters, die volgens u enig respect hebben verloren, wat zichtbaar is geworden met het weigeren op te staan van advocaat Mohammed Enait. Dit weerspiegelt naar mijn mening overduidelijk het feit, dat justitie het respect niet vanzelfsprekend verdient en geen eerlijk en behoorlijk werk aflevert. Justitie heeft wederom de hulp van de politiek nodig om zich hiermee een cachet aan te kunnen meten, dat zij niet verdient. De scheiding der machten, die er nooit is geweest, vormt via de politiek andermaal één front om hiermee het falen van justitie te verdoezelen. Het kan ook anders door met een schone lij opnieuw te beginnen. Zoals u weet of heeft kunnen weten, daar wij voldoende signalen richting de overheid af hebben gegeven, is mijn familie veelvuldig het slachtoffer van corruptie, collusie, fraude, verkrachting, meineed, diefstal, valse aangiften, valse sepots, rechtelijke dwalingen, intimidaties en honderden leugens door zo’n ruim 300 hoge ambtenaren begaan, waaronder enkele werkzaam bij het instituut van de Procureurs-generaal en de Nationale ombudsman. Door foute rechters, waaronder een twintigtal leden van de Raad van State werden deze hoge ambtenaren daarbij de handen boven hun hoofden gehouden en konden zij onbeperkt met hun malversaties jegens ons doorgaan, hetgeen enkelen fervent deden. Als voorbeeld bevatten alle ruim 20 uitspraken van de Raad van State, die wij als familie hebben ontvangen een of meerdere leugens in strijd met artikel 121 Grondwet en had de Nationale ombudsman zelf 25 leugens rond zijn rapport nodig om het falen van een politieoptreden te kunnen verdoezelen. Met de leugens van politiezijde erbij verdubbelt dit aantal zich ruimschoots. Zou mijn familie nu het enige slachtoffer zijn, dan was hier sprake van een incident. Doch kijk om u heen, dan treft u jaarlijks duizenden, ja duizenden lotgenoten aan, die als onschuldigen allen flink door justitie in de mangel zijn genomen en bij enig verzet keer op keer in de mangel worden genomen. Via de website van de Sociale Databank Nederland komt u een paar honderd van deze mensen tegen, waarbij justitie door ambtelijk falen hun complete levens hebben verwoest en deze continue blijven verwoesten, als een van deze slachtoffers de euvele moed heeft zich te roeren. Voor mij zelf geldt vrij recent het mogen ontvangen van de twaalfde valse aangifte, dagvaarding en intimidatie van het OM Assen en de rechtbank Assen op rij. Vanwege de waarheid die door mij openbaar zou worden gebracht durfden zij mij niet voor een rechtszitting te laten verschijnen door te elfder uren deze rechtszitting af te melden, die zij zelf met een lasterlijke dagvaarding jegens mij hebben gestart. Doordat justitie en de politie zo intensief met malversaties bezig zijn, komen zij niet toe aan het aannemen van echte aangiften en het vervolgen van de grote criminaliteit. De reden dat in Nederland geldt, dat misdaad loont. Dit alles vanwege het goed werk van justitie, die via een nieuwe wet continue de hand boven het hoofd moet worden gehouden, zodat zij met hun malversaties tegen de burgers door kunnen gaan. Ware het niet beter een bezem te gebruiken om hiermee de boel goed schoon te vegen, schoonschip te maken en dan geheel opnieuw te beginnen? Ik kan u vanuit EuroStaete wel een paar nieuwe bezems bezorgen. Deze bezems zijn gratis. Met dit opschonen wordt door mij aangegeven dat het overgrote deel van justitie en de politie wel goed werk verricht, respect verdient en dat een paar rotte appels voor velen, ook bij justitie en politie het leven behoorlijk zuur maken. Deze rotte appels bij justitie en de politie, die wij als een fuik altijd tegenkomen en een waaier aan onheil achterlaten, zijn verantwoordelijk voor verlies aan respect voor beide organisaties. Het snelst is naar mijn mening dit respect terug verdienen door deze rotte appels op te ruimen. Hier is geen nieuwe wet voor nodig, die de rechterlijke macht als poppenkast nog meer degenereert. Het Platform Herstel Rechtsorde, voornamelijk bestaande uit slachtoffers van justitie, politie, advocatuur, curatoren en een scala aan overheidsinstellingen zoals de Jeugdzorg heeft voor u voldoende opbouwende adviezen, die u met het schonen een behoorlijk eind de goede weg op kunnen helpen. Bij deze adviezen zit geen rancune of afkraken. Alleen opbouwende adviezen gebaseerd op jarenlange ervaringen van hoe het niet moet en hoe het wel kan worden u hiermee aangereikt. Via de Sociale Databank Nederland is hun hulp in roepen. Met vriendelijke groet.
Dr G.J.J. Beukeveld |
Aan de staatssecretaris van Justitie Mr. N. Albayrak Schedeldoekshaven 100, 2511 EX ’s-Gravenhage Geachte mevr. Albayrak, In het Tweede Kamerdebat “het weigeren om op te staan” bij het binnentreden van het college van rechters door advocaat Mohammed Enait, bepleitte u met emotionele nadruk dat in de rechtsstaat Nederland een ongeschreven gedrag vereist is. U wilde zelfs een wettelijke regeling entameren.U gaat er vanuit dat dit een eenmalig incident zou zijn, maar ik kan u verzekeren dat vele tienduizenden mensen die met die rechtsstaat in aanraking zijn geweest geen enkel respect meer hebben voor dat wat u als een hoeksteen van de rechtspraak ziet. Hoofdoorzaak daarvan is het gedrag en de praktijk van het rechtsbedrijf dat zich letterlijk als een prostitutie bedrijf ontwikkeld heeft daar waar de kwaliteit van de rechtspraak wordt bepaald door de geldbuidel. Er zijn tientallen voorbeelden van volstrekt ontoelaatbare belangenverstrengeling en gemanipuleerde rechtspraak waarbij de burger in het stof bijt, wanneer deze om recht vraagt tegenover een overheidsinstelling, een multinational of een verzekeraar, tot aan de Raad van State toe. Ook ik Arnold van der Voort heb geen hoge pet op van de gemiddelde rechter die zich nog steeds baseert op verouderde wetgeving en daarmee een disrespect oproept over zichzelf. Als voorbeeld de schrijnende gevolgen van een achterhaalde faillissementswet daar waar meer dan 500 mensen per jaar uit het leven stappen, de overige leven 15 jaar korter aldus het RIVM en gaat daar 82% van de relaties naar de knoppen. Als laatste wil ik u attent maken op de Pikmeerarresten die ambtenaren in het kader van hun functioneren beschermen voor strafvervolging, daar waar de burger jarenlange gevangenisstraf te wachten staat en deurwaarders die als rechter en beul handelen. Mevrouw Albayrak, ik heb hier een beperkte opsomming gegeven waar zelfs dat laatste beetje integriteit en respect ten aanzien van de rechterlijke macht ter discussie staat. Kijkt u eens op SDNL.nl mevrouw, respect kan men niet eisen, hooguit verdienen met integer gedrag, snelle, efficiënte en op waarheid gebaseerde beslissingen. Mevrouw Albayrak, eens zult u zich moeten verantwoorden tegenover het volk, dat heeft u zelf gewild door in de politiek te gaan en dan hoop ik maar dat u wat gedaan hebt met mijn brief, anders kan het u slecht vergaan. Vertrouwende u correct stof tot nadenken te hebben gegeven en tot nader uitleg bereid, ontvang ik graag een reactie van u, verblijvend met vriendelijke groet, Arnold van der Voort, voorzitter
|
Mijn kenmerk: Ons Recht
Aan : Dhr. Rob Brockhus s.s.t.t.
Wehl, 21 december 2009
Dag Rob, Respect voor jouw brief aan de staatssecretaris van Justitie, mr. N. Albayrak, die er - n.a.v de tuchtrechtzaak tegen advocaat Enait, die weigert om op te staan voor rechters - tegen alle feiten in met klem voor pleit dat burgers respect voor hun Rechters moeten tonen. Ik reageer met de volgende stellingen:
Voor de juistheid van bovenstaande stellingen zijn er vele, even pijnlijke als illustratieve bewijzen op jouw SDN, in mijn archieven en in die van onze geestverwanten. Keer op keer komen verontruste burgers zoals jij en ik tot de conclusie dat, als het om ons Recht gaat, de rechtstaat niet werkt. Ons Recht werkt als een onverlicht despoot, die niet wordt tegengesproken en is hoe dan ook niet gedemocratiseerd Een paar jaar geleden heb ik besloten om over de problemen rondom ons Recht geen brieven en informatie meer te sturen aan hoeders van ons Recht, niet aan vertegenwoordigers van de media noch aan volksvertegenwoordigers. Dat besluit heb ik op de eerste plaats genomen om mijzelf te beschermen. Ik heb teveel onrecht ervaren. Ik heb te veel woede, wanhoop en andere onvrede gevoeld. Ik heb teveel mensen gekend die tijdens hun leven niet meer voor Recht in aanmerking zijn gekomen. Net als de heer Arnold van der Voort van STIDAG heb ik vele mensen leren kennen die aan hun Recht dood zijn gegaan. Ik ken te veel mensen die vitaal door hun eigen Recht zijn geraakt. De droevige waarheid over ons Recht heb ik diverse keren aan de desbetreffende Ministers van Justitie, de Raad voor de Rechtspraak, de vaste Kamercommissie voort Justitie, aan alle volksvertegenwoordigers en aan vele vertegenwoordigers van de media medegedeeld. Geen hoeder van ons Recht, geen rechtswetenschapper, geen volksvertegenwoordiger, geen vertegenwoordiger van de media heeft die droevige feitelijke waarheid tegengesproken. Ik stuur daarom geen brieven meer, ook niet aan mevrouw mr. Albayrak. Ik heb die al gestuurd. Wel was, ben en blijf ik de overtuiging toegedaan dat alleen een brede maatschappelijke, publieke discussie over de daadwerkelijk staat van ons Recht, waaraan niet alleen juristen maar ook mensen en leken zoals jij en ik deelnemen, voornoemde gesloten werelden kan openbreken. Slechts die discussie kan er toe leiden dat de structurele oorzaken die ten grondslag liggen aan de problemen van vele slachtoffers met ons Recht, wegnemen. Slechts die discussie kan aan vele mensen het recht geven dat zij nu bitter ontberen. Aan die discussie doe ik hartstochtelijk graag mee, gebruikmakend van de grote hoeveelheid feiten en argumenten waarover ik in de loop der jaren ben gaan beschikken. Ik heb deze publieke brief geschreven in de hoop dat hij tegenspraak of instemming oproept. Daarnaast bezin ik mij op andere middelen om tot de publieke discussie te komen, waar ons Recht bitter hard aan toe is. Het is te gek voor woorden: Wij Nederlanders betalen voor ons Recht en hebben er niets maar dan ook niet over te zeggen! Jij, ik en al onze geestverwanten weten dat Vrouwe Justitia een gevallen vrouw is. Zolang de hoeders van ons Recht, onze media- en volksvertegenwoordigers geen hand uitsteken om Vrouwe Justitia overeind te helpen is er een taak voor leken en burgers weggelegd. Die taak maak jij al jaren waar met jouw SDN, waarvoor mijn respect en bewondering. Voor jou sta ik bij wijze van spreken in en buiten de rechtszaal op. Tot slot, bedenk Rob dat jouw SDN de enige plek is waar slachtoffers van Justitie asiel vinden en een forum voor hun problemen. Je moet dus volhouden! Daarbij verdien je alle steun en medewerking. Sterkte gewenst en wees met recht gegroet drs. Harry Teernstra
Freelance journalist/schrijver
|
Onze samenleving én onze regering zijn zwaar ziek
RECHTER
WEG NA DRANKSCHANDAAL*
Van een
onzer verslaggevers Dit bericht stond gisteren te lezen in de Telegraaf en vandaag kan men lezen op Endtimes.punt.nl dat een rechter in de V.S. een 18-jarige jongeman heeft veroordeeld tot ACHT jaar effectieve gevangenisstraf zonder kans op vervroegde vrijlating omdat hij voor enkele duizenden dollars schade had berokkend door het spuiten van Grafitti. Zomaar twee berichten over de rechterlijke macht. Nee, niet in een land waar de satanische sharia wordt gepraktiseerd maar waarvan men toch mag aannemen dat men in deze landen toch enigszins 'verlicht' is met een humaan en christelijk denkpatroon. Ja, de verloedering, maar ook de wreedheid, het inhumane, het liefdeloze zoals Paulus beschrijft in 2 Tim.3 : 1-5 heeft al jaren en jaren geleden zijn intrede gedaan in de rechtszalen van 'het z.g. vrije westen'. Absurd maar waar, rechters worden ook hier ten lande benoemd voor het leven. Er is amper sprake van enige controle op diezelfde rechters, terwijl dat ook slechts mensen van vlees en bloed zijn, zondaars, zou de apostel zeggen, doelmissers, die een ander moeten corrigeren en bestraffen.
Van dergelijk
soort mensen zou je toch naar menselijke maatstaven de aller, allerhoogste
integriteit mogen verwachten. Dit moeten mensen zijn die maatschappelijk,
sociaal en humaan gesproken zo goed als een onberispelijke levenswijze ten toon
zouden moeten spreiden. Helaas blijkt keer op keer dat mede door gebrek aan
controle en een 'onder ons' klimaat binnen justitie er toch veel fout kan
gaan. Hoeveel mensen zijn er door deze vrouwelijke rechter niet veroordeeld terwijl haar beoordelingsvermogen vertroebeld was door de alcohol, haar zienswijze niet meer scherp was, wetende in welk een mesthoop zij zelf leefde? Moeten deze processen niet herzien worden? Is dat niet het minste wat je de veroordeelden als genoegdoening zou mogen geven? De kans hierop is uitermate klein in een land waar een pedo/homo aan het hoofd staat van het Openbaar Ministerie, met de 'vriendelijke groeten' aan mijnheer Joris Demmink en een oud minister van Justitie die niet te beroerd was om stukken uit de 2e kamer die hem niet zinde te verdonkeremanen, nietwaar mijnheer Piet Hein Donner?
En zelfs wetten
ondertekenen waarop mensen simpelweg uitgeleverd, overgeleverd heet dat dan,
kunnen worden aan o.a. achterlijke systemen zoals in Polen, Roemenië e.d. omdat
men daar soms Nederlanders wilt horen dan wel berechten voor soms nog geen zaken
die de waarde van enkele euro's (25) niet te boven gaan. Ook een mijnheer
Hirsch Ballin ( huidig minister van Justitie) is niet vies van streken die met
democratie niets meer uit te staan hebben. Vandaag staat met name op de SDNL
een brief afgedrukt die een heleboel NGO's en particulieren gaan ondertekenen
en opsturen naar de staatssecretaris van Justitie en waarin o.m. kond wordt
gedaan van tientallen grote, kwalijke, juridische misstappen waar
ons land onder
gebukt gaat de laatste decennia. ( zie: www.sdnl.nl)
Ook in Amerika, het land van de onbegrensde mogelijkheden , daar blijken rechters, al dan niet full time, de macht te hebben mensen, kinderen, voor het leven te tekenen, om hen bijvoorbeeld te veroordelen tot 8 jaren effectief en zonder de kans op 'parole', dit is: vervroegde vrijlating. Wat had de 'verdachte' mispeuterd? Wel hij had voor enkele duizenden dollars schade aangebracht middels het spuiten van graffiti. Ja, een nare zaak, die graffiti, maar om dan zulke draconische maatregelen te treffen en een leven letterlijk kapot te maken! Want als 18 jarige , acht jaren overleven in een Amerikaanse gevangenis? Ga er maar aan staan! Dit is machtsmisbruik ten top en het staat in geen enkele verhouding tot de gepleegde daad. Ik hoop dat er nog beroep mogelijk is, anders zou het een goed idee zijn zich te wenden tot de gouverneur van desbetreffende staat of tot het federale gerechtshof om herziening te vragen tegen dit vonnis en......, om deze rechter, deze vrouw, die dit uitgesproken heeft van haar functie te ontheffen. Helaas is het spook van het vroegere adagium: Hang them first and ask them later, nog niet helemaal verdwenen uit de Amerikaanse courthouses. Het is echter ook een teken des tijds. Een complete verharding en meedogenloosheid tot de medemens. Straks en hoelang nog dat weten wij helaas niet exact, maar het kan niet lang meer duren, dan zal de echte en de ware rechter komen en recht spreken, ook over die piassen in hun zwarte jurken achter die groene tafels die 'heersen' alsof zij God zelf zijn. Laat ons hopen en bidden dat Hij, de Ware en Eerlijke en Liefdevolle Rechter spoedig komen mag en dit menselijke, falende systeem voorgoed ten einde zal brengen |
Aan Staatssecretaris van Justitie mevr. mr N. Albayrak. Opstaan uit eerbied voor de Minderbegaafden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur, kan alleen bij gebrek aan wetenschap, waarvan akte! K.H. de Werd Aanklager/woordvoerder Bijzondere Rechtspleging, als zodanig benoemd en beëdigd tijdens de oprichting van het Platform Rechtsherstel Rechtsorde, waarvan akte! Toelichting De Bijzondere Rechtspleging functioneert heden ten dage, uitsluitend indien deugdelijke rechtspleging, als gevolg van ambtelijke corruptie in overtreffende trap, gepleegd door de talrijke minderbegaafden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur volstrekt is uitgesloten. Voorgeschiedenis De Aanklager bij de Bijzondere rechtspleging, heeft kort voor zijn overlijden, in de media er voor gewaarschuwd, dat het naoorlogs gratiebeleid de Nederlandse bevolking zou gaan opbreken, vooral omdat sindsdien er structureel nauwelijks iets is veranderd. En juist daarin schuilt het toekomstig gevaar voor de Nederlandse samenleving aldus een magistrate die op grond van zijn ruime juridische kennis en ervaring een wel zeer voorzienige blik bleek te hebben.
Een tweede zeer serieus te nemen signaal, kwam recentelijk tot ons via Procureur-generaal mevr. Mr. Korvinus, die is afgetreden, omdat zij het na de laatste reorganisatieperiode bij het OM, waarbij de zeggenschap over het strafrechtelijk vervolgingsbeleid van ruim vijfhonderd officieren van Justitie, met autonome bevoegdheden daarover, werd gecentraliseerd tot slechts enkelen, te weten de Minister van Justitie en het College van Procureurs-generaal. U moet mijn aftreden dan ook zien als een signaal naar de samenleving, hoewel ik bang ben dat dit signaal niet zal worden gehoord, aldus genoemde magistrate in de media. Zij vreesde dat het gehele Openbaar Ministerie in verkeerde handen zou kunnen vallen indien genoemde enkelingen er verkeerde vrienden op zouden na houden. Die verkeerde vrienden excellentie, die zijn er in overvloed. Wat dat betreft had ook deze Procureur-generaal eveneens op grond van haar ruime juridische kennis en ervaring een zeer voorzienige blik. Die verkeerde vrienden vertegenwoordigen het juridisch/politieke embargo op de misstanden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur. Het zijn die politici en journalisten die als embargo de illegale afspraak hebben, dat over de minderbegaafden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur, die opzettelijk gerechtelijke dwalingen uitspreken ter aanranding van het hier ten lande geldende rechtssysteem, geen vragen zullen worden gesteld aan de Minister van Justitie. Anders gezegd, deze niet deugdelijk zal worden gecontroleerd op diens juridisch/politieke verantwoordelijkheden, zodat de verticale controle op het ambtelijk functioneren van de gehele Rechtelijke Macht tot aan de postbodes van de rechtbanken en gerechtshoven en de Hoge Raad der Nederlanden toe, volledig ontbreekt; en daarom het rechtssysteem decennia lang ongelimiteerd heeft kunnen corrumperen. Vele, zeer vele excessen doen zich daar voor ten laste van een behoorlijke procesgang. Ik beperk mij dan ook als voorbeeld tot het ongewenste fenomeen rechter/raadsheer plaatsvervanger dat volgens mij zelfs geen wettelijke basis heeft. Ik verwijs u naar Het IRM-rapport (Integerheid Rechtelijke Macht) ISBN 90803469-1-8 NUGI: 691, waarin op uitermate bekwame wijze (d.w.z. op wetenschappelijk niveau) het fenomeen rechter/raadsheren plaatsvervangers volkomen terecht wordt beschreven als het spook, dat verscholen zit achter de Bef in de toga en to schade van velen door de wandelgangen van Rechtbanken en Gerechtshoven sluipt, waarvan akte! Deze 'togaspoken', vaak commerciële advocaten en/of leden van het Openbaar Ministerie op alle niveaus, bevinden zich als het kankergezwel in de huidige gerechtelijke colleges. De belangenverstrengeling hieruit voortvloeiend is zo ernstig, dat de burgers zich zowel civielrechtelijk als strafrechtelijk op alle niveaus, zich niet of nauwelijks meer tot de rechter kunnen wenden, of zij worden vrijwel onmiddellijk geconfronteerd met vormen van belangenverstrengeling. Lees: het opzettelijk uitspreken van gerechtelijke dwalingen. Die figuren hebben zich in samenspanning ex art. 80 Sr en onder de verzwarende omstandigheid van art. 44 Sr, dus anders dan uit hoofde van ziekte of gebreken als bedoeld in art. 11 lidc juncto 12 Ro, op alle niveaus op sleutelposities bij Gerechtshoven en Rechtbanken weten te nestelen. Zodoende hebben zij zeker gesteld, dat de gewenste gerechtelijke dwalingen ook op alle niveaus, formeel worden uitgesproken. Lees: Dat de totale rechteloosheid van het door hen uitverkoren slachtoffer, bij gebrek aan functioneel geweten, voor de volle 100% wordt zekergesteld. De gevolgen voor de benadeelden zijn verschrikkelijk. Vaak gaat hun toekomst en dat van hun vrouw en kinderen ten gronde. Zij worden maatschappelijk, financieel en psychisch volledig geruïneerd. Velen onder hen zien als laatste uitweg nog zelfmoord. Het is om van te huiveren, indien men bedenkt dat politici die dit alles mogelijk maken via hun embargo op de ernstige misstanden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur, het gevaar dreigt dat ons land binnen afzienbare tijd ten onder gaat in een totalitaire dictatuur. Het moge u en ieder weldenkend mens met u, gelet op het voorgaande volstrekt duidelijke zijn, dat het rechtssysteem als gevolg van het journalistiek/politiek embargo -lees het ontstellend gebrek aan horizontale en verticale controle op de minderbegaafden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur - zo ernstig op alle niveaus is gecorrumpeerd, dat de Staat der Nederlanden niet meer onder alle omstandigheden in staat is de rechtszekerheid en veiligheid van allen op Nederlands grondgebied te waarborgen. Daarom staan wij niet op, voor de talrijke minderbegaafden binnen de gelederen van de Zittende en Staande Magistratuur, om hen eer te bewijzen die zij niet verdienen. Ook niet als dat wettelijk wordt geregeld, waarvan akte! Ik heb gezegd, in het Algemeen Belang, waarvan eveneens formeel akte! K.H. de Werd Amsterdam d.d. 22/12/09
|
Sint Michielsgestel, 23 december 2009
Reactie van Robert Hörchner op het artikel “respect voor de rechter” op de voorpagina van de Sociale Databank Nederland. Naar aanleiding van de stelling door advocaat Mohammed Enait om niet voor de rechters op te staan heeft de Tweede Kamer een debat gehouden over deze kwestie. Welnu, met de houding van deze advocaat zowel als met het debat hierover ben ik het niet eens, en wel om de volgende redenen. De Tweede Kamer gaat mijn inziens te ver om respect af te dwingen door deze kwestie wettelijk te laten regelen. Zoiets kan eenvoudig niet, omdat je als rechter respect alleen maar kunt verdienen door professioneel en integer te handelen. Zo eenvoudig ligt dat. Door in te gaan op de houding van deze advocaat Mohammed Enait geef je toe aan de bedoelingen van deze man, namelijk het respect van de Nederlandse rechtelijke macht ter discussie stellen. Kortom: deze advocaat is geslaagd in zijn opzet en dat had voorkomen kunnen worden door deze persoon volkomen te negeren. Persoonlijk denk ik dat deze advocaat zichzelf op termijn buiten spel zou hebben gezet. Deze advocaat is namelijk vooringenomen, door iedere rechter in Nederland voor aanvang van een gerechtelijke procedure tegen de haren in te strijken, door niet op te staan zoals gebruikelijk is in onze Rechtsstaat. Ik kan me niet voorstellen dat deze advocaat Mohammed Enait kan rekenen op een groot aantal cliënten, omdat dezen hun rechtszaak willen winnen. Er is echter ook een andere kant aan dit verhaal wat naar mijn bescheiden mening belicht moet worden, namelijk wanneer is gebleken c.q. aangetoond, dat rechters het volledig verkeerd gedaan hebben, of zelfs niet integer zijn geweest in een rechtszaak. Sprekende voorbeelden hiervan zijn de Schiedammer parkmoord, de Puttense moordzaak, Lucia de B. en de chipshol-affaire. Ook in mijn bewogen leventje met justitie ben ik eens tegen een gerechtelijke dwaling opgebotst. Dat feit vond plaats na een tussenuitspraak van de Internationale Rechtskamer te Amsterdam waarin tijdens de lopende procedure twee rechters zijn verwisseld. De einduitspraak stond haaks op de stelling van hun voorgaande collega’s, waardoor veel commotie is ontstaan, zeker nadat de landelijke media hier aandacht aan hadden geschonken en er zelfs diverse Kamervragen over zijn gesteld. Al met al resulteerde deze einduitspraak in een onterechte deportatie naar Polen alwaar ik 10 maanden onder onmenselijke omstandigheden in voorarrest heb gezeten. Achteraf ontdekten we dat een van de twee wisselrechters, een zekere mr. drs. A.A. Spoel, tot kort voor dat ze rechter werd werkzaam was als landsadvocaat bij het kantoor Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn. Uitgerekend met het laatstgenoemde kantoor van de landsadvocaat was ik samen met mijn partner op dat moment verwikkeld in een langdurige civiele schadeclaim tegen de Nederlandse Staat. Sterker nog, er waren in de procedure bij de Internationale Rechtbank te Amsterdam officiële stukken ingevoegd door de landsadvocaat mr. F.W. Bleichrodt, tot voor kort een collega uit de werkkring van deze rechter mr. drs. A.A. Spoel. Rechter mr. drs. A.A. Spoel had zich gezien deze omstandigheden moeten terugtrekken, dit om elke schijn van partijdigheid te vermijden. De wet is hier duidelijk over: De wet noopt tot verschonen/wraken “bij feiten of omstandigheden waaronder de rechterlijke onpartijdigheid schade /zou kunnen/ leiden”. Dit is fundamenteel voor het vertrouwen in de rechtsstaat. Rechter mr.drs. A.A. Spoel heeft de schijn tegen dat haar aanwezigheid van invloed is geweest op de einduitspraak. Na een klacht bij de Hoge Raad middels mijn raadsman mr. C.F. Korvinus inzake deze misstap van rechter mr. drs. A.A. Spoel, ontvingen wij onderstaande schriftelijke reactie van de Hoge Raad. Citaat uit schriftelijke reactie Hoge Raad d.d. 26 oktober 2007. U schrijft dat na ontvangst van de uitspraak aan uw cliënt is gebleken dat mr. Spoel tot 31 december 2006 als advocaat werkzaam is geweest bij het kantoor van de landsadvocaat Uw cliënt voert sinds april 2005 een procedure tegen de Staat ter zake van een beweerdelijke hetze van Justitie. In die procedure wordt de Staat vertegenwoordigd door de landsadvocaat. Uw klacht houdt in dat mr. Spoel heeft gehandeld in strijd met aanbeveling 7 van de Leidraad onpartijdigheid van de rechter door mee te beslissen over de eind uitspraak inzake uw cliënt. U betoogt dat het bepaalde in artikel14b lid 1, aanhef en sub d, (oud) van de Wet op de rechterlijke organisatie niet in de weg staat aan uw klacht omdat uw cliënt geen gebruik kon maken van de voorziening die de wet geeft voor dergelijke klachten, te weten wraking. De omstandigheid die daarvoor grond zou zijn geweest, is eerst na afloop van de overleveringsprocedure ter kennis gekomen van uw cliënt. Uw betoog lijkt steun te vinden in HR 11 december 1990, NJ 1991, 185. In dit specifieke geval zal een ieder begrijpen dat noch ik, noch mijn partner ooit nog uit respect zullen opstaan voor deze rechter mr. drs. A.A. Spoel, zelfs niet als de Tweede Kamer zou besluiten dat opstaan voor de rechter een overtreding van de wet betekent. Een ander woord voor respect is eerbied of ontzag en dat valt wettelijk niet af te dwingen. Hoogachtend, R. Hörchner
|