Aan: Klokkenluider

Geachte Klokkenluider,

Gevoegd een "slechts" beknopt overzicht van wat ik de laatste jaren heb mogen meemaken. Ik neem aan dat als u de moeite wilt nemen om dit voor mij frustrerende drama te lezen het een bekend "advocaten" verhaal zal zijn. Ik denk dat om dit nog te kunnen begrijpen het volgende van belang is:

• Ik ben zoals u kunt lezen 63 jaren oud. In deze scheiding spelen dus geen kinderen mee.
• Het huis waar over word gesproken is een kleine woning welke mijn ex echtgenote en ik hadden gekocht in Thailand. Echter omdat het buitenlanders in Thailand verboden is om grond in bezit te hebben stond het eigendomsrecht niet op onze naam maar op naam van een door mijn ex. uitgezochte stroman. Met andere woorden, wij hadden dus officieel geen enkel recht om wat dan ook met deze woning te ondernemen zonder hierbij de hulp te krijgen van genoemde stroman.
• Toen mijn ex. uit Thailand vertrok naar Nederland heb ik de woning onmiddellijk verlaten en ben in een huurhuis gaan wonen. Met andere woorden, ik heb de woning met inbegrip van alle daar in aanwezige meubels verlaten. Er viel op dat gebied dus weinig te verhalen.
• Mijn ex. is terug geweest in Thailand en heeft geëist dat er een aantal in de woning aanwezige zaken naar Rotterdam zouden worden verscheept. Daar heb ik zorg voor gedragen, nota bene tot twee maal toe.
• Bovenstaande houdt in dat er geen daadwerkelijke goederen waren te verdelen.
• In 2000 heeft de rechter een alimentatie bedrag vastgesteld op foutieve gronden, waar ik echter trouw aan heb voldaan. Sterker, ik heb haar veel meer doen toekomen dan ik wettelijk verplicht was. Dat wordt echter door de advocaat Beek uitgelegd als schenkingen.
• Enige punten welke nog speelden bij de boedelscheiding waren dus de lijfrente welke ik reeds in 1999 wilde splitsen. Verder een aantal bankrekeningen, twee in Thailand, een in Nederland (giro) en een spaarrekening in België. Echter de Thaise bankrekeningen waar volgens Beek enorme" bedragen op stonden hadden bewezen een nihil saldo. De Nederlandse postgiro rekening was onze normale rekening waar mijn pensioen op werd gestort. Ik heb die nimmer geblokkeerd en daar is dus verder ook niets mee aan de hand. Als laatste de Belgische rekening waar een bedrag van omstreeks 174.000 Belgische franken op stond. Dit bedrag is door mijn ex. eenzijdig en zonder enige vorm van overleg van de bank genomen.
• Alles bij elkaar genomen blijkt er dus in het geheel niets verdeeld te kunnen worden omdat er niets meer was.
  1

• Het Thaise huis is MET toestemming van mijn ex door de stroman verkocht en de opbrengst daarvan heb ik naar behoren verdeeld. Dus mijn ex heeft bewezen de helft van de opbrengst op haar bankrekening ontvangen. Hierbij heb ik in mindering gebracht 50% van de som geld welke ze in België van mij had gestolen.

Ondanks dat alles was geregeld en dat er geen banktegoeden of bezittingen waren is dit uitgemond in een advocaten spel waarbij de een de andere onnozele briefjes toestuurde over onbenullige zaken. Bijvoorbeeld. Ik krijg in 2002 van mijn advocaat een schrijven (240 Euro per uur) over het niet door mij voldaan hebben van drie maanden alimentatie. Ik woon dus in Thailand! Dat had ze dus schriftelijk van advocaat Beek gehoord. Uiteraard was dit niet waar. Ik heb dus per omgaande de betaling bewijzen naar Tilburg, mr Six-Drost (mijn advocaat) gestuurd welke daar weer een briefje bij schreef en dat Beek deed toekomen. (240 Euro per uur). Gewoon bewuste pesterijen van de schurk Beek.

Dit advocaten pesterij spel heeft nu geduurd van begin 2000 tot op dit moment. Er speelt werkelijk niets wat deze lange periode rechtvaardigt. Sterker nog, 19 Augustus 2004 heeft de rechter dus bepaald dat er een o ver bedel ing is geweest van mijn kant en dat mijn ex. mij binnen twee weken 2500 Euro moest terug betalen. Dat dit nog steeds niet is gebeurd kunt u al raden. Dit dus op advies van de "heer" Beek, advocaat in Capelle a/d IJssel. U kunt ook lezen dat ik in de zomer van 2004 drie maanden in het geheel geen inkomsten heb mogen ontvangen omdat de heer Beek via een deurwaarder loonbeslag wegens wanbetaling had aangevraagd wat dus binnen een week was geregeld, (mag ik u attent maken op het vorige punt waarbij rechter dus over o ver bedel ing een uitspraak heeft gedaan. Werkelijk een smeerlapperij waar ik geen woorden voor kan vinden.

Naar aanleiding van dit hele drama van loonbeslag waardoor ik aan de andere kant van de wereld zonder inkomsten kwam te zitten heeft de advocaat welke voor mij de zaken moest regelen tegen een uur tarief van 240 Euro de moed gehad om een klacht tegen Beek in te dienen bij de deken van de orde van advocaten in Rotterdam, een zekere Bruidegom. Juist gisteravond heb ik telefonisch contact met mr. Six gehad en haar gevraagd of het juist is dat de deken van dit duistere clubje haar inderdaad geadviseerd om haar (terecht) klacht weer in te trekken. Jammer heeft mr. Six-Drost de moed niet gehad om deze klacht door te zetten en heeft mij ook op dit punt heeft laten vallen als een baksteen. "Mijnheer van der Linden, dit is mijn eigen beslissing en verantwoordelijkheid" was haar uitleg. Natuurlijk niet waar, mr Six is gewoon gezwicht voor de druk uit Rotterdam.

In mijn 10 bladzijden tellende overzicht kunt u lezen dat ik reeds lange tijd mijn advocaat verzoek om actie te ondernemen om de alimentatie aan te passen aan de werkelijkheid. Maar steeds opnieuw hoor ik dat eerst de boedelscheiding achter de rug moet zijn ? (welke boedelscheiding?). Uiteraard heb ik van al het bovenstaande bewijzen. Wat heet, twee ordners vol met waardeloze papieren.

Aangezien ik er van overtuigd ben dat hier een duister spel word gespeeld wat natuurlijk veel te lang aanloopt en waarbij de ene leugen op de andere staat ben ik zo vrij om dit los van mijn gang naar Europa - de heer Bolkestein, ook op een andere manier de nodige publiciteit te geven.

Mag ik u verzoeken mij te raden hoe ik dit hele drama publiek kan maken?

Betrokkenen bij dit hele drama zijn:

J. H. Beek
Advocaat en Procureur
Gebouw de Oostpoort
Hollands Diep 63
2904 EP Capelle a/d IJssel

Mr. E. J. Six-Drost
Holla Poelman advocaten
Apenijnenweg 1
5000 AK Tilburg

Met de meeste hoogachting.





W. van der Linden
295/25 the Laguna Home Moo 2,
Tumbol Nong Jom - San Sai Noi
50210 Chiang Mai, Thailand

Van:                   W. van der Linden
Aan:                   de heer F. Bolkestein (met aanbieding brief)
                          p/a Europese Commissie
                          DG Mededinging - (ter attentie van Tarja Sage)
                          B 1049 Brussel - België

Kopie:               De weledelgestrenge heer Mr. F.W.H. van den Emster
                         President Rechtbank Rotterdam
                         Postbus 50950 - 3007 BL Rotterdam (zonder bijlagen)

                         De ORDE van Advocaten te Rotterdam - Raad van Toezicht
                         ter attentie van Mw. Mr. M. Boender-Radder (zonder bijlagen)
                         Postbus 85850, 2508 CN, 's-Gravenhage

                         Mw. Mr M. J. de Haan-Boerdijk (rechter in Rotterdam)
                         Postbus 50950 - 3007 BL Rotterdam (met bijlagen)

                         Stichting Sociale Databank Nederland (Klokkenluider)
                         Gasthuislaan 22, 6883 JD Velp (met bijlagen)

Referentie:         Scheiding van der Linden Zeddeman.
Onderwerp:       Dwangbevel van Beek, Nederlands recht en de orde van advocaten.

Juni 1972 ben ik door defensie bij de NAVO in Brussel geplaatst alwaar ik diverse functies heb mogen bekleden. Onder andere hoofd van het geheime archief van de Internationale Militaire staf, persoonlijk assistent van de toenmalige voorzitter van het militaire comité van de NAVO Generaal C. De Jager, adjudant in buitengewone dienst van Hare majesteit de koningin, waar ik samenwerkte met de huidige chef protocol van Hare majesteit de Koningin de heer Gilbert Monod de Froideville. Staf officier in de persoonlijke Staf van generaal Galvin, de militaire opperbevelhebber van de NAVO, persoonlijk stafofficier van de Nederlandse militaire vertegenwoordiger bij de NAVO en later, persoonlijk staf officier van de directeur van de internationale militaire staf van de NAVO in Brussel welke de betrokkenheid van de NAVO in Joegoslavië onder andere coördineerde. Aangezien dit diplomatieke functies betroffen werd mij de diplomatieke positie gegeven van ambassade secretaris.

Ik vermeld dit carrière verloop slechts om aan te geven dat gezien mijn functioneren in Brussel op het hoogste niveau er jaarlijks een screening naar mijn persoon werd uitgevoerd en dat men

van mijn levenswijze geheel op de hoogste was. Nooit ben ik met justitie in aanraking geweest, nooit heb ik zelfs een bekeuring gehad. Mijn contacten met justitie dateren van de periode na mijn vertrek uit België en mijn permanente vestiging in Thailand.

Mag ik de vrijheid nemen om u uit te leggen wat Nederland, speciaal dan de Nederlandse advocatuur mij sedert mijn vertrek uit dat land in 1997 heeft aangedaan.

Begin 1999 besloten mijn toenmalige echtgenote en ik om na een periode van 37 jaar uit elkaar te gaan waarbij Ankie Zeddeman Thailand verliet en terug keerde naar Nederland. Echter, in de berichten wisseling welke wij via de telefoon en internet hadden, besloten we een eventuele scheiding Samen zo goed mogelijk te regelen.

Groot was mijn verbazing toen ik ontdekte dat onze gehele giro bankrekening was leeggehaald en ik zonder geld in Thailand kwam te zitten. Toen ik Ankie daar over aansprak verklaarde ze dat ze op aanraden van derden een advocaat in de arm had genomen en dat deze, een zekere Mr. Keijzerwaard uit Rotterdam haar had geadviseerd om te zorgen dat ze geld genoeg had. Het argument was dat veel gescheiden mannen hun vrouw in de steek laten zonder enige vorm van financiële ondersteuning. Een Nederlandse advocaat welke haar cliënte aanzet tot diefstal. Ik heb mr. Keijzerwaard gebeld en gevraagd of een gesprek tussen de twee partijen mogelijk zou zijn waarbij mr. Keijzerwaard als bemiddelaar zou optreden echter mijn goed bedoelde voorstel werd door deze advocaat van tafel geveegd.

Tijdens mijn veroordeling door de rechter. Mr. De Haan-Boerdijk in 2000 een ander woord zou ik voor hetgeen zich daar in Rotterdam heeft voltrokken niet weten, heb ik deze wijze van handelen aan de rechter voorgelegd en gevraagd of dit de normale manier van advocaten was. De advocaat welke Zeddeman toen bijstond, een zekere mr. Grijseels nam hier onmiddellijk afstand van en memoreerde dat dit een handeling betrof van zijn collega welke wegens zwangerschap verlof de scheiding begeleiding aan hem had overgedragen. De rechter is hier verder niet op in gegaan, waarschijnlijk zijn dit de gebruikelijke Nederlandse advocaten methoden in geval van "scheiding recht"?

a. Vaststelling van de hoogte van de alimentatie:

Bij de vaststelling van de hoogte van de alimentatie is de rechter er van uitgegaan dat mijn inkomsten zuivere inkomsten waren. Echter gezien het feit dat ik in Thailand woonachtig was mocht ik geen AOW premie afdragen waardoor ik maandelijks een bedrag meer ontving dan mijn in Nederland wonende collega's welke de zelfde situatie hadden. Bijkomstigheid is natuurlijk wel dat ik een jaarlijkse vermindering aan AOW heb van 2%. Met andere woorden, in de periode 56 tot 65 jaar (mijn VUT periode) word er geen AOW meer opgebouwd wat ik bij het bereiken van de AOW gerechtigde leeftijd van 65 jaar moet bezuren. Dus totaal 9 jaren maal 2% is een vermindering van niet minder dan 18%.

De bedoeling is om van de extra "zogenaamde inkomsten" een aanvullende AOW op te gaan bouwen om dit verlies te compenseren. Ik hoef niemand uit te leggen dat ik van het deel wat mij door de rechter werd toegewezen niet 'm staat was om zulke dure aanvullende verzekeringen te kepen, zeker niet gezien de situatie waar ik buiten mijn wil voor werd geplaatst. Het elkaar briefjes toesturende advocaten over onbegrijpelijke flauwekul waarbij ik echter wel per briefje een uur bedrag van 240 EURO mocht betalen waardoor deze scheiding mij tot nu toe het lieve bedrag van bijna 13, 500 EURO heeft gekost. Nog onbegrijpelijker is het feit dat er in de vaststelling van de hoogte van de alimentatie door de rechter werd meegenomen dat ik

toentertijd zo af en toe onbetaald reizen begeleide (een in Thailand verboden bezigheid gezien het feit dat ik niet beschik over een werk doch slechts over een gepensioneerden visum) waarbij het vermoeden bestond dat ik wel eens gratis een maaltijd in een hotel kreeg wat dus in vermindering is gebracht op mijn inkomen. Ik ben nu 63 jaar en mag nog steeds genieten van het geen er toen werd vastgelegd.

Als voormalig werknemer van o. a. defensie is mijn "pensioen" aan schommelingen onderhevig. Bij het bereiken van de 60 jaren zou ik terug gaan van 85% naar 73% van mijn laatst genoten Salaris.

Hier heb ik tijdens mijn veroordeling de rechter op attent gemaakt echter, hier werd geen rekening mee gehouden.

Verder bleek, iets wat niemand mij ooit heeft verteld, dat de alimentatie onderhevig is aan een jaarlijkse index verhoging waardoor er nu in 2005 een situatie is ontstaan dat ik maandelijks 1. 040 EURO mag ontvangen en de door de rechter rijk bedeelde ex echtgenote de lieve som van 1. 580 Euro. Een Nederlandse verdeling? Al maanden vraag ik mijn huidige advocaat om hier iets aan te doen echter tot nu toe is er nog niets van de grond gekomen buiten het advies dat een duur verzoek waarschijnlijk toch geen resultaat op zal leveren en dat de uitkomst zeer waarschijnlijk toch weer in mijn nadeel zou uitvallen. Trouwens, het heeft nu allemaal geen nut meer want over anderhalf jaar word ik 65 en dan gaan er andere maatstaven gelden, we gaan samen het pensioen delen. Wat mij dan echter weer boven het hoofd hangt is nog onduidelijk. Als er weer een "Rotterdamse" verdeling gaat komen zal deze uiteraard weer in mijn nadeel uitvallen.

Als aanvulling op het verhaal over mijn inkomsten mag ik u er op attent maken dat ik op dit moment maandelijks een ziekte kosten premie mag betalen in Nederland van 333 Euro. Dit afzettende tegen de inkomsten van 1. 040 Euro een buitengewoon hoog bedrag waarbij ik ook nog en eigen risico heb van 500 EURO per jaar.

Zo worden in Nederland gescheiden mannen door de oren gewassen. Toen ik mijn advocaat hier op attent maakte kreeg ik de waarschuwing dat ik zorg moest dragen de rechter niet tegen mij te krijgen want dat zou in mijn nadeel uitvallen. Maar hoe is dat nu toch mogelijk in een beschaafd land waar men zoveel over andere landen weet te vertellen. Ben rechter, zeker in familie en scheiding "recht" moet hier toch boven staan en begrijpen dat tijdens de verwerking van het meest emotionele wat een echtpaar in het leven kan meemaken, een verwijdering na 37 jaar samen te zijn geweest op een moederlijke en begripvolle manier te begeleiden. En niet alleen begrip te hebben voor het vrouwelijke deel maar begrijpen dat mannen ook mensen zijn met al hun emoties. De goed bedoelde opmerking tijdens de zitting in 2000 waarbij de alimentatie werd vastgesteld "over u maak ik me geen zorgen, u gaat nog wel een tijdje mee klinkt mij nog steeds na in de oren".

Ik mag U op wijzen op de advocaat welke mij ter dienste heeft gestaan bij de echtscheiding. Thuis en Partners. Om slechts te horen dat ik per maand een bedrag van 2725. - gulden moest betalen heb ik deze advocaat de lieve som van 12. 550 gulden moeten betalen. Er speelden geen kinderen, huizen of andere verplichtingen..........
Nu jaren na de scheiding heb ik zelfs nog niet één officieel stuk in handen waarvan ik kan opmaken dat ik ben gescheiden. Treurig, en het heeft mij alle vertrouwen in het Nederlandse recht doen verliezen. Nog sterker, men was vergeten mij op te roepen voor de zitting in 2000 in

Rotterdam zodat de eerste zonder mij heeft plaats gevonden en ik voor de tweede hals over kop uit Thailand naar Rotterdam moest afreizen.

b. Het verminderde inkomen bij het bereiken van de leeftijd van 60 jaar.

Om dit gat op te vangen heb ik reeds vroeger een lijfrente afgesloten welke per 1 maart 2002 zou moeten ingaan. Gezien het feit dat ik ben geëmigreerd was er bij mijn ex echtgenote de indruk dat ik over mijn deel van de lijfrente waarschijnlijk geen belasting schuldig zou zijn aan Nederland echter wel aan mijn land van vestiging, Thailand. December 1999 bracht ik een bezoek aan mijn verzekeraar, Renes in Vught en verzocht hem stappen te ondernemen om de lijfrente polis op mijn naam, om te zetten in twee polissen, Een op naam van mijzelf en de andere op naam van mijn voormalige echtgenote. Ik denk dat ik hiermede beantwoorde aan het geen de wet mij voorschreef.

Groot was mij verbijstering toen ik in januari 2000 van een zekere zich advocaat noemende Beek welke het met de rechten niet zo erg nauw neemt, een geweldig dik pakket papier in Thailand mocht ontvangen met een verhaal over het onder martiaal beslag leggen van de lijfrente. Een en ander om verduistering ten nadele van zijn cliënte te voorkomen. Ik mag er op wijzen dat de lijfrente welke ik wilde splitsen dus delen de aanvulling was op het verminderde inkomen tussen de periode 60 tot 65 jaar. Echter het volgende deed zich voor: Mijn ex echtgenote, bang zoals ze altijd is geweest om minder dan ik te hebben was bang dat er een splitsing zou plaats vinden waardoor mijn deel voor haar onbereikbaar zou zijn. In andere woorden, dat ik van mijn deel in Nederland geen belasting zou moeten ontvangen en zij wel. Dus belangrijk was te voorkomen dat er een Splitsing zou plaats vinden ten koste van alles. Daarom de hulp ingeroepen van een voor mij louche advocaat. Beek, welke dit wel even zou corrigeren.

Tegen beter in heeft deze Beek met een serie van pertinente leugens, ook dit blijkt dus in het Nederlandse recht allemaal mogelijk te zijn, de splitsing tegen te gaan en om de lijfrente, mijn oude dag voorziening onder martiaal te krijgen. Met nadruk, ik heb het over januari 2000.

De punten om martiaal beslag voor elkaar te krijgen waar deze het zich met de waarheid niet al te nauw nemende recht pleiter Beek mee kwam waren de volgende:

- een gezamenlijke "eigen" woning in Thailand,

De betreffende woning is door de eigenaar - buitenlanders kunnen geen huis in bezit hebben in Thailand - verkocht en de zaak is gewoon afgedaan. Daar was dus geen dagvaarding voor nodig. Ik kon daar zelfs dus niets aan veranderen en woonde niet in de kleine woning. De cliënte van Beek had dus de zelfde rechten en mogelijkheden als ik en daarom is het onbegrijpelijk dat deze leugen van Beek in de dagvaarding stond

- Een tegoed OP de gezamenlijke postgiro 172971

Ook dit was een Beek leugen en dat is in de afgelopen periode duidelijk bewezen. Trouwens, het was een rekening op beider naam dus kon Zeddeman er mee doen wat ze wilde. Nooit heb ik een rekening geblokkeerd

- Tegoed op Thaise bank van 301.266.44 Bath

Dit was een pertinente leugen, het saldo was nihil wat tijdens een volgende zitting in Rotterdam is bewezen.

- Tegoed in Thailand van 50.000.- bath

Ook dit was een pertinente leugen en is met bewijzen weerlegd. Saldo was nihil!

- Tegoed in België van 7.078.97 EURO

Dit was wederom een grote leugen, sterker nog, Zeddeman had nota bene de gehele rekening eenzijdig leeggehaald. Waar ik eerst door Beek in de beklaagdenbank werd gezet schreef hij later dat Zeddeman het geld nodig had voor de aankoop van gehoorapparaten. Maar het stond wel op de lijst van de dagvaarding? Over een leugenaar en bedrieger gesproken, een Nederlandse advocaat die wordt geacht een emotionele scheiding te begeleiden! Een schande voor de Nederlandse rechtstaat dat zo iemand mag functioneren en door de orde van advocaten nog op handen wordt gedragen. Onbegrijpelijk voor normale Nederlanders.

- Een personen auto Merk NISSAN (9 jaar oud) ter waarde van 1.361.34 Euro

Deze auto is door Zeddeman zelf verkocht geworden, voor ons vertrek naar Thailand. Beek was zo vriendelijk om later te schei dat het er per ongeluk bij was gekomen.

Zoals met voldoende bewijzen aangetoond is er van de dagvaarding en de punten daarin dus in het geheel niets terecht gekomen en blijken de opgesomde eisen op bewijsbare leugens te berusten, iets wat Beek en de "weledele" leden van de Rotterdamse orde van advocaten zeer wel weten.

Bewust heb ik het laatste punt van de dagvaarding voor het laatst bewaard.

- De bij de Zwolse Algemene (thans Allianz) afgesloten lijfrenteverzekering:

Aangezien wij reeds gescheiden waren heb ik zoals geschreven, in december 2000 de Zwolse Algemene via Assurantiekantoor Renes verzocht om de polis in twee polissen te splitsen zodat elk van de partijen vrij was te doen wat hij wilde.

Groot was echter mijn verbazing toen ik dwars door mijn oprechte actie heen de dagvaarding via een deurwaarder ontving.

Ik zal U niet lastig vallen met details maar het volgende heeft sedertdien plaats gevonden:

• De lijfrenteverzekering is op verzoek van Beek dus onder martiaal beslag gekomen.

• De lijfrenteverzekering expireerde op 1 maart 2002 en er zou dus wettelijk binnen drie maanden een periodieke lijfrenteverzekering moeten worden aangekocht. Dit is door de Zwolse Algemene (thans Allianz) aan Beek gemeld met het verzoek zorg te dragen voor de twee benodigde handtekeningen. Ook is door de Zwolse Algemene een verzoek aan Beek gedaan om de lijfrenteverzekering met een jaar te laten verlengen. Alles wat
  5

  hiervoor nodig was waren twee handtekeningen. Beek heeft hier niet op gereageerd waardoor zijn cliënt en ik een niet gering bedrag zijn misgelopen.

• Met andere woorden, de lijfrenteverzekering werd door de Allianz op een rekening geparkeerd welke dus niet de minimale 4% rente per jaar opleverde. Dat koste ons dus jaarlijks ongeveer € 900. -

• Ik mocht me verheugen in een schrijven van Beek waarin hij voorstelde om de totale som van de lijfrenteverzekering belastingvrij op een Belgische bank te laten overmaken waarbij een derde partij het geld dan op 50% basis zou moeten verdelen. (kopie van zijn voorstel tot belasting ontduiking met onderschrift van zijn cliënte gevoegd)

Wat Beek zijn cliënte nu heeft geadviseerd is een poging de Nederlandse belastingwetgeving te ontduiken om haar in de gelegenheid te stellen 50% van de totale som zonder betaling van de verplichte belasting in handen te krijgen daar waar ik dus over het gehele bedrag in Thailand belasting zou moeten betalen, iets wat achteraf dus helemaal niet mogelijk blijkt te zijn dus een actie en ellende voor niets.

Ik heb de Nederlandse belastingdienst in Heerlen, afdeling buitenland betreffende de procedure met het op papier staande voorstel van "advocaat" Beek verzocht mij te adviseren omtrent deze wijze van handelen. Het snelle antwoord bewees dat er hier een onzuiver voorstel door Beek werd gedaan.

Uiteraard heb ik de Orde van Advocaten in Rotterdam melding gemaakt van de hierboven genoemde feiten. Daar is ook een uitspraak op gekomen. Het antwoord van deze raad gevoegd.

Heel vreemd is het dat in de beslissing van de Raad van discipline met geen woord wordt gerept over het voorstel van Beek tot belasting ontduiking, waar het allemaal om is begonnen? Waarom is er geen uitspraak gekomen op dat punt en waarom staat dat niet zwart op wit in het antwoord. Dat is natuurlijk volkomen duidelijk. Het enige wat ik zou kunnen bedenken is dat de Raad van Discipline deze niet te omzeilen klip bewust buiten beschouwing heeft gelaten omdat dit een niet te rechtvaardigen punt is wat men Beek zeker had moeten aanrekenen en waarvoor minstens een berisping voor had moeten worden gegeven.

19 augustus 2004 is er door Mr. De Haan - Boersma een uitspraak gedaan waarbij werd bevolen dat binnen 14 dagen de lijfrente moest worden gesplitst. Nu, april 2005 heb ik voor het eerst van de Allianz vernomen dat Beek inderdaad enige actie heeft genomen en dat de lijfrente polis is omgezet in twee polissen. Ik kan dus nu waarschijnlijk met mijn ruim 63 jaren eindelijk de vruchten gaan plukken van de aanvulling op mijn karige overblijfsel van mijn pensioen met respect en dank aan de Nederlandse advocatuur en het Nederlandse recht. De rente over de lijfrente word echter niet uitgekeerd omdat Beek de lijfrente met aangetoonde leugens onder martiaal beslag had laten plaatsen.

NOGMAALS mag ik wijzen op de punten waar Beek mijn oude dag voorziening onder martiaal beslag heeft weten te krijgen. Alle punten zijn allemaal leugens en dat staat als een paal boven water. Absoluut geen enkele noodzaak om als advocaat zou schurkachtig en gemeen te zijn maar we spreken over Nederland waar andere maatstaven gelden zoals ik dagelijks in de actualiteit kan zien.

Gezien alle kosten makende ellende welke ik de laatste jaren van dit creatuur mocht meemaken ben ik zo vrij geweest om de orde van advocaten er over aan te schrijven en om advies te vragen. Eerste reactie van Beek was dat ik probeerde om de problemen die er niet waren maar die hij met zijn wangedrag veroorzaakte op kosten van de orde van advocaten op te lossen. Dit schreef hij dus als antwoord aan de orde van advocaten. Een zekere mr. Bruidegom, de deken van deze orde schreef mij een briefje terug waarin hij stelde dat het voorstel van Beek weliswaar onzuiver was maar dat het nog niet ten uitvoer was gebracht dus dat zijn collega nog geen strafbaar feit had gepleegd. Onbegrijpelijk ware het niet dat ik ondertussen heb geleerd hoe het Nederlandse recht voor onschuldigen in elkaar steekt.

Ik wil ook het volgende onder uw aandacht brengen. Tijdens opnieuw een recht zitting op 4 mei 2004 waar ik deze maal wel voor werd opgeroepen, was er grote verbazing bij mijn advocaat Mr. Six-Drost. Beek had dit maal een nieuwe verrassing in petto. Wetende dat ik speciaal uit Thailand was overgekomen bracht hij grof geschut in stelling met een deurwaarder. Mij werd verweten dat ik een alimentatie achterstand had van niet minder dan 4800 Euro. Ik moet u niet gaan vertellen dat ook dit weer een bewezen leugen was van de man. Triomfantelijk overhandigde hij de documenten aan mijn advocaat. Aangezien ik alle betaling bewijzen in Thailand had kon ik in Rotterdam niets laten zien en werd onmiddellijk door het ABP, mijn pensioen fonds, mijn gehele inkomen stopgezet, met andere woorden, drie maanden lang kreeg ik in het geheel geen inkomsten. Ook dit is ons trouwe vaderland wat zo goed voor haar burgers zorgt. Mijn duur betaalde advocaat kon hier niets tegen in brengen buiten een klacht tegen haar collega bij de opnieuw Rotterdamse orde van advocaten en u begrijpt het, dat kwam dus weer bij de deken. Bruidegom op tafel te liggen en die houdt er andere maatstaven op na. Reden van de klacht van mijn advocaat was dat er op z'n minst uitstel had moeten komen om de bewijzen van de nieuwe leugens van Beek te kunnen weerleggen en dat het onmogelijk is dat zomaar het gehele maandinkomen wordt stopgezet zonder er een regeling voor te treffen. Maar dat was ook niet de bedoeling van de schurk Beek, hij wilde mij gewoon pakken waar hij kon omdat hij zich beledigd voelde omdat ik zijn vrienden, de orde van advocaten om hulp had gevraagd.

Natuurlijk was er geen enkele noodzaak om de bewijzen van mijn betalingen aan mijn ex. te overleggen. Voldoende zou zijn geweest om, iets wat mijn advocaat mijns inziens ook had kunnen eisen, mijn overschrijvingen aan mijn ex door middel van haar postgiro overzichten te toetsen, iets wat nog steeds kan gebeuren maar waar kennelijk geen belangstelling voor is. Waarom moet ik met al mijn bank gegevens boven water komen en de cliënte van Beek niet? Onbegrijpelijk allemaal.

Het mooiste komt nog. Zodra ik mr. Six-Drost alle bewijzen van het tegendeel in handen had doen komen van Beek verzocht zij hem zo spoedig mogelijk het ABP in kennis te stellen en om de inhouding en overmaking van mijn gehele maand inkomen naar de lachende cliënte van Beek stop te zetten. Beek vond het nodig om als antwoord te geven: "aangezien het geheel bij de orde van advocaten ligt wacht ik wel op het antwoord van die groep". Uiteraard wetende dat de orde van advocaten nooit en te nimmer hun vriend Beek af zouden vallen, zelfs tegen beter weten in.

Later heeft Beek dan toch de inhouding stopgezet met de mededeling dat hij zich wederom had vergist en dat de alimentatie achterstand geen 4800 Euro maar slechts 2400 was. Nu komt het, tijdens weer een andere zitting op 19 augustus waarbij ik om begrijpelijke financiële redenen niet bij kon zijn eiste mr. De Haan-Boerdijk dat de cliënte van Beek wegens

overbedeling mij binnen twee weken 2500 Euro moest terug betalen. Dit bedrag is uiteraard niet juist want ik heb haar veel meer doen toekomen dan ik verplicht was maar dat vind men dan gemakshalve "schenkingen". Dit impliceert dus dat het gehele wapen van loonbeslag volkomen onnodig was en slechts was bedoeld om mij het leven nog zuurder te maken. Onbegrijpelijk dat advocaten van het niveau Beek in Rotterdamse rechtszalen worden toegelaten om geen criminelen maar onschuldige gescheiden mannen met alle mogelijke middelen het leven zuur te maken. Met als enige reden zijn persoonlijke frustraties omdat ik niet aan zijn leiband wil lopen. Maar nogmaals, dat heb ik al geleerd, de boeven spelen in het Nederlandse recht de lachende derden ten koste van de slachtoffers. NOVA dagelijks!

Tijdens de zitting op 4 mei vond Beek het nodig om in het bijzijn van mr. de Haan-Boerdijk en mijn advocaat mr. Six-Drost schampere en beledigende opmerkingen te maken in de geest van "mijnheer leeft er daar in Thailand lustig op los". Uiteraard heb ik mr. De Haan-Boerdijk gevraagd of dit allemaal wel kon echter ik mocht me verheugen in een antwoord "ach mijnheer van der Linden, ik heb in deze kamer al zoveel mee gemaakt".

Gezien de waarde van de Nederlandse rechtspraak kan ik de door de rechter opgelegde terugbetaling van 2500 Euro wel vergeten. Alhoewel mijn advocaat mr. Six-Drost mij telefonisch verklaarde dat ze zorg zal dragen dat dit het minste is wat ze kon bewerkstelligen is het mij volkomen duidelijk dat Beek wel weer een mouw aan deze gerechtelijke uitspraak zal weten te vinden.

Als laatste wil ik u voorleggen hoe de Rotterdamse orde van advocaten deze kwestie behandelde. Na dat mr. Bruidegom mijn eerste klacht had afgewezen ben ik daar tegen in beroep gegaan.

In de eerste plaats hoorde ik van de orde van advocaten, zwart op wit dat mr. Bruidegom mijn advocaat mr. Six-Drost had geadviseerd om haar klacht tegen Beek vanwege het onterecht inhouden van mijn inkomsten in te trekken wat dus inderdaad heeft plaats gevonden. Zo gaat dat dus in dat wereldje van advocaten onder elkaar.

Vervolgens werd mijn klacht eindelijk aanvaard en werd ik uitgenodigd om op 6 december 2004 in den Haag aanwezig te zijn. De vraag werd gesteld of ik me tijdens de zitting van deze uit een aantal collega's van Beek bestaande raad door een advocaat wilde laten verdedigen. Het zal duidelijk zijn dat ik niet over de financiële middelen beschik om heen en weer naar Nederland te reizen, zeker niet daar waar de uitslag uiteraard te voren al vaststond. Om me ook nog door een advocaat, 240 Euro per uur te laten vertegenwoordigen was mij financieel onmogelijk. Dat zal elk weldenkend mens begrijpen echter waarschijnlijk niet door de speciaal gevormde raad. Gezien de lange tijdsduur van dit hele drama en zeker gezien de grote afstand welke ik moet afleggen om bij een zitting als deze aanwezig te kunnen zijn had het van goed gedrag blijk gegeven als er enige vorm van coördinatie over het tijdstip van handelen met mij was geweest. Resultaat is dat het nu en onderonsje tussen Beek en zijn Rotterdamse collega's is geworden waarbij van enig verweer geen sprake is geweest. Nederlands recht anno 2004.

Het antwoord van de raad, uiteraard werd mijn klacht tegen collega Beek afgewezen is als kopie gevoegd. Een punt wil ik er speciaal opmerken. Het punt waar we spreken over de gelogen punten waarmee deze Beek de lijfrente onder martiaal beslag heeft weten krijgen om mij op die wijze mijn aanvullend pensioen te ontnemen.

Alle punten welke door Beek werden gehanteerd om het martiaal beslag te krijgen zijn gelogen.

Daar zijn voldoende bewijzen van geleverd. Echter Beek gaf als enige punt toe dat de auto er abusievelijk op was gekomen. Alhoewel de raad van discipline alle bewijzen van de leugens in handen heeft schrijf men mij in punt 4.2

"Ook in het verzet is niet gebleken dat verweerder (Beek) zich heeft gebaseerd op leugenachtige informatie van zijn cliënte".
Dat een rechtscollege dit zwart op wit op papier durft te zetten is onvoorstelbaar omdat aantoonbaar is dat Beek op geen enkel punt de waarheid heeft gesproken. Verder wordt opgemerkt de lange periode welke dit heeft moeten duren en nog steeds duurt. Men schrijft hier over dat de dagvaarding van 29 november 2001 niet kon worden voortgezet omdat de dagvaarding van de klager in Thailand, ondergetekende dus, niet ter beschikking was gekomen.

Onbegrijpelijk om dit op papier te durven zetten. Hier bewijst het tucht college van de orde van advocaten over eigen ideeën ingaande recht te beschikken. Niet ondergetekende heeft dit allemaal zo lang laten duren maar Beek. Echter in de uitspraak van het tuchtcollege is het volgende excuus voor collega Beek gevonden:

"Verweerder heeft ter zitting verklaard dat zich, in de procedure waarin op 92 november 2001 de dagvaarding is uitgebracht, uiteindelijk een advocaat namens klager heeft gesteld, hetgeen tot gevolg heeft dat verweerder inmiddels de naar aanleiding van een brief van klager (ondergetekende dus) gebleken onjuistheden heeft kunnen recht zetten. Ook in het verzet is niet gebleken dat verweerder zich heeft gebaseerd op leugenachtige informatie van zijn cliënte".

Beek beweert dat de zaak pas in 2004 kon worden voortgezet omdat "de stukken betreffende de uitreiking van de dagvaarding aan klager, die in Thailand woonachtig is, niet ter beschikking waren gekomen".
Te gek voor woorden omdat ik reeds medio 2001 mr. Six-Drost heb verzocht om namens mij te bemiddelen. Of mr. Six-Drost heeft zich niet goed van haar duur betaalde zaak gekweten of Beek heeft wederom gelogen. Ik ga er vanuit dat de bewuste schuld aan dit drama geheel is te wijten aan Beek en zeker niet aan mr. Six-Drost welke beschaafde waarden heeft gehanteerd, iets waar in Rotterdam kennelijk anders over word geoordeeld gezien het geen nu zwart op wit aan mij is geschreven.

Het grootste verwijt aan de orde van advocaten is wel het feit dat men gaat oordelen en veroordelen zonder mijn advocaat, mr. Six-Drost zelfs maar om adviezen te vragen. Mr. Six-Drost heeft het van het begin af meegemaakt. Het minste wat men kan verwachten in een onbehoorlijk zaak als deze is toch wel dat men niet alleen maar privé met vriendje Beek rond de tafel gaat zitten. Om een rechtvaardig en eerlijk oordeel te kunnen vellen had het tucht college op z'n minst mr. Six-Drost haar ervaringen met Beek moeten kunnen verwoorden. Maar omdat dit waarschijnlijk niet in het voordeel van collega Beek zou zijn is mr. Six-Drost geheel buiten de behandeling van mijn gegronde klacht gehouden.

Juist vorige week heb ik telefonisch met mr. Six-Drost overleg gehad en haar uitspraak was dat ik de pech had een advocaat (Beek) tegen te krijgen van een laag niveau wat ze in 26 jaar scheiding recht nog niet had meegemaakt. Verder klink haar uitspraak "mijnheer van der Linden, de grote fout die u heeft gemaakt is dat u na de scheiding veel te goed voor uw echtgenote bent geweest" mij nog na in de oren.

Hoe dit allemaal verder gaat aflopen, geen idee maar ik ben er zeker van dat de Nederlandse rechtstaat wel weer iets anders zal weten te brengen om een gescheiden man het leven zuur te maken. Geld om wederom dure advocaten te raadplegen heb ik niet meer, zeker daar waar mijn ex echtgenote welke aantoonbaar een veel groter maandelijks inkomen geniet en met een schurk van een advocaat pro Deo mag procederen. Nederland 2005. Niet vreemd dat de krant dagelijks vol staat met berichten over ontevreden landgenoten.

Conclusie: ik heb alle vertrouwen in het Nederlandse recht en alle respect voor de Nederlandse advocatuur verloren, iets wat mij wel weer zal worden aangerekend.

Met de meeste hoogachting,




W. van der Linden

Van:                         W. van der Linden - Chiang Mai
Aan:                         De ORDE van Advocaten te Rotterdam - Raad van Toezicht 
                                ter attentie van Mw. Mr. M. Boender-Radder

Onderwerp:              Beek advocaten
Referentie:               Uw schrijven d.d. 17 februari 2005 nummer R. 2272/04.26

Geachte mr. Boender-Radder,

Uw schrijven, referte ontvangen en diverse malen gelezen. Het zal duidelijk zijn dat ik me in de door de Raad van Discipline op papier gezette uitspraak in het geheel niet kan vinden.

Ik begrijp uit de slotzin dat er tegen deze uitspraak geen beroep mogelijk is. Echter gezien de onwaarheden die er door de tuchtcommissie op papier zijn gezet ben ik voornemens om dit dan via een andere weg openbaar te gaan maken.

U heeft mij vorig jaar uitgenodigd om op 6 december 2004 in den Haag aanwezig te zijn en of ik me daar door een advocaat wilde laten vertegenwoordigen. Als antwoord heb ik u geschreven dat ik juist door het onvoorstelbaar lage gedrag van uw collega Beek financieel niet in staat was om "even" naar den Haag af te reizen. Ik heb u verzocht om minstens, voorafgaande aan een te nemen beslissing mijn advocaat, mr. Six-Drost te raadplegen omdat deze het wangedrag van Beek van het begin heeft meegemaakt. Onbegrijpelijk dat deze moeite niet is genomen en dat het nu een wel erg eenzijdig verhaal in het bewuste voordeel van uw collega is geworden.

De waarde van de op papier gezette uitspraak is voor mij dan ook disputabel. Bijvoorbeeld:

1. Het is allemaal begonnen met het voorstel van Beek tot belasting ontduiking. Nota bene zwart op wit. Het onderwerp kom ik wel tegen in uw schrijven van het "verloop van de procedure" maar in de beslissing is het geheel buiten beschouwing gelaten. Ik kan me goed voorstellen waarom. Dit punt zwart op wit zou nooit zonder berisping kunnen worden afgedaan.

2. Het punt over de lange periode welke dit allemaal heeft mogen duren en nog steeds voortgang vindt is ook geheel onjuist weergegeven. De raad stelt dat collega Beek de stukken uit Thailand nooit heeft ontvangen. Hier had de raad van Discipline dus mr. Six-Drost kunnen raadplegen. Gewoon een telefoontje om een door een schurkachtige college ingepakte gescheiden man recht te geven. Onbegrijpelijk dat ik een uitspraak van een serieuze commissie in deze bewoordingen moet ontvangen. Niet ik heb het zo lang laten duren maar collega Beek. Bewust uiteraard om mij zolang mogelijk aan het betalen te houden. Iets wat te denken geeft over recht in Nederland.

Juist vorige week heb ik telefonisch overleg met mr. Six-Drost gehad en haar uitspraak was dat ik de pech had een advocaat (Beek) tegen te krijgen van een niveau wat ze in 26 jaar scheiding recht nog niet had meegemaakt. Dit had u uit haar eigen mond kunnen horen maar die wil is er

kennelijk niet geweest. Verder mag haar uitspraak "mijnheer van der Linden, de grote fout die u heeft gemaakt is dat u na de scheiding veel te goed voor uw echtgenote bent geweest" genoeg zeggen.

Alhoewel ik begrijp tegen windmolens in plaats van recht te moeten vechten wil ik u nogmaals herinneren aan een eerder gedaan verzoek. Misschien is het mogelijk dat wij eens persoonlijk van gedachten wisselen en dat u mij uitleg geeft over het inhoudelijke van deze zaak en de beweegredenen van de Raad van Discipline om tot deze uitspraak te komen. Ik hoop dat u dit aandurft al heb ik gezien het nooit beantwoorden van mijn vorig verzoek hier dan ook mijn grote twijfels over.

1 Mei 2005 vlieg ik eindelijk weer eens naar de kinderen en mijn nu 10 jaar oude kleinkind in Brussel. Indien u de moed heeft om mij te woord te staan ben ik gaarne bereid om in de week van 2 tot 6 mei uit Brussel naar Rotterdam of den Haag te komen. Misschien dat u iets van mijn frustraties in de Nederlandse rechtsgang kunt wegnemen.

Een afschrift van mijn schrijven aan derden betreffende de gang van zaken "laten we het BEEK" noemen alsmede de behandeling en uitspraken door de Raad van Discipline kunt u op korte termijn tegemoet zien.

Met de meeste hoogachting.





W. van der Linden
Chiang Mai - Thailand

Van:                    W. van der Linden

Aan:                    Mw. Mr M.J. de Haan-Boerdijk

Geachte Mevrouw Mr de Haan-Boerdijk,

Mag ik aannemen dat het niet dagelijks voorkomt dat gescheiden echtgenoten waarvan de scheiding door u is begeleid contact met de rechter zoeken. Echter dit is reeds de derde maal dat ik rechtstreeks het woord tot u richt. Ik zou hiervoor mijn excuses willen aanbieden ware het niet dat in deze scheidingsaffaire niets maar dan ook niets normaal is gegaan. Enige feiten: